|
หัวข้อ: ....คนหนาวน้ำตา... เริ่มหัวข้อโดย: คนผิงดาว ที่ 29 กันยายน 2008, 10:19:PM [img]กลับมาหนาวน้ำตาคราฝนหลั่ง
ใจแทบพังสลายไปกับสายฝน หนึ่งคนนี้ที่ยืนเหงาเศร้าดวงกมล คิดถึงอีกคนที่อยู่ไกล...ใจอาวรณ์ ................................................ ทนความเหงาความคิดถึงเจียนใจจะขาด ทุกข์อนาถกับความรักความผิดหวัง แม้เรื่องราววันเก่าผ่านมาแล้วเนิ่นนานวัน ยังคิดถึงเธออยู่ทุกคืนวัน...ไม่เปลี่ยนแปลง ...................................................... ให้สายฝนโปรยปรายไม่ขาดสาย แต่มีคนใจสลายอยู่ตรงนี้ คิดถึงเธอจนน้ำตาหลั่งดวงชีวี หรือวันนี้เป็นวันเหงา....หนาวน้ำตา .............................................................. [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: ....คนหนาวน้ำตา... เริ่มหัวข้อโดย: lookgaow ที่ 30 กันยายน 2008, 02:11:PM ราตรีดึก ใยไม่หลับใหล ละใจเอ๋ย ฉไนเลย มานั่งท้อ รอใครเล่า ดึกป่านนี้ เขาคงหลับ ไม่นับดาว เขาจะรู้ ฤา ก้อเปล่า ว่าเราคอย พระพายโบก โยกยอดไม้ ไหวหนาวซ้ำ น้ำเจ้ากรรม ทำไมไหล ร้องไห้ผลอย เปียกทั่วแล้ว รินรดไหล ใจคนคอย เหงาเศร้าศร้อย น้อยใจ ในน้ำคำ (http://widget.sanook.com/static_content/widget/full/graphic_1/2153/122153/847ba0ea423af1c4ce4aba8e68e89700_1217316183.gif) (http://widget.sanook.com/view-widget/graphic/?widget=122154) ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย (http://widget.sanook.com/) พี่ไปแล้ว ทิ้งไปลับ ไม่กลับหา ลืมวาจา ที่ฝากไว้ ไม่จดจำ รู้ทั้งรู้ ชายเชื่อไม่ได้ ในน้ำคำ ยังเฝ้าจำ เฝ้ารอ พอเสียที พระพายพัด สัมผัสกาย หนาวใจยิ่ง ทุกสรรพสิ่ง ยิ่งตอกย้ำ น้ำตานี้ หนาวเหลือเกิน หนาวน้ำตา ฆ่าชีวี ราตรีนี้ ซมพิษไข้ ใจเปียกปอน หัวข้อ: Re: ....คนหนาวน้ำตา... เริ่มหัวข้อโดย: one28 ที่ 30 กันยายน 2008, 02:53:PM หนาวน้ำตาพี่อาสาเป็นผ้าห่ม
ใจที่ตรมขอเป็นยารักษาให้ อยากให้เธอได้รู้สึกว่าอุ่นไอ กอดเธอไว้ในอ้อนแขนแสนปลอดภัย หัวข้อ: Re: ....คนหนาวน้ำตา... เริ่มหัวข้อโดย: lookgaow ที่ 30 กันยายน 2008, 03:29:PM หนาวน้ำตาพี่อาสาเป็นผ้าห่ม ใจที่ตรมขอเป็นยารักษาให้ อยากให้เธอได้รู้สึกว่าอุ่นไอ กอดเธอไว้ในอ้อนแขนแสนปลอดภัย หนาวน้ำตาพี่อาสาเป็นผ้าห่ม อกน้องตรม ซมป่วย ช่วยได้ไหม ใจที่ตรมขอเป็นยารักษาให้ กอดเธอไว้ในอ้อนแขนแสนปลอดภัย กอดนาน ๆ พาลแขนล้า อ้าไม่ไหว ใครล่ะใคร ห่มผ้าให้ ใจคลายหนาว หากขาดยา อาการทรุด สุดบรรเทา เขาลืมเรา เปล่าดายสิ้น ลิ้นชายลวง หัวข้อ: Re: ....คนหนาวน้ำตา... เริ่มหัวข้อโดย: คนผิงดาว ที่ 30 กันยายน 2008, 09:35:PM ดึกดื่นในคืนเศร้าเหงาหนักหนา
หนาวน้ำตาที่รินไหลไม่ขาดสาย สายลมพัดผ่านฉิวเฉียดเลยผ่านไป ส่งน้ำตาที่รินไหล...ฝากไปให้เธอ เสียงหริ่งเรไรร้องระงมในยามนี้ ใจที่มียังสับสนอยู่ไม่หาย นั่งอาวรณืทอดสายตาในคืนไร้ดาวที่พร่างพราย เหมือนคนตายนั่งไร้ตัวตนคนผิงดาว น้ำเอยน้ำตา.. ที่รินไหลหลั่งมาในตอนนี้ เพราะหัวใจคิดถึงเขาเศร้าฤดี เธอคนดีป่านฉะนี้เป็นอย่างไร ฝากสายลมแสงดาวในคืนเดือนแรม จันทร์ส่องแสงฝากฝันถึงเธอได้ไหม อยากให้เธอได้รับรู้ความรู้สึกของคนไกล ว่าฉันรักและคิดถึงเธอมากมาย....