พิมพ์หน้านี้ - คิดถึงครู

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนคิดถึง => ข้อความที่เริ่มโดย: ยอด~ ที่ 26 ธันวาคม 2008, 01:16:PM



หัวข้อ: คิดถึงครู
เริ่มหัวข้อโดย: ยอด~ ที่ 26 ธันวาคม 2008, 01:16:PM
ครูคือผู้อบรมบ่มนิสัย
เป็นเทียนไขส่องสว่างสู่ทางฝัน
ครู เป็นนักแก้ปัญหาสารพัน
ช่วยสร้าสรรค์สังคมให้ร่มเย็น

ชั่วชีวิตของครูคือผู้ให้
ไม่เคยหวังจะได้หรือดีเด่น
ชีวิตครู สู้ตรากตรำอย่างลำเค็ญ
เพียงเพื่อเห็นความสัมฤทธิ์ของศิษย์ตน

ครูเป็นครูอยู่ทุกยามในความคิด
อบรมศิษย์และสอนสั่งใช่หวังผล
ไม่ว่าศิษย์จะยากดีมีหรือจน
ครูทุกคน ห่วงใยเขา เท่าเท่ากัน.



หัวข้อ: Re: คิดถึงครู
เริ่มหัวข้อโดย: ยอด~ ที่ 04 มกราคม 2009, 08:01:AM
 emo_47ครูดี ศรีย่อมติด ถึงศิษย์ด้วย
ศิษย์ยิ่งช่วย ชูครู ยิ่งชูศรี
ครูชูศิษย์ ก็เพราะจิต ให้ศิษย์ดี
ศิษย์ชูครู ก็เพราะมี กตัญญู.


 emo_47 สักวันหนึ่งคงจะรู้ว่าครูรัก
สักวันหนึ่งคงประจักษ์เป็นสักขี
สักวันหนึ่งคงจะรู้ว่าครูดี
สักวันหนึ่งคงได้ดีเพราะเชื่อครู.







หัวข้อ: Re: คิดถึงครู
เริ่มหัวข้อโดย: ป้ากันนา ที่ 04 มกราคม 2009, 07:46:PM



ครูดีในดวงใจใครเล่ารู้
ศิษย์ซึ้งอยู่ภูมิใจท่านได้สอน
ให้ความรู้เมตตาทุกบทตอน
เอื้ออาทรศิษย์รักจากใจจริง

จึงระลึกพระคุณครูผู้สอนสั่ง
ท่านเปรียบดั่งเทียนทองส่องทุกสิ่ง
ให้รู้แจ้งชีวิตคิดประวิง
ศิษย์รักยิ่งครูคนนี้ในดวงใจ

 
 



หัวข้อ: Re: คิดถึงครู
เริ่มหัวข้อโดย: ป้ากันนา ที่ 04 มกราคม 2009, 07:48:PM

(http://gotoknow.org/file/saytharn/ge012.jpg)

เพราะมีครู ?ผู้ให้?ใฝ่ทางดี
ศิษย์ทั้งหลายจึงมี ?วันนี้?ได้
กราบแทบเท้าคุณครูด้วยดวงใจ
ร้อยมาลัยรจนาบูชาครู




หัวข้อ: Re: คิดถึงครู
เริ่มหัวข้อโดย: ป้ากันนา ที่ 04 มกราคม 2009, 07:56:PM
คำว่าครูยิ่งใหญ่ในใจนัก
เพราะได้ปลูกความรักสมัครสมาน
ด้วยดวงใจที่รักใคร่มานมนาน
ศิษย์กราบกรานไหว้ครูผู้ทีคุณ

จึงเขียนกลอนกลอนนี้มามอบให้
หวังจากใจจะส่งให้ครูของฉัน
ขอมั่งมีศรีสุขขึ้นทุกวัน
คำสุดท้ายอย่าลืมกันนะคุณครู


หัวข้อ: Re: คิดถึงครู
เริ่มหัวข้อโดย: กอบรัก ที่ 05 มกราคม 2009, 01:19:AM
ผู้ใดสอนบทความตามหลักสูตร
คือผู้พูดแทนตำรากล้าขยัน
ใครเฝ้าปลูกความดีทุกวี่วัน
รู้ไว้เถิดผู้นั้นนั่นแหละครู

(http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/133/1133/images/love.gif)

อันว่าห่วงใดใดในสงสาร
จงเปรียบปานห่วงลูกหามีไม่
แต่ถึงห่วงถึงรักสักเพียงใด
ก็วางใจให้อยู่กับครูเอย


หัวข้อ: Re: คิดถึงครู
เริ่มหัวข้อโดย: กอบรัก ที่ 05 มกราคม 2009, 01:29:AM
(http://www.yenta4.com/webboard/upload_images/1156719_5274318.gif)

(http://www.yenta4.com/webboard/upload_images/1156719_5277817.jpg)

