พิมพ์หน้านี้ - เหงาเหลือเกิน

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนอกหัก => ข้อความที่เริ่มโดย: tna ที่ 12 กันยายน 2008, 07:00:PM



หัวข้อ: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 12 กันยายน 2008, 07:00:PM
(http://img75.imageshack.us/img75/2448/6697c47460a9610d1cc1224vd1.gif)

เหงาเหลือเกิน
----
เหมือนดั่งอยู่ คนเดียว ในโลกกว้าง            ดูเวิ้งว่าง ว่างเปล่า มืดอับแสง
ไม่มีแม้ ทางเหลือบ ดูเคลือบแคลง           ไม่มีแม้น รู้สึก สำนึกใด
 
ทำไมหนอ ดวงใจ คล้ายว่างเปล่า              มันเงียบเหงา โหยหา แหล่งอาศัย
แหล่งพำนัก พักอิง สิ่งพักใจ                   ฟูมฟักไว้ รักมั่น ให้ยั่งยืน
 
ดั่งมัจฉา โหยหา ชลาศัย                          ดั่งพงไพร  โหยหา พิรุณชื่น
มวลบุบผา โหยหา ภมรคืน                      ดาระดื่น ดารา โหยหาจันทร์

ดั่งวิหก นกภู ร้องกู่ขัน                            แจ้วจำนรรจ์ หาคู่ ชู้สู่ฝัน
เวียนขันอยู่ แม้นจบ ประสบกัน             สุดจำนรรจ์ รำพัน ฝันรักเธอ

เพ้อรำพัน เพ้อไป ใครคนนั้น                    คนที่ฝัน เพ้อรำพัน อยู่เสมอ
คนที่หวัง เพ้อรำพัน ประสบเจอ               คนที่เพ้อ รำพันรัก จักหวนคืน

เพ้อรำพัน เพ้อไป ชายคนนี้                      ชั่วชีวี เพ้อรำพัน ฝันสุดฝืน
เพ้อรำพัน เพ้อทุกวัน  ทุกค่ำคืน                แม้ยามตื่น เพ้อรำพัน ฝันถึงเธอ

นี่ละหรือ เขาเรียก ว่าความเหงา                   ช่างแสนเศร้า ทรงจำ นำเสนอ
เจือความทุกข์ ความสุข คลุกเคล้าเจอ            เป็นดั่งเกลอ ร่วมทุกข์ สุขวันคืน

จะมีไหม ศักดิ์สิทธิ์ ฤทธิ์ทั่วหล้า              ช่วยเยียวยา รักนี้ มิเป็นอื่น
ช่วยค้นหา นำพา เขากลับคืน                 ช่วยสะอื้น บอกเขา ให้เข้าใจ

ว่าในใจ ชายนี้ มีเพียงเขา                     ทุกวันเฝ้า คิดถึงเขา เรา...ไปไหน
ทุกแห่งหน เราสอง ครองคู่ไป                น้ำตาไหล นองหน้า เวลามอง
 
แม้นทุกสิ่ง เขาให้ ไว้ยังเก็บ                    ถนอมเหน็บ เก็บไว้ ไม่ให้หมอง
มองรูปเขา ทุกครา น้ำตานอง                ใจร่ำร้อง โหยหา และอาลัย
 
เขาจะรู้ บ้างไหม ชายคนนี้                       ชั่วชีวี ไร้ใคร  ได้อาศัย
ให้เก็บรัก เก็บชีวิต ไว้ในใจ                       เพราะข้างใน เพียงเขา เท่านั้นพอ
 
แม้เหลือแค่ ทรงจำ ความนึกคิด               ในดวงจิต ยังคิด ยังร้องขอ
ใจโหยหา วันกลับ นับคืนรอ                     ไม่เคยท้อ แม้ต้องรอ จนวันตาย

