ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

ฉันไม่ใช่ดวงดาว   ที่เธอแหงนมอง
ฉันไม่ใช่ที่ดินทำเลทอง   ที่เธออยากจองไว้
ฉันไม่ใช่ดารา   ที่เธออยากอยู่ใกล้
ฉันไม่ใช่อะไรๆ   ที่เธอต้องการ

ฉันคือคนธรรมดา   ที่เธออาจไม่สน
ฉันคือคนจนๆ   แถมไม่มีอารมณ์หวาน
ฉันคือคนๆหนึ่ง   ที่เธออาจไม่ต้องการ
แต่ฉันคือฉัน   ที่คงมั่น   รักเธอตลอดไป   

อาจเป็นคนไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่
แค่ปล่อยใจไปให้เธออยู่หลายครั้ง
เป็นคนธรรมดาไม่โด่งดัง
แต่ก็ยังบังอาจเผลอใจไปชอบเธอ

ฉันไม่ใช่ชายรูปงามที่เธอเพ้อ
แต่หวังดีต่อเธออยู่เสมอ
ฉันไม่ใช่คนเก่งที่เธอใคร่เจอ
แต่เป็นคนที่รักเธอมากกว่าใคร

ฉันคือฉัน  ที่รักเธอ
ฉันคือฉัน  คิดถึงเธอ
ฉันคือฉัน  ที่ละเมอ
ฉันที่เพ้อ  ถึงเธอไง

ระยะห่างระหว่างเรากำลังมากขึ้นทุกที
จนหัวใจนี้เริ่มกังวลและหวั่นไหว
ความสัมพันธ์ของเราจะจบลงเมื่อใด
แล้วฉันจะทำอย่างไรต่อไปถ้าวันหนึ่งไม่มีคำว่าเรา
เธอกำลังแสดงออกให้ฉันเห็นถึงความห่างเหิน
เพราะเธอคงจะเลือกแล้วที่จะเดินไปกับเขา
ระยะเวลาที่ผ่านของเราช่างว่างเปล่า
เพียงแค่เพราะเขาแวะผ่านเข้ามาทักทาย
ตอนนี้ฉันจมอยู่กับความสับสน
ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกเหมือนเป็นคนไร้ความหมาย
จากที่เคยคิดว่าตัวฉันน่าจะมีค่ามากมาย
เพราะยืนอยู่ข้างกายช่วยคลายความเหงาที่รุมเร้าเธอ
แต่ช่างเถอะไม่ว่าเรื่องราวที่เคยผ่านมาจะเป็นเช่นไร
ถึงตอนนี้ฉันรู้ซึ้งและคอยเตือนหัวใจตัวเองอยู่เสมอ
ว่าความสัมพันธ์ระหว่างฉันกับเธอ
ก็แค่คนเคยพบเจอรู้จักกัน
ฉันขอเก็บความทรงจำที่ผ่านมาเอาไว้
ภายในซอกเล็กๆ ข้างในหัวใจของฉัน
เพราะไม่ว่าอย่างไรสำหรับฉันเธอก็คือคนสำคัญ
ที่ผ่านมาทุกวันอย่างน้อยก็ทำให้ฉันสุขหัวใจ
ฉันก็ยังคงเป็นคนเดิมอยู่เสมอ
นั่นคือสิ่งที่อยากให้เธอรับรู้เอาไว้
ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปอีกสักเท่าไร
โปรดจำไว้ฉันคือฉันคนที่รักเธอ

บนท้องฟ้าก็ไม่มีหน้าเธอ
แต่ทุกทีที่คิดถึงสิ่งที่ทำเสมอคือแหงนมองฟ้า
แปลกนะ..รู้สึกอบอุ่นได้ทุกครา
อาจเป็นเพราะว่า เธอคงเฝ้ามองฟ้าอยู่เหมือนกัน

ก็เลยส่งความห่วงใยผ่านท้องฟ้า
ให้ดวงดาวกระพริบบอกว่า เธอยังมีฉัน
ให้สายลม ให้แสงดาว ให้ดวงจันทร์
เป็นตัวแทนของความผูกพัน จากฉันถึงเธอ

 emo_107 emo_107 emo_107 emo_107