|
หัวข้อ: เลื่อยลอย เริ่มหัวข้อโดย: nineten ที่ 18 พฤศจิกายน 2008, 06:44:PM เหม่อลอยกับความรู้สึก
ในส่วนลึกของหัวใจไหว คิดอะไรต่างๆมากมาย จนไม่เป็นอันทำอะไรแล้วจริงๆ เรียงร้อยเรื่องราวที่ผ่านมา เหมือนเวลาได้หยุดนิ่ง ทบทวนหลายๆสิ่ง เธอเฉยนิ่งเพราะอะไร เราจริงจังมากไปหรือเปล่า หรือคนอย่างเราจะมีความสำคัญกับใครที่ไหน หรือเราแค่คนที่ผ่านมาแล้วก็่ผ่านไป เขาเลยไม่สนใจใยดี ที่ผ่านมาคงคิดไปเองทั้งนั้น แค่ความฝันลมๆแล้งๆหรือใจเรานี่ มากไปหรือเปล่านะใจ...กับความรู้สึกที่มากมี ยอมจำนน สักที นะหัวใจ หัวข้อ: Re: เลื่อยลอย เริ่มหัวข้อโดย: nineten ที่ 18 พฤศจิกายน 2008, 08:42:PM โลกหมุนอย่างช้าๆ
เหมือนเวลาไม่ยอมเดินไปไหน มันหยุดอยู่ที่ความเหม่อของใจ ใครจะทำอะไรไม่สนใจ..ช่างมัน เพราะความรู้สึกตอนนี้มีแต่เธอ เหมือนคนที่กำลังเพ้อฝัน รอบกายช่างวุ่นวาย..แต่ข้างในช่างเงียบงัน หัวใจดื้อรั้น..ไม่ยอมรับฟังอะไร หัวข้อ: Re: เลื่อยลอย เริ่มหัวข้อโดย: nineten ที่ 18 พฤศจิกายน 2008, 08:52:PM ตอนนี้เหมือนอยู่ในทุ่งหญ้าสีขาว
มีแต่เราและความเหงาเท่านั้น แต่ก็สะดุ้งพลัน เพราะสายลมความเศร้ากระทบกายฉัน..เพิ่มร้าวใจ อยากหัวเราะเยาะตัวเอง ที่มานั่งจมกับความวังเวง..ให้ร้าวไหว สิ่งต่างๆรอบข้างก็ช่างเป็นใจ วันนี้...ขอจมอยู่ในโลกของตัวเอง หัวข้อ: Re: เลื่อยลอย เริ่มหัวข้อโดย: nineten ที่ 18 พฤศจิกายน 2008, 08:58:PM เสียงโหยหาของหัวใจ
ได้ยินไหมที่ตรงนั้น หากเธอเข้าใจและรับรู้หัวใจกัน แล้วเรื่องราวในใจฉันเธอจะเข้าใจ ตะโกนไปจนสุดเสียง หลายๆเรื่อง..แต่ก็ขอโทษที่ปนกับเสียงร่ำไห้ ไม่อาจบังคับน้ำตาไม่ให้ไหล เพราะหัวใจมันปวดจริงๆ หัวข้อ: Re: เลื่อยลอย เริ่มหัวข้อโดย: nineten ที่ 18 พฤศจิกายน 2008, 09:10:PM ท้องฟ้ายังมีเมฆสีเทา
ความรักของเราอาจมีพายุใหญ่ กว่าดอกรักจะบานในหัวใจ รักแท้เท่านั้นจะพาให้เราข้ามไป... ...ถึงฝั่งฝันที่หวังไว้..สองเรา หัวข้อ: Re: เลื่อยลอย เริ่มหัวข้อโดย: ดวงไฟ ที่ 18 พฤศจิกายน 2008, 09:16:PM ในความเงียบและวังเวง