ชีวิตดั่งน้ำค้างหาว กรรมสิ้น เวรหมด ใจหลุดพ้น

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 13 กันยายน 2008, 09:34:AM
โดดเดี่ยวเดียวดาย ในโลกกว้าง
มีเพื่อนผ่านไปมาอย่างไม่ขาดสาย
แต่เหมือนว่าฉันไม่มีใคร
นี่เธอเพื่อนฉันใช่ไหม บอกที

โดดเดี่ยวเดียวดายในโลกกว้าง
เพียงฉันอ้างว้าง อยู่อย่างนี้
หวังสักวันมีใครเข้าใจชีวี
มอบความรักที่มี ให้กับฉัน

โดดเดี่ยวเดียวดายในโลกกว้าง
ฉันเธอเหมือนแตกต่าง เลือนลางฝัน
เหน็ดเหนื่อยเหลือเกิน ในชีวัน
เธอล่ะ อยู่ตรงนั้นเป็นอย่างไร

โดดเดี่ยวเดียวดายในโลกกว้าง
เธอล่ะเป็นอย่างฉันบ้างไหม
ร้าวลึกถึงห้วงแห่งหัวใจ
สะท้านไหว ในใจร้าว คราวไร้รัก

โดดเดี่ยวเดียวดายในโลกกว้าง
ฉันยังเดินทาง ตามสานถัก
หวังสักวันเดินทางไป เจอใครทัก
จะหยุดพัก วางหลัก ไว้สักครา

โดดเดี่ยวเดียวดายในโลกกว้าง
ใครหรือเป็นอย่าง ฉันบ้างหว่า
เปลี่ยวเหงาโดดเดี่ยวกายา
หรือว่าเพียงฉันคนเดียว

โดดเดี่ยวเดียวดายในโลกกว้าง
ทุกอย่าง เหมือนไม่สมเสี้ยว
ขาดขาดเกินเกิน จริงเชียว
เป็นฉันคนเดียวไหมนี่

โดดเดี่ยวเดียวดายในโลกกว้าง
ฉันรู้สึกอ้างว้าง เหลือที่
อยากมีใครสักคน เข้าใจใยดี
เธอล่ะ คนที่อ่านกลอนฉัน...

โดดเดี่ยวเดียวดายในโลกกว้าง
ใครหรือใครเป็นอย่างฉันบ้างไหม...
   นักเดินทาง


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 13 กันยายน 2008, 08:29:PM
(http://img258.imageshack.us/img258/843/1671a3c5bff3ad1a57f81a9ti4.jpg)

สไบแพรผ้า.....พาเหงา
-------------
แพรสไบ ไหวพลิ้ว ปลิวสายลม
ร้อนระทม ใฝ่หา  นภาไสว
อยากจะเวียน ว่ายคล้า เร้าอำไพ
สิ่งที่ไขว่ คว้าหา ทุกนาที

ลอยระริ่ว พลิ้วไหว ในสายลม
พลิ้วภิรมย์ บุบผา มายาศรี
เฝ้าเวียนว่าย คลอเคล้า เสพวจี
ภุมรี เวียนวน หนทางใจ

ได้แต่มอง หมองหนาว ร้าวดวงจิต
เฝ้าแต่คิด แพรลาย พรายไสว
สวยวิจิตร นิรมิต สถิตใจ
เลิศวิไล ไหวพลิ้ว ละลิ่วลม

แต่เสียดาย  กลับหมอง นองน้ำตา
ในอุรา เพ้อหา  พาขื่นขม
เฝ้ามองหา สไบผ้า ล้าระทม
เจ็บระบม ขมเหงา เศร้าดวงใจ

หยดน้ำตา เนื่องนอง ปองถวิน
หยาดน้ำริน ไหลนอง สะท้อนไหว
แพรผ้าไหม ใยร้าว รานดวงใจ
แพรสไบ ฉ่ำหมอง นองน้ำตา

เฝ้าแต่รัก คนที่เขา ไม่รักเรา
เฝ้าแต่เคล้า เคลียหวน ทวนวนหา
แพรสไบ ใยรัก ปักอุรา
สไบผ้า พาเศร้า เหงาเหลือเกิน

