ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

ชมพวงผกามะธุระสาร   ระดะบานไสวสรรค์
ยลแย้มฤดีดุจสวรรค์      สิชะลอ ณ เบื้องบน
   ฤๅดาวดึงส์สิริวิจักษ์   ศุภะลักษณ์วิเศษผล
องค์อินทร์บำเรอบวรมล      นุชะเทวนารี
   นางแย้มแฉล้มกะระวิเศษ   วิริเยศประดับศรี
แซมพุ่มลดาลิลวดี         มะนะปรีดิ์เกษมปราณ
   หอมปาริชาติระสะละไม   จิตะให้คะนึงวาร
แจ้งจิตกระจ่างกลประมาณ      ก็ระลึกประจักษ์ใจ
   ราชาวดีพินิจะสด      มะธุรสกำจายไหว
หอมชื่นนะสาจิระวิไล      มะนะเบิกก็เบ่งบาน
(วสันตดิลกฉันท์ 14)

งามวิเศษพิสุทธ์ละดาพิศาล      กุหลาบชบาจำปาประสาน   จำปีปลาย
อีกลำดวนวนาปทุมะสาย      อุบลพิกุลระรื่นพระพาย   สบันงา
ช่อลำเจียกจำปูนจำเรียงประภา   ฤดีประสบดำรงพนา   กระจ่างมี
ต้นตะแบกชำแรกทิวาระตรี      สลับแสดงประหนึ่งวจี   นรีนวล
กลิ่นระเหยประทินเกษมและสรวล   ประดับประดาประดิษฐ์ก็ล้วน กุสุมพรรณ
(อีทิสังฉันท์ 20)

   พวงครามและมณฑา   กะชบาวนาวัน
รื่นรื่นอุดมอัน         ระดะป่าพนาไพร
   ช้องนางกะนางแย้ม   อ้าแอร่มระเรื่อไหว
บัวเผื่อนผลิหอมไกล      นะสะชื่นระรื่นเริง
   แก้วเกดพิกุลแกม      ขณะแย้มสิบำเทิง
พวงแสด ฤ แสงเพลิง      ระยะซ่อนสลับสี
   ยี่สุ่นกระดังงา      และจำปาก็มากมี
ชูช่อพิสุทธิ์ศรี         ก็ระรวยระรื่นลาน
   ราชวดีดา      ดุจราชินีดาล
ส่งกลิ่นกำจายหวาน      บ่มิรู้จะหยุดพอ
(อินทรวิเชียรฉันท์ 11)