|
หัวข้อ: โศกอนาฏกรรมของสองเรา เริ่มหัวข้อโดย: คุณชายอกหัก ที่ 06 ตุลาคม 2008, 06:59:PM วันครบรอบ เราคบกัน เป็นวันแรก ยังไม่แยกอยู่แบบนี้ ควรฉลอง จึงจัดเตรียม แหวนมั้น สินสอดทอง กะจะลอง ขอแต่งงาน เธอสักครา เดินเข้าห้อง เห็นทีวี ยังเปิดอยู่ ไร้คนดู ไร้คนนั่ง อยู่ด้านหน้า จึงลองเรียก ชื่อเธอ สักครั้งครา ไร้เสียงตอบ กลับมา ไม่แม้นมี แต่ยินเสียง น้ำล้นไหล ในห้องน้ำ จึงถลำ เดินย่องไป ไร้เสียงฝี กะเซอร์ไพรส์ แก่เธอ เปิดดูที แต่ภาพที่ อยู่ตรงหน้า ช่างบ้าจริง เธอนอนจม น้ำเลือด อยู่ในอ่าง ร่างกายวาง เป็นระเบียบ เงียบทุกสิ่ง มีเพียงเสียงสายน้ำ ที่ไหลริน ดั่งเสียงพิณ เพลงเศร้า เคล้าจิตใจ ใครทำเธอ ตอนนี้ ฉันไม่สน ฉันจะทน ไม่มีเธอ อยู่ได้ไหม (http://img100.imageshack.us/img100/2503/loveissuicidegkwk5.gif) ความคิดฉัน ผันเปลี่ยน เวียนไปไกล จนคิดได้สิ่งหนึ่ง ที่พึงมา ยามเธอสุข ตัวฉัน ก็มีสุข ยามเธอทุกข์ ตัวฉันก็หนักหนา ยามเธอสิ้น ฉันก็ต้อง สิ้นชีวา ถอดเสื้อผ้า ลงอ่าง นอนข้างกัน มองเธอแล้ว เอามือ ปาดน้ำตา จับใบหน้า เธอนั้น เอาหัวหัน ให้สองเรา นอนตาย อยู่ด้วยกัน หยิบมีดสั้น ลงกรีด เลือดไหลริน น้ำในอ่างคุลก เคล้ากับเลือดฉัน ไร้สุขสัน วันที่รู้ ชีพต้องสิ้น น้ำตาปน น้ำเลือด ที่ไหลหลิ่น เลือดสองเรา คลุกกลิ่น คาวดอมดม ที่ฉันนั้น ยอมตาย ก็เพราะรัก ให้อกหัก ไม่รัก ยังสาสม ดีกว่าจาก ทั้งที่รัก มันตรอมตรม เหมือนมีดคม กรีดหัวใจ ใช่กรีดมือ หัวข้อ: Re: โศกอนาฏกรรมของสองเรา เริ่มหัวข้อโดย: lookgaow ที่ 06 ตุลาคม 2008, 08:28:PM ความรักที่...ได้จบลง...ของฉัน อาจไม่ใช่...โศกอนาฏกรรม...ที่ยิ่งใหญ่ แต่ได้ทิ้ง...บาดแผลลึก...ไว้ที่ใจ ทำลายความ...เชื่อมั่นไป...ในพริบตา เมื่อวันหนึ่ง...ได้รู้...ซึ่งความจริง ว่าเธอมี...คู่มิ่งขวัญ...ภรรยา เราจบสิ้น...หมดทุกความเชื่อใจ...ที่ให้มา ไม่เคยรู้...ว่านี่คือม่านมายา...ที่เธอทำ เจ็บปวด...เหลือเกินหนอ..ผู้ชาย ถูกคนที่รัก...ที่ไว้ใจ...สร้างรอยช้ำ รับรู้ไว้ซะ...นี่คือผล...ที่เธอกระทำ อยากให้ได้...จดจำ...จนวันตาย ขอนัดเจอ...เธอกับเขา เรื่องของเรา...ต้องรู้ซึ้ง...ซึ่งสองฝ่าย เหนี่ยวไกปืน...ยิงสมอง...ทะลุหัวใจ ลบความทรงจำร้าย-ร้าย...ก้อนเนื้อเละกระจาย...สิ้นสุดกันที หัวข้อ: Re: โศกอนาฏกรรมของสองเรา เริ่มหัวข้อโดย: ree ที่ 08 ตุลาคม 2008, 07:59:PM โศกอนาฏกรรมของความรัก
เจ็บหนัก ปางตาย เกือบทุกคน ความรักเปรียบเหมือนดาบสองคม จับถูกคม ก็เกิดแผล เลือดไหลนอง เหมือนกับฉันรักเธอก็ทุ่มเท ไม่เคยเกเรแบ่งใจออกเป็นสอง รักเธอคนเดียวไม่มีสำรอง แต่กลับต้องน้ำตานองเพราะเธอมีหลายใจ |