|
หัวข้อ: "รักเอ๋ย..จริงหรือที่ว่าหวาน" เริ่มหัวข้อโดย: สุภาพบุรุษทรชน ที่ 04 กุมภาพันธ์ 2009, 07:52:PM ..รักเอ๋ย...
..ไฉนเลยเคยว่าหวาน ..รักแล้วรอทรมาน ..รักซมซานมานานนม ..รักเอ๋ย... ..เปรียบเปรยเคยขื่นขม ..คล้ายน้ำค้างพร่างพรม ..ได้ชมชื่นแค่คืนเดียว ..รักเอ๋ย... ..ไม่เคยจะแลเหลียว ..ทิ้งไปให้เปล่าเปลี่ยว ..เคยข้องเกี่ยวก็เดียวดาย. emo_27........................... emo_27 หัวข้อ: Re: "รักเอ๋ย..จริงหรือที่ว่าหวาน" เริ่มหัวข้อโดย: เปลวเทียนเปลี่ยนสี ที่ 05 กุมภาพันธ์ 2009, 01:02:AM รักเอยรัก...ไม่อยากจะเชื่อนัก....ว่าจักหวาน
แม้นลิ้มรส...กรดกร่อนซ่าน...ทรมานกว่า รักเจ้าเอ๋ย...เคยชื่นชม...ขมบ่มมา แล้วจะหา...คำนิยามค่า..ว่าหวานตาว่าอย่างไร รักแล้วหวาน...แต่ผันกาล...นานก็เปลี่ยน ใจคนที่มีรัก...มักวนเวียน...เปลี่ยนใจใหม่ รักเริ่มแรก...เพราะแปลกรัก...จักขมไว นี่กระไร...ในหัวใจ...ไร้รักเอย หัวข้อ: Re: "รักเอ๋ย..จริงหรือที่ว่าหวาน" เริ่มหัวข้อโดย: มั่น แซลี้ ที่ 05 กุมภาพันธ์ 2009, 01:13:AM รักนั้นหวานมิแปรเป็นขม รักระทมมิใช่รักหวานคอยเคียงคู่ รักจริงใจมีแต่ความหวานเธอรู้ รักที่อยู๋ในใจเธอเธอก็รู้น่ะหวานใจ emo_40 emo_40 emo_40 แต่แบบมึนๆ เพราะง่วง หัวข้อ: Re: "รักเอ๋ย..จริงหรือที่ว่าหวาน" เริ่มหัวข้อโดย: น้องติ๋ว ที่ 05 กุมภาพันธ์ 2009, 01:19:AM รักเอ๋ย อยากลองลิ้มชิมรสหวาน
รักเปรียบปานตาลอ้อยยังด้อยค่า อันหวานอื่นหมื่นแสนแดนโลกา จะหวานค่าเท่ารักมักไม่มี ยามรักขมก็ขื่นกลืนไม่เข้า เจ็บปวดร้าวรานใจไม่ผ่องศรี รักเป็นพิษ ก็ขมปร่า พาราคี ฉันโชคดี...เป็นสตรี....ที่ไร้รัก หัวข้อ: Re: "รักเอ๋ย..จริงหรือที่ว่าหวาน" เริ่มหัวข้อโดย: มั่น แซลี้ ที่ 05 กุมภาพันธ์ 2009, 01:23:AM เธอไร้รักแต่มิได้ไร้ดวงใจ อาจมีใครดูแลใจของเธอนี้ เขาจะเฝ้าถนอมดวงใจของเธอด้วยชีวี ด้วยไมตรีแห่งหัวใจ...เธออาจพบรักครั้งใหม่ได้น่ะเธอ หัวข้อ: Re: "รักเอ๋ย..จริงหรือที่ว่าหวาน" เริ่มหัวข้อโดย: น้องติ๋ว ที่ 05 กุมภาพันธ์ 2009, 01:34:AM หวานเอยหวานคำทำให้ชื่น
พี่หยิบยื่นไมตรีดีเสมอ ซึ้งจริงจริงซึ้งแท้ เทคแคร์เกลอ ทุกคำพูด พี่เสนอ เฮ้อ....ชื่นใจ... emo_46 emo_28 หัวข้อ: Re: "รักเอ๋ย..จริงหรือที่ว่าหวาน" เริ่มหัวข้อโดย: เปลวเทียนเปลี่ยนสี ที่ 05 กุมภาพันธ์ 2009, 01:37:AM หวานน้ำคำ..ช้ำมานักต่อนัก...รักหวานๆ
