|
หัวข้อ: ได้ยินไหมเสียงของน้ำตา...ว่ามันเหว่หว้าเพียงไร เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 19 ธันวาคม 2008, 09:33:PM เธอได้ยินบ้างไหม...เสียงหัวใจ ที่กำลังร้องไห้...อยู่อย่างนั้น เสียงน้ำตาที่ไหลริน...อยู่ทุกวัน เพราะว่าคิดถึงกัน...ทุกเวลา นี่คือเสียง...จากห้วงลึก ความรู้สึกคิดถึง...คนึงหา เสียงร้องไห้แห่งใจ...ตลอดมา รู้ไหมว่ามันเหว่หว้า...เพียงไร น้ำตาทุกหยด...ที่ไหลริน ร่วงลงดินเท่าไหร่...รู้บ้างไหม แล้วเสียงล่ะเธอได้ยิน...ชัดเท่าใด เสียงหัวใจที่บอบช้ำ...ทุกนาที แค่อยากให้เธอนั้น...ได้รับรู้ ความรู้สึกที่มีอยู่...ในใจนี้ ความเหว่หว้าคลืบคลานมา...ไม่ปราณี ฉันตอนนี้ที่มีคือความเหงา...และเดียวดาย หัวข้อ: Re: ได้ยินไหมเสียงของน้ำตา...ว่ามันเหว่หว้าเพียงไร เริ่มหัวข้อโดย: No AlonE ที่ 20 ธันวาคม 2008, 01:38:PM น้ำตาที่ไหล..รู้ไหม ออกมาจากไหน..ไม่รู้ แต่มันกำลัง..หดหู่ เพราะคิดถึงเธอ...คนเดียว ตอนนี้มันกำลัง...ร้องไห้ เสียใจมากมาย..ทุกเรื่อง เพราะความทรงจำ..ย้ำเตือน ว่ามีแต่เธอได้...คนเดียว ความรู้สึกจาก..ห้วงลึก วันนี้ยังเหมือนเดิม...เสมอ แต่ว่าเธอทำให้..ฉันเก้อ แต่ในใจยังรอเธอ...คนเดียว ------------------------------------------------ หัวข้อ: Re: ได้ยินไหมเสียงของน้ำตา...ว่ามันเหว่หว้าเพียงไร เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 20 ธันวาคม 2008, 10:14:PM นี่คือเสียงรำพัน...ของน้ำตา เพียงหวังว่าเธอนั้น...ได้ยินไหม เสียงคร่ำครวญรัญจวน...จากหัวใจ อยากให้เธอรู้ว่ามันเศร้าเพียงไร...ทุกนาที นี่คือเสียงร้องไห้...และคร่ำครวญ ของหัวใจที่จวน...แตกแล้วนี่ เสียงรำพันเรียกหา...เจ้าคนดี ด้วยวจีกับลมหายใจ...ที่แผ่วเบา นี่คือเสียงร้องไห้...พร้อมน้ำตา ที่เอ่อล้นออกมา...พร้อมความเหงา เธอจะได้ยินเสียงนั้นไหม...ในคำว่า"เรา" ว่าตอนนี้มันเศร้า...มากเพียงไร ได้ยินไหมเสียงหัวใจ...ที่ตรงนั้น เสียงรำพันความเศร้า...มากเพียงไหน เสียงน้ำตาที่หลั่งริน...จากหัวใจ แล้วเธอล่ะคิดถึงกันบ้างไหม...บอกฉันที หัวข้อ: Re: ได้ยินไหมเสียงของน้ำตา...ว่ามันเหว่หว้าเพียงไร เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 26 ธันวาคม 2008, 07:31:PM ได้ยินไหมเสียงรำพัน...