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน  


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 15 กันยายน 2008, 11:20:PM
เหงาเหลือเกิน เธอเพลิน อยู่ที่ไหน
หรือมีใคร เคียงข้าง อย่างสุขสันต์
นี่น่ะหรือ คืนคน เคยผูกพันธ์
ไม่กี่วัน ก็ห่าง ร้างลาไกล

เป็นสายลม รําเพย ที่เลยผ่าน
เพียงต้องการ หยอกเย้า เราใช่ไหม
ลืมหมดสิ้น กลิ่นเก่า แล้วหรือไร
โอ้..หัวใจ เจ็บจน เกินทนทาน

ไม่เป็นไร ไม่นาน คงจะชิน
ปล่อยนํ้าตา ไหลริน อย่าสงสาร
ปรับให้เป็น เช่นดั่ง ครั้งวันวาน
เคยซมซาน ครั้งหนึ่ง ไม่ถึงตาย


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 16 กันยายน 2008, 12:12:AM
เหงามากไหม หัวใจ พี่เฝ้าถาม
แม้บางยาม ไม่ได้ พบเจอหน้า
แต่พี่ยัง คิดถึงเธอ ทุกเวลา
แม้บางครา ไม่ได้พบ ประสบเจอ

พี่ก็เหงา ในมุมหนึ่ง ของห้องน้อย
พี่ยังคอย เธอนั้น ยังพร่ำเพ้อ
สี่ห้องใจ ยังพร่ำหา แต่เพียงเธอ
แม้ละเมอ ยังถึงเจ้า แม้หลับตา

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 16 กันยายน 2008, 12:19:AM
(http://img128.imageshack.us/img128/983/6ebdb3976a2092a15b2b43bdm9.jpg)

แพรสไบ ใจโหยหา
------------------
เหงาเหลือเกิน แพรสไบ ใจโหยหา
ชื่นชีวา จำนรรจา นภาสาง
เหมือนคิดถึง คำนึงอยู่ มิรู้จาง
ช่างสำอาง หวานละมุน จุนเจือใจ

ไหวละลิ่ว พลิ้วไหว ดั่งใจฝัน
คำจำนรรจ์ เพียงเท่านี้ ฤดีไหว
ไหวละลิ่ว พลิ้วผ่อง ละอองใจ
ความห่วงใย แสนล้ำค่า พาเยือนยิน

ใจดวงนี้ ห่างหายหนี คำรำพัน
แว่ววจี ที่เสกสรร  ฝันถวิน
ช่างหวานแว่ว แวววับ จับชีวิน
ฤดีสิ้น หมองเศร้า เคล้าระทม

อย่าตัดพ้อ ต่อว่า วาจาถ้อย
ฤดีน้อย ดวงนี้ ให้ขื่นขม
ใจดวงนี้ ฤดีหมาย ได้ชิดชม
พลิ้วเริงลม สไบไหม ใยรักเธอ

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: lookgaow ที่ 16 กันยายน 2008, 02:03:PM
เธอถามว่า...ร้องไห้ไปทำไม
ไม่มีใครร้องไห้...หรอกเธอจ๋า
มันก็แค่รู้สึกเหงา...เศร้าบางครา
เมื่อเธอมา...ขอลารัก..หักอกกัน

ใช้คำพูดทิ่มแทง...ดั่งแกล้งไล่
ที่ร้องไห้ใช่เสียใจ...หรอกเธอจ๋า
ไม่ใช่เพียงแค่เศษผง...ปลิวเข้าตา

มันก็แค่เศษวาจา...ปลิวเข้าใจ


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 16 กันยายน 2008, 10:20:PM
(http://img140.imageshack.us/img140/7286/359260430ab4fd9f70d8b7ftv8.jpg)

สนุกนักใช่ไหม
------------------------
เล่นกันไป เล่นต่อไป ให้สนุก
ใครจะทุกข์ ช่างมัน ไม่หวั่นไหว
ใครจะเศร้า ขื่นขม ระทมใจ
 ใครเป็นไง จะแคร์ใย ไม่สำคัญ