ล้วนทรมาน...กาลวันวาน...ร้าวรานหนอ รักหวานแรก...แปลกแผ่วปลาย...ร้ายไม่พอ ใจคนรอ...ก็เลยท้อ...ไม่ขอมี หัวข้อ: Re: "รักเอ๋ย..จริงหรือที่ว่าหวาน" เริ่มหัวข้อโดย: โรแมนติค ที่ 05 กุมภาพันธ์ 2009, 11:02:AM รักเอย เคยหวาน แต่กาลก่อน
บัดนี้จรจากกันฝันสลาย หวานกลับขม อมทุกข์ ต้องซุกกาย เพราะรักหาย หน่ายแหนง แคลงใจกัน โลกสวยสด บดบัง คนหลังม่าน ทรมาน นักหนา พาโศกศัลย์ โอ้รักเอย เฉยชา สุดจาบัลย์ รอคอยวัน รักหวาน...ประสานรอย หัวข้อ: Re: "รักเอ๋ย..จริงหรือที่ว่าหวาน" เริ่มหัวข้อโดย: anek ที่ 05 กุมภาพันธ์ 2009, 11:07:AM emo_28
ดอกกุหลาบ หลากสี ยังมีหนาม รักงดงาม ก็มีสุข มีทุกข์หนอ อยู่ที่เรา จะเลือกมอง เลือกจะรอ แต่เพียงขอ รักให้เป็น เห็นจะพอ emo_57 emo_57 emo_57 หัวข้อ: Re: "รักเอ๋ย..จริงหรือที่ว่าหวาน" เริ่มหัวข้อโดย: โรแมนติค ที่ 05 กุมภาพันธ์ 2009, 11:21:AM emo_28 ดอกกุหลาบ หลากสี ยังมีหนาม รักงดงาม ก็มีสุข มีทุกข์หนอ อยู่ที่เรา จะเลือกมอง เลือกจะรอ แต่เพียงขอ รักให้เป็น เห็นจะพอ emo_57 emo_57 emo_57 กลอน "เอนก" อนันต์ค่า ทางจิตใจ ดอกกุหลาบ งามวิไล ย่อมมีหนาม มีทุกข์สุข ปนเป เห่กล่อมงาม สติตาม เตือนใจ ให้ชอบคำ +1 ขอบคุณที่เตือนสติครับผม.... emo_46 emo_28 หัวข้อ: Re: "รักเอ๋ย..จริงหรือที่ว่าหวาน" เริ่มหัวข้อโดย: เปลวเทียนเปลี่ยนสี ที่ 05 กุมภาพันธ์ 2009, 11:32:AM รักวาบหวาม...ตามติดตรึง...ขึงดวงจิต
ไม่รู้ทิศ...ไม่รู้ผิด...สะกิดถูก รักมอมเมา...ให้เบาเขลา...เราเฝ้าปลูก รักผิดถูก...ไม่รู้เหตุ...เจตนา รักว่าหวาน...ทรมานหวามขม รักลมๆ...ไขว่คว้าลม...จมใจหนา รักเอ๋ยรัก...เมื่อไม่ภักดิ์...รักก็ลา รสหวานซ่า...แลแสบกว่า...แทบบ้าดี หัวข้อ: Re: "รักเอ๋ย..จริงหรือที่ว่าหวาน" เริ่มหัวข้อโดย: โรแมนติค ที่ 05 กุมภาพันธ์ 2009, 11:44:AM ผ่านความรักเสน่หามาก็มาก ล้วนยุ่งยากหัวใจไม่สิ้นสุด โดนรักลวงเจ็บแสบแทบม้วยมุด รักคนสวยสะดุด สุดคำนึง ส่วนมากนั้น ฉันหนาวปวดร้าวรวด กลัวจักชวด จักเอื้อม เขาไม่ถึง เขาจากไปใจฉัน ฝันรำพึง มีบ่อยบ่อย ฉันหึง เขาเหลือเกิน หัวข้อ: Re: "รักเอ๋ย..จริงหรือที่ว่าหวาน" เริ่มหัวข้อโดย: เปลวเทียนเปลี่ยนสี ที่ 05 กุมภาพันธ์ 2009, 11:53:AM เคยบ้าบอ...ตามต่อติด...คิดหึงหวง
