ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

เมื่อตอนหวานอันใดไม่เท่ารัก
ใครจะเข้าทายทักไม่ฟังเสียง
ยินเพียงก้องร้องร่ำคำสำเนียง
แลแต่เมียงสองเราที่เฝ้ามอง

ว่าไม่มีผู้ใดจะใคร่เหมือน
ไม่ฟังคำทักเตือนให้หม่นหมอง
จะมีสิ่งใดเล่าที่เราปอง
เท่ากับการครอบครองของสองใจ

เมื่อตอนขมระทมไม่เท่านี้
คงไม่มีสิ่งที่ทนไม่ไหว
มากไปกว่ารักเหินเดินจากไกล
ที่เคยคิดว่ายิ่งใหญ่ไฉนลา

จากไม่ฟังคำใครในวิถี
ทั้งอวดอ้างอย่างดีปานด้านหน้า
ด้วยอ่อนไหวไหลลู่ดั่งคูคา
เมื่อต้องหลากน้ำตา...ทำเยี่ยงไร