แต่วัยเยาว์ ครูเฝ้า  สอนอ่านเขียน
ให้ร่ำเรียน ก.กา มาจนใหญ่
จาก ก.กา มาเป็นคำ จำใส่ใจ
เฝ้าอบรม บ่มนิสัย ให้พากเพียร

พระคุณครู ซึ้งใน ดวงใจศิษย์
เกินลิขิต อักขรา ภาษาเขียน
ลุสิบหกมกรา ที่มาเวียน
เชิญธูปเทียน มวลผกา มากราบครู


หัวข้อ: Re: คิดถึงครู
เริ่มหัวข้อโดย: เพรางาย ที่ 05 มกราคม 2009, 10:08:AM
หากติดขัดสอบถามความกระจ่าง
ร้อนได้สร้างช่วยผ่อนให้ร้อนหาย
หวังจะเย็นเย็นร่ำฉ่ำใจกาย
แม้ห่างหายใจห่วงหาไม่ลาลับ
[color=darkgoldenrod]คิดถึงพระคุณครูเสมอค่ะ emo_43[/color]


หัวข้อ: Re: คิดถึงครู
เริ่มหัวข้อโดย: ยอด~ ที่ 10 มกราคม 2009, 08:59:AM
ครูจะต้องเป็นครูทุกขณะจิต
ต้องรู้โลกรู้ชีวิตอย่างแจ่มแจ้ง
ต้องมีปฏิภาณโวหารแสดง
ต้องเป็นแหล่งก้าวหน้าวิชาการ

ต้องสอนคนมากกว่าสอนหนังสือ
ไม่เพียงถือชอล์กปากกาพาเขียนอ่าน
ต้องอุทิศชีวิตจิตวิญญาณ
ให้เก่งงานปลูกฝังในทางดี

ครูเป็นที่รักเคารพและยกย่อง
ครูจะต้องตระหนักในศักดิ์ศรี
มีหลักการณ์เหตุผลกลวิธี
ครูต้องมีความอดทนสร้างผลงาน

ครูต้องมีความดีและความเก่ง
ครูต้องเคร่งจริยะมาตรฐาน
เป็นประทีปเจิดจรัสชัชวาล
ส่องนำจิตวิญญาณ...ของปวงชน.


หัวข้อ: Re: คิดถึงครู
เริ่มหัวข้อโดย: apairun ที่ 12 มกราคม 2009, 10:36:PM
ครูเป็นแบบอย่างให้       ลูกศิษย์
ครูย่อมยอมอุทิศ          เพื่อสร้าง
ครูดีจึ่งประสิทธิ์            สอนศาสตร์
ครูที่ศิษย์รักบ้าง           ชุ่มชื้นดวงใจ


หัวข้อ: Re: คิดถึงครู
เริ่มหัวข้อโดย: เปลวเทียนเปลี่ยนสี ที่ 12 มกราคม 2009, 11:54:PM
คุณครูจ๋า...รู้ไหมว่า...ศิษย์คิดถึง
ยังคงซึ้ง...ตราตรึงจิต...มิคิดเปลี่ยน
ยังคงรัก...แลภักดี...มิมีเพี้ยน
ยังรักเรียน..อ่านและเขียน...เพียรเช่นครู

คุณครูจ๋า...หลายปีผ่าน..กาลผันเปลี่ยน
จากนักเรียน...บ้างพากเพียร..บ้างจักอู้
กาลเวลา...นำพามา..พูดจาภาษาครู
ครูจ๋าครู...คุณความรู้...ศิษย์บูชา

คุณครูจ๋า...แม้ผ่านมา...ลามาห่าง
ใจศิษย์นี้..มิคิดร้าง...ห่างใจหนา
ยังจำจด...ถ้อยคำพจน์...บทวิชา
ยังห่วงหา..ศรัทธา...วิชาครู

ตอนยังเด็ก..ตัวเล็กเล็ก....เด็กตัวอ้วน
คุณครูทวน...ความรู้...ให้กับหนู
จากเด็กเล็ก..เป็นเด็กน้อย...คอยสู้ครู
ก้าวเข้าสู่...วิชาครู...จึงรู้ใจ

คุณครูจ๋า..ทุกวาจา...วิชาบ่ม
ยังชื่นชม...สมฤดี...ยิ่งสิ่งไหน
เพราะมีครู..จึงได้รู้...ได้เรียนไกล
มีวิชา...มาว่าไซร้...เพราะศิษย์นี้มีครู

คุณครูจ๋า...จดจำมา...ครูทุกท่าน
ตั้งแต่เรียนอนุบาล...กาลผันสู่
จากศิษย์มีครู...กำลังจะก้าวสู่เส้นทางรู้
ไปเป็นคุณครู...ที่ให้ความรู้...เช่นครูที่ดี