มีเพียงเสียงของตัวเองร่ำไห้ หมดปัญญาจะไขว่คว้าแล้วหัวใจ เธอมีเหตุผลอะไรถึงลากัน ทิ้งไว้เพียงโลกที่หม่นเศร้า กับเสียงลมหายใจเบา ๆ ของฉัน น้ำตาที่ไหลมาทุกคืนวัน ไม่สามารถเรียกร้องความผูกพันกลับคืน หัวข้อ: ค่ำคืนเหงา เริ่มหัวข้อโดย: nineten ที่ 19 พฤศจิกายน 2008, 08:01:PM ค่ำคืนที่วังเวง นั่งฮัม..เพลงเศร้า คลอเสียงกีต้าร์เบาๆ ปลอบหัวใจเหงา..เดียวดาย แสงจันทร์..ยังโอนอ่อน สะท้อนลายน้ำพริ้วไหว ยังกลั่นบทเพลง..ของหัวใจ เปล่งเสียงออกไป..ในรัตติกาล ลมหนาว..ยังพัดไหว กระทบกาย..หนาวสั่น เพลงบรรเลงต่อไป..เพราะใจต้องการ ฉันร้องขับขาน..เพราะใจมัน..เหงาเหลือเกิน หัวข้อ: Re: เลื่อยลอย เริ่มหัวข้อโดย: มั่น แซลี้ ที่ 20 พฤศจิกายน 2008, 01:33:AM เป็นยังไงบ้างเพื่อน เป็นไส้เลื่อนหรืออย่างไร อ้อๆไม่ใช่ๆเลื่อนลอยต่างหากใช่ไหม คงไม่เป็นไรน่ะเพื่อนเกลอ อ่านกลอนนายเศร้าจับจิต นายจะจบชีวิตแล้วเหรอ นายทำอย่างงั้นไม่ได้น่ะเอ่อ เพราะเธออยู่ในหัวใจนาย..จะตายไปด้วยอีกคน หัวข้อ: Re: เลื่อยลอย เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 20 พฤศจิกายน 2008, 03:16:AM เป็นยังไงบ้างเพื่อน เป็นไส้เลื่อนหรืออย่างไร อ้อๆไม่ใช่ๆเลื่อนลอยต่างหากใช่ไหม คงไม่เป็นไรน่ะเพื่อนเกลอ อ่านกลอนนายเศร้าจับจิต นายจะจบชีวิตแล้วเหรอ นายทำอย่างงั้นไม่ได้น่ะเอ่อ เพราะเธออยู่ในหัวใจนาย..จะตายไปด้วยอีกคน โหหหห พี่มั่นคิดได้เรื่อยๆเนอะ emo_06 emo_23 emo_32 หัวข้อ: Re: เลื่อยลอย เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 20 พฤศจิกายน 2008, 12:19:PM เลื่อนลอยลอยไป...เคว้งคว้าง กับความอ้างว้างที่...เปลี่ยวเหงา เลื่อนลอยพร้อมกับ...ความเศร้า ปวดร้าวกับรัก...ทะลาย เลื่อนลอยลอยเลื่อน...เคลื่อนไหว กับใจดวงน้อย...สลาย เคยมีรักพร้อมฝันพลัน...กลับกลาย เดียวดายเลื่อนลอยใน...นภา นั่งฮัมเพลงก็เป็น...เพลงรักช้ำ ตอกย้ำหัวใจที่...ไร้ค่า นั่งรอวันเธอหวนพร้อม...น้ำตา กลับมาได้ไหม...คนดี หัวข้อ: Re: เลื่อยลอย เริ่มหัวข้อโดย: nineten ที่ 20 พฤศจิกายน 2008, 05:07:PM เป็นยังไงบ้างเพื่อน เป็นไส้เลื่อนหรืออย่างไร อ้อๆไม่ใช่ๆเลื่อนลอยต่างหากใช่ไหม คงไม่เป็นไรน่ะเพื่อนเกลอ อ่านกลอนนายเศร้าจับจิต นายจะจบชีวิตแล้วเหรอ นายทำอย่างงั้นไม่ได้น่ะเอ่อ เพราะเธออยู่ในหัวใจนาย..จะตายไปด้วยอีกคน แหม..เพื่อนเกลอ เผลอเป็นไม่ได้ ต้องหยอดอยู่ร่ำไป แล้วเพื่อนมียาดีๆไหม..รักษาให้หายที ความรักเพื่อนเป็นไงบ้าง ทุกอย่างคงราบรื่นดีล่ะสิ แซวกันให้เป็นใส้เลื่อนเลยนะเพื่อนตัวดี แต่ก็ขอบใจ..