ของน้ำตา กับความรู้สึกที่เหว่หว้า...เหลือเกินที่ เสียงหัวใจที่เปลี่ยวเหงา...ทุกนาที อยากจะมีใครสักคน...มาปลอบใจ นี่คือเสียงคร่ำครวญ...รัญจวนจิต เพียงความรู้สึกอันน้อยนิด...ได้ยินไหม เสียงหัวใจรัญจวน...มากเพียงใด เพียงเธอให้หัวใจ...คงได้ยิน นี่คือเสียงของหัวใจ...ที่เหว่หว้า มองหนทางข้างหน้า...ที่โผผิน มีน้ำตาที่ไหลนอง...ร่วงลงดิน คงหมดสิ้นแล้วแรง...ที่ก้าวเดิน หัวข้อ: Re: ได้ยินไหมเสียงของน้ำตา...ว่ามันเหว่หว้าเพียงไร เริ่มหัวข้อโดย: kradan ที่ 28 ธันวาคม 2008, 11:19:PM ฟังสิ...เสียงจากใจที่ร่ำร้อง
มันดังก้องรอให้คนมารับรู้ ฟังสิ...เสียงน้ำตาแสนหดหู่ ปวดร้าวอยู่ตั้งแต่เธอลาจากไป ฟังสิ...เสียงขอร้องนี้ โปรดฟังทีอย่าเพิ่งห่างฉันไปไหน ฟังสิ...เสียงสะอื้นของฤทัย มันเรียกให้เธอหวนกลับมาหากัน ได้ยินไหม...เสียงของคนที่สัตย์ซื่อ ยังคงดื้อยื้อเธอไว้ไม่เปลี่ยนผัน ได้ยินไหม...เสียงของคนที่ดึงดัน ย้ำคืนวันก่อนที่เราจะเลิกรา ได้ยินไหม...เสียงโหยหวนจากคนช้ำ ความทรงจำที่รวดร้าวคอยโถมถา ได้ยินไหม...เสียงเรียกเธอให้กลับมา เช็ดน้ำตาเยียวยาใจให้เหมือนเดิม หัวข้อ: Re: ได้ยินไหมเสียงของน้ำตา...ว่ามันเหว่หว้าเพียงไร เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 29 ธันวาคม 2008, 09:22:AM นี่คือเสียงของ...หยดน้ำตา ที่มาพร้อมความเหว่หว้า...มากเพียงไหน เพียงร้องไห้ของใจอาจจะดัง...ไปไม่ไกล แต่ยังมีน้ำตาที่รินไหล...อยู่ทุกครา นี่คือเสียงของหัวใจ...ดวงร้าวๆ เจ็บระนาวหัวใจ...ที่โหยหา เคยมีรักแต่รักหาย...จากสายตา เหลือเพียงว่าความเหงา...เฝ้ารุมใจ นี่คือเสียงหัวใจ...ที่ร่ำร้อง มันดังก้องด้วยความช้ำ...มากเพียงไหน ที่ตรงนี้มีความช้ำ...ทรมานใจ อย่าทิ้งฉันไว้ใน...บ่อน้ำตา หัวข้อ: Re: ได้ยินไหมเสียงของน้ำตา...ว่ามันเหว่หว้าเพียงไร เริ่มหัวข้อโดย: ^VAlenTINE^ ที่ 29 ธันวาคม 2008, 09:59:AM เสียงหยดน้ำตา ไหลรินลงมาท่วมท้น ใจเอ่ยใจคน ใยทนตอกย้ำ ซ้ำเติมใจ เสียงใจร่ำร้อง ทนดูงเธอตรองหมองไหม้ โธ่ใจหนอใจ ใยเธอไม่เหลียวแลกัน นิ่งเสียเถอะนะ คนดี ยิ่งเห็นอย่างนี้ ยิ่งไหวหวั่น ให้ฉันอยู่เคียงปลอบคืนวัน โปรดอย่าปิดกั้นหัวใจ ขอหยาดน้ำตา อย่าพลางพล่าเกินมองเห็นได้ ขอเสียงที่รบกวนใจ อย่าดังกว่าความตั้งใจที่มี สู้เถอะนะ เอาชนะใจตัวเอง อย่าปล่อยใจเคว้งให้ล้ากว่านี้ เช็ดน้ำตาของเธอซะ นะคนดี หากเธอต้องการไมตรี ฉันจะอยู่ตรงนี้เป็นเพื่อนเธอ ... หัวข้อ: Re: ได้ยินไหมเสียงของน้ำตา...