น้อมดวงใจ....ให้ครูสุขใจ...ไร้ทุกข์ไร้โศก
น้อมลงก้มกราบ...ตราบวันสิ้นโลก...ศิษย์ครูคนนี้
น้อมใจน้อมรับ...ขับขานวิชา...พาศิษย์คิดดี
อย่างที่ครูมี....สอนสั่งสิ่งดี...แด่ครูคนดี..จากศิษย์คนดี...ทุกพื้นที่ใจ... emo_54


หัวข้อ: Re: คิดถึงครู
เริ่มหัวข้อโดย: ยอด~ ที่ 11 กุมภาพันธ์ 2009, 11:16:AM

ครูเช่นนี้ ชี้รู้ เป็นครูแท้
ใช่มีแต่ชื่อครูอวดรู้เบ่ง
สมเป็นครูปูชนีย์ทุกที่เกรง
เป็นคนเก่งเกียรติชื่อ ลือระบิล

เป็นครูดีมีศิษย์บูชิตชอบ
น้ำใจมอบมีค่ากว่าทรัพย์สิน
สร้างประโยชน์โกฏิแสน ในแผ่นดิน
ไม่สุดสิ้นสายธารประสานใจ



หัวข้อ: Re: น้ำใจครู
เริ่มหัวข้อโดย: ยอด~ ที่ 20 กุมภาพันธ์ 2009, 05:19:AM

สักวา คำว่าครู รู้กันทั่ว
ดีหรือชั่ว รักศิษย์ ไม่คิดหมอง
อันน้ำฝน หล่นบึง ท่วมถึงคลอง
ยังเป็นรอง น้ำใส ในใจครู


หัวข้อ: Re: คิดถึงครู
เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 20 กุมภาพันธ์ 2009, 03:43:PM
เคยไม่ชอบครูว่าต่อหน้าเพื่อน
คําตักเตือนไม่ฟังเรื่องทั้งหลาย
ครูเรียกชื่อมาหน้าชั้นเพื่อบรรยาย
เหมือนครูทําให้อับอายต่อหน้าคน

จนวันหนึ่งครูมากล่าวลาจาก
พร้อมกับฝากแสดงใบแจ้งผล
เมื่อเปิดอ่านใจสะดุดแทบสุดทน
นํ้าตาหล่่นน้องหน้ากราบลาครู

เพราะท่านเรียกวันนั้นให้บรรยาย
เก็บคะแนนสุดท้ายของพวกหนู
แต่บัดนั้นจนบัดนี้ยังคลี่ดู
นํ้าตาก็พรั่งพรูเสียทุกที


หัวข้อ: Re: คิดถึงครู
เริ่มหัวข้อโดย: มั่น แซลี้ ที่ 20 กุมภาพันธ์ 2009, 07:06:PM
ในวันส่งท้ายที่ลาจาก
ต้องพลัดพรากจากลาเหล่าคุณครู
ด้วยอาลัยที่ต้องจากคนที่ให้ความรู้
ที่อุตสาห์สู้เพียรมอบวิชา

เราลาจากคุณครูแล้วมาอำลาเพื่อน
เพื่อย้ำเตือนมิตรภาพเราฉลองก่อนร่ำลา
พอดึกหน่อยคุณครูของเราก็เข้ามา
เราแปลกใจหนักหนาที่ได้เจอกัน

ครูบอกว่าสั่งกันเต็มที่
ทั้งเหล้าเบียร์ที่มีสั่งเร็วพลัน
ครูบอกว่าขออำลาลูกศิษย์ก่อนจากกัน
ค่ำคืนนั้นพอดึกหน่อยครูขอไปห้องน้ำ

เรารอครูจนเกือบฟ้าสางยังไม่เจอ
เราก็รู้ว่าเจอครูปล่อยให้ลอยลำ
ต้องวิ่งหาเงินมาจ่ายเองคิดแล้วยังขำ
จากวันนั้นยังจำคิดถึงครูไม่รู้ลืม




หัวข้อ: Re: คิดถึงครู
เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 20 กุมภาพันธ์ 2009, 08:06:PM


(http://img10.imageshack.us/img10/6205/33db0eadf7256df04686510ig8.gif)

แม่ครู
------------
เส้นอักษร  อ่อนไหว ในกระดาน
ดั่งวันวาน ผ่านไป ดวงใจฝัน
หญิงคนหนึ่ง ดูแก่ ยักแย่ยัน
หญิงคนนั้น สร้างฝัน มีลืมเลือน

หวนคำนึง ถึงคน ที่ก่นด่า
คนที่ว่า ให้เจ็บ เหน็บเชือดเฉือน
คนที่กล้อน ผมเรา เยาะเย้าเยือน
คนที่เพื่อน พาแกล้ง ให้แค้นใจ

ยังจำได้ ถึงวัน ที่โดนตี
เคยกรีดสี รถเขา น่าเศร้าไหม
เอาหมามุ่ย ใส่เขา น่าเศร้าใจ
แต่ทำไม ยังรัก คอยตักเตือน

