|
หัวข้อ: นำใจพราน เริ่มหัวข้อโดย: พานิต ที่ 23 พฤศจิกายน 2008, 08:43:AM คุมพล บนภู อยู่เย่า คอยเฝ้า ศัตรู รู้เห็น
ไล่หลีก ปลีกไป ไทยเย็น เขาเป็น เช่นพราน ทหารไทย ทุกข์ยาก ตรากตรำ กรำฝน ฝ่าแดด แผดจน ขนใหม้ ร้อนหนาว สับเปลี่ยน เวียนไป แต่ใจ ยังอยู่ สู้ตาย หน้าที่ นี้อยู่ คู่ชีพ ต้องรีบ เร่งถึง จุดหมาย แม้นชีพ หลุดร่าง ว่างวาย ขอกาย ปิดไว้ ใต้ไตรรงค์ |