พิมพ์หน้านี้ - รู้หน้าไม่รู้ใจ

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนธรรมะ+กลอนสอนใจ+กลอนธรรมชาติ+กลอนปรัชญา => ข้อความที่เริ่มโดย: ดวงไฟ ที่ 29 มกราคม 2009, 03:56:PM



หัวข้อ: รู้หน้าไม่รู้ใจ
เริ่มหัวข้อโดย: ดวงไฟ ที่ 29 มกราคม 2009, 03:56:PM
หมู่ผู้คนบนทางกลางวิถี
เขาวัดเอาชั่ว-ดี อย่างไรหรือ
ฉันสามารถอาจทำกว่าคำลือ
ได้โปรดเถิดเชื่อมือกันสักครา

ถ้าวัดคนบนทางที่ย่างก้าว
ด้วยน้ำเงินแพรวพราวจักสรรหา
ความมั่งมีร่ำรวยอำนวยพา
แล้วจะช่วยให้นับหน้าหรืออย่างไร

ต่อแต่นี้ก็ดีที่ได้รู้
ว่าผู้คนเขาหยัดอยู่กับสิ่งไหน
ด้วยลาภยศเงินตรามากกว่าใจ
ก็ลองดูกันไหมจะให้ชม

เมื่อมั่งมีมากมายจักส่ายหน้า
จักถือหยิ่งสิ่งท้าให้เหมาะสม
ไม่เห็นแก่ผู้ใดในอินทร์พรหม
หมดสักทีชื่นชมมาเนิ่นนาน

ถึงไม่ได้รวยล้นอย่างคนอื่น
ก็จะขอหยัดยืนจนกล่าวขาน
ว่าทะนงองค์อ่าท่าตระการ
สิ่งที่เคยล่วงผ่านประมาณลม

ที่เคยพริ้วลิ่วเลาะมาเกาะเกี่ยว
ก็เสียใจอย่างเดียว ไม่เหมาะสม
สู้อุตส่าห์เอ่ยพร่ำกี่คำชม
ไม่ฟังเสียงปรามข่มจากผู้ใด

มาวันนี้ความจริงทิ้งให้เห็น
ว่าสิ่งที่คนเป็นมันแค่ไหน
จะได้รู้กันทีไม่สายไป
และไม่เคยเสียใจ...เพราะรู้เอง


หัวข้อ: Re: รู้หน้าไม่รู้ใจ
เริ่มหัวข้อโดย: ฝูงบินต่ำ ที่ 10 กุมภาพันธ์ 2009, 05:30:PM

 เธออยากเห็นหัวใจฉัน
 กลัวเธอเห็นพลันจะวิ่งหนี
 พอฉันถอดหัวแล้วดูให้ดีดี
 ว่าหัวใจฉันนี้เป็นอย่างไร ....

   กระสือ.... emo_32


หัวข้อ: Re: รู้หน้าไม่รู้ใจ
เริ่มหัวข้อโดย: เปลวเทียนเปลี่ยนสี ที่ 10 กุมภาพันธ์ 2009, 05:41:PM
ใจไม่ปอด..ขอให้ถอด..ออกมาดู
ก็อยากรู้...ดูหัวใจ...ให้เห็นสี
ว่าหัวใจ...ที่ใช้...ในวจี
เป็นสีสรร....อันหลายหลาก...ยากจะรู้ emo_26


หัวข้อ: Re: รู้หน้าไม่รู้ใจ
เริ่มหัวข้อโดย: anek ที่ 11 กุมภาพันธ์ 2009, 02:14:PM
คนจะดี   ใช่รู้    ดูที่หน้า
ฟังวาจา   ดูเหมือน   น่าเลื่อมใส
ดูเสื้อผ้า   ดูดี     มีน้ำใจ
ดูฐานะ   มากไซร้    คงใช่ดี emo_45 emo_45 emo_45

ฟังคำพูด    สอดคล้อง   ครรลองชีวิต
การกระทำ  ถูกผิด       มีเหตุผล
กล้ายืนหยัด  สิ่งดี       ไม่รานรน
ใช่หน้ามล   แต่ใจหลอก  กลิ้งกลอกเอย emo_57 emo_57 emo_57 


หัวข้อ: Re: รู้หน้าไม่รู้ใจ
เริ่มหัวข้อโดย: เปลวเทียนเปลี่ยนสี ที่ 12 กุมภาพันธ์ 2009, 03:01:AM
คนสมัย..โลกก้าวไกล...ใจตกต่ำ
พูดแล้วช้ำ...หรือเวรกรรม...นำมาสู่
หน้าตาดี...มีวาจา...ว่าชั้นครู
แต่อดสู...ใจหดหู่...ไม่รู้ใจ

คนสมัย...ไร้น้ำใจ...ให้กันหรือ
ไม่ยึดถือ...คือน้ำใจ...ที่ใสใส
โลกสูงสุด....แต่ใจหยุด...มุดลงไป
ไม่โผล่พ้น...น่าหม่นใจ...ในฝูงชน

คำจาบจ้วง...ลวงล่อหลอก...บอกคำคด
ใจถอยถด...หมดศีลธรรม...กรรมว่ายวน
สงครามน้ำลาย...ใจคนก็ร้าย...หมายเพียงฉ้อฉล
รู้หน้าไม่รู้คน....โลกหมุนเวียนวน...ก็ทนกันไป


หัวข้อ: Re: รู้หน้าไม่รู้ใจ
เริ่มหัวข้อโดย: anek ที่ 12 กุมภาพันธ์ 2009, 02:50:PM
รู้หน้าไม่รู้ใจ        เพราะยังในใจ      มีสีเดียว
เป็นสีแดง          แฝงเสี้ยว          แห่งความฝัน
เป็นใจแท้          ใจชาย            กล้าประจัญ
ใจมุ่งมั่น           สู่ฝัน             อันยาวไกล emo_57 emo_57

หากวันนี้         เธอไม่มี        ฝันเพียรสร้าง
ชวนเธอเดิน       เคียงข้าง       สร้างฝันกับฉันไหม
อาจลำบาก        ยากเหนื่อย      หนทางไกล
แต่จะใกล้         หากว่าใจ       ไปด้วยกัน emo_57 emo_57 emo_57


หัวข้อ: Re: รู้หน้าไม่รู้ใจ
เริ่มหัวข้อโดย: ท้องฟ้าสีชมพู ที่ 13 มีนาคม 2009, 12:10:AM
คนเรานั้น รู้หน้า ไม่รู้ใจ
เหมือนใครๆ ได้กล่าว มาก่อนนี้
โบราณท่าน ได้บอก ก่อนก็มี
ใจคนนี้ ลึกล้ำ กว่าทะเล

แต่ถ้าเรา เอาแต่ ปิดบังหมด
จะได้พบ ผู้คน ใครใครไหม
จะได้เจอ สิ่งดี ที่ชุ่มใจ
จะได้พบ ความสุขไหม ในตัวตน

ในบางครั้ง ความเชื่อใจ อาจทำเจ็บ
อาจจะเคล็ด เพราะโดนลวง หรือข่มเหง
แต่ให้เก็บ มันไว้ อย่ากลัวเกรง
แต่งบรรเลง ให้ตัวเอง เป็นบทเรียน