แม่เป็นห่วง ลูกนะ จำเอาไว้
จบออกไป อย่าทำ เช่นที่เหมือน
โลกข้างนอก อันตราย แม่ขอเตือน
อย่าลืมเลือน คำสอน ก่อนจากลา

นึกทีไร หัวใจ ให้ไหวหวั่น
หญิงคนนั้น แกร่งมั่น ดั่งภูผา
หากวันนั้น ไร้เธอ หญิงชรา
คงไร้ค่า ชีวิต ลิขิตเดิน

ก้มลงกราบ แทบบาท หญิงชรา
กล่าววาจา แม่ครู ไม่ขัดเขิน
แม่กล่าวคำ ลูกแม่ จงเจริญ
รักเหลือเกิน แม่ครู สุดบูชา

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

(http://img10.imageshack.us/img10/6205/33db0eadf7256df04686510ig8.gif)





หัวข้อ: Re: คิดถึงครู
เริ่มหัวข้อโดย: ชีวิตติดปีก ที่ 21 กุมภาพันธ์ 2009, 04:50:PM
ลูกศิษย์ครูในวันนี้
จะทวีความยิ่งใหญ่
สร้างชื่อระบือไกล
คุณครูให้ขอสัญญา

คนดีมีความรู้
ขอเชิดชูพระคุณค่า[/glo
w]ร่วมสร้างจิตวิญญา
ประทับตราลูกศิษย์ครู


หัวข้อ: Re: คิดถึงครู
เริ่มหัวข้อโดย: ยอด~ ที่ 15 พฤษภาคม 2009, 01:16:PM
กล้วยไม้ออกดอกช้า     ฉันใด
การศึกษาเป็นไป          เช่นนั้น
แต่ออกดอกคราใด       งามเด่น
ครูนั่นแหละอาจสร้าง     เสกให้ชัชวาล


หัวข้อ: Re: คิดถึงครู
เริ่มหัวข้อโดย: ยอด~ ที่ 09 มิถุนายน 2009, 04:41:PM
สุนทรภู่ ผู้ที่ มีชื่อเสียง
บทกลอนเยี่ยง เพียงชื่อ ระบือก้อง
คนรู้จัก รักกวี มีจับจอง
ผลงานต้องครองใจไปทั่วแดน

งานของครูรู้ได้ มีไม่น้อย
ช่างอ่อนช้อยร้อยลำนำคำโลดแล่น
เขียนเป็นกลอน ตอนนิราศ ด้วยมาดแมน
ไม่ขาดแคลน แสนดี มีคำคม

ทั้งกาพย์เห่ เสภา น่ายกย่อง
คำร้อยกรอง ส่องใจ ให้สุขสม
ด้วยเคร่งครัด สัมผัสดี มีอารมณ์
คนชื่นชม นิยมครู อยู่ไม่คลาย

๒๖ มิถุนามาบรรจบ
ขอเคารพนบน้อม พร้อมเรียงร่าย
สดุดี กวีเอก เฉกไม่ตาย
ร่วมสืบสาย ลายศิลป์ คู่ถิ่นไทย

สุนทรภู่ ผู้ที่ มีสร้างสรรค์
คำประพันธ์ ทุกชั้นชน คนเลื่อมใส
นามระบือ ฝีมือกลอน ช่างสอนใจ
อ่านฟังได้ ไม่เบื่อ เชื่อเป็นจริง

บูชาครู ผู้ที่ ดีล้ำเลิศ
ขอทูนเทิด เกิดปัญญา มีค่ายิ่ง
วิญญาณครู อยู่ทีใด ใจพาดพิง
ศิษย์ไม่ทิ้ง ยิ่งรำลึก นึกถึงครู.........ฯลฯ




หัวข้อ: Re: คิดถึงครู
เริ่มหัวข้อโดย: ยอด~ ที่ 28 มิถุนายน 2009, 01:53:AM
(http://www4.rn.ac.th/sounthonpu/sunthonpu%20copy.jpg)

http://www.dreampoem.com/forum/index.php?board=6;action=display;threadid=13544;start=0 (http://www.dreampoem.com/forum/index.php?board=6;action=display;threadid=13544;start=0)

สุนทรภู่ครูกวีศรีสยาม
ระบือนามปราชญ์เปรื่องเรื่องอักษร
ประดิษฐ์ถ้อยร้อยลำนำเป็นคำกลอน
พระสุนทรโวหารคนขานไกล

ว่าเป็นเอกในอักษรกลอนสุภาพ
อีกทั้งกาพย์,โคลง,ฉันท์ประพันธ์ได้
เป็นมณีกวีศิลป์แผ่นดินไทย
ขอนบไหว้กราบครูด้วยบูชา



หัวข้อ: Re: คิดถึงครู
เริ่มหัวข้อโดย: สุวรรณ ที่ 28 มิถุนายน 2009, 02:14:AM
สวัสดีวันครูกลอนสุนทรภู่