คนที่โดน ทำให้ ใจร้องไห้
รู้บ้างไหม ว่าเจ็บปวด รวดร้าวสรร
เหมือนดั่งโง่ บ้าใบ้ ใกล้เคียงกัน
น้ำตาฝัน ลูกผู้ชาย ไหลหลั่งริน

เมื่อถูกหมิ่น หมางหมาย  ชายชาตรี
ในฤดี จางหาย วายถวิน
เธอสูงค่า เลอเลิศ สุดเยือนยิน
เราแค่ดิน ต่ำค่า น่าอับอาย

จะขอไป ตามทาง ที่หมางเมิน
เหงาเหลือเกิน หัวใจ ที่ห่างหาย
เดินคนเดียว เหินห่าง เวิ้งว้างกาย
ตราบวันตาย จงรู้ไว้ ใจรักเธอ

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: นกป่า ที่ 16 กันยายน 2008, 10:46:PM
เหงาเหลือเกินคืนนี้
คนดีไปอยู่ที่ไหน
เหงาเหลือเกินหัวใจ
ได้ไหมปลอบโยนฉันที

ถึงรู้เป็นไปไม่ได้
เราไกลห่างกันอย่างนี้
ฉันเหงาเหลือเกินคนดี
รับรู้ทีสายลมฉันเศร้าเหลือเกิน
 emo_06 emo_01


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 16 กันยายน 2008, 10:50:PM
เหงาเหลือเกินคืนนี้
คนดีไปอยู่ที่ไหน
เหงาเหลือเกินหัวใจ
ได้ไหมปลอบโยนฉันที

ถึงรู้เป็นไปไม่ได้
เราไกลห่างกันอย่างนี้
ฉันเหงาเหลือเกินคนดี
รับรู้ทีสายลมฉันเศร้าเหลือเกิน
 emo_06 emo_01
ใครคือคนดีของพี่ล่ะขอรับ
ขอน้องนี้ถามกลับสักนิดหน่อย
พอได้ต่อกลอนพี่ สักเล็กน้อย
ก่อนจะนอนหลับฝันผลอย โกรนผุยๆๆ


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: ree ที่ 18 กันยายน 2008, 08:26:PM
ความเหงามาจากใจที่ว่างเปล่า
มีแค่เรื่องราวของคนบางคนไว้คิดถึง
กับคำพูดบางคำที่สุดซึ้ง
ได้แค่คำนึงแทนความห่างไกล

ระยะทางทำให้คนเหงา
ยามที่เขาไม่มาอยู่ใกล้
เกิดสะสมกลายเป็นความเหงาที่ยิ่งใหญ่
อยู่กลางใจดวงน้อย ๆ แสนทรมาน

เธอช่างใจร้ายเหลือเกิน
เธอกล้าเดินไปจากฉันในวันที่เหงา
เธอไม่เคยคิดว่าฉันคนนี้ต้องปวดร้าว
ต้องจมอยู่กลับภาพเก่า ๆ ที่ฝังใจ


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 25 กันยายน 2008, 07:26:AM
(http://img515.imageshack.us/img515/1784/4506a227cebf80b8acff6c9ej5.jpg)

หัวใจหาย
--------------
หัวใจฉัน หายไป ใครช่วยหา
ไปอยู่ฟ้า เมืองแมน แดนแห่งไหน
รำพันกลอน ร่อนหา ผวาใจ
เธอหายไป ไร้สำเนียง เสียงวจี

ลืมคดี ที่เคยสร้าง ทางสดใส
ลืมดวงใจ ที่เคยฝัน วันสุขศรี
ลืมปัญหา วุ่นวาย หน่ายฤดี
ลืมวันที่ รักสุขสม อารมณ์ใจ