ว่ามันเหว่หว้าเพียงไร เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 29 ธันวาคม 2008, 10:49:AM เธอคงไม่ได้ยินหรอก.... เสียงของความชํ้าชอก....กําลังรินใหล มันค่อยๆอ่อล้น....มาจากก้นบึ้งของหัวใจ ถึงจะพยายามอย่างไร....ไม่เคยหยุดมันได้สักที จึงต้องปล่อยเลย...ตามเลย ให้มันคุ้นเคย....จะได้ไม่ต้องหลบหนี แล้วมาจับมือ....เป็นมิตรไมตรี เป็นเพื่อนที่ดี....กับเจ้านํ้าตา หัวข้อ: Re: ได้ยินไหมเสียงของน้ำตา...ว่ามันเหว่หว้าเพียงไร เริ่มหัวข้อโดย: ยอด~ ที่ 29 ธันวาคม 2008, 11:09:AM ผมว้าเหว่ เร่มา ตาม หารัก
มาทายทัก บ้านกลอน ใจอ่อนล้า ขอได้พึ่ง พิงพัก..อักษรา วางเรียงถ้อย ร้อยวาจา..ว่าเหงาใจ เธอคนดีหนีไปไกลเกินพบ รักติดสบ พบแล้วพราก จากไปไหน พี่ตามหา น้องนุช...สุดแดนไกล ได้ยินไหม...เสียงน้ำตา...ว่าใครคอย หัวข้อ: Re: ได้ยินไหมเสียงของน้ำตา...ว่ามันเหว่หว้าเพียงไร เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 29 ธันวาคม 2008, 11:17:AM ใจใครก็ใจคน...... แล้วแต่เหตุผล....ที่จะยึดถือ จะมิตรชั่วคราว-ศัตรูถาวร....ก็ด้วยนํ้ามือ เพราะท้ายที่สุดคือ....ต้องมีนํ้าตา.. หัวข้อ: Re: ได้ยินไหมเสียงของน้ำตา...ว่ามันเหว่หว้าเพียงไร เริ่มหัวข้อโดย: มั่น แซลี้ ที่ 29 ธันวาคม 2008, 11:18:AM ได้ยินไหมเสียงหัวใจที่ร้องโหยหา รอบตัวในเวลานี้ฉันมิได้ยินเสียงใด ในห้วงความรู้สึกมันเงียบงันสิ้นไร้ แต่ฉันกลับได้ยินเสียงของน้ำตาที่มาจากความเจ็บปวดหัวใจ หัวข้อ: Re: ได้ยินไหมเสียงของน้ำตา...ว่ามันเหว่หว้าเพียงไร เริ่มหัวข้อโดย: nkteamracing ที่ 29 ธันวาคม 2008, 11:35:AM อาจไม่ได้พบหน้า
และสบตาให้รู้ว่าคิดถึง อาจไม่ได้เอ่ยคำหวานซึ้ง เหมือนประหนึ่งที่ผ่านมา แต่เชื่อเถอะนะคนดี ฉันคนนี้ยังห่วงหา เธอยังเป็นคนเดียวในสายตา จะวันนี้หรือวันหน้าก็คือเธอ หัวข้อ: Re: ได้ยินไหมเสียงของน้ำตา...