บรมครูผู้ปราชญ์ศาสตร์ภาษา

ท่านเรียงร้อยถ้อยรสพจนา

ได้งามล้ำควรค่าน่าเชิดชู

 

ทั้งแว่วหวานขานขับสดับแล้ว

งามเพริศแพร้วไพเราะเสนาะหู

มีแทรกซ้อนซ่อนคติชี้ให้ดู

อีกธรรมคู่อยู่ในกลอนไว้สอนใจ

 

ลูกขอน้อมลงกราบอภิภาท

บรมครูผู้ปราชญ์ได้สอนให้

เรารู้จักใช้คำภาษาไทย

เพื่อคงไว้เอกลักษณ์สยามแล  


หัวข้อ: Re: คิดถึงครู
เริ่มหัวข้อโดย: ยอด~ ที่ 28 สิงหาคม 2009, 01:05:AM

คิดถึงครู ผู้สอน ตอนวัยอ่อน
ให้ดับร้อน ด้วยจิต ไม่อิจฉา
ใช้ขันติ อดทน คนศรัทธา
ใช้ปัญญา ครองสติ มิแกล้งใคร

เด็กผู้ชาย คนนั้น ไม่รั้นดื้อ
แล้วยึดถือ มาใช้ จนวัยใหญ่
แต่วันนี้  สติแตก  สุดแปลกใจ
ควบคุมแทบไม่ไหว...เสียใจจัง....
emo_40 emo_03






หัวข้อ: Re: คิดถึงครู
เริ่มหัวข้อโดย: Kotchanan ที่ 28 สิงหาคม 2009, 02:48:PM

(http://www.vcharkarn.com/uploads/76/76190.jpg)

               เอาน้ำเย็น มามอบ ปลอบคุณยอด
                   แนบปรอท วัดองศา เวลาคลั่ง
                   คำสอนครู ช่วยเติม เพิ่มพลัง
                   อีกเพื่อนยัง ห่วงใย ไม่ทิ้งกัน

                   อ่านกระทู้ เมื่อครู่ รู้ข่าวร้าย
                   รวมกลอนหาย จากเวปฯ เจ็บ+โศกศัลย์
                   เหมือนดวงใจ กวี ป่นปี้พลัน
                   แต่อย่าจม จาบัลย์.. วันหน้ามี

                   รวมขึ้นใหม่ ก็ได้ นะเพื่อนเอ๋ย
                   เสียใจเอย เก็บไป ให้เร็วรี่
                   คิดถึงคำ ครูไว้ ในวันนี้
                   สิ่งไม่ดี ลืมซะ.. นะยอดเอย.


หัวข้อ: Re: คิดถึงครู
เริ่มหัวข้อโดย: ไผ่เดียวดาย ที่ 03 กันยายน 2009, 12:41:PM
** แด่ครูด้วยดวงใจ**
คือผู้ให้ความรู้ผู้สอนสั่ง
คอยปลูกฝังมอบสิ่งที่ดีดีให้
หนึ่งล้านทรัพย์อาจนับได้ไม่เท่าไร
แต่ที่ให้มีมากมายเกินคณา
คำว่าครูก็พอรู้ในความหมาย
ไม่ต้องทายไม่ต้องถามก็รู้อยู่
เป็นผู้ถ่ายทอดความรู้คอยเฝ้าดู
เฝ้าสอนหนูมอบวิชาให้ก้าวไกล
แต่ว่าใครจะรู้ซึ้งถึงความหมาย
เห็นแค่กายแล้วเห็นใจครูบ้างไหม
การสอนคนหากสอนแล้วไม่เข้าใจ
สิ่งทำไปก็เหมือนว่าไม่ได้ทำ
ในบางครั้งที่สอนสั่งอาจมีท้อ
แต่แค่ท้อไม่เคยถอยหรือหันหนี
เพราะรักและเชื่อสิ่งนี้สิ่งที่มี
คำว่าดีที่เฝ้าฝังสั่งสอนเรา
เหล่าวิชาที่สอนให้ใช้สมอง
เหมือนทดลองให้ค้นหาในความหมาย
แม้ว่ามากแต่ไม่ยากเกินเข้าใจ
เพราะความหมายมีอยู่แล้วตามแนวทาง
ถึงวันนี้ของสักทีขอให้บ้าง
ให้เป็นรางวัลใจให้หายเหนื่อย
ขอก้มกราบแทบเท้าคนคุ้นเคย
และขอเอ่ยคำนี้ ?ขอบคุณครับคุณครู?


