ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

    ลูกขอโทษ..ที่ลูกทำ..นั้นผิดนัก
ลูกประจักร..ทุกอย่าง..ก้อยามนี้
ลูกอยากอยู่..กับแม่..ชั่วชีวี
ต่อจากนี้..ลูกไม่อยาก..จากแม่เลย
    คนเคยอยู่..ด้วยกัน..ฉันแม่ลูก
เคยพันพูก..ลูกรักแม่..มากแค่ไหน
ที่ลูกทำ..ก้อเพราะแม่..นั้นตามใจ
มากเกินไป..ลูกเสียคน..หมดหนทาง

    ฑันฑสถาน..กำหนด..วันปลดปล่อย
น้ำตาย้อย..คอยวัน..นั้นมาถึง
จากนี้ไป..ไม่ทำผิด..จิตตราตรึง
จงคิดถึง..คุณพ่อแม่..ดีแน่นอน

    อยู่ในคุก..ทุกข์เพรียงใด..ใครรู้บ้าง
ต้องอ้างว้าง..เพรียงใด..ใครเล่าเห็น
ต้องกล้ำกลืน..ความปวดร้าว..ทุกเช้าเย็น
คือจุดเด็น..ทรชน..คนตราง

    ค้ำคืน...อันอ้างว้าง
น้ำตาค้าง...คอยเวลา
หมุนเวียนไป...อย่างไร้ค่า
ฉันไม่น่า...ทำผิดเลย
    เพราะเคยทำ...มาหลายครั้ง
จึงพลาดพรั้ง...ในครั้งนี้
อยากขอโทษ...เทอร์คนดี
ต่อจากนี้...จาเลิกเลย