|
หัวข้อ: ตะวัน จันทรา(ในสายตา แล ในความจริง) เริ่มหัวข้อโดย: อัลิปรียา ที่ 21 ธันวาคม 2008, 12:21:PM แสงเพลิงดั่งเริงร้อน ดุจไฟฟอนย้อนเผาใจ
แสงนี้มิหวั่นไหว ถึงใครใครเฝ้าประณาม แสงแห่งสุริยา ประภาสภาจรัสงาม แสงทองส่องอาราม งามประดับนภนภา ถึงใครว่าแสงร้าย ที่พร่างพรายผลาญโลกา หม่นหมองนองน้ำตา ฝ่าฟันสิ้นคำหมิ่นแคลน แท้จริงแสนอบอุ่น เกื้อการุณย์ทั่วทุกแดน แสงใดไหนงามแสน จะเทียบแสงสุริยา แสงแห่งภาสกร เอื้ออาทรยามทิวา ราตรีศรีสง่า จันทราทองส่องแสงใส แสงนวลชวนพิศมอง รุจเรืองรองน่าปองใจ คู่ฟ้าราตรีไซร้ รัตติกาลหวานชีวัน ตะวันทั้งจันทรา ต่างคู่ฟ้าจวบนิรันดร์ สองแสงศรีสุวรรณ อันกระจ่างพร่างพรายภา (บทกลอนข้างต้นเป็นความตอนหนึ่งจากนิยายเรื่อง ตะวัน จันทรา แต่งโดย บุษบงกช กรไชย) หัวข้อ: Re: ตะวัน จันทรา(ในสายตา แล ในความจริง) เริ่มหัวข้อโดย: อัคนีรุทร์ ที่ 21 ธันวาคม 2008, 01:38:PM ตะวันหรือจันทรา ในสายตาในความจริง
ค่าน้อยหรือมากยิ่ง จะอ้างอิงกับสิ่งใด แสงแห่งสุริยา บางคนว่าค่ามากไซร้ บางคนทนไม่ได้ ร้อนจับใจไร้ปราณี อีกแสงแห่งจันทรา บางคนว่างามผ่องศรี บางคนมิใยดี สุดใจที่จะกล่าวยิ่ง ตะวันหรือจันทรา ในสายตาในความจริง ค่าน้อยหรือมากยิ่ง แล้วแต่สิ่งที่คนมอง หัวข้อ: Re: ตะวัน จันทรา(ในสายตา แล ในความจริง) เริ่มหัวข้อโดย: มั่น แซลี้ ที่ 21 ธันวาคม 2008, 07:59:PM อ้างจาก: bussabongkoch แสงเพลิงดั่งเริงร้อน ดุจไฟฟอนย้อนเผาใจ แสงนี้มิหวั่นไหว ถึงใครใครเฝ้าประณาม แสงแห่งสุริยา ประภาสภาจรัสงาม แสงทองส่องอาราม งามประดับนภนภา ถึงใครว่าแสงร้าย ที่พร่างพรายผลาญโลกา หม่นหมองนองน้ำตา ฝ่าฟันสิ้นคำหมิ่นแคลน แท้จริงแสนอบอุ่น เกื้อการุณย์ทั่วทุกแดน แสงใดไหนงามแสน จะเทียบแสงสุริยา แสงแห่งภาสกร เอื้ออาทรยามทิวา ราตรีศรีสง่า จันทราทองส่องแสงใส แสงนวลชวนพิศมอง รุจเรืองรองน่าปองใจ คู่ฟ้าราตรีไซร้ รัตติกาลหวานชีวัน ตะวันทั้งจันทรา ต่างคู่ฟ้าจวบนิรันดร์ สองแสงศรีสุวรรณ อันกระจ่างพร่างพรายภา (บทกลอนข้างต้นเป็นความตอนหนึ่งจากนิยายเรื่อง ตะวัน จันทรา แต่งโดย บุษบงกช กรไชย) กลอนร้ายกาจมากเลยจ๊ะ น้องยิม เดี๋ยวว่างจะมาถามคำแปลน่ะ ไม่เข้าใจหลายคำเลยล่ะจ๊ะ เดี๋ยวมา+1ให้น่ะจ๊ะ หัวข้อ: Re: ตะวัน จันทรา(ในสายตา แล ในความจริง) เริ่มหัวข้อโดย: อัลิปรียา ที่ 25 ธันวาคม 2008, 09:42:PM อ้างจาก: bussabongkoch แสงเพลิงดั่งเริงร้อน ดุจไฟฟอนย้อนเผาใจ แสงนี้มิหวั่นไหว ถึงใครใครเฝ้าประณาม แสงแห่งสุริยา ประภาสภาจรัสงาม แสงทองส่องอาราม งามประดับนภนภา ถึงใครว่าแสงร้าย ที่พร่างพรายผลาญโลกา หม่นหมองนองน้ำตา ฝ่าฟันสิ้นคำหมิ่นแคลน แท้จริงแสนอบอุ่น เกื้อการุณย์ทั่วทุกแดน แสงใดไหนงามแสน จะเทียบแสงสุริยา แสงแห่งภาสกร เอื้ออาทรยามทิวา ราตรีศรีสง่า จันทราทองส่องแสงใส แสงนวลชวนพิศมอง รุจเรืองรองน่าปองใจ คู่ฟ้าราตรีไซร้ รัตติกาลหวานชีวัน ตะวันทั้งจันทรา ต่างคู่ฟ้าจวบนิรันดร์ สองแสงศรีสุวรรณ อันกระจ่างพร่างพรายภา (บทกลอนข้างต้นเป็นความตอนหนึ่งจากนิยายเรื่อง ตะวัน จันทรา แต่งโดย บุษบงกช กรไชย) กลอนร้ายกาจมากเลยจ๊ะ น้องยิม เดี๋ยวว่างจะมาถามคำแปลน่ะ ไม่เข้าใจหลายคำเลยล่ะจ๊ะ เดี๋ยวมา+1ให้น่ะจ๊ะ emo_54 emo_54 emo_54 |