หัวข้อ: Re: คิดถึงครู
เริ่มหัวข้อโดย: เปลวเทียนเปลี่ยนสี ที่ 03 กันยายน 2009, 04:10:PM
ครูคนแรก...มิแยกห่าง...ทางไกลใกล้
อยู่เคียงใจ..มิเผลอไกล...ให้หม่นหมอง
มิเคยเปลี่ยน..เวียนนำพา...เวลาตรอง
อยู่เคียงครอง...ทุกห้องใจ..ไร้เทียบเทียม

แม่ของฉัน...นั้นคือปราชญ์..ศาสตร์และศิลป์
ยิ่งกว่าเอก...ศิลปิน....ศิลป์ล้นเปี่ยม
ศาสตร์แห่งรัก...ถักและทอ...ว่าคือเยี่ยม
หาใดเทียม...เปี่ยมพระคุณ...ทุนชีวา

คิดถึงครู...ผู้สอนสั่ง...ดั่งดวงใจ
ลมหายใจ..แม้เพียงไหว...ใจห่วงหา
กาลนำไป...ให้หัวใจ...ไร้ศรัทธา
หนึ่งแววตา..ยังห่วงหา...และอาทร


หัวข้อ: Re: คิดถึงครู
เริ่มหัวข้อโดย: ยอด~ ที่ 04 กันยายน 2009, 03:05:AM

ครูคือผู้ รู้สดับ รับผิดชอบ
อยู่ในกรอบ การเรียน และการสอน
มีเมตตา ปราณี เอื้ออาทร
และสั่งสอน เด็กให้ดี มีวินัย

ไม่เช้าชาม เย็นชาม ทำงามหน้า
ไม่ก่อเกิด ตัณหา พาเหลวไหล
สมัยนี้..ฟังข่าว..แล้วหนาวใจ
สงสารเด็กๆไทย ภัยรอบตัว




หัวข้อ: Re: คิดถึงครู
เริ่มหัวข้อโดย: ยอด~ ที่ 28 กันยายน 2009, 12:23:AM

แสงช่วงโชติ โรจน์รุ่ง จรุงโลก
บำราศโศก ทุกข์ท้น ที่คนหวั่น
นำชีวิต สู่ทำนอง ครรลองธรรม์
สู่ฝั่งฝันที่สวยใสน้ำใจงาม

เป็นเทียนทองเล่มน้อยที่คอยส่อง
ช่วยชี้ช่อง ทางไกล ไร้ขวากหนาม
ช่วยบำบัด ขจัดเขลา เกลาจิตตาม
ขจัดทราม นามอธรรม นำใจตรง


หัวข้อ: Re: คิดถึงครู
เริ่มหัวข้อโดย: นกฯ ที่ 28 กันยายน 2009, 05:01:AM

เป็นเทียนทองส่องสว่างทางชีวิต
ช่วยลิขิตเสกสร้างทางสูงส่ง
สัมประสิทธิ์จิตพิสัยใจซื่อตรง
เพื่อดำรงคุณค่าวิญญาณ์ตน

ท่านคือ "ครู" อบอุ่นพระคุณที่สอง
ผู้ฉายส่องแสงสว่างทางมรรคผล
เหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าสร้างค่าคน
ศิษย์มิจนปัญญารู้ค่าครู

พุ่มผกาช่อมาลัยน้อมไหว้ท่าน
ผู้ให้รู้เขียนอ่านผ่านอดสู
นำชีวิตเลิศล้ำเกียรติดำรู
พระคุณครู บูชาท่าน พุทธันดร


หัวข้อ: Re: คิดถึงครู
เริ่มหัวข้อโดย: ไอ้จ่อย ที่ 28 กันยายน 2009, 01:53:PM

คิดถึงครู อยู่ดอย พลอยลำบาก
กันดารมาก ต้องบุกป่า ฝ่าการสอน
สงสารเด็ก  ตาดำดำ ย่ำดงดอน
ทั้งที่กิน ที่นอน หนุนท่อนไม้

มีทิวไผ่ บังร่ม ยามลมตก
ผลไม้ดก คือลูกหว้า ได้อาศัย
เก็บมากิน อิ่มท้อง น้องเด็กไทย
เพราะอยู่ไกล ความเจริญ เดินมาเรียน

ตั้งใจว่า จะพัฒนา คนป่าเขา
เป็นครูเฒ่า กลางพนา กว่าเกษียณ
จะฝึกฝน  สอนสั่ง บนทางเกวียน
เด็กที่เรียน อนาคต ต้องงดงาม





หัวข้อ: Re: คิดถึงครู
เริ่มหัวข้อโดย: เปลวเทียนเปลี่ยนสี ที่ 07 ตุลาคม 2009, 02:12:PM
วิถีเทียน...เพียรนำส่อง...ครรลองทาง
แสงสว่าง...อย่างเปลวเทียน..เสถียรอยู่?
เพียงรำไร...ในมืดมิด....จิตแห่งครู
ผู้อมรม..บ่มความรู้...สู่ปัญญา

เทียนเล่มน้อย...ด้อยเพียงค่า...เวลานี้
เปรียบเรือจ้าง...ร้างเวที...ที่หนักหนา
ฝ่าพายุ...บุกป่าดง....คงศรัทธา
ส่องปัญญา...พาศิษย์เดิน...แม้นเมินเทียน