นะคนดี หนาวใดเล่าเท่าหนาวกายในยามนี้ หนาวน้ำตาที่รินไหลไม่ขาดสาย เสียงสะอื้นปนน้ำตารินหลั่งดั่งใจมลาย คิดถึงเธอเพียงหนึ่งในหัวใจ...ตลอดมา [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: ....คนหนาวน้ำตา... เริ่มหัวข้อโดย: lookgaow ที่ 01 ตุลาคม 2008, 02:57:PM ฤดูร้อน นอนคนเดียว เปลี่ยวเปล่าเหงา ตัวของเขา ข่าวไม่รู้ อยู่ไหนหนา อากาศร้อน ร้อนที่ใจ ปรายน้ำตา ช่วยรดไป ในอุรา มาบรรเทา ฤดูฝน หล่นโปรปราย ใจดวงนี้ เขาคนดี หนีหน้าหาย ไม่ส่งข่าว น้ำฝนหยด รดท่วมไป ในใจเรา ใจปวดร้าว ซมพิษไข้ ไม่สบาย ฤดูหนาว หนาวที่สุด จุดเจ็บนี้ ไม่เคยมี ที่พักพิง อิงซบไหล่ หนาวเหลือเกิน หนาวน้ำตา มาประปราย ฤดูไหนก้อร้องไห้...ใจหนอใจ สงสารเหลือเกิน หัวข้อ: Re: ....คนหนาวน้ำตา... เริ่มหัวข้อโดย: one28 ที่ 03 ตุลาคม 2008, 03:17:PM ฤดูไหนก็ไม่ต่างอ้างว้างจิต
ถ้ามัวคิดหาแต่คนผ่อนปรนเหงา ไม่เข้มแข็งไฉนเลยจะบรรเทา จึงต้องเศร้าและเหงาหนาวน้ำตา emo_46 หัวข้อ: Re: ....คนหนาวน้ำตา... เริ่มหัวข้อโดย: คนผิงดาว ที่ 05 ตุลาคม 2008, 10:03:AM คนหนาวน้ำตากลับมาเยือนห้องกลอนเศร้า
ด้วยใจเหงาเป็นทุกข์ด้วยรักเขายิ่งกว่า มาวันนี้รักจากไปไม่หวนคืนกลับมา จึงมานั่งหนาวน้ำตาด้วยการคิดถึงเธอ สายลมพัดแผ่วเบาในยามเช้า สายลมหนาวพัดผ่านมาอีกกี่หน ยังไม่ลืมคิดถึงใครบางคน แม้จะผ่านไปกี่ฝนกี่หนาวก็ยัง...หนาวน้ำตา เพราะความรักและศรัทธาที่มีให้เธอนั้น คิดว่ามันสำคัญยิ่งใหญ่กว่า ด้วยแรงรักด้วยแรงแห่งศรัทธา ยังรักเธอตลอดมาและคงตลอดไป เอาน้ำตาที่รินไหลมาเดิมพัน เอาความฝันมาวางไว้ที่ตรงนี้ เอาชีวิตทั้งชีวิตที่ฉันมี และสิ่งที่ฉันเป็นอยู่อย่างนี้.....ก็เพราะรักเธอ [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: ....คนหนาวน้ำตา... เริ่มหัวข้อโดย: ++ แตง ++ ที่ 05 ตุลาคม 2008, 10:11:AM ฤดูร้อน นอนคนเดียว เปลี่ยวเปล่าเหงา ตัวของเขา ข่าวไม่รู้ อยู่ไหนหนา อากาศร้อน ร้อนที่ใจ ปรายน้ำตา ช่วยรดไป ในอุรา มาบรรเทา ฤดูฝน หล่นโปรปราย ใจดวงนี้ เขาคนดี หนีหน้าหาย ไม่ส่งข่าว น้ำฝนหยด รดท่วมไป ในใจเรา ใจปวดร้าว ซมพิษไข้ ไม่สบาย ฤดูหนาว หนาวที่สุด จุดเจ็บนี้ ไม่เคยมี ที่พักพิง อิงซบไหล่ หนาวเหลือเกิน หนาวน้ำตา มาประปราย ฤดูไหนก้อร้องไห้...ใจหนอใจ สงสารเหลือเกิน ใบไม้ผลิปลิปลดเรื่องความรัก จำใจหักเรื่องเก่าเศร้ามัวหมอง อย่าคิดกลุ้มให้มีน้ำตานอง เพราะเราสองอาจไม่ใช่เนื้อคู่กัน ใบไม้ร่วงให้มันร่วงล่วงเลยผ่าน ไปกับกาลอย่าคิดเครียดเก็บไปฝัน อย่าไปคิดว่าเขาเป็นคนสำคัญ เขาก็คนสามัญเหมือนฉันเธอ หัวข้อ: Re: ....คนหนาวน้ำตา... เริ่มหัวข้อโดย: คนผิงดาว ที่ 05 ตุลาคม 2008, 02:43:PM คงจะเป็นอย่างเช่นที่เธอว่า
ดั่งใบไม้ปลิวไปตามกาลเวลาไม่กลับหวน ตั้งแต่รักจากไปมีแต่วันที่ช้ำทรวง เหมือนมีบ่วงมีกรรมเพราะตามรักเธอ คงเหมือนดั่งสองเราไร้วาสนา รักนำพาให้มาพบกันเพียงสังสรรค์ เพียงคืนผ่านเนิ่นนานก็ลาจากกันพลัน ไม่อยากหันมานั่งร้องไห้จนหนาวน้ำตา ขอให้เรื่องราวระหว่างเราได้พ้นผ่าน หากคืนวันวานยังคงมีอยู่ในหัวใจเธอนั้น คนนี้ยังรอคอยเพียงเธออยู่ทุกคืนและวัน หากว่าเราต้องจากกันจนชั่วนิรันดร์...ฉันคงยอมจำนนต่อฟ้าดิน ... [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] |