|
หัวข้อ: เฝ้ารอ เริ่มหัวข้อโดย: ดวงไฟ ที่ 13 กันยายน 2008, 02:06:PM ใครสักคนที่อยู่ตรงนี้
ในมุมมืดมุมที่...ห่างหาย แต่เขาใช้หัวใจที่พอมีอย่างเดียวดาย ทุ่มเททำไปมากมาย...เฝ้ารอ อยู่ไปพร้อม ๆ กับความสับสน อยู่ไปอย่างทุกข์ทนแอบท้อ ความจริงใจที่มีให้คงไม่มากพอ สิ่งที่ในใจร้องขอจึงเลือนลาง เลือนลางแต่ยังไม่จางหาย แรงอธิษฐานของหัวใจใกล้ตายยังพอมีบ้าง รอให้ฟ้าเห็นใจเพราะฉันไม่มีใครแล้วระหว่างทาง ที่จะทำให้ความปวดใจเบาบาง...สักนิเดเดียว หัวข้อ: Re: เฝ้ารอ เริ่มหัวข้อโดย: คุuชๅe uๅeกะa่ou ที่ 13 กันยายน 2008, 02:35:PM จะเฝ้ารอดั่งกลอนที่พี่ว่า
จะมองหาอย่างกลอนที่ผมเห็น จะเฝ้ามองเหมือนเดิมที่เคยเป็น แม้ไม่เห็นสิ่งที่อยู้หน้าก้อต้องทำ emo_119 emo_119 emo_119 หัวข้อ: Re: เฝ้ารอ เริ่มหัวข้อโดย: ดวงไฟ ที่ 13 กันยายน 2008, 03:48:PM ที่นั่งใจที่เก่า
ฉันยังนั่งอยู่กับความเหงาเหมือนก่อน อาจรอนานจนแอบเอนกายนอน จนน้ำตาสะท้อนและหลั่งริน แต่ก็ยังจะรออยู่ตรงนี้ จนกว่าลมชีวีจะจบสิ้น ให้กี่นกที่โบกปีกฉีกโบยบิน ฉันจะยังอยู่ในถิ่นที่เฝ้าคอย ไม่ว่านานแสนนานจนวันไหน แม้บางทีหัวใจเคยถอดถอย แต่ก็ยังมีที่ให้รอคอย แม้เป็นเพียงหวังเล็กน้อยในมุมดาย ก็จะยังยืนยันไปแบบนี้ แม้คนรอคือคนที่ไม่มีความหมาย ถ้าความเหงามันไม่ทำให้คนทั้งคนอย่างเราต้องตาย ตลอดชีวิตที่เดียวดายมันก้มีหน้าที่สุดท้ายคือรอเธอ หัวข้อ: Re: เฝ้ารอ เริ่มหัวข้อโดย: ree ที่ 13 กันยายน 2008, 04:25:PM รอคอยเธอต่อไปเรื่อย ๆ
มันก็เหนื่อย แต่ไม่มีเหตุผล การที่เรารอคอยใครสักคน สิ่งที่เฝ้าอดทนอาจต้องมลาย มลายเพราะเขาไม่กลับ ความรักที่ผ่านมาเท่ากับศูนย์ รักที่ให้เขาไปอย่างทวีคูณ จบลงตูมเมื่อเขาจากเราไปจริง ๆ emo_48 emo_48 emo_48 emo_48 หัวข้อ: Re: เฝ้ารอ เริ่มหัวข้อโดย: ดวงไฟ ที่ 13 กันยายน 2008, 04:34:PM ก็ยังยืนยันความคิดเดิมไม่เคยเปลี่ยน
แม้เวลาจะหมุนเวียนไปแค่ไหน จะรอเธอแบบที่ไม่เคยรอใคร ไม่ว่าเธอจะกลับมาไหมก็ตาม ทำได้อย่างดีอย่างฉัน ก็แค่ฝากฟ้าฝากจันทร์ไปถาม ว่าคืนนี้คนดีนอนกี่โมงยาม ความเหงาเข้าลุกลามอย่างไร แค่ห่วงเธออยู่ห่าง ๆ อยู่อย่างคนอ้างว้างหวั่นไหว แม้ตรงนี้จะเป็นที่ที่ไม่มีใคร แต่ทุกพื้นที่ของหัวใจมีเธอ |