ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

ณ ที่ใดดวงใจไม่ไหวหวั่น ..... จะฝ่าฟัน อุปสรรคและขวากหนาม
แม้สิ้นชาติ วาสนาชะตาทราม .... จะฝากนามให้โลกรู้กูก็ชาย

ณ ที่นี้ไร้ญาติ และขาดมิตร ........ยังก็แต่บ่าวสนิทพิศมัย
เสมอเพื่อนเสมือนญาติไม่คลาดไกล ... เป็นเพื่อนตายเคียงกูคู่ชีวา

โอ้ราตรี นี้พี่เหงา เศร้าดวงจิต
รำพึงคิด โดดเดี่ยว เปลี่ยวหนักหนา
พิษรักร้อน เริงรุม สุมอุรา
โอ้ขวัญตา จะรู้ บ้างหรือไร
สงัดเงียบ เยียบเย็น ทุกหย่อมหญ้า
พระพายพริ้ว ผ่านมา พฤกษาไหว
น้ำค้างพรม ลมหนาว ร้าวฤทัย
ปวดทรวงใน เหลือระงับ หลับไม่ลง


.........................................................

[/b][/size][/font]