|
หัวข้อ: รักของแม่ เริ่มหัวข้อโดย: เปลวเทียนเปลี่ยนสี ที่ 10 กุมภาพันธ์ 2009, 07:34:PM มีความรัก...เป็นรักแท้...ที่แม่ให้ รักยิ่งใหญ่....รักอุ่นไอ...ใช่เสมอ เป็นรักจริง...ไม่เคยทิ้ง...จริงนะเออ เคียงข้างเธอ...มาเสมอ...ไม่เผลอไกล รักของแม่...ไม่อ่อนแอ...แลแพ้พ่าย รักมากมาย...แม่ให้ได้...หมายมั่นไว้ รักของแม่...คอยดูแล...ยามอ่อนแอใจ รักจากใคร...ที่แห่งไหน...ไม่เปรียบเปรย แม่ของฉัน...เป็นหญิงมั่น...ไม่หวั่นไหว แม่ทุกข์ใจ..มากเพียงใด..ไม่เคยเผย แม่ยังยิ้ม...พิมพ์น้ำใจ...ให้คุ้นเคย รักของแม่...แม้ไม่เอ่ย...ก็เผยใจ ลูกของแม่...อาจดูแย่...อ่อนแอนัก ลูกประจักษ์...ทักทายทุกข์...สุขหวั่นไหว ลูกมีแม่...คอยดูแล...ดวงแดใจ ลูกของแม่...จากแพ้ใจ...ภัยก็จาง โอ้แม่จ๋า...ลูกนี้หนา...มาก้มกราบ ใจซึ้งทราบ...ตราบสิ้นไร้...ในเส้นทาง รักของแม่...ลูกจะดูแล..ต่อแต่นี้ไม่มีทิ้งขว้าง ลูกของแม่...จะดูแลเคียงข้าง...ไม่ห่างร้างไกล หัวข้อ: Re: รักของแม่ เริ่มหัวข้อโดย: เปลวเทียนเปลี่ยนสี ที่ 10 กุมภาพันธ์ 2009, 08:52:PM แม่เหนื่อยหนัก...ไม่ได้พัก...ไม่ได้ผ่อน กล่อมลูกนอน...คอยเว้าวอน...ตอนลูกป่วย แม่ฟูมฟัก...รักลูกน้อย...คอยฉุดช่วย ยังยิ้มสวย...รวยน้ำใจ...ให้ลูกยา ทารกน้อย...คอยหลายปี...ที่เติบใหญ่ วัยสดใส...วัยเลือดร้อน...อาทรหา แม่เหนื่อยยิ่ง...เมื่อลูกหยิ่ง...ไม่พึ่งพา โอ้แก้วตา...แม่เจ็บกว่า...และล้าใจ ผ่านพ้นวัย...ในร้อนรุ่ม...รุมเร้ารัก เจ็บมาหนัก...รักเสียหลัก...ใครผลักไส แต่ข้างกาย...หมายใจแย่...แม่แลใจ โอ้ลูกชั่ว...หัวใจไซร้...ไม่ดูแล แม่ถนอม...กล่อมรัก...รักหนักหนา เจ้าลูกบ้า....ใยนำพา....คลาใจแพ้ รักของแม่...เจ้าไม่สน...บ่นดวงแด รักของใคร...แม้แสนแย่...เจ้ายังแคร์เรื่อยไป โอ้ลูกรัก...แม่รักเจ้า...เข้าใจบ้าง อย่าทิ้งขว้าง...วางชีวิต...คิดหวั่นไหว ใครไม่รัก...แต่แม่รัก...ปักดวงใจ แม่คนดี..มีแต่ให้...ลูกนี่ช่างบ้าเสียนี่กระไร....ไม่เคยเข้าใจสักที หัวข้อ: Re: รักของแม่ เริ่มหัวข้อโดย: สุภาพบุรุษทรชน ที่ 10 กุมภาพันธ์ 2009, 08:55:PM ..คิดถึงแม่แก่เฒ่าลูกเฝ้าบอก
..หัวใจลูกช้ำชอกบอกแม่จ๋า ..เมื่อวันหยุดชดเชยเลยผ่านมา ..แม่คงเฝ้าคอยท่า..น้ำตานอง ....................................... หัวข้อ: Re: รักของแม่ เริ่มหัวข้อโดย: เปลวเทียนเปลี่ยนสี ที่ 10 กุมภาพันธ์ 2009, 09:05:PM คิดถึงแม่...ที่อ่อนแอ...แลอ่อนแรง ไม่แข็งแกร่ง...แข่งเวลา...ชราวัย ลูกห่วงหา...แทบจะบ้า...เมื่อคลาไกล ไม่อาจกลับไป...