รู้หรือไม่ ว่าหัวใจ ใครคิดถึง
เฝ้าคำนึง วนหาอยู่ รู้บ้างไหม
เธอโกรธเคือง เรื่องเศร้า เหงาอันใด
โปรดแจ้งใจ ให้ได้รู้ พธูงาม

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 25 กันยายน 2008, 05:27:PM
(http://img206.imageshack.us/img206/3687/899c7ffc9d5f672d3307dbevk4.jpg)

หน้าต่างห่างเวลา
-----------------
สายลมพัด ผ่านหวิว พลิ้วไสว
แสงอำไพ ขอบฟ้า นภาสาง
อาบแสงส่อง ปฐพี มิมีจาง
โปรยน้ำค้าง หมอกใส ไหวฤดี

ครั้งหนึ่งเคย มีเขา เฝ้าคิดถึง
ความรักซึ่ง ประดุจ สุดแสงสี
งามพร่างพราย ระยับ จับฤดี
ทั่วฟ้านี้ มิเทียบ เปรียบรักเรา

เคยออดอ้อน วอนหา อุราฝัน
เคยรำพัน ฝันชื่น เริงรื่นเขา
เคยโอบรัก แนบชิด สนิทเนา
เคยมีเขา เป็นชีวี ที่อำไพ

มาวันนี้ สิ้นแล้ว แว่วใยรัก
ที่ฟูมฝัก ห่วงหา พาหวั่นไหว
เขาเดินจาก พรากลา นภาไกล
หมดสิ้นไร้ ใยรัก  หักอำลา

สายลมหวน ชวนฝัน พลันฟ้าสาง
ขอบฟ้ากว้าง แสงสว่าง กระจ่างหา
สาดแสงส่อง พรายพลิ้ว  ลิ่วเวลา
รัตติกาล ผ่านฟ้า นภาพราย

แสงสุรีย์ กระจ่าง สว่างอาบ
จิตก็วาบ หวั่นไหว ไขว่เวหา
อยากสาดแสง ไสว คล้ายทิวา
ที่เหินฟ้า สาดสี ฤดีใจ

เนิ่นนานมาก จนใจ คล้ายด้านชา
มันหนื่อยล้า เกินคว้า นภาใส
ไม่กล้าแม้ เปิดกว้าง หน้าต่างใจ
ได้แต่มอง ผ่านไป ไหวระทม

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน
 


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 25 กันยายน 2008, 05:46:PM
หอมสะไบ...แพรวา...มาแต่ไกล
รัญจวนใจ...กลิ่นเก่า...เคล้าคลอพี่
ผ่านเวลา...ลอยล่อง...ท่องวารี
ฟื้นชีวี...มารําพัน...จํานรรจ์กลอน

พริ้วตามลม...ผืนแพร...สะไบนาง
ไปตามทาง...คดเคี้ยว...เลี้ยวหลบซ่อน
หาที่พัก...พิงใจ...ในบทกลอน
หวังถอดถอน...ความเหงา...ที่เร้ารุม

สะไบน้อง...คล้องใจ...บ้างไหมเล่า
หรือแพรเก่า...ไร้กลิ่น...ถิ่นโกสุม
ด้วยชินตา...ผ้านี้...ที่เกาะกุม
แพรเนื้อนุ่ม...จึงไร้...ใครนิยม


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 25 กันยายน 2008, 06:25:PM
เหงามากไหม  ขวัญตา หัวใจพี่
อยู่ตรงนี้ คนดี ไม่ไปไหน
ถ้าเจ้าเหงา แม้เจ้า จะอยู่แสนไกล
พี่จะไป ปลอบเจ้า ซับน้ำตา

เหงามากไหม คนดี ที่ตรงนั้น
จะบุกบั่น อุปสรรค นั้นไปหา
รอพี่ก่อน นะคนดี พี่จะมา
พร้อมคำว่า พี่มาอยู่ ให้คลายเหงา

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 25 กันยายน 2008, 07:16:PM
(http://img186.imageshack.us/img186/3189/1671a3c5bff3ad1a57f81a9cg6.jpg)

