|
หัวข้อ: "เพียง...เดียวดาย" เริ่มหัวข้อโดย: สุภาพบุรุษทรชน ที่ 30 ตุลาคม 2008, 05:29:PM "..พร่ำละเมอ..ผวา..น้ำตาตก
..สะท้านทก..ซึมเศร้า..และเหงาหงอย ..หวังเพียงพบ..สิ่งใด..ที่ใจคอย ..อดีตรอย..ความจริง..ถูกทิ้งไป ..แดดส่องแสง..แรงส่ง..ของคนสร้าง ..โลกอ้างว้าง..อาดูร..มิสูญหาย ..สายลมไหว..ลอยล่อง..มาต้องกาย ..ชีพเดียวดาย..เพียงอยู่..ก็ครู่เดียว." ......................................................... emo_47 emo_47 emo_47 emo_47 emo_47 emo_47 หัวข้อ: Re: "เพียง...เดียวดาย" เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 30 ตุลาคม 2008, 05:57:PM ท้ายที่สุด..สุดท้าย..ต้องดายเดียว บนทางเปลี่ยว..อกสั่น..ขวัญผวา เพียงลําพัง..ดั่งเรือ..หลงธารา หลงทิศา..เคว้งคว้าง..อยู่กลางชล คลื่นก็แรง..แสงก็น้อย..ละลอยล่อง ทั้งสี่ห้อง..หัวใจ..ให้สับสน ต้องเดียวดาย..กายห่าง..ร้างผู้คน จักทานทน..ต่อไป..อย่างไรกัน (http://dl6.glitter-graphics.net/pub/731/731676o68y53p7aq.gif) (http://www.glitter-graphics.com) หัวข้อ: Re: "เพียง...เดียวดาย" เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 30 ตุลาคม 2008, 09:57:PM บนเส้นทางอ้างว้างบนทางเปลี่ยว
อยู่คนเดียวฝันร้ายทำลายฝัน จะต้องทนเดียวดายถึงไหนกัน แม้ผ่านวันเวลามาทุกที ช่างอ้างว้างบนเส้นทางอันรกร้าง สุดอ้างว้างบนเส้นทางแห่งรักนี้ รักของเจ้าเพียงเฝ้ารักที่มี แต่ตรงที่พี่ยืนช่างเดียวดาย [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: "เพียง...เดียวดาย" เริ่มหัวข้อโดย: ลิJ_น้OE ที่ 31 ตุลาคม 2008, 04:53:PM ให้เรียนรู้ คูรักศักดิ์พฤ ศา จงเมตาต่อรักร้ายทั้งหลาย ที่บั่นทอน โรมเร้าเค้าจิตใจ โปรด อโหสิให้ เรื่องราวที่ผ่านมา หัวข้อ: Re: "เพียง...เดียวดาย" เริ่มหัวข้อโดย: สุภาพบุรุษทรชน ที่ 04 พฤศจิกายน 2008, 08:48:PM ..ยามหนาวฟ้ามืดครึ้ม มืดมน
..เสียงฝนพรำไหลลง แว่วร้อง ..ปลุกชีพด้วยทรนง ทุกเมื่อ ..ความเหงาวังเวงจ้อง เว่หว้า ทำลาย ..ฝนตกอกสะท้าน ดวงใจ ..เสียงร่ำระงมไกล กล่อมฟ้า ..แม้นอยู่แห่งหนใด หนาวเหน็บ ..กระหน่ำซ้ำตัวข้า ทุกข์เศร้า วังเวง. ...............................................................ฝนตก..อกสะท้าน. emo_47 emo_47 emo_47 emo_47 emo_47 emo_47 หัวข้อ: Re: "เพียง...เดียวดาย" เริ่มหัวข้อโดย: สุภาพบุรุษทรชน ที่ 04 พฤศจิกายน 2008, 09:15:PM ..เฝ้ามอง หาสิ่งใด...
..ทุกสิ่งไร้ ให้ถอดถอน ..เจ็บปวด รวดร้าว อาวรณ์ ..บั่นทอนหวัง กำลังใจ ..ณ. แห่งใด ในโลกกว้าง ..เคว้งคว้าง ฝันค้าง อย่างคิด ..โอ้หนอ ชีวิต ลิขิต ..มืดมิด ชีวิต อนิจจา. ..........................................."คว้าง".. emo_47 emo_47 emo_47 emo_47 หัวข้อ: Re: "เพียง...เดียวดาย" เริ่มหัวข้อโดย: สุภาพบุรุษทรชน ที่ 04 พฤศจิกายน 2008, 10:38:PM ..บนถนนสายว่างเปล่า...
