|
หัวข้อ: หลากฤดู เริ่มหัวข้อโดย: มั่น แซลี้ ที่ 03 ธันวาคม 2008, 11:00:PM ผันผ่านชีวิตมาหลากฤดู ได้เรียนรู้ชีวิตสุขทุกข์แสนตื้นตัน ผ่านเรื่องรักหวานเศร้าแสนผกผัน กี่คืนวันผ่านไปบาดแผลนั้นยังฝั่งจำ บาดแผลเศร้ากลายเป็นเหงาเฝ้าเกาะกุม ยังกลัดกลุ้มสุ่มความหลังมาชักนำ ขอเก็บงำความเจ็บปวดมิพูดพร่ำ ใจเฝ้าร่ำเรียกร้องน้ำตานองอยู่ผู้เดียว หัวข้อ: Re: หลากฤดู เริ่มหัวข้อโดย: lonely ที่ 04 ธันวาคม 2008, 01:25:PM กาลเวลา...เดินไปพร้อม...กับคำถาม ฤดูกาล...จึงแปลเปลี่ยน...ให้มาถึง ได้แต่นั่ง...ฟังเพลงเศร้า...หวนคำนึง ระลึกถึง...วันเก่าเก่า...ที่ผ่านมา เพียงแผลใจ...ที่เคย....ได้ชอกช้ำ และเป็นวัน...รันทด...ใจหนักหนา ถ้าย้อนได้...ขอย้อน...กาลเวลา จะไม่ขอ...คบคนซาม...มาคู่กัน ได้แต่คิด...คิดถึง...ในวันนั้น จะขอถาม...ให้ชัดคำ...ทำไม่นั่น ผิดอะไร...ที่ต้องมา...หลอกลวงกัน เพียงแค่คำ...สั้นสั้น...ฆ่าเวลา อยากจะรู้...ทำกรรม...อะไรนัก ถึงหยุดพัก...เจอคนนี้...มาเข้าหา เพียงแค่พูด...ลมปาก...เปล่งออกมา ก็เชื่อคำ...ยิ่งมารดา...สั่งสอนมา ต่อไปนี้...คงไม่...มีอีกแล้ว ขอกินแห้ว...ยังดี...อร่อยกว่า ไม่ขอเชื่อ...ลมปาก...มากมายา อนิจจา...ชายมากใจ...ไร้รักจริง emo_59 |