ได้ชิดใกล้...ได้ดูแล โอ้แม่จ๋า...ลูกห่วงหา...ห่วงแม่นัก แต่เรียนหนัก...ไม่อาจพัก...ลูกนี่แย่ ห่วงแม่ยิ่ง...กว่าสิ่งใด...ที่ใจแคร์ ไม่เคยผัน...ปันดวงแด...แลให้ใคร แม่สุดที่รักจ๋า...อย่าลืมกินยา...ตามเวลาหมอสั่ง ยามแม่ลุกนั่ง...ค่อยๆเดินระวังพลั้ง...ค่อยๆเดินไป เอาไว้สอบเสร็จ...ก็จะปิดเทอม...ค่อยๆเติมใจ แม่จ๋าคิดถึงรู้ไหม...ลูกคนนี้ส่งใจ..ให้แม่ทุกเวลา. หัวข้อ: Re: รักของแม่ เริ่มหัวข้อโดย: ฝูงบินต่ำ ที่ 10 กุมภาพันธ์ 2009, 09:56:PM สิ่งต่างๆในโลกนี้จะเทียมเทียบ
จะมาเปรียบรักแม่..แท้ยิ่งใหญ่ ตอบไม่หมดแทนไม่ได้ไม่ว่าอะไร สิ่งที่ทำได้ ให้ชื่นใจ คือคุณความดี แม่..ผมรักและคิดถึงแม่เหลือเกินครับ emo_33 emo_33 หัวข้อ: Re: รักของแม่ เริ่มหัวข้อโดย: เปลวเทียนเปลี่ยนสี ที่ 12 กุมภาพันธ์ 2009, 04:18:AM รักของแม่...แน่นอกนัก...รักยิ่งใหญ่ เปรียบสิ่งใด...ก็ไม่เทียบ...เปรียบเปรยได้ รักดีดี...ไม่มีแฝง...แสร้งแจงร้าย รักเริ่มแรก...รักสุดท้าย...ที่หมายเจอ emo_18 หัวข้อ: Re: รักของแม่ เริ่มหัวข้อโดย: เปลวเทียนเปลี่ยนสี ที่ 12 กุมภาพันธ์ 2009, 10:16:AM รักของฉัน...ไม่เคยปัน...หรือหั่นแบ่ง หนึ่งตำแหน่ง...แด่หญิงแกร่ง...แห่งใจนี้ ทั้งชีวิต...คิดยกให้...แม่คนดี หนึ่งดวงใจ...อุ่นไอมี...ที่แอบอิง รักของฉัน...มันเสมอ...เธอคนนี้ แม่คนดี...ใจลูกนี้...ภักดียิ่ง โอ้แม่จ๋า...ขอสัญญา...หาละทิ้ง แม่คนจริง...ลูกก็จริง...ไม่อิงนิยาย emo_12 มรสุม...รุมชีวิต...พิษกระแส ทำใจแย่...แลแปรปรวน...จวนเจียนตาย ต่อจากนี้...มีคำมั่น..สัญญาหมาย ลูกทำได้...คือใจหมาย...ร้ายผ่านไป ขอรอยยิ้ม...ที่อิ่มเอิบ...เต็มใบหน้า ทุกข์จักลา...ใจที่ล้า...ให้ร้างไกล ขอแม่สุข...ไร้ใจทุกข์...มาปลุกใจ ต่อแต่นี้...ตลอดไป..ลูกขอใช้ใจสัญญา หัวข้อ: Re: รักของแม่ เริ่มหัวข้อโดย: ดวงไฟ ที่ 16 กุมภาพันธ์ 2009, 02:57:PM รักอันใดไหนเล่าไม่เท่านี้ ทุกเวลานาทีมิเลือนหาย รักอันใดไหนเหมือนมิเคลื่อนคลาย รักด้วยสายโลหิตชีวิตเดียว จะให้หอบหอมหวานมาขานขับ ก็ไม่นับเท่านี้ที่ข้องเกี่ยว จะด้วยการผูกมิตรสนิทเกลียว เอามาเพื่อหน่วงเหนี่ยวหรืออย่างไร ก็ไม่เท่ารักแท้ที่แม่มอบ ด้วยแสดงคำตอบหมดเงื่อนไข ที่รักลูกผูกจิตสนิทใจ เจ้าเป็นลูกแม่ไง...ไร้ข้อแม้ ไร้ข้อห้ามปรามกฏกำหนดแต่ง หรือให้ใครยื้อแย่งมาแกร่งแก้ ก็จะขอหยัดสู้เพื่อดูแล ด้วยหน้าที่ของแม่ตราบวันวาย จะไม่ทิ้งลดละพันธะหวง จะสรรหาทั้งปวงดั่งที่หมาย จะรักลูกผูกค่ามากกว่ากาย แม้หากต้องดับตายแม่พ่ายยอม |