แต่เพียงบ่วง...ลวงให้ตก...นรกไหม้ รุ่มร้อนรน...ล้วนทุกข์ทน...บนหัวใจ ไม่มีค่าใด...ให้คนไร้ใจ...ที่ไร้ศรัทธา เพราะหากรักจริงแท้...แน่ว่าหวาน คงไม่ให้ต้องไถ่ต้องถาม...ต้องตาม...ต้องคอยหา ว่าวันนี้เธอมีใคร..ไฉนผิดเวลา หากรักกันอย่างรู้ค่า...เรื่องเหล่านี้คงไม่มีให้ฉันวิ่งบ้า...ล้าอย่างนี้ หัวข้อ: Re: "รักเอ๋ย..จริงหรือที่ว่าหวาน" เริ่มหัวข้อโดย: โรแมนติค ที่ 05 กุมภาพันธ์ 2009, 12:04:PM แต่ละคนคำรักฟังหนักแน่น ธารสวาทดังไม่แคลนไม่ขาดเขิน ฉันชื่นสุขสำรวยด้วยเพลิดเพลิน ที่จำเริญแตกต่างอย่างที่จริง ยอดรัก....สุดบูชา ด้วยปุณณาฉันแน่แม่ยอดหญิง ต่างตระหนักชอบเน้นสิ่งเป็นจริง ไม่เคยนิ่งอำพรางเพราะความอาย ก่อนรักใครเคยหึงซึ่งบัดนี้ ไม่เหลือมีแต่น้อยเรื่องกลัวหน่าย ต้องหยุดนิ่งหวั่นไหวใจและกาย หมดความหมาย คลายรักกัน...สิ้นสัญญา หัวข้อ: Re: "รักเอ๋ย..จริงหรือที่ว่าหวาน" เริ่มหัวข้อโดย: เปลวเทียนเปลี่ยนสี ที่ 05 กุมภาพันธ์ 2009, 12:22:PM อันน้ำตาล...เมื่อผ่านไฟ...ก็ไร้รูปคงเพียงรส
ละลายไฟ...ก็ใสหมด...แต่รสไม่เปลี่ยน หวานอย่างไร...ก็ยังหวานได้ใจ...ไม่ผิดเพี้ยน แต่ที่เปลี่ยน...ก็คนเวียน...เพียรมาชิมสิ้น ก่อนหน้าหนี...อาจหลบลี้...หนีไปลอง ไปลิ้มลอง...ปองรสชาติ....ประหลาดลิ้น พอแวะมา...ชิมน้ำตาล...ก็ซ่านกลิ่น รสหวานลิ้น...เลยไม่ชิ้น...ผกผินไป เปรียบดังรัก...หากไม่พัก...ให้หลักใจ ก็คงไร้ทิศ...ผิดรสชาติชีวิต...คิดกันใหญ่ รักจะหวานหรือคม...อยู่ที่เหมาะสม...บ่มหัวใจ จะดีหรือร้าย...จะหมดความหมายหรือวางวาย...ก็ใคร่ครวญดู หัวข้อ: Re: "รักเอ๋ย..จริงหรือที่ว่าหวาน" เริ่มหัวข้อโดย: anek ที่ 05 กุมภาพันธ์ 2009, 03:05:PM ฉันคนหนึ่ง ก็เคยผ่าน เรื่องความรัก
ต้องชะงัก เพราะฐานะ ต่างมากหลาย คบกันมา ตั้งแต่เด็ก จน ม.ปลาย รักมากมาย รักล้นใจ ให้แก่กัน(กลอนพาไปครับ.....แบบว่าคนอยากมีส่วนร่วมนะครับ) emo_20 พอเรียนจบ ออกมา เธอให้บวช จะได้รีบ แต่งงาน อวด เพื่อนๆบ่น ฉันไม่พร้อม ต้องหางาน บ้านยากจน รับผิดชอบ ทุกๆคน ในครอบครัว(แบบว่าคนจนนะครับ....ฮิๆๆๆๆ) ในที่สุด คนร่ำรวย ได้เธอครอง เธอแจกซอง แจกการ์ด ไปถ้วนทั่ว ฉันก็ได้ รับมา ใจเต้นรัว แต่รู้ตัว ว่าจน ต้องทนฝืน นับจากนั้น ฉันเริ่มต้น ชีวิตใหม่ ไม่เคยคิดน้อยใจ ในวาสนา สร้างความคิด สร้างฐานะ รอเวลา เพื่อค้นหา คนที่ใช่ คนที่เป็น เหมือนคนเรา อยู่บนพื้น เห็นโลกอีกแบบหนึ่ง ปีนป่ายถึง ตึกชั้นสอง มองอีกกว้าง ปีนป่ายถึง ตึกชั้นสาม เห็นทะลุทาง ยิ่งปีนสูง เห็นโลกกว้าง เส้นทางมี ไม่เคยคิด เสียดาย ไม่ได้ครองเขา เขาต่างหากเล่า ต้องเสียดาย ที่ทิ้งฉัน ขอยืดอก อย่างสง่า ผ่าเผยพลัน อย่างนี้ซิมันส์ วันพรุ่ง ต้องเดิน......เดินต่อไป แต่งบทนี้ ขึ้นมา พาให้เพื่อนคิด ว่าอดีต กลับไป แก้ไม่ได้ ทำวันนี้ เพื่อพรุ่งนี้ ดีต่อไป อยู่กับความจริงให้ได้ แม้ช้ำตรม(ขอบคุณครับ......นึกว่าจะลงไม่ได้เสียแล้วแฮะๆๆๆๆๆๆ) emo_45 emo_45 หัวข้อ: Re: "รักเอ๋ย..จริงหรือที่ว่าหวาน" เริ่มหัวข้อโดย: เปลวเทียนเปลี่ยนสี ที่ 08 กุมภาพันธ์ 2009, 07:59:PM (http://i484.photobucket.com/albums/rr210/luckyAoi/photo/love/11.gif) อดีตรัก...แม้นใจภักดิ์...รักก็หวาน แม้รักผ่าน...ให้จากกัน...ในวันหนึ่ง แต่ลาห่าง...เพราะรักจาง...ใจยังซึ้ง ยังคงเป็นเช่น...เพื่อนคนหนึ่ง...ให้ซึ้งใจ อดีตใจ...แม้แพ้ใจ...ไกลเส้นทาง แต่ความห่าง...ยังสร้างทาง...หาหมางไม่ รักยังหวาน....ยังแผ่ซ่าน...ขับขานใจ แม้คิดถึงเมื่อใด...ใจก็ยังรับรู้..อยู่เรื่อยมา แต่อดีตกาล...ที่ผ่านรัก...มักช้ำชอก ใครเขาหลอก...บอกว่ารัก...แล้วจักลา หักร้างทาง...หมางเมินร้าย...หมายวาจา รักผ่านมา...เจอวาจา...แทบบ้าบอ รักว่าหวาน...แต่น้ำตาล,,,ยังหวานขม ใจระบม...ตรมเพราะรัก...ใจจักท้อ ด้วยใจเจอ..เผลอใจรัก...ปักใจหนอ แต่คำว่ารักไม่เคยพอ...ใจเขายังไปต่อ...ไม่รั้งรอใคร หัวข้อ: Re: "รักเอ๋ย..จริงหรือที่ว่าหวาน" เริ่มหัวข้อโดย: สุภาพบุรุษทรชน ที่ 08 กุมภาพันธ์ 2009, 09:37:PM ..เมื่อมีกันและกันจึงพันผูก
..ความรักถูกปลูกฝังหวังสดใส ..อันน้ำตาลที่หวาน หวานปานใด ..ก็ไม่เท่าหวานในใจที่ให้กัน ..นานเท่าไหร่ก็ไม่รู้จะดูหวาน ..สร้างตำนานขานขับกับความฝัน ..ความรักหวาน หวานชื่นทุกคืนวัน ..มีให้กันทุกวันฉันและเธอ. . emo_47....................................... emo_47 หัวข้อ: Re: "รักเอ๋ย..จริงหรือที่ว่าหวาน" เริ่มหัวข้อโดย: {[^______^]} ที่ 20 เมษายน 2009, 08:53:PM รักเอ๋ยจริงหรือที่เค้าบอกว่าหวาน
ถ้าไม่ลองคงไม่รู้สินะ ที่ว่ารักนั้นหวานคงจะจริงล่ะ ก็หวานซะมดมากันยกลัง หัวข้อ: Re: "รักเอ๋ย..จริงหรือที่ว่าหวาน" เริ่มหัวข้อโดย: เปลวเทียนเปลี่ยนสี ที่ 04 พฤษภาคม 2009, 03:23:PM รักเอย...ว่าหวาน...ทรมานใจ
รักเอย...หวานไหว...ใจหม่นหมอง รักเอย...เคยรัก...จักครอบครอง รักลอง...ลองใจ...ไกลทุกที รักเอย...ว่าหวาน...กาลผันเปลี่ยน รักเปลี่ยน...เวียนวนไกล...ในวิถี รักเอย...เคยว่าหวาน...นานนาที รักวันนี้...ที่ขมขื่น...กล้ำกลืนทน หัวข้อ: Re: "รักเอ๋ย..จริงหรือที่ว่าหวาน" เริ่มหัวข้อโดย: GLUE ที่ 04 พฤษภาคม 2009, 09:44:PM รักเจ้าเอ๋ย จริงหรือเปล่า ที่ว่าหวาน รักเจ้าเอ๋ย เลยกาลผ่าน ก็พาลขม รักเจ้าเอ๋ย ยามรักกัน มานานนม กลายเป็นขม ได้ตลอด เมื่อถอดรัก |