|
หัวข้อ: เสียจ้า เริ่มหัวข้อโดย: ข้าน้อยขอฝากตัว ที่ 31 มกราคม 2009, 06:03:PM เสียเจ้าราวร้าวมณีรุ้ง
มุ่งปราถนาอะไรในหล้า มิหวังกระทั่งฟากฟ้า ซบหน้าติดดินกินทราย จะเจ็บจำไปถึงปรโลก ฤารอยโศกรู้ร้างจางหาย จะเกิดกี่ฟ้ามาตรมตาย อย่าหมายว่าจะให้หัวใจ ถ้าเจ้าอุบัติบนสรวงสวรรค์ ข้าขอลงโลกันต์หม่นไหม้ สูเป็นไฟเราเป็นไม้ ให้ทำลายสิ้นทั้งวิญญาณ แม้แต่ธุลีมิอาลัย ลืมเจ้าไซร้ชั่วกัลปาวสาน ถ้าชาติไหนเกิดไปพบพาน จะทรมานควักทิ้งทั้งแก้วตา ตายไปอยู่ตายรอยเท้า ให้เจ้าเหยียบเล่นเหมือนเส้นหญ้า เพื่อจดจำพิษช้ำนานา ไปชั่วฟ้าชั่วดินสิ้นเอย หัวข้อ: Re: เสียจ้า เริ่มหัวข้อโดย: Alpha ที่ 01 กุมภาพันธ์ 2009, 08:00:AM แค่เสียเจ้า มันจัก ทำไม
มีอันใด ต้องเศร้า ด้วยหรือ แค่คนหนึ่ง ซึ่งเคย จับมือ ไม่ยึดถือ คำมั่น สัญญา แล้วฉันเล่า จะแคร์ ทำไม เจ้าสำคัญ อะไร นักหนา หลงตัวผิด หรือเปล่า น้องยา เพราะเจ้าไป หรือมา ค่าเท่ากัน ***************** หัวข้อ: Re: เสียจ้า เริ่มหัวข้อโดย: ข้าน้อยขอฝากตัว ที่ 25 กุมภาพันธ์ 2009, 01:03:PM ใครพอเข้าใจในสิ่งที่ผมสื่อ ใน เสียเจ้าบางครับ เขียนแสดงความคิดมาหน่อยนะ
|