..ความปวดร้าวกำลังเดินทาง ..ค่อย-ค่อยก่อเป็นรูปร่าง ..กลายเป็นความอ้างว้างเข้าทักทาย ..ณ...ถนนสายเงียบเหงา.. ..มีตัวเราเดินเดียวดาย ..ด้วยหัวใจไร้จุดหมาย ..กล่าวทักทายโลกเสรี ..ดูดวงดาวยิ้มให้กับตะวัน ..ดูดวงจันทร์ยิ้มให้กับท้องฟ้า ..เดินทางระหว่างวันและเวลา ..ทอดสายตาด้วยระยะทาง ..ถึงแม้ว่าการเดินทาง... ..ไม่สามารถเติมเต็มความอ้างว้างให้ใจได้ ..แต่ก็กล้าที่จะไปหาเพื่อนร่วมทางอีกมากมาย ..เพื่อค้นหาจุดมาย...แห่งเวลา. .......................................................................... emo_47 emo_47 emo_47 emo_47 emo_47 หัวข้อ: Re: "เพียง...เดียวดาย" เริ่มหัวข้อโดย: สุภาพบุรุษทรชน ที่ 07 พฤศจิกายน 2008, 09:16:PM ..ได้ยินเสียง..สายฝน..หล่นวันนี้
..เป็นเสียงที่..เสียดสี..กับความเศร้า ..เพียงละออง..จากฟ้า..มาบางเบา ..ก็ทำเอา..หนาวเหน็บ..เจ็บอารมณ์ ..ฝนวันนี้..ท่วมท้น..ล้นความหนาว ..อีกกี่คราว..ที่หนาวเหน็บ..เก็บผวา ..อีกกี่ครั้ง..ที่หมองหม่น..ปนน้ำตา ..อีกกี่ครา..ที่ฟ้าใส..ได้เห็นดาว. ...................................................คืนหนาวยาวนานนัก..แต่คืนรักยาวนานกว่า.. คืนนี้ช่างหมองมัว..คืนเถอะตัวและหัวใจ emo_45 emo_45[/b] หัวข้อ: Re: "เพียง...เดียวดาย" เริ่มหัวข้อโดย: สุภาพบุรุษทรชน ที่ 08 พฤศจิกายน 2008, 07:34:PM ..วันนี้มีฟ้าฝน.
..มีลมให้หม่นหนาว ..ท้องฟ้าวันนี้ราว ..เจ็บปวดร้าวระทม ..เหมือนว่าฟ้าวันนี้ ..ช้ำชีวีมีฝน ..มีน้ำตาร่วงหล่น ..ให้กับคนเช่นฉัน ..หรือฟ้าร้องเพราะสงสาร ..คงต้องการปลอบฉัน ..ที่ทุกข์หนักในคืนวัน ..ที่ตัวฉันได้เผชิญ ..ยังรอวันฟ้าใส ..วันที่ใจไม่หมอง ..วันที่ได้ความสุขมาครอง ..วันที่เราสอง..พบกัน. emo_30............. emo_30 หัวข้อ: Re: "เพียง...เดียวดาย" เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 08 พฤศจิกายน 2008, 08:31:PM ..ได้ยินเสียง..สายฝน..หล่นวันนี้ ..เป็นเสียงที่..เสียดสี..กับความเศร้า ..เพียงละออง..จากฟ้า..มาบางเบา ..ก็ทำเอา..หนาวเหน็บ..เจ็บอารมณ์ ..ฝนวันนี้..ท่วมท้น..ล้นความหนาว ..อีกกี่คราว..ที่หนาวเหน็บ..เก็บผวา ..อีกกี่ครั้ง..ที่หมองหม่น..ปนน้ำตา ..อีกกี่ครา..ที่ฟ้าใส..ได้เห็นดาว. ...................................................คืนหนาวยาวนานนัก..แต่คืนรักยาวนานกว่า.. คืนนี้ช่างหมองมัว..