ที่มีเวลามาทักกัน emo_45 emo_45 emo_45 หัวข้อ: Re: เลื่อยลอย เริ่มหัวข้อโดย: ดวงไฟ ที่ 20 พฤศจิกายน 2008, 09:46:PM เลื่อนลอยคล้อยฝันวันเหงา เหลือเรานั่งเปล่าตรงนี้ เลื่อนลอยท้อถอยเต็มที กับใจที่มีเดียวดาย เลื่อนหล่นบนความหม่นหมอง น้ำตาท่วมนองร้องไห้ เลื่อนลอยเฝ้าคอยเดียวดาย เหลือสิ่งสุดท้ายคือใจ ใจที่เลื่อนลับดับหวัง ใจที่พ่ายพังหม่นไหม้ ใจที่เลื่อนหลุดสุดไกล จะคว้ามันให้กลับมา ยากเกินจะปรามวันนี้ ให้หัวใจที่ไร้ค่า เลื่อนลบกลบรอยน้ำตา แล้วเดินกลับมาหยุดยืน เพื่อพร้อมจะก้าวเท้ามุ่ง ให้หัวใจพุ่งฝ่าฝืน ให้พ้นผู้คน...วันคืน ที่เคยกล้ำกลืนน้ำตา หัวข้อ: Re: เลื่อยลอย เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 21 พฤศจิกายน 2008, 07:49:PM นั่งใจลอย คอยใจ ให้กลับคืน ไปเริงรื่น มัวหลง ที่ตรงไหน ลอยละล่อง ท่องหนี อยู่ที่ใด ปล่อยเรารอ ทําไม ไม่กลับมา หรือว่าหลง ในพง ดงดอกรัก ถูกเขากัก ริ้วลาย ทั้งซ้ายขวา หรือว่าต้อง ของขลัง ฝังมนตรา โอ้..ใจจ๋า แสนห่วง ยอดดวงมาลย์ รีบกลับมา ไวไว อย่าไกลจาก คิดถึงมาก รู้ไหม ใคร่สงสาร อย่าปล่อยทิ้ง ปล่อยขว้าง มันทรมาน นี่ก็นาน แล้วนะ จะขาดใจ emo_20 หัวข้อ: Re: เลื่อยลอย เริ่มหัวข้อโดย: nineten ที่ 22 พฤศจิกายน 2008, 09:08:AM ความอ้างว้างมาเยือน
ความเหงาเป็นเพื่อนไม่หนีไปไหน ความเศร้าเกาะกุมหัวใจ ความหวั่นไหวอยู่ชิดใกล้ไม่เคยจาง เปล่าเปลี่ยวเลื่อนลอย ท้อแท้ถดถอยเคว้งคว้าง หมดสิ้นแรงใจทุกอย่าง เหมือนถูกทิ้งขว้าง...ลำพัง ไร้ซึ่งแว่วเสียงยลยิน โรยรินเรื่องเก่าความหลัง หัวใจที่เคยพลาดพลั้ง ต้องมานั่งเศร้าเหม่อลอย หัวข้อ: Re: เลื่อยลอย เริ่มหัวข้อโดย: nineten ที่ 17 ธันวาคม 2008, 02:54:AM ปล่อยความคิดไปตามอารมณ์
ให้จ่อมจมกับความร้าวไหว ถ้าจะตายก็ช่างประไร เพราะใจได้เลือกเอง จะเลื่อยลอยไปกับความคิด เพราะชีวิตไม่ได้มีใครข่มเหง เป็นที่ตัวเราเอง ก็ต้องคว้างเคว้ง..ลำพัง หัวข้อ: Re: เลื่อยลอย เริ่มหัวข้อโดย: อัคนีรุทร์ ที่ 17 ธันวาคม 2008, 03:15:AM ปล่อยความคิด ไปตาม ห้วงอารมณ์
ผสมความ เจ็บช้ำ และร้าวราน ผ่านบนกลอน เรียงร้อย ร่วมประสาน เป็นผลงาน เศร้าเศร้า เคล้าน้ำตา ให้บทกลอน ที่ร้อยเรียง อยู่เป็นเพื่อน คอยย้ำเตือน สอนสั่งผ่าน การสรรหา ถ้อยคำร้อย เป็นเส้นสาย กาลเวลา มัดแน่นหนา ประตูใจ มิลืมเลือน ส่งกลอนนี้ ผ่านเว็ปไซด์ บ้านกลอนไทย ให้รู้ไซร้ บอกไป สู่ผองเพื่อน ว่ามีใคร อีกบ้างไหม เศร้าเหมือนเหมือน จะได้รู้ ว่ามีเพื่อน เศร้าเหมือนกัน |