|
หัวข้อ: ดั่งดวงใจ เริ่มหัวข้อโดย: ป้ากันนา ที่ 10 พฤศจิกายน 2008, 08:10:PM (http://www.bloggang.com/data/balanceofsociety/picture/1136352088.jpg) ยามราตรีมืดมนระคนหนาว ฟ้าพร่างพราวดาวดับจะลับหาย ค่อนดึกแล้วน้ำค้างหยดพร่างพราย นวลจันทร์ฉายหมองมัวสลัวลาง เธอดุจแสงตะวันอันอวลอุ่น ทอละมุนส่องฟ้าครารุ่งสาง เปล่งประกายฉายล้อกลุ่มหมอกบาง ควันเจือจางเลือนหายคลายมืดมัว ฉันเฉกเช่นดอกหญ้า ณ ริมทาง รอสว่างอุ่นไอคลายสลัว กลีบดอกบางคลี่คลายขยายตัว บานข้างรั้วรับแสงแห่งตะวัน หอมละมุนอุ่นเอื้อเมื่อแสงส่อง คือโคมทองปองใจให้ใฝ่ฝัน เป็นความงามมิตรภาพอาบชีวัน เป็นสัมพันธ์มั่นรักประจักษ์ใจ อันวาจาสุนทรีย์วจีหวาน ในกลอนกานท์ผ่านแผ่วแว่วหวิวไหว เพียงคารมชมชื่นรื่นรมย์ใน ร้อยรัดไว้ให้หวงห่วงอาทร อุ่นตะวันยอแสงแห่งความหวัง คือพลังแห่งมิตรผลิตอักษร ดวงดอกไม้เบ่งบานในลานกลอน ขอเว้าวอนอ้อนคำอย่าร่ำลา... หัวข้อ: Re: ดั่งดวงใจ เริ่มหัวข้อโดย: kradan ที่ 16 พฤศจิกายน 2008, 09:25:PM ดั่งน้ำค้าง ชะโลมจิต ให้ชุ่มชื้น
ดั่งวันคืน ที่หัวใจ ฉันเรียกหา ดั่งแสงสี เติมความสุข แก่ชีวา ดั่งผกา ส่งกลิ่นชื่น ระรื่นใจ เธอเป็นดั่ง ดวงหทัย สำคัญยิ่ง เป็นทุกสิ่ง ให้ชีวิต ได้สู้ไหว จะขอรัก เพียงเธอ นิรันดร์ไป ยอดดวงใจ ไม่แปรผัน มีเพียงเธอ emo_55 หัวข้อ: Re: ดั่งดวงใจ เริ่มหัวข้อโดย: เจ้านาง ที่ 17 พฤศจิกายน 2008, 01:36:AM บทไหนไหน...อ่านชื่นจินต์..ยินคำบอก
ชมสีดอกไม้ม่วงพวงบุบผา เขียนบทกลอนซ่อนซึ้งสุขอยู่ทุกครา หลงเสน่ห์ อักษรา ของป้ากัน เย็นระรื่นชื่นใจในน้ำถ้อย อักษรร้อยเรียงรส พจน์สร้างสรรค์ หวานภาษา พาสุข ทุกคืนวัน ดุจเพ็ญจันทร์ แสนงามอร่ามเย็น ราตรีเอ๋ย เชยชิด สนิทแนบ ความคิดแวบ วาว วาม ยามได้เห็น เปี่ยมคุณค่า หวานไหว...ใสกระเซ็น ดุจไอเย็น...ชะโลมหลั่ง...ดั่งดวงใจ... emo_46 หัวข้อ: Re: ดั่งดวงใจ เริ่มหัวข้อโดย: สุภาพบุรุษทรชน ที่ 18 พฤศจิกายน 2008, 09:54:PM ..ดั่งดวงใจกว้างไกลในม่านเมฆ
..ลมฝนเสกอุ่นไอหัวใจหวิว ..เย็นระรื่นชื่นชีวาคราพัดปริว ..สูงลิบลิ่วท่ามฟ้าสง่างาม ..ดั่งดวงใจป้ากันนาผ่านมาบอก ..หยุดช้ำชอกหมอกเลือนได้เตือนฝัน ..มีศรัทธาเด็ดเดี่ยวเสี้ยวคืนวัน ..พจน์อนันต์พราวพร่างอย่างเดือนเพ็ญ. emo_45............................................. emo_45 |