คืนเถอะตัวและหัวใจ emo_45 emo_45[/b] เพียงโดดเดี่ยวเดียวดายเมื่อไร้รัก แม้อกหักรักทำร้ายให้นอนหนาว คืนฟ้าใสแต่ใยไร้แสงดาว ทำให้ใจต้องปวดร้าวเศร้าเพียงใด ในค่ำคืนฝืนกล้ำช้ำน้ำตา ด้วยอุราผวาพาหวั่นไหว มีความเศร้าคละเคล้าในหัวใจ เพียงเพียงให้พ้นผ่านการเดียวดาย [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: "เพียง...เดียวดาย" เริ่มหัวข้อโดย: น้ำหวาน ที่ 10 พฤศจิกายน 2008, 07:29:AM เธอไม่ต้องมาเห็นใจ
เพราะเธอเป็นคนที่คิดเลือกที่จะไปกับเขา คงถึงตอนอวสารเเล้วเเหละสำหรับคำว่าเรา เชิญไปดีกับเขา...อย่าหันกับมา ฉันจะอยู่ของฉันคนเดียว ไม่ต้องมาข้องเกี่ยวเพราะมันไม่มีค่า ความร้ายของเธอในครั้งนี้ไม่มีทางที่จะรักษาได้ด้วยสายตา เชิญไปข้างหน้าอย่ามาสนใจ หัวข้อ: Re: "เพียง...เดียวดาย" เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 10 พฤศจิกายน 2008, 12:29:PM เธอไม่ต้องมาเห็นใจ เพราะเธอเป็นคนที่คิดเลือกที่จะไปกับเขา คงถึงตอนอวสารเเล้วเเหละสำหรับคำว่าเรา เชิญไปดีกับเขา...อย่าหันกับมา ฉันจะอยู่ของฉันคนเดียว ไม่ต้องมาข้องเกี่ยวเพราะมันไม่มีค่า ความร้ายของเธอในครั้งนี้ไม่มีทางที่จะรักษาได้ด้วยสายตา เชิญไปข้างหน้าอย่ามาสนใจ แม้วันนี้ฉันนั้นต้องเดียวดาย เธอทำร้ายทิ้งฉันให้ร้องไห้ เมื่อเธอล้างทางรักหักทิ้งไป ทิ้งฉันไว้ให้เดียวดายเพียงลำพัง [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: "เพียง...เดียวดาย" เริ่มหัวข้อโดย: สุภาพบุรุษทรชน ที่ 11 พฤศจิกายน 2008, 08:34:PM ..ณ ความหม่นหมองของชีวิต... ..ความนึกคิด..จิตร้าวราน..ผ่านวิถี ..ท่วงทำนอง..ของความเหงา..เศร้าชีวี ..นับทวี..ที่หลงทาง..อยู่กลางใจ ..ณ แห่งหนใดมองไม่เห็น... ..ชีวิตเป็น..เช่นไร..ไม่แยแส ..โลกยังหมุน..คืนวัน..ยังผันแปร ..ความอ่อนแอ..ก็ยังอยู่..เป็นคู่กัน. emo_30........................................................."ณ แห่งหนใด"... emo_30 หัวข้อ: Re: "เพียง...เดียวดาย" เริ่มหัวข้อโดย: พลอยชมพู ที่ 12 พฤศจิกายน 2008, 10:06:PM หลงนึกผิด คิดมา ตั้งแสนนาน
ตลอดกาล จะมี มีเธอฉัน ที่ไหนได้ ไม่ทันไร ก็ทิ้งกัน สุดท้ายแล้ว ตัวฉัน ต้องเดียวดาย หัวข้อ: Re: "เพียง...เดียวดาย" เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 13 พฤศจิกายน 2008, 12:00:AM พระพายพัดผ่านผัน...วันโดดเดี่ยว ก่อนกลมเกลียวเกี่ยวก้อย...ร้อยภาษา ปรับเปลี่ยนแปลงไปเป็น...เร้นหลบตา ลับร้างลาไร้รัก...............ให้พักพิง (http://dl6.glitter-graphics.net/pub/731/731676o68y53p7aq.gif) (http://www.glitter-graphics.com) หัวข้อ: Re: "เพียง...เดียวดาย" เริ่มหัวข้อโดย: รัศมีธรรมส่องทาง ที่ 13 พฤศจิกายน 2008, 12:16:AM เพลงเดียวดาย
