พิมพ์หน้านี้ - ฝนหลง

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนบอกรัก => ข้อความที่เริ่มโดย: ป้ากันนา ที่ 26 ธันวาคม 2008, 11:55:PM



หัวข้อ: ฝนหลง
เริ่มหัวข้อโดย: ป้ากันนา ที่ 26 ธันวาคม 2008, 11:55:PM


ฝนหลงมาคราหนาวราวผกผัน
ฤๅอาถรรพ์ดินฟ้าน่าสงสัย
วิกฤตโลกโศกจิตมากพิษภัย
บอกความนัยเหตุผลคนหลงทาง

จากชุ่มชื้นแปรไปกลายร้อนจัด
สารพัดมลภัยใครสะสาง
ช่วยกันฟื้นปฐพีมิละวาง
โลกมิร้างสร้างสรรค์ปันน้ำใจ

จากโลกสวยธรรมชาติสะอาดยิ่ง
น้ำใสจริงสายลมพรมอ่อนไหว
ป่าไม้เขียวสดชื่นร่มรื่นใบ
ดั่งเงาใจร่มรักที่พักพิง

ฟ้าจะสวยน้ำจะใสดินชุ่มฉ่ำ
เมตตาธรรมค้ำโลกโศกไม่สิง
รักษ์ผืนป่าน้ำไหลไออุ่นอิง
รักทุกสิ่งรักแท้และซื่อตรง

ฝนหลงฟ้าพาเหงาหนาวจับจิต
หากชีวิตดังดินฟ้าคราใหลหลง
ใจรักซื่อแปรผันหรือมั่นคง
ยังพะวงหวั่นไหวยามไกลตา

ฝากลมหวนป่วนปั่นวันฝนหลง
พัดย้อนตรงสวนทางไปไกลทิศา
หนาวเย็นนักรักเอ๋ยโปรดนำพา
หัวใจข้าหลงรักสุดหักใจ