|
หัวข้อ: กาพย์ห่อโคลงเตือนเหล่าสัตว์ เริ่มหัวข้อโดย: ขวด ที่ 02 ธันวาคม 2008, 05:34:PM ๏ ฉวัดเฉวียนฉิวเฉียดฉัน สายแสงสีสุขสันต์สวยเสียงใส
แพร่งพราวพริ้วพลับพราไ พ เฝ้าฝันใฝ่สายแสงสีเฉียดผ่านตัว ๚ ๏ ตัวตนตายต่ำต้อย ตกจิต ตกไปหาสุขบ่ติด- แหล่งหล้า เวียนว่ายอยู่ถ้าปิด- ใจรู้ สมองนา มิได้สุขจิตถ้า ก่อกรรมตลอดกาล ๚ ๏ เรือนร่างร้อยลอยลับลาลั่นหล้า เกลือกกลิ้งก่ายก้ากันกินกอดกลั้ว แข็งขาวแข้งขาขับไขขุนคัว เติบแต่ตัวกมลจิตไม่เจริญงาม ๏ ดั่งเด็กคลานค่อยคล้อย เติบโต สรรพสัตว์นั้นยังโง่ มากน้า จงรีบเร่งและโง- หัวจาก ปลักเอย ลองตรองคิดเถิดถ้า- อยากฉลาดเร่งรู้ เรียนเอย หัวข้อ: Re: กาพย์ห่อโคลงเตือนเหล่าสัตว์ เริ่มหัวข้อโดย: ขวด ที่ 02 ธันวาคม 2008, 05:35:PM * ๚ะ๛ (ลืมใส่หลังคำประพันธ์ท้ายสุดครับ แหะๆ)
|