คิดถึงครู...สู้อุตส่าห์...ปัญญาส่อง
แสงแห่งทอง....ของแววตา...พาอ่านเขียน
จากเด็กน้อย...เจ้าด้อยค่า...ว่าพากเพียร
จากนักเรียน...เพียรเดินตาม...ความเป็นครู

คิดถึงครู...ผู้รอบรู้....สู่อุตส่าห์
บ่มศรัทธา...ค่าของคน...จนหนวกหู
ศิษย์น้อมใจ...ไว้ในกลอน...วอนถึงครู
ดั่งแรงใจ..ให้ยืนอยู่...คู่ศรัทธา


หัวข้อ: Re: คิดถึงครู
เริ่มหัวข้อโดย: นกฯ ที่ 22 ตุลาคม 2009, 08:47:AM

คิดถึงครู บูชา พาข้ามฝั่ง
ตั้งความหวัง สั่งศิษย์ คิดศึกษา
ร่ำเรียนรู้  ครูฝึกฝน แต่ต้นมา
มีหน้าที่ฯ มีปัญญา พาเจริญ ฯลฯ




 


หัวข้อ: Re: คิดถึงครู
เริ่มหัวข้อโดย: ยอด~ ที่ 23 ตุลาคม 2009, 11:14:AM

สองครูสาวข่าวร้ายชายแดนใต้
เมื่อคนไทยใจดำทำหักหาญ
ทำร้ายครูผู้หญิงยิ่งร้าวราน
คนบงการสันดานไพร่ไม่รักดี

จับครูไปใช้ไม้ฟาดอุกอาจยิ่ง
กระทำสิ่งยิ่งโหดโจษขานนี่
ทำป่าเถื่อนเหมือนคนถ่อยรุมต่อยตี
ข่าวครูนี้มีสลดหดหู่ใจ

สงสารครูผู้เจ็บปวดรวดร้าวยิ่ง
ครูจูหลิง ยิ่งช้ำ เกินร่ำไห้
อาการทรุดหยุดสิ้นลมหายใจ
คิดถึงครู พลีชีพวาย...ตายรายวัน


หัวข้อ: Re: คิดถึงครู
เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนไทย ที่ 23 ตุลาคม 2009, 11:52:AM

แว่วสำเนียง เสียงครู เดินอยู่ป่า
หอบตำรา เก่าเก่า ไปเฝ้าสอน
เด็กนักเรียน เพียรหา เอื้ออาทร
เป็นครูจร นอนดอย คอยสร้างคน

จะหนาวแล้ว แนวเขา งามเงาหมอก
เหมือนยอหยอก เยี่ยมเยือน เพื่อนทุกหน
เป็นฤดู ชูชื่น ร่มรื่นปน
แต่หนาวล้น บนดอย หลายร้อยพัน......... emo_25



 emo_48 emo_48 emo_25 emo_48 emo_48



หัวข้อ: Re: คิดถึงครู
เริ่มหัวข้อโดย: (ฟ้า) มารสุรา ที่ 23 ตุลาคม 2009, 05:28:PM
  ไอ้ตัวร้าย.....................จอมซน........................คนๆนี้
รู้ตัวดี...............................ครั้งหลังหน.................ซนเหลือหลาย
ขาประจำ..........................หน้าห้อง......................ต้องก้นลาย
ครูแสนหน่าย....................ตั้งฉายา.......................ว่าทะโมน

     ทั้งแกล้งเพื่อน..............ต่อยตี...........................แอบหนีเที่ยว
ทั้งซนเฮี้ยว.......................พิเรน...........................เล่นโลดโผน
มาโรงเรียน......................ทุกวัน...........................เป็นต้องโดน
ลิงทะโมน........................ตัวนี้.............................คิดถึงครู

     พระคุณที่...................สอนให้มี.......................การศึกษา
เริ่มก.กา...........................อ่านเขียน......................ให้พวกหนู
เฝ้าอบรม.........................บ่มนิสัย.........................ได้อุ้มชู
ให้ได้รู้............................ในตำรา.........................วิชาการ

     คิดถึงครู....................มากครับ........................แสนคิดถึง
ศิษย์ดื้อดึง.......................อยากบอกไป...................ใจขับขาน
ขอสัญญา........................ขอเวลา..........................อีกไม่นาน
จะสืบสาน........................อุดมการณ์.....................ของคุณครู

     ทำงานไป...................และเรียนไป....................ในวันหยุด
ลำบากสุด........................งานนี้.............................มิใช่หมู
หากจบมา........................ผมจะ............................สอบเป็นครู
จะถ่ายทอด......................ความรู้..........................สู่เด็กไทย

