|
หัวข้อ: กว่าจะรักเท่าวันนี้...กว่าจะมีคนมาเข้าใจต้องใช้เวลา เริ่มหัวข้อโดย: เปลวเทียนเปลี่ยนสี ที่ 16 มกราคม 2009, 11:04:PM เริ่มกำเนิด...ก่อเกิด...ประเสริฐแล้ว เสียงเจื้อยแจ้ว...แว่วยินมา...คลาเจ้าตื่น จากนาที...เป็นเดือนปี...ที่ชีพฟื้น วันผันผ่าน...กาลวันคืน...คลื่นชีวา ใจสัมผัส...ความรัก...สมัครแรก รับรักแจก...จากบิดาแลมารดา รักจริงแท้...ไม่ซ่อนเร้น...เช่นเวลา emo_55 คือความรัก...จักได้มา...ค่าหัวใจ ผละจากรัก..ประจักษ์แรก...แลแตกต่าง เป็นเด็กน้อยที่เคว้างห่าง...ทางเส้นใหม่ รับความรัก...รู้จักเพื่อน...เสมือนใจ รักครั้งใหม่...เด็กเยาว์วัย...ไซร้ตื่นตา พ้นเด็กน้อย...เจ้ากลอยใจ...ไปมีรัก ใคร่สมัคร...ภูมิภักดิ์ใจ...ในเวหา รักแรกพบ...ได้ประสบ...พบจากตา emo_47 รักแรกแย้ม...แต้มชีวา...เช่นวารี กว่าจะรัก...กว่ารู้จัก...รักหลายหลาก ยากลำบาก...มากนัก...ในรักนี้ กว่าจะรัก...เจอมาหนัก...ตระหนักดี กว่าจะมีคนดีๆ..ที่เข้าใจ...ใช้เวลา กว่าจะรักเท่าวันนี้...กว่าจะมีเท่านี้ได้ ใจแลกใจ...ใช้หัวใจ...ในห่วงหา สะสมรัก...เฝ้าฝูมฟัก...รักจึงมา มิใช่เพียงปรารถนา....แลหามัน กว่าจะมีคนรัก....ต้องรักก่อน emo_12 ต้องรู้จักขั้นตอน...ก่อนยึดมั่น รักแท้จริง....มีแอบอิง...ทุกสิ่งอัน เพียงหัวใจ...ไม่ไหวหวั่น...พลันร้างลา หัวข้อ: Re: กว่าจะรักเท่าวันนี้...กว่าจะมีคนมาเข้าใจต้องใช้เวลา เริ่มหัวข้อโดย: เปลวเทียนเปลี่ยนสี ที่ 17 มกราคม 2009, 10:24:PM กว่าจะรัก...เท่าวันนี้....ไมตรีเพื่อน
มิเคยร้าง...จางลางเลือน...เพื่อนคงอยู่ แม้ห่างไกล...เพียงใด...ใจรับรู้ ยังถามไถ่...ใจเล่าสู่....มิรู้เลือน เพื่อนแสนรัก...สมัครสมาน...กาลนานแล้ว ไม่เคยแผ่ว...ยังเจื้อยแจ้ว...แว่วๆเหมือน ห่างแสนไกล...ห่างเพียงใด...ไม่ลบเลือน ยังมั่นคง...คำว่าเพื่อน...มิเคลื่อนใจ หลายปีก่อน...ยังละอ่อน...ยังเดียงสา ผูกพันมา...เพียงมองหา...มาเคียงใกล้ ร่วมทุกข์สุข...พันผูก...ปลูกดวงใจ มาวันนี้...หลายปีไกล...ในทิศทาง โอ้เพื่อนเกลอ....คิดถึงเธอ...เสมอมั่น มิมีวัน...ที่ลืมกัน....มั่นมิห่าง นานกว่านี้....สักร้อยปี....มิมีจาง ต่างเพียงทาง...ที่เว้นว่าง...หาต่างใจ กว่าจะมี...ฤดี...ไมตรีแน่น จากวันแก่น...จนแน่นแฟ้น....คลอนแคลนไม่ กว่าจะรักเท่าวันนี้...ล้วนผ่านวัน...ผันผ่านใจ แต่สุดท้าย...ยังหมายใจ..ยังเคียงใกล้...ไม่จากตา |