ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

ตอนนี้ ที่ยังรู้สึกอยู่ ตอนนี้
อาจต้องการแค่มี สักคนเคียงข้าง
อาจแค่เหงา หาเพื่อนร่วมทาง
แต่ไม่ได้ต้องการ เพื่อมาแทนใคร  

ตอนนี้ ที่ยังรู้สึก
ความเป็นไปส่วนลึก ก็แค่ร้าวไหว
ไม่ได้ต้องการ ใครดามหัวใจ
ต้องการแค่คนรู้ใจ เพื่อได้พูดจา  

ตอนนี้ แค่ยังปวดร้าว
ไม่พร้อมที่จะก้าว ออกไปหา
ขอหยุดอยู่ที่เดิมเพื่อรอเวลา
ให้หัวใจได้ถูกเยียวยาจนหายดี  

ตอนนี้ แค่เพื่อนร่วมทาง
ที่ต้องการเคียงข้างอย่างนี้
ก้าวเดินกันไป ด้วยมิตรภาพที่มี
ดูแลกันอย่างดี ด้วยความเข้าใจ

ตอนนี้ ไม่อยากผูกมัด
ไม่มีข้อจำกัดระหว่างกันคั่นไว้
ใช้สถานะแค่เพียง เพื่อนที่รู้ใจ
ให้อิสระหัวใจ ได้ปล่อยวาง  

ตอนนี้ แค่เพียง ตอนนี้
แค่เป็นอย่างที่เคยเคียงข้าง
ทุกข์-สุข ร่วมรับรู้ ทุกเส้นทาง
เว้นระยะห่าง ระหว่างกัน  

ตอนนี้ ขอพัก ได้ไหม
แค่ให้มันได้หยุดหายใจบ้างก็เท่านั้น
กำลังรู้สึกดี ที่มีกันและกัน
กำลังสบายใจกับความสัมพันธ์ บาง-บาง

ณ ที่นี่ที่ฉันเคยฝันหวาน
ตกอยู่ในห้วงกาลอันพริ้วไหว
เป็นเหมือนดอกไม้บานตรงลานใจ
ณ ที่นี่เปลี่ยนไปไม่ชื่นเย็น

จากลานเคยร่มล้อมและหอมหวน
ก็มิไม่เย้ายวนให้ได้เห็น
เป็นลานร้างกลางใจใคร่ลำเค็ญ
ต้องโดดเดี่ยวเปลี่ยวเร้นเช่นลำพัง

ณ ที่นี่มีใครผู้ใดเล่า
จะหลบอยู่ตามเงาของความหลัง
ได้ยื่นตอบรอบสดับเพียงรับฟัง
ณ ที่นี่ที่หวัง...ว่ายังมี

ยังมีใครในพุ่มสุมทุมซ่อน
อยู่ในที่ซอกซอน ณ ลานนี้
ณ ลานกว้างทางรักที่จักมี
ซึ่งหลบอยู่ ณ ลานนี้ ที่ลานใจ