ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

หากเปรียบฉัน กับเธอ เป็นนักมวย
ขึ้นเวที คงม้วย เสร็จเธอแน่
เพราะแม่ไม้ มวยไทย เธอมากแท้
ฉันคงแย่ ด้วยเชิง เธอเหนือชั้น

เข้าวงใน เธอเป็น เช่นขุนเข่า
วงนอกเล่า เธอถีบ ฉันกระอัก
วางแข้งซ้าย ชายโครง เสียงดังชัด
เธอสะบัด ศอกกลับ ฉันยับเยิน

สายตาเธอ สุดเฉียบ เฉกเช่นเหยี่ยว
มองปราดเดียว เธอเห็น เป็นหงส์เหิร
เต้นวุฟเวิร์อ คล่องแคล้ว เสียเหลือเกิน
ฉันคงเดิน ชนหมัด อัดเต็มเปา

เถรกวาดลาน เธอทำ ฉันล้มคล่ำ
อีกยังซ้ำ มอญยัดหลัก กลางอกเข้า
เธอตามติด พิชิต ด้วยหมัดเอา
ใบหน้าเรา เป็นเป้า ให้โจมตี

หรือปลาดุก ยักเงี่ยน ที่เหลี่ยมคาง
พอถอยห่าง ถีบยัน ไม่ทันหนี
โดดเข่าลอย หงายท้อง กลางเวที
จรเข้ อีกที  ที่ก้านคอ

เธอหักงวง อัยรา ถลาล้ม
เธอขย่ม วงใน ใช้เข่าต่อ
เธอยิงหมัด ไม่นับ ฉันเป้าล่อ
เธอไม่พอ อัปเปร์อคัต อัดปลายคาง

ให้นับหนึ่ง ถึงสิบ ยังไม่ลุก
ให้เจ็บจุก ไม่ลุก ถูกเปลหาม
ด้วยอ่อนเชิง ฉันนั้น แค่เป็นทาง
เป็นสะพาน ให้เธอ เดินข้ามไป



[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]