     เคยทำครู....................เหนื่อยหนัก...................มามากแล้ว
จะตั้งใจ...........................แน่แน่ว.........................ทำให้ได้
เพราะตัวศิษย์...................คนนี้.............................ไม่ใช่ใคร
ลิงทะโมน........................ตัวนี้ไง..........................ศิษย์ของครู
[/color]

 emo_47 emo_47 emo_47 emo_47 emo_47 emo_47


หัวข้อ: Re: คิดถึงครู
เริ่มหัวข้อโดย: น้องติ๋ว ที่ 03 พฤศจิกายน 2009, 10:33:AM

(http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/849/16849/blog_entry1/blog/2008-10-11/comment/332766_images/38_1224162043.gif)

(http://solno07.exteen.com/images/5807a4tbnh2qdv.gif)

มีดอกไม้ไหว้ครูบูชาครบ
ถ้วนเคารพน้อมรับและนับถือ
คมคายคำ ครูคม สมคำลือ
คมคำคือ คารม คมคำกลอน

มีดอกไม้ไหว้ครู คู่คำเขียน
มีธูปเทียนสื่อถ้อยร้อยอักษร
ปิยพจน์ พริ้งประพันธ์ สู่ขวัญพร
เพื่อสะท้อนคำเทิด พร้อมเชิดชู

เพราะมีครู มีคำ คล้องฉ่ำหวาน
สืบคำกานท์ สานเสนาะ ไพเราะหู
"จึงมีกลอนมีดอกไม้มาไหว้ครู"
ซึ่งยัง...สู่สรวงสวรรค์ชั้นกวี ฯ


(http://solno07.exteen.com/images/5807a4tbnh2qdv.gif)

(http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/668/5668/blog_entry1/blog/2007-12-11/comment/171856_images/75.gif)


หัวข้อ: Re: คิดถึงครู
เริ่มหัวข้อโดย: ไอ้แกละ ที่ 31 มกราคม 2010, 05:06:AM

คิดถึงครู คนแรก แจกไม้เรียว
ผมหวาดเสียว เยี่ยวหด ตดก็หาย
ต้องระบม ตรมตรอม ยอมก้นลาย
แอบตะกาย ฝาดู ครูประจำ

อยู่ป.2 เลื่อนชั้น ฝันไว้ว่า
อยากเจอหน้า ครูคนใหม่ คงไม่ช้ำ
โอ..!พระเจ้า พบครูเซ็กส์ เด็กมีกรรม
ยังจดจำ ภาพเก่าๆ  เฒ่าหัวงู...ฯลฯ
 


หัวข้อ: Re: คิดถึงครู
เริ่มหัวข้อโดย: คิงคองน้อย ที่ 04 กุมภาพันธ์ 2010, 08:40:AM
ครูครับจ๋าวันนี้หนูมาวันทา อภิวาท
สองมือก้มกราบลงแทบบาท อภิวาทคุณครู
ครูผู้สั่งสอนศิษย์ รู้ถูกผิด รู้ดีชั่ว
สอนให้ศิษย์ไม่เมามัว นี่และตัวตนของครู 

                                            คิงคองน้อย emo_100


หัวข้อ: Re: คิดถึงครู
เริ่มหัวข้อโดย: เปลวเทียนเปลี่ยนสี ที่ 18 กันยายน 2010, 03:13:PM
คิดถึงครู...รู้แล้ว...แววแห่งกรรม
เมื่อชักนำ...เดินตามครู...ผู้สั่งสอน
ยืนอยู่หน้า..ชั้นเรียน...ใจไหวอ่อน
คิดถึงตอน..เป็นเด็กดื้อ...กับคุณครู emo_115


หัวข้อ: Re: คิดถึงครู
เริ่มหัวข้อโดย: กริชอักษร ที่ 28 พฤษภาคม 2012, 10:47:PM
คุรุจิตประสิทธิ์ชน

หนึ่งครูผู้สรรสร้าง
คือหนึ่งทางสำคัญยิ่ง
ปลุกเสกคนจริงๆ
ประเสริฐสิ่งยิ่งปัญญา

ขัดเกลาเจ้าให้คิด
รู้ถูกผิดจิตอาสา
สูงด้วยกรุณา
พัฒนาด้วยตนเอง

ช่วยเหลือและเผื่อแผ่
ถือว่าแน่คือคนเก่ง
โอ้อวดเอาแต่เบ่ง
ไร้ยำเกรงนักเลงปลอม

รักศิษย์ประหนึ่งลูก
ด้วยพันผูกเฝ้าถนอม
สอนสั่งอย่างรอมชอม
ให้เจ้าพร้อมยอมเล่าเรียน

วันหนึ่งหากเจ้าเห็น
โลกชัดเจนไม่ผิดเพี้ยน
หนึ่งครูผู้พากเพียร
ก็จวนเจียรจำต้องลา

หวังไว้ให้เจ้าสาน
คุรุงานการศึกษา
บ้านเมืองพัฒนา
ด้วยวิชาอาชีพตน