ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

ยังมีฉันหรือเปล่าในหัวใจคนห่าง
ความรักของเราดูจืดจางไปไหม
ยิ่งเวลาเดินหน้าพาห่างไกล
เมื่อก่อนไม่ว่ามีเรื่องอะไรก็คุยกัน

เดี๋ยวนี้ไม่มีแม้อบอุ่น
ไม่มีคำพูดเคยคุ้นเยี่ยมใจฉัน
มีแต่หยดน้ำตาเดินทางมาหาทุกวัน
มาเยี่ยมเยียนความผูกพันของหัวใจ

เมื่อก่อนคุยกันเสียงอ่อนเสียงหวาน
เดี๋ยวนี้แต่ละคำเอ่ยขานใจหวาดไหว
หวาดระรัวเกรงกลัวเธอจากไป
เพราะสัญญานผ่านช่องใจมันบอกกัน

มันบอกว่าวันนี้เธอเปลี่ยนแปลง
สิ่งที่เธอเร่งแสดงออกกับฉัน
มันเหมือนว่าความห่วงหาที่ให้กัน
แทบไม่เหลือเศษฝันให้ชืนชม

วันนี้ความรักร้าวแสบ
กลืนน้ำตาล้าแทบใจขื่นขม
หัวอกช้ำระกำย้ำระบม
คำเคยหวานผ่านคารมขมไปเลย

ใจเธอยังคงเดิมอยู่อีกไหม
ที่ถามไปใช่เพ้อละเมอพร่ำ
เป็นเพียงเพราะไม่อยากให้ใจเราช้ำ
กลัวรักร้าวระกำช้ำรักเธอ

หากเธอยังมีรักภักดิ์ดีมั่น
โปรดตอบพลันยังรักฉันเสมอ
ฉันจะได้มั่นใจในรักเธอ
กลัวนะกลัวใจเก้อ หาก...เธอเปลี่ยนไป

ก่อนเคยหวานปานตาลที่หว่านล้อม
ก่อนกลิ่นรักหวนหอมดั่งจอมขวัญ
มาวันนี้กลิ่นใจตอนใกล้กัน
ไม่เหมือนอย่างกับฝันวันผ่านมา

ความเปลี่ยนไปเพราะไกลห่างทางแห่งหน
พาให้ใจหวั่นจนต้องเหว่ว้า
เป็นเพราะใครทำใจเธอจากลา
กลัวเธอจะไม่กลับมาห่วงหากัน

ความเปลี่ยนแปลงแห่งวันที่ฉันเพบ
ทำให้ความรักจบหรืออย่างนั้น
จะได้รู้เอาไว้คนไกลกัน
ไม่มีค่าให้ใจฉันต้องห่วงใย