คำร้อง ไสล ไกรเลิศ/ทำนอง สมาน กาญจนะผลิน *-*-*-*-**-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-* ขวัญเอ๋ย เคยภิรมย์ ชิดชื่นสุขสันต์ หลงเพ้อฝันรักมั่น มิทันจะเนิ่น เธอเมินหมาง โอ้อ้างว้างอาวรณ์ฤดี เหมือนโนรีจากคอน หลงรังนอนลืมที่ เหมือนชีวีเดียวดาย เอกา โอ้ดึกเดือนคล้อย เดือนเจ้าจะลอยจากตา มองนภา ยังเห็นดาราเรียงราย เหลียวหา จนทิวาโฉมเจ้าแลหาย หรือรักแล้วแหนงหน่าย รักเอยลืมง่าย ไยเมินเฉย โอ้ใจเอ๋ย ใจเลยแรมรอน ฉันยังจำติดตา ทุกทิวาคืนก่อน เหลืออาวรณ์ใจเอย ค่ำลง โอ้ใจสะท้อน จะหลับจะนอนพะวง ลืมไม่ลง มันเหมือนมีมนต์ดลใจ - * - * - * - * - * - * - * - เพลงนี้ บันทึกเสียงแผ่นเสียง โดย ชรินทร์ นันทนาคร เมื่อ พ.ศ. 2496 emo_12 emo_12 emo_12 emo_12 emo_12 หัวข้อ: Re: "เพียง...เดียวดาย" เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 13 พฤศจิกายน 2008, 01:39:AM ลมเหมันต์ ผันผ่าน สะท้านจิต หนาวสนิท ชิดฝัน อันโดดเดี่ยว ดั่งยอดคลื่น ม้วนกวาด พาดพันเกลียว เหินห่างเลี้ยว เดียวดาย พรายชีวัน อยากกระโดด โลดพบ ซบไออุ่น อยากจะหนุน นอนตัก พักใจฝัน กลัว บัดเหนี่ยว เธอเลี้ยว เกี่ยวชีวัน กลัวเธอหัน หน้าหนี ชีวีวาย เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน หัวข้อ: Re: "เพียง...เดียวดาย" เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 13 พฤศจิกายน 2008, 06:25:AM เหมันต์หวน..ชวนคิด..ให้จิตหนาว กับเรื่องราว..คนดี..ที่ห่างหาย เคยอบอุ่น..ล้นเหลือ..เมื่อปีกลาย หากบัดนี้..เดียวดาย..เพียงผู้เดียว (http://dl6.glitter-graphics.net/pub/731/731676o68y53p7aq.gif) (http://www.glitter-graphics.com) หัวข้อ: Re: "เพียง...เดียวดาย" เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 13 พฤศจิกายน 2008, 11:07:AM สายลมหนาวหนาวใจให้คิดถึง ซึ่งครั้งหนึ่งเคยมีเธอร่วมสร้างฝัน แต่บัดนี้ฝันสลายหายไปพลัน เหลือแค่ฉันที่ต้องหนาวอยู่คนเดียว หัวข้อ: Re: "เพียง...เดียวดาย" เริ่มหัวข้อโดย: สุภาพบุรุษทรชน ที่ 15 พฤศจิกายน 2008, 02:53:PM ..ก่อนประตู...จะปิดลง...
