ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

จดหมายถึงเธอไม่เคยเขียนคำใดผิด
เพราะทุกคำที่ฉันคิดออกจากสมอง
จรดปากกาพร้อมกับใช้หัวใจกรั่นกรอง
ไม่เคยลองเขียนคำโกหกลงไป

ถ้าวันใดที่จดหมายมีคำผิด
คงเป็นเพราะดวงจิตฉันหวั่นไหว
แต่ในวันนี้ขอให้เธอจงวางใจ
กระดาษสีสวยที่เธอถือไว้ไม่มีรอยลบใดๆ...ใช่ไหมเธอ

ในจดหมาย ไม่ต้องการ หรอกรอยลบ
ขอรอยปาก ประกบ ทบได้ไหม

(http://img217.imageshack.us/img217/3280/67402trxqjqkmqnke4.gif)

ไม่ได้นะ น้องสาว ของผมคับ 
คุณจะจับ น้องสาวผม เอาไปไหน
น้องคนนี้ ผมห่วงหวง จากดวกใจ
ใครเอาไป ลองดู ผมไม่ยอม

emo_120 emo_120 emo_120

(http://img401.imageshack.us/img401/8972/e313bc280f5c9cd9d48d7d7ej6.gif)
จดหมายรักที่แสนเศร้า
-------------------
เขียนจดหมาย ปิดผนึก ตรึกตรองฝัน
อ้างถึงวัน รักหวาน หว่านใจเพ้อ
เขียงจากห้วง เหวใจ ไปบอกเธอ
รักเสมอ ไม่แปรเปลี่ยน เวียนผันไป

เขียนจดหมาย ลงท้าย คำว่ารัก
แม้ประจักษ์ อยู่ในใจ ไม่หวั่นไหว
เธอคงไม่ ซึ้งคำรัก ที่ส่งไป
แต่หัวใจ มันสั่งให้ ไปรักเธอ

จดหมายน้อย ส่งไป ใครคนรับ
แม้ไม่พับ เก็บไว้ ใจเสมอ
เพราะไม่เลิศ เลอค่า น่าพบเจอ
แต่ก็เพ้อ จากใจ ไหวรำพัน

จดหมายน้อย ด้อยค่า ไม่น่ามอง
ดูหม่นหมอง เพราะน้ำตา พาโศกสรร
ไหลเปื้อนเปรอะ เลอะเทอะ ยามจำนรรจ์
ถึงความฝัน ที่ไม่มี ต่อนี้ไป

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

   

จดหมายรักจากใจไปสู่เพื่อน
เพื่อย้ำเตือนเพื่อนว่ายังคิดถึง
เคยร่วมฝันฝ่าฟันยังตราตรึง
ให้รู้ซึ้งประสบการณ์ที่ผ่านไป

เหนื่อยหนักท้อปลอบขวัญกันเสมอ
อยากพบเจอจดจำคำขานไข
มีรอยยิ้มอิ่มเอมเต็มห้วงใจ
จะอยู่ไกลหรือใกล้ไม่สำคัญ