พิมพ์หน้านี้ - เจ็บ..จึงจำจาก

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนอกหัก => ข้อความที่เริ่มโดย: กิ่งโศก ที่ 05 ตุลาคม 2008, 08:15:AM



หัวข้อ: เจ็บ..จึงจำจาก
เริ่มหัวข้อโดย: กิ่งโศก ที่ 05 ตุลาคม 2008, 08:15:AM
จำใจก้าว เท้าจาก ด้วยใจเจ็บ
ด้วยหนาวเหน็บ เนื้อคำ กระหน่ำโหม
ยากจะทน ท้นท่วม อ่วมทรุดโทรม
แรงถาโถม ถมจม จำจากลา 

หาได้ใช่ ใคร่คิด ทรยศ
หาใช่ปด เพื่อปัด แห่งโทษา
หาใช่เรียก ร้องกระเฌอ เพ้อเมตตา
หาใช่ร้อง เพรียกหา ความเห็นใจ

หูไม่หนวก ตาไม่บอด เห็นสดับ
ทุกสิ่งรับ ทราบด้วยจิต เพียงคิดได้
ทุกอย่างเห็น เช่นเธอบอก ตอกย้ำใย
ทุกอย่างเป็น เช่นใคร บอกกล่าวมา

ขอทนเจ็บ เหน็บร้าว หนาวสะท้าน
แม้ซมซาน ซ่านซม ระทมล้า
ขอหยัดยืน ฝืนทน ต่อชะตา
เพียงบากหน้า สู้คน ชนทั้งมวล

จะเจ็บร้าว เท่าฟ้า ผ่าฉีกแบ่ง
คงตะแคง แรงยืน หัวเราะร่วน
เพราะไม่ปวด ไม่เจ็บ ไม่เซซวน
เพราะเจ็บเกิน กว่าล้วน เจ็บใดใด


หัวข้อ: Re: เจ็บ..จึงจำจาก
เริ่มหัวข้อโดย: lookgaow ที่ 05 ตุลาคม 2008, 05:01:PM
จะทนอยู่อย่างไรไหว
เมื่อมันเจ็บเกือบตายในวันนี้
หยิบยื่นเพียงสองทางเลือกที่มี
จะอยู่หรือไปวันนี้พิจารณา

หากจากเธอมาอุราเจ็บ
หัวใจเก็บน้ำตาไว้ห้ามไหลบ่า
ถ้าทนอยู่คงเห็นภาพเขาเธอเต็มสองตา
คงที่หรือจากลาคำตอบที่ได้มาก้อทรมาน

อยู่ข้างเธอต่อไปต้องปวดใจไม่ไหวแน่
อยู่อย่างผู้แพ้โดนหัวเราะเยาะหักหาน
ขอจากไปอาจจะเจ็บเพียงไม่นาน
ดีกว่าอยู่ให้ทรมาน...ชาตินี้อย่าพบพานกันอีกเลย

(http://widget.sanook.com/static_content/full/graphic/12921e94880972c69df61335c96d479c_1206196347.gif) (http://widget.sanook.com/view-widget/graphic/?widget=4588) 

ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย (http://widget.sanook.com/)


หัวข้อ: Re: เจ็บ..จึงจำจาก
เริ่มหัวข้อโดย: nan ที่ 05 ตุลาคม 2008, 08:03:PM

(http://img185.imageshack.us/img185/9991/10781015634084fk8.jpg)

ไม่เคยคิด  กล่าวว่าใคร  หรือให้โทษ
ไม่เคยโกรธ  โทษใคร  ไหนเลยนั่น
เพียงที่เห็น  เธอกับเขา  หยอกล้อกัน
กับตัวฉัน  เธอบอกมั่น  ว่าจริงใจ

ในใจรู้  ว่าเธอ  ไม่เหมือนเก่า
คำว่าเรา  ซ่อนอยู่  รู้หรือไม่
คำว่าเจ็บ  เริ่มก่อ  ในหัวใจ
คำว่าท้อ  จึงถอดใจ  ไปจากกัน

เธอไม่โทษ  อะไรให้  ขอบใจยิ่ง
ฉันก็หยิ่ง  ไม่รักษา  สัญญามั่น
เมื่อเธอเปลี่ยน  เราต้องจบ  ก็จบกัน
เธอเปลี่ยนผัน  หลอกลวงกัน  เพื่อเหตุใด

รู้ทั้งรู้  ว่าฉันนั้น  เป็นอย่างนี้
เธอยังกล้า  จะลองดี  เหตุไฉน
เมื่ออยากจบ  ฉันก็จบ  แล้วให้ไป
แล้วเหตุใด  จึงพร่ำเพ้อ  ละเมอครวญ


หัวข้อ: Re: เจ็บ..จึงจำจาก
เริ่มหัวข้อโดย: nan ที่ 05 ตุลาคม 2008, 08:15:PM
จำใจก้าว เท้าจาก ด้วยใจเจ็บ
ด้วยหนาวเหน็บ เนื้อคำ กระหน่ำโหม
ยากจะทน ท้นท่วม อ่วมทรุดโทรม
แรงถาโถม ถมจม จำจากลา 

หาได้ใช่ ใคร่คิด ทรยศ
หาใช่ปด เพื่อปัด แห่งโทษา
หาใช่เรียก ร้องกระเฌอ เพ้อเมตตา
หาใช่ร้อง เพรียกหา ความเห็นใจ

หูไม่หนวก ตาไม่บอด เห็นสดับ
ทุกสิ่งรับ ทราบด้วยจิต เพียงคิดได้
ทุกอย่างเห็น เช่นเธอบอก ตอกย้ำใย
ทุกอย่างเป็น เช่นใคร บอกกล่าวมา

ขอทนเจ็บ เหน็บร้าว หนาวสะท้าน
แม้ซมซาน ซ่านซม ระทมล้า
ขอหยัดยืน ฝืนทน ต่อชะตา
เพียงบากหน้า สู้คน ชนทั้งมวล

จะเจ็บร้าว เท่าฟ้า ผ่าฉีกแบ่ง
คงตะแคง แรงยืน หัวเราะร่วน
เพราะไม่ปวด ไม่เจ็บ ไม่เซซวน
เพราะเจ็บเกิน กว่าล้วน เจ็บใดใด



(http://img225.imageshack.us/img225/4816/14217aec6b268a00bfd5264vc5.gif)

คิดหรือว่า  ตัวฉัน  นั้นไม่เจ็บ
เธอที่เหน็บ  เก็บใจ  ไว้ที่เขา
เรื่องที่เอ่ย  ไม่เคย  มีเรื่องเรา
คิดถึงเขา  เหงาใจ  หรือไรเธอ

เจ็บปวดใจ  ที่ถูกใคร  มาลวงหลอก
น้ำคำกรอก  ตอกหัวใจ  ใช่เสนอ
เจ็บครั้งนี้  มีใครรู้  บ้างนะเออ
ความซื่อเหรอ  คือค่าโง่  โกหกกัน

หลอกฉันได้  เธอทำฉัน  ได้อย่างนี้
ตบหน้าฉัน  ฟรี-ฟรี   จนหน้าหัน
อยากถามเธอ  ว่าใครมัน  เจ็บกว่ากัน
เธอหลอกฉัน  นั่นหรือ  คือความจริงใจ