..ฉันพบว่า...มีแสงสว่างอยู่นอกประตูบานนั้น ..เธอนั่งอยู่...ฉันยืนอยู่...หันหลังให้กัน ..ความรู้สึกนั้นยากที่จะบรรยาย ..เธอก็คงเช่นกัน ..เข้าใจ...เธอต้องการเหตุผล ..แต่ฉันไม่มีเหตุผล ..ความเป็นฉันอาจทำให้ความสมบูรณ์ในชิวิต ..ของเธอ..หายไปหลายอย่าง ..ความเป็นเธอก็เช่นกัน ................................ ..คำว่า"เรา"เหมือนกัน แต่ในความหมายของฉัน ..และความหมายของเธออาจ"ต่างกัน" ..ฉันรู้สึกถึงน้ำตาของเธอ ..เธอก็รู้สึกถึงน้ำตาของฉัน ..ฉันรู้ดี..เราคงไม่ต่างกัน ........................................ ..ขอโทษนะ..ที่ฉันก้าวออกจากประตูบานนั้ ..ไม่มีการมองหน้า...คำพูด..หรือการกล่าวลา ..ไม่มีแม้แต่ลมหายใจ...ให้ได้ยิน.......... ....................................................................... ..คิดถึงนะ..และยังเป็นห่วงเสมอ..... [/colo emo_30 emo_30r] หัวข้อ: Re: "เพียง...เดียวดาย" เริ่มหัวข้อโดย: สุภาพบุรุษทรชน ที่ 15 พฤศจิกายน 2008, 03:03:PM ..สายลมพัด..ตัดพริ้ว..ปริวยอดหญ้า ..ฝนโชยมา..ชื่นอุรา..ฟ้าหลังฝน ..ยินนกร้อง..ก้องขับ..รับแรงลม ..ไม่นานฝน..ก็สาดมา..ชาหัวใจ. emo_47.................................................. emo_47 หัวข้อ: Re: "เพียง...เดียวดาย" เริ่มหัวข้อโดย: สุภาพบุรุษทรชน ที่ 15 พฤศจิกายน 2008, 03:21:PM ..วันนี้แพ้..จากลา..ดูฟ้านิ่ง
..หมดแล้วสิ่ง..ที่หวัง..ดังฟ้าเหงา ..เมฆสีดำ..ลอยค้าง..ร้างบางเบา ..คลับคล้ายเงา..อดีต..ที่กรีดใจ ..เก็บความหลัง..ฝังลง..ตรงที่เก่า ..ในความเขลา..เบือนหน้า..ท้าความหมาย ..พร้อมบาดแผล..ปวดเจ็บ..เก็บทำลาย ..ฝังลงทราย..โหดร้าย..ที่คล้ายกัน ..กี่ร้อยพัน..วันจบ..จะพบสุข ..กี่ร้อยพัน..วันทุกข์..จะสดใส ..กี่ร้อยพัน..วันแพ้..แค่ทำใจ ..กี่ร้อยพัน..วันไหน..ได้ใจคืน. emo_30.......................................... emo_30 หัวข้อ: Re: "เพียง...เดียวดาย" เริ่มหัวข้อโดย: สุภาพบุรุษทรชน ที่ 05 ธันวาคม 2008, 01:53:AM ตราบที่อาทิตย์ยังฉายแสง
ไม่ขอคิดเปลี่ยนแปลง...เป็นอื่นได้ แม้เวลาพลัดพรากให้เดียวดาย รักมากมายที่เธอให้จะไม่ลืม ใช่ว่าฉันไม่เคยคิด...เสียดาย เมื่อเธอหายไปไหนไกลเห็นหน้า ทุกวันนี้ยังรอแค่แต่เวลา ที่จะมาเพื่อพบเจอะเจอกัน ในใจฉันนั้นหวั่นไหวก็ใช่อยู่ เพราะไม่รู้แน่ว่าจะวันไหน จะได้พบเธอบ้างหรืออย่างไร ถึงเหินห่างร้างไปได้นานจัง หรือเธอเห็นฉันเป็นเช่นใครอื่น เธอจึงยืนแยกห่างจากฉันไกล เคยมีฉันบ้างไหมในหัวใจ เคยรักบ้างหรือไม่...ใครคนเดิม.. emo_47..................................... emo_47 หัวข้อ: Re: "เพียง...เดียวดาย" เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 05 ธันวาคม 2008, 08:05:AM หากคราวนี้เส้นทางต้องห่างเหิน จําต้องเดินจากกันคงหวั่นไหว แต่ยอมรับความจริงสิ่งเป็นไป และทําความเข้าใจได้อย่างดี ช่วงชีวิตเคยผ่านการโดดเดี่ยว อยู่ลําพังผู้เดียวบนวิถี จนชินชามานานก็หลายปี จะเดียวดายอีกสักทีคงไม่ตาย หัวข้อ: Re: "เพียง...เดียวดาย" เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 05 ธันวาคม 2008, 12:07:PM เพียงชีวิตความรักหักสะบั้น สองเรานั้นแยกทางห่างใช่ไหม ซึ่งครั้งหนึ่งฉันก็ไม่มีใคร จะเป็นไรเมื่อวันนี้ไม่มีเธอ |