ยอม
---------
ใจดวงเดียว มีไว้ ให้เพียงเธอ
เหงาละเมอ มีเธอ ในภาพฝัน
ถึงจะรู้ รักหมาย ไม่มีวัน
เป็นแค่ฝัน เลยผ่าน หว่านดวงใจ

อยากให้เธอ รักฉัน บ้างสักนิด
แค่มีจิต สัมพันธ์ ฝันหวั่นไหว
แค่เธอมอง ลอดมา ผ่าดวงใจ
จะยอมให้ ทุกอย่าง ที่สร้างมี

แม้ชีวี ชีพนี้ จะพลีให้
สุดหัวใจ ปลายฟ้า นภาศรี
ไม่มีแล้ว ใครอื่น ชื่นฤดี
ชั่วชีวี เธอนี้ ที่เป็น...เรา

น่าเสียดาย หัวใจ ได้เพียงฝัน
ในช่องว่าง ใจนั้น เธอมีเขา
แอบซ่อนอยู่ มั่นไว้ คล้ายดังเงา
ที่ยังเฝ้า เคลียเคล้า เย้ารำพัน

ใจดวงน้อย ที่คอย ถวินหา
ขอสักคลา ลืมไว้ จากใจฝัน
ยามที่เรา เคลียเคล้า เฝ้าจำนรรจ์
เธอยังฝัน แต่เขา เคล้าดวงใจ

แต่หัวใจ ดวงนี้ ยังยืนยัน
ไม่มีวัน เลิกเพ้อ เธอรู้ไหม
ถึงรู้ว่า เส้นทาง ร้างแสนไกล
ต้องเสียใจ เท่าไหร่  ใจรักเธอ

อยากให้เธอ  รักฉัน บ้างสักนิด
ทั้งชีวิต แลกได้  ให้รักนี้
จบอย่างไร หัวใจ ฉันรู้ดี
แค่วันนี้ รักไสว ในใจเรา

ถึงพรุ่งนี้ เป็นอย่างไร ใจนี้ยอม
เพียงขอน้อม  ให้วันนี้ ไม่มีเขา
ขอได้ไหม ให้ฉันเป็น เช่นดั่งเงา
เข้าแทนเขา ฝังในจิต สนิทใจ

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 25 กันยายน 2008, 09:05:PM
(http://img157.imageshack.us/img157/4824/00003jm9.jpg)

คืนฟ้าหม่น
------------------
เปิดประตู อ้ากว้าง เคว้งคว้างใจ
ไม่มีใคร อยู่ใน หัวใจนี้
มันเงียบเหงา โหยหา พาชีวี
เหมือนวันที่ เวิ้งว้าง เหินห่างใจ

สายฝนหลั่ง โปรยปราย คล้ายน้ำตา
ที่โปรยหา อยู่ในใจ  ให้หวั่นไหว
เอ่อท้วมท้น ล้นกล่อง ห้องดวงใจ
ให้หวั่นไหว ในจิต คิดถึงเธอ

มองดูสาย น้ำหลาก สาดกระจาย
พรั่งพลูพราย สาดสาย ไปเสมอ
ไหลไปแล้ว ไม่ทวน หวนใจเธอ
ไหลล้นเอ่อ แล้วไป ไร้ใยดี

ถึงเวลา รัตติกาล ผ่านมาเยือน
คืนไร้เดือน ดาวดับ ลับแสงสี
ฟ้ามืดมิด ชีวิต เหงาชีวี
นั่งเหม่อมอง ขอบฟ้าที่ ไร้ดาวเดือน

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยชมพู ที่ 25 กันยายน 2008, 09:54:PM
ดูพระจันทร์  พันล้านดาว  เจ้าอยู่เพื่อน
พอเอ่ยเอื้อน  ถึงวิหค  นกบินคู่ 
ดูโขลงช้าง  นั่นสิ  มีเพื่อนอยู่
แต่ทำไม  เราไร้คู่  อยู่เดียวดาย

