|
หัวข้อ: ....จอมนางกลางใจ.... เริ่มหัวข้อโดย: plaing_piu ที่ 14 กุมภาพันธ์ 2009, 01:17:PM ๑ จากอ้อมอกหอมอุ่นใครครุ่นหา
ผ่านเวลากระไรน้ำใจเอ่ย เพียงคำหนึ่งรำพึงรัดรึงเคย ฝากรำเพยเชยให้ไยเงียบงำ ๑ สุขใดได้หวังวาดปรารถนา ทุกข์ใดคาใจขื่นขมกลืนกล้ำ มืดมนหนทางฝ่าทุกระกำ มิรู้ดำเนินชีวิตดีร้าย ๑ หากวันคืนผันเปลี่ยนดังเทียนถ่อง ชี้ครรลองสรรพสิ่งไม่นิ่งง่าย อกคนไกลจนลับสดับดาย ยิ่งกว่าตาย..ทรมานอย่านานเลย ๑ กลั่นถ้อยร้อยใจฝากยาก..ใครนิ่ง นัยจริงเท็จใดไม่เปิดเผย อกเอ๋ยไม่เคยลวง..ล่วงรำเพย ลืมแล้วเอ๋ยแก้วหอม...ใครกรอมกรม ๑ คิมหันต์แล้งรันทดทุกบทย่าง อกคนต่างอย่างไรได้แต่ขม ธรรมชาติสะอาดตาวาดอารมณ์ คนต้องคมคารมบาด..สวาทยอม ๑ จากใจคนไกลแล้วแก้วระรื่น สุขวันคืนรัญจวนใคร่ครวญหอม สิ่งซ่อนในใจลึกผนึกออม นิทรากล่อม..จอมนางงามกลางใจ ๑๑๑๑๑ หัวข้อ: Re: ....จอมนางกลางใจ.... เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 16 กุมภาพันธ์ 2009, 11:54:PM ดั่งเจ้านั้น...คือจอมหงส์ลงจากฟ้า เปรียบจันทรากระจ่างสาดส่องแสง แต่ตัวเราไร้ค่าหาสำแดง อวดเรี่ยวแรงว่าสีหะในพงไพร ขอเก็บเจ้าไว้ในดวงใจนี้ เป็นสิ่งที่ความคิดติดตามได้ แม้วันนี้มีเพียงความฝันไกล ขอเพียงได้เก็บเจ้าไว้ในใจ...ก็เพียงพอ หัวข้อ: Re: ....จอมนางกลางใจ.... เริ่มหัวข้อโดย: plaing_piu ที่ 01 มีนาคม 2009, 11:51:PM 1...
คือรอยจำคำนึงตราตรึงจิต ได้เพียงคิดสนิทแพ้แต่ในฝัน ดินก้อนเดียวเคี่ยวกรำแค่รำพัน จอมนางกลางใจ....คั้นฝันลมลม |