ว่ามันเหว่หว้าเพียงไร เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 29 ธันวาคม 2008, 05:55:PM ถ้อยวาจากลอกกลิ้งไม่นิ่งเฉย ดั่งเปิดเผยตัวตนคนแบบไหน กิริยาบกพร่องทุกห้องใจ คงต้องสอนกันอีกไกลเลยที่เดียว สอนจนกว่านํ้าตาจักแห้งเหือด สอนให้เข้าสายเลือดที่ข้นเหนียว สอนให้รู้อย่าม้วนเหมือนคลื่นเกลียว แล้วความเหว่หว้าเปล่าเปลี่ยวจักหายไป หัวข้อ: Re: ได้ยินไหมเสียงของน้ำตา...ว่ามันเหว่หว้าเพียงไร เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 29 ธันวาคม 2008, 06:46:PM หาได้รอบรู้ถ้อยคําแล้วจําอวด หาได้หมองหม่นดั่งเม็ดกรวดที่ไหน ที่เขียนกลอนย้อนคํารําพันไป เพียงต้องการแจ้งใจขยายความ ว่ามาตรฐานตัวตนของคนเรา ควรที่จักผ่อนเบาใช่เหยียดหยาม เพื่อเรียงร้อยถ้อยพจน์ให้งดงาม เป็นไปตามเคารพที่พบกัน หัวข้อ: Re: ได้ยินไหมเสียงของน้ำตา...ว่ามันเหว่หว้าเพียงไร เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 29 ธันวาคม 2008, 09:34:PM หาได้คิดเข่นฆ่าให้อาสัญ หากมีจิตมุ่งมั่นปรารถนา ร่วมบรรเลงเพลงกลอนอักษรา เถิด..วาจาจักตรองให้ถ่องแท้ เรื่องถือยศถืออย่างที่อ้างไป ชาวชุมชนกลอนไทยไม่มีแน่ หากมีให้อุ้มชู้คอยดูแล ยามที่ใครอ่อนแอจักชี้นํา เมื่อมาดีมีรักให้พักพิง คอยท้วงติงวจีที่ถลํา อยู่กันฉันท์พี่น้องร่วมคล้องคํา รจนาชื่นฉํ่ากานท์กวี.. หัวข้อ: Re: ได้ยินไหมเสียงของน้ำตา...ว่ามันเหว่หว้าเพียงไร เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 29 ธันวาคม 2008, 10:31:PM บทสรุปสุดท้าย...คือน้ำมิตร ไมตรีจิตดีๆ...ยังมีให้ คือเพื่อนกลอนอ่อนช้อย...ถ้อยคำไป อย่าปล่อยให้วาจา...พาไม่ดี นี่คือกลอนนั่นก็กลอน...ตอนเวียนรู้ อ่านนิ่งดูแสนหวาน...เหลือเกินนี่ กลอนไพเราะเสนาะ...ซ่านวจี อ่านกี่ทีก็สุดซึ้ง...ตรึงอุรา ถ้อยวาจาฝากทำนอง...กลอนเสนาะ อ่านกี่ครั้งยังไพเราะ...ยิ่งนักหนา คงไม่ใช่สำเนียง...เสียงน้ำตา ที่กำลังเหว่หว้า...ซ่านทรวงใน หัวข้อ: Re: ได้ยินไหมเสียงของน้ำตา...ว่ามันเหว่หว้าเพียงไร เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 30 ธันวาคม 2008, 01:51:PM เจ็บอันใดไหนเอ่ยเฉลยคํา ช่วยชี้นําแน่นหนักด้วยหลักฐาน หากด้วยซื่อตาใสไม่ต้องการ จักขอผ่านเมินเฉยแล้วเลยไป คํากล่าวมาว่าเหตุใช่เจตนา หมายความว่ารับต่อข้อขานไข หากเมื่อรู้อยู่เต็มอกอย่าตกใจ เพียงหนึ่งถ้อย"ขออภัย"ไม่ยลยิน เพราะมิใช่จักไร้ซึ้งเหตุผล เมื่อหนึ่งคนพลาดพลังทั้งผกผิน จักพร้อมให้"อภัย"ไร้ราคิน แต่มิใช่มองลงดินไม่เอ่ยคํา หยุดเถิดหนาหนทางเหมือนสร้างภาพ มีนํ้าตาไหลอาบช่างน่าขํา ความอ่อนแอมักแพ้การกระทํา จักอโหสิกรรมก็แล้วกัน หัวข้อ: Re: ได้ยินไหมเสียงของน้ำตา...