|
หัวข้อ: เสียงของสายลม...กับความขื่นขมของหัวใจ เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 17 ธันวาคม 2008, 09:23:AM ได้ยินไหมเสียใจอันขื่นขม ในสายลมพริ้วแผ่วแว่วภาษา เสียงหัวใจไห้สะอื้นปวดอุรา พร้อมน้ำตาที่ไหลหลั่งพรั่งลงดิน นี่คือเสียงความเศร้าเคล้าดวงจิต ที่ลิขิตด้วยความช้ำกล้ำกลืนถิ่น พร้อมหัวใจอันขื่นขมน้ำตาริน เธอได้ยินบ้างไหมใจเดียวดาย ในสายลมขื่นขมของหัวใจ น้ำตาไหลร้องไห้ด้วยรักหาย ผ่านคืนวันผันแปรยากกลับกลาย ยากเสื่อมคลายขื่นขมลมรัญจวน ได้ยินไหมหัวใจที่ขมขื่น เจ็บเกินฝืนกลืนช้ำยากย้อนหวน ใจตอนนี้มีแต่เจ็บแสนคร่ำครวญ ความรัญจวนแห่งหัวใจในสายลม หัวข้อ: Re: เสียงของสายลม...กับความขื่นขมของหัวใจ เริ่มหัวข้อโดย: No AlonE ที่ 17 ธันวาคม 2008, 09:54:AM สายลมเย็นเยือกพัดผ่านมา
ได้ยินไหมฉันช้ำอุราแค่ไหน เสียงร้องไห้คร่ำครวญเสียงของหัวใจ นี่แหละคือความเสียใจ...ที่ฉันมี ----------------------------------------------- หัวข้อ: Re: เสียงของสายลม...กับความขื่นขมของหัวใจ เริ่มหัวข้อโดย: GuNunZud ที่ 17 ธันวาคม 2008, 10:10:AM สายลมพัด ผ่านดวงไจ ของใครหน่อ
ที่ไม่รอ ความรัก ของฉันเเล้ว ชั่งโหดร้าย กับความรัก ของใครใคร เเต่เสียใจ ไม่มีเธอ ในวันนั้น ------------------------------------------ emo_17 emo_17 emo_17 หัวข้อ: Re: เสียงของสายลม...กับความขื่นขมของหัวใจ เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 17 ธันวาคม 2008, 10:41:PM ลมก็พัดผ่านพริ้วปลิวเอื่อยเอื่อย ใจก็เหนื่อยอ่อนล้าว่าขื่นขม เหมือนเบื่อหน่ายหลายอย่างทางอารมณ์ พยายามหาปมแต่ไม่เจอ รู้อย่างเดียวหัวใจไม่เบิกบาน มีนิดหน่อยอาการที่มองเหม่อ ฝากสายลมละลอกมาบอกเธอ ยังคิดถึงเสมอ....ขอเวลา +1จ้าน้องที หัวข้อ: Re: เสียงของสายลม...กับความขื่นขมของหัวใจ เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 18 ธันวาคม 2008, 10:40:AM ได้ยินไหมเสียงหัวใจในสายลม ที่ขื่นขมระทมมากนักหนา เสียงใจร้าวราวแก้วแตกหยดน้ำตา ที่ไหลบ่านองหน้ามาทุกที เสียงสายลมพัดไหวให้ใจช้ำ ถูกเขาทำรักร้าวคราวหลบหนี เหลือทิ้งไว้เพียงเศษใจไว้ยังมี ทุกวันนี้หัวใจช้ำกล้ำยืนนาน |