หลายคนเดิน  ผ่านแล้ว  ก็ผ่านลับ
จะมีไหม  ที่หันกลับ  แล้วยิ้มให้
อยู่คนเดียว   ไม่มีคู่  หดหู่ใจ
จะมีไหม  ใครซักคน  มาสนกัน


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: lookgaow ที่ 25 กันยายน 2008, 10:11:PM
ราตรีคืนนี้เงียบนัก..จักดีกแล้ว
ดวงดารา  วับแววแวว  แถวขอบฟ้า
ผู้คนต่าง  หลับใหล  ในนิทรา
.ราตรีนี้  อีกนานช้า  กว่ารุ่งวัน

ข่มตา  สักเท่าไร  ใจไม่หลับ
ให้ความเหงา  หล่นทับ  ที่ใจนั้น
นานแล้วนะ  คนดี  ที่ไกลกัน
รู้ไหมฝันร้าย  ทุกคืนวัน  ตั้งแต่ไป

อ่อนระทวย  ที่หัวใจ  ให้เคลิ้มหลับ
ตาจ้องจับ  ฝันไปเห็น  เธอรู้ไหม
สะดุ้งตื่นขึ้นมา  ไม่เห็นแม้เงาเธอ  ข้าง ๆ กาย
จะข่มตาหลับ  ได้อย่างไร  เหงาเหลือเกิน

emo_62


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 27 กันยายน 2008, 09:20:AM
(http://img72.imageshack.us/img72/2401/27cd1378f13b6789f1aff8elj4.jpg)

ฝากสายลมช่วยตามหา
---
คืนวันนี้ ใจเงียบเหงา เฝ้าถามหา
วันเวลา ที่เฝ้ารอ อยู่แห่งไหน
ใครคนนั้น ที่ฉันฝัน ทุกร่ำไป
เขาอยู่ไหน ไกลสุดล่า น้ำตานอง

แสนคิดถึง เธอรู้ไหม ใจดวงนี้
ยังเซ้าซี้ ให้เฝ้าฝัน วันเราสอง
เคยเคียงคู่ คลอเค้า แนบประคอง
คอยถนอม กล่อมเกลี้ยง เลี้ยงดวงใจ

วันที่ฟ้า ดูกระจ่าง พร่างพรายเมฆ
ทุกอาเขต ทั่วล่า พาสดใส
เพราะมีเขา อยู่แนบข้าง ไม่ห่างไกล
โลกสดใส ใจกระจ่าง ดั่งจันทรา

ถึงแม้เรา สุดแตกต่าง ห่างไกลแสน
โอกาสแม้น จะได้พบ ประสบหน้า
ก็ยากยิ่ง ดั่งสุริยัน และจันทรา
เที่ยววนหา อยู่มิห่าง ทุกวันคืน

แต่เพราะพรหม ลิขิต ชี้กำหนด
เกิดเป็นกฎ เรารักกัน มิอาจฝืน
สร้างความรัก ความสุขสรร ทุกวันคืน
โลกนี้ชื่น เพราะรักเรา สมฤดี

ดั่งจันทรา มีดารา คอยเคลียเคล้า
เมฆาเจ้า เฝ้าโอบเร้า สุริศรี
นภากาศ โอบล้อมลอบ ปฐพี
สายนที มีหาดอ้อม ล้อมรอบใจ

แต่วันนี้ ไม่มี นภากาศ
สายฟ้าฟาด แผ่นดินลั่น สะท้านไหว
สุริยัน จันทรา พาดับไป
สายนทีก็ ม้วนไหว อลวน

ดังดวงใจ ชายคนนี้ ที่แสนเศร้า
ทั้งเงียบเหงา ทั้งปวดร้าว ทั้งสับสน
เที่ยวโหยหา ความรักไม่ มีตัวตน
เปรียบเหมือนคน ใบ้บ่า น่าอับอาย

แค่เธอบอก ว่าจะไป ใจแทบขาด
น้ำตาอาบ ชีพแทบขาด ใจสลาย
ถึงวันเธอ จากไป คงวางวาย
ชีพสลาย ไร้จุดหมาย ไร้ทางเดิน