ว่ามันเหว่หว้าเพียงไร เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 06 มกราคม 2009, 07:29:PM ได้ยินไหมเสียงน้ำตาที่ร่วงหล่น...ในวันนี้ ไร้ดนตรีบรรเลง...เพลงเหว่หว้า คงจะมีเพียงเสียง...ของน้ำตา เพียงอยากให้เธอรู้ว่า...ฉันเดียวดาย เสียงน้ำตาที่ไหล...อาจไร้ค่า เพียงน้ำตาคนจรๆ...ที่ใจหาย มีเพียงความคิดถึง...ที่กลับกลาย หรือว่าคล้ายเสียงหัวใจ...ที่แหลกพัง เสียงของหยดน้ำตาที่ไหล...ในวันนี้ คงจะมีเพียงฉัน...ที่หมดหวัง เสียงน้ำตาที่ไหลเอ่อ...ล้นประดัง เหมือนเขื่อนพังแต่เธอนั้น...ไม่ได้ยิน http://media.imeem.com/m/j3vDozHe43 (http://media.imeem.com/m/j3vDozHe43)">น้ำตา - Sweet Mullet</a> หัวข้อ: Re: ได้ยินไหมเสียงของน้ำตา...ว่ามันเหว่หว้ เริ่มหัวข้อโดย: ^VAlenTINE^ ที่ 17 กุมภาพันธ์ 2009, 04:01:PM เสียงของน้ำตา ได้ยินไหมว่า ดังมาจากไหน เสียงของความเหว่ว้า วุ่นใจ มันดังมาจากทิศใด ช่างเยือกเย็น คล้ายเสียงสะอื้น น้ำตารื้นชื้น เมื่อเขาลวงเล่น หัวใจจึงช้ำ ลำเค็ญ เฉกเช่น น้ำตาตกใน ได้ยินเพียงเสียง น้ำตา ที่เอ่อนองหน้า รินไหล หยดลง สะท้านดวงใจ สนั่นไหว แทบวางวายไปต่อตา กระนั้น ไม่รู้ทิศทาง ว่าเสียงหม่นหมางดั่งว่า สะอื้นช้ำ ล่องลอย แว่วมา คือเสียงโหยหา จากทิศอาลัย. หัวข้อ: Re: ได้ยินไหมเสียงของน้ำตา...ว่ามันเหว่หว้าเพียงไร เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 17 กุมภาพันธ์ 2009, 05:29:PM ได้ยินไหม...เสียงของน้ำตาที่ร่วงหล่น ใจของคนที่เจ็บช้ำมากเพียงไหน มาวันนี้ก็ยังช้ำระกำใจ ช้ำเท่าไหร่น้ำตาไหลมากทุกที ได้ยินไหม...เสียงหัวใจที่แตกร้าว ความเหน็บหนาวทิ่มแทงทุกถิ่นที่ แม้แต่ซอกส่วนลึกของฤดี เสียงช้ำนี้ก็ยังส่งว่าคร่ำครวญ หัวข้อ: Re: ได้ยินไหมเสียงของน้ำตา...ว่ามันเหว่หว้าเพียงไร เริ่มหัวข้อโดย: สุภาพบุรุษทรชน ที่ 17 กุมภาพันธ์ 2009, 09:17:PM ..ได้ยินไหมเสียงน้ำตา...
..หลั่งลงมาชะโลมจิตอาบพิษแผล ..กัดฟันครางเครือคราวหนาวอ่อนแอ ..เหลือเพียงแค่หัวใจที่ไม่เจียม. หัวข้อ: Re: ได้ยินไหมเสียงของน้ำตา...ว่ามันเหว่หว้าเพียงไร เริ่มหัวข้อโดย: สารพัด*เพี้ยน ที่ 18 กุมภาพันธ์ 2009, 08:50:PM ได้ยินไหมเสียงน้ำตา
ไหลเรื่อยมา.....นับจากวันนั้น ในวันที่เธอไม่ได้อยู่เคียงข้างกัน ในวันที่ความสำคัญ.......ฉันหมดลง ตะโกนบอกรักในใจ ได้ยินไหม......เสียงใจฉัน มันร่ำร้องถึงเธอทุกคืนวัน ยังยึดติดกับความผูกพัน......ที่เธอให้มา หัวข้อ: Re: ได้ยินไหมเสียงของน้ำตา...ว่ามันเหว่หว้ เริ่มหัวข้อโดย: No AlonE ที่ 18 กุมภาพันธ์ 2009, 09:11:PM น้ำตาที่ไหลออกมา นี่ ไม่ใช่เพราะยินดี หรอกเธอหนา แต่มันเศร้า ที่อยู่อยู่เธอมาลา ไม่พูดจา เธอก็เดินจากไป เสียงของน้ำตา... มันร้องขอ อย่าไปไหน ความจริง ที่มีในหัวใจ ไม่โกธรที่เธอไป ให้อภัยหากย้อนมา -------------------------------------------------------- หัวข้อ: Re: ได้ยินไหมเสียงของน้ำตา...ว่ามันเหว่หว้าเพียงไร เริ่มหัวข้อโดย: bourana ที่ 18 กุมภาพันธ์ 2009, 09:18:PM อยู่-อยู่เธอก็หายไป...
ฉันก็ทำได้แต่เหว่ว้า แล้วน้ำตาก็ค่อย-ค่อยไหลออกมา เมื่อเวลา...ยิ่งค่อย-ค่อยผ่านพ้นไป ฉันอยู่คนเดียว ณ ที่นี้ ทำได้แต่เฝ้าถาม...เธอคนดีอยู่ที่ไหน ได้ยินไหมเสียงน้ำตา...ว่ามันเหว่ว้าแทบขาดใจ ถ้าได้ยินแล้วช่วยกลับมาได้ไหม...คนของหัวใจ...คนดี หัวข้อ: Re: ได้ยินไหมเสียงของน้ำตา...ว่ามันเหว่หว้าเพียงไร เริ่มหัวข้อโดย: anek ที่ 18 กุมภาพันธ์ 2009, 09:21:PM ได้ยินเสียง หยาดน้ำตา คราร่วงหล่น
ใครบางคน ทนเศร้า เฝ้าครวญหา ไหลอาบแก้ม ร่วงลงดิน ถวิลอุรา คงโศกเศร้า นักหนา จึงร้าวใจ emo_28 emo_28 emo_28 ได้ยินเสียง หยาดน้ำตา เธอหลั่งอีก อยากจะฉีก แขนเสื้อ ไปซับให้ แต่ก็เกรง อ้อมแขนเดิม กลับมา..เธอจะไป ปล่อยเรายืน ถือแขนเสื้อไว้ เช็ดตนเอง emo_57 emo_57 emo_57 หัวข้อ: Re: ได้ยินไหมเสียงของน้ำตา...ว่ามันเหว่หว้าเพียงไร เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 21 กุมภาพันธ์ 2009, 07:09:PM หยาดน้ำตาไหลร่วงดวงกมล ช่างสับสนเหนื่อยกายหัวใจล้า เสียงที่ดังก็ดังในอุรา ใยไพรป่าเสียงน้ำตาคงได้ยิน น้ำตาหลั่งรินรดในหัวใจ ดังสายธารที่หลั่งไหลไม่หยุดสิ้น เหนื่อยแล้วนะหัวใจที่ลอยบิน พร้อมด้วยกลิ่นความช้ำกล้ำน้ำตา |