พิมพ์หน้านี้ - ชีวิตเดียวกัน

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนธรรมะ+กลอนสอนใจ+กลอนธรรมชาติ+กลอนปรัชญา => ข้อความที่เริ่มโดย: ป้ากันนา ที่ 20 ตุลาคม 2008, 12:05:AM



หัวข้อ: ชีวิตเดียวกัน
เริ่มหัวข้อโดย: ป้ากันนา ที่ 20 ตุลาคม 2008, 12:05:AM
 


ทุกชีวิตไม่ว่าพืชหรือสัตว์เป็นจ้าวโลกร่วมกัน  เราคือเขา  และเขาก็คือเรา

ทุกชีวิตบนพื้นพิภพ  ล้วนแต่เป็นเพื่อนร่วมชีวิตเดียวกัน  ร่วมเผชิญสุข  ร่วมเผชิญทุกข์

ร่วมเผชิญปัญหา  ร่วมเผชิญความได้ความเสีย

หากเราไม่ช่วยกันรักษาสภาพแวดล้อมโลกให้สมดุลย์ตามธรรมชาติ

โลกจะร้อน จะแล้ง  จะเปลี่ยนแปลงไป ด้วยสภาวะการณ์ต่างๆ

ภัยพิบัติเกิดขึ้นได้แม้ต่างที่  ต่างเวลา  แต่เราต้องเผชิญร่วมกัน

โลกเป็นหนึ่งเดียว  หากพอใจเอาแต่ได้ ไม่ยอมแบ่งปัน


Earth provides enough to satisfy every man?s need,
but not any man?s greed.

โลกมีทรัพยากรเพียงพอที่จะเเบ่งปันให้เเก่มนุษย์ทุกคน ตามที่จำเป็น
เเต่มีไม่เพียงพอ ที่จะสนองความโลภของคนเเม้เพียงคนเดียว

Mohandas Gandhi
(มหาตมะ คานธี)


หัวข้อ: Re: ชีวิตเดียวกัน
เริ่มหัวข้อโดย: คนรักษ์ถิ่น ที่ 20 ตุลาคม 2008, 12:52:PM
   
    ว่ากันว่า  ชีวิตเดียวกัน  นั้นคงอยู่

ท่านผู้รู้   กล่าว เข้ายุคสมัย

เมื่อโลกร้อน  สัตว์-คน ทำไอย่างไร

หรืออยู่ไป ท่องไว้เพียง อดทน

เมื่อสัตว์นั้น ต่างจากคน สัตว์ทนอยู่

แต่คนรู้  วิธีแก้  ตั้งหลายหน

เมื่อโลกร้อน..ใช่แก้เพียง   ไม่กี่คน

คนทุกคน   ช่วยกัน   มันคงดี

 emo_54




หัวข้อ: Re: ชีวิตเดียวกัน
เริ่มหัวข้อโดย: เพรางาย ที่ 17 มีนาคม 2009, 12:58:PM
ฉันอยู่เธออยู่
อยู่โลกเดียวกัน
ชีวิตเธอฉัน
ผูกพันกันมา

โลกมีต้นไม้
ดอกใบคลุมป่า
มีสายธารา
สร้างมหาทะเล

โลกมีสัตว์มาก
หลากพันธุ์ถ่ายเท
แดดลมพัดเพ
โลกมีชีวิต

ห่วงโซ่สัมพันธ์
ขาดพลันเพียงนิด
ใครก็มีสิทธิ์
ปิดฉากชีวัน


หัวข้อ: Re: ชีวิตเดียวกัน
เริ่มหัวข้อโดย: สุวรรณ ที่ 08 เมษายน 2009, 03:42:AM
ธรรมชาติชีวิตสัมพันธ์
เกี่ยวข้องกันบนโลกทุกสมัย
หากระบบนิเวศน์เสียดุลย์ไป
โลกนี้ไซร้ปัญหามี

เมื่อพอเพียงรู้ใช้ทรัพย์
ช่วบแบ่งรับแบ่งปัน อย่าเมินหนี
อนุรักษ์ดินน้ำป่าแห่งพงพี
ให้อุดมมีอยู่ยืนนาน


หัวข้อ: Re: ชีวิตเดียวกัน
เริ่มหัวข้อโดย: ท้องฟ้าสีชมพู ที่ 08 เมษายน 2009, 10:54:PM
"โลกมีทรัพยากรเพียงพอ
ที่จะเเบ่งปันให้เเก่มนุษย์ทุกคน
ตามที่จำเป็น
เเต่มีไม่เพียงพอ
ที่จะสนองความโลภของคน
เเม้เพียงคนเดียว "

มีชีวิต เกิดขึ้น มาบนโลก
บริโภค เป็นกิจ เป็นวิสัย
อาจแตกต่าง น้อยมาก ไม่แปลกไป
แต่ความโลภ ที่กินใจ ทำให้ไม่พอ.........



หัวข้อ: Re: ชีวิตเดียวกัน
เริ่มหัวข้อโดย: Kotchanan ที่ 20 เมษายน 2009, 07:10:PM


สรรพสิ่งล้วนเป็นชีวิตเดียวกัน

ดินคือต้นกำเนิดเกิดชีวิต
ดินผลิตพืชพรรณธัญญาหาร
ดินคือแหล่งน้ำใหญ่ใต้บาดาล
ดินคือบ้านหลังใหญ่ในโลกา

น้ำดื่มกินดับกระหายได้คลายร้อน
น้ำเซาะซอนผ่อนแล้งแห่งโลกหล้า
น้ำคือสายโลหิตใหญ่ในกายา
น้ำหล่อเลี้ยงพฤกษานานาพันธุ์

ลมเป็นสายใยชีวิตจิตวิญญาณ
ลมผสานก่อกำเนิดเกิดธาตุขันธ์
ลมเพื่อนตายสิ้นไร้มลายพลัน
ลมแบ่งสรรปันน้ำใจมิวายชนม์

ไฟขับไล่เหน็บหนาวทุกก้าวย่าง
ไฟนำทางส่องแสงทั่วแห่งหน
ไฟ...พลังงานใหญ่ให้มวลชน
ไฟยังรนเผาไหม้เมื่อตายไป

ดินอุดมสมบูรณ์เมื่อน้ำหล่อ
ยังกุ่มกอมาลีผลิใบไหว
อัคนีเผาลามน้ำดับไฟ
ละอองไอกลายเป็นน้ำชุ่มฉ่ำเย็น

โลกหาใช่ของใคร..ใครเพียงหนึ่ง
ล้วนต้องพึ่งพากันกั้นทุกข์เข็ญ
ร่วมปกปักรักษาไว้ไม่ลำเค็ญ
สรรพสิ่งล้วนเป็น..ชีวิตเดียวกัน.


หัวข้อ: Re: ชีวิตเดียวกัน
เริ่มหัวข้อโดย: ขวด ที่ 21 เมษายน 2009, 10:41:AM
  ทุกชีวิตบนโลกเป็นญาติกันไม่ว่า คุณ เธอ เขา มัน ไม่ว่า พืช สัตว์ จุลชีพ รวมถึงมนุษย์ เราล้วนมีบรรพบุรุษต้นกำเนิดเดียวกัน เพราะฉะนั้นหยุดเสียเถิด หยุดทารุณกรรมญาติของพวกเรา หยุดกักขังญาติของเรา หยุดทำลายฆ่าล้างญาติของเรา ในช่วงไม่กี่ปีมานี้เราฆ่าเขามามากพอแล้ว หยุดเสียเถิดหยุดฆ่าพี่น้องเรา