ทุกคืนวัน เฝ้าแต่ฝัน ถึงใบหน้า
ถึงวาจา กายเคลียเคล้า ไม่ห่างเหิน
ใจอยากให้ เธอหวนกลับ มาเหลือเกิน
อย่าห่างเหิน หลีกหาย ไปจากกัน

รู้ทั้งรู้ อยู่แก่ใจ ไม่หวนกลับ
สายลมพัด ผ่านไป ไม่กลับหัน
กาลเวลา ผ่านไป ไม่หวนวัน
แต่ใจฉัน กลับหวนจิต คิดถึงเธอ

ฝากสายลม พัดไป ไกลสุดหล้า
ช่วยตามหา ใครคนที่ รักเสมอ
ใครคนที่ ทุกคืนวัน ฝันละเมอ
ที่เฝ้าเพ้อ รอเขากลับ ซับน้ำตา

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 27 กันยายน 2008, 10:24:PM
(http://img525.imageshack.us/img525/4528/bb15e1694efbe64f09c043aqm0.jpg)

เพราะโง่เง่า.....ถึงเศร้าใจ
-----------------------
แค่บทกลอน บทเดียว เสี้ยวชีวิต..........ที่สถิต รักไว้ ในใจฝัน
ต้องสลาย เสื่อมไป ไร้ชีวัน..........หมดสิ้นกัน หัวใจฉัน ฝันใจเธอ

เพราะกระทู้ วอนเว้า เย้าให้หลง..........ทำงวยงง หลงผิด จิตเสนอ
แต่งออกไป ไม่ได้คิด จิตใจเบลอ..........จึงพลั้งเผลอ แต่งไป ให้ระกำ

แค่บทกลอน โง่เง่า ที่เขลาโง่..........คนเซโซ ตื่นขึ้นมา หาความฝัน
พอกระทบ หัวข้อ ล้อเลียนกัน..........ก็นึกฝัน อยากจะแต่ง แก่งชิงดี

ลืมไปว่า ใครเจ้าของ จองกระทู้..........แต่งทู่ๆ แล้วรีบไป ไหววิถี
แห่งการงาน ที่วุ่นวาย หลายคดี..........รีบเร็วรี่ วิ่งไป กลัวไม่ทัน

ครั้นพอผ่าน เรื่องวุ่นวาย ในฤดี..........กลับมาที่ หัวใจ หมายในฝัน
กลับต้องเศร้า เงียบเหงา  เร้าจำนรรจ์..........เขาคนนั้น เข้าใจผิด สนิทใจ

เขาเมินไป ไม่มองมา หาอีกแล้ว..........เจ้าดวงแก้ว สิ้นไป ให้หวั่นไหว
ไม่กระทบ หลบลี้ หนีจากไป..........เป็นอย่างไร ทำอะไร ไม่ตรึกตรอง

จึงต้องหมอง นองน้ำตา อุราฝัน..........ไม่มีแล้ว คำจำนรรจ์ ฝันสนอง
ไม่มีแล้ว เยื่อใย ไหลเนืองนอง..........ได้แค่มอง เธอเดินหาย ไปจากกัน

นองน้ำตา อาลัย ใจแทบขาด..........สุดจะยาก อธิบาย หัวใจนั้น
บทกลอนนี้ จึงขออ้อน วอนรำพัน..........ให้เธอนั้น ได้รู้แจ้ง แถลงใจ

ว่าความพลาด ผิดไป ในครั้งนี้..........ใช่ฤดี มีจิต คิดหวั่นไหว
ใช่ดวงจิต แค้นเคือง เรื่องอันใด..........เพราะโง่งม เหลวไหล ไร้ตรึกตรอง

หากวันใด เธออาจผ่าน อ่านบทกลอน..........ที่สะท้อน ความจริงใน หัวใจหมอง
โปรดจงรู้ ว่ายังรัก ยังหมายปