|
หัวข้อ: ......เพียงสายลมพัดผ่าน...... เริ่มหัวข้อโดย: plaing_piu ที่ 03 กุมภาพันธ์ 2009, 11:43:PM เพียงสายลมพัดผ่าน.
จะพักใจเจ็บ..จำคำซ้ำซ้ำ ยังดี...ใจไม่ถลำคำปรารถนา หลงอะไรในความว่างตามมา เพียงทีท่ารู้ว่าอาบยาพิษ ขอบใจ...คน...แม้หม่นหมองต้องการปลอบ สำนึกชอบเหตุผล...คนไร้สิทธิ์ ไม่ยืนยันสัญญา..ไม่กล้าคิด ยังไม่ผิดใช่ไหม....ไม่กล้ารัก เพียงลมไหวไผ่ซู่ซ้ำรู้สึก เคยเจ็บลึกนึกถึงคำย้ำตระหนัก ชื่นทะเลเสน่หาเห่น่ารัก ยามใครหักใจลา...อกสะท้าน ฝนปรายสายปลิวหวิวไผ่ ผลัดใบผลิกิ่งแผ่ก้าน แอบชมขมกลืนชื่นนาน อธิษฐานก้านใบไหวขจี ยิ้ม..นิ่งค้นตนเอง บรรเลงเพลงอ้อนใครถี่ ถามหัวใจไม่มี ตามคนดีที่โพ้นไกล มองไผ่ไหวหวิววู่ หลิวลู่ลามริมน้ำไหล อุ่นละมุนละไม คุ้นเคยใครไหวเว้าวอน ชอบนะ..อย่าละห้อย งามฝนปรอยไผ่ลอยว่อน ชื่นใดใช่ตัดรอน เพียงหยอกย้อน..ไยอ่อนแอ เพียงสายลมพัดผ่านสะท้านไฉน คนมีค่าที่ใจ....ให้ดี--แย่ รักหรือไม่..ใครจะชนะ-แพ้ ชีวิตแปรเปลี่ยนได้....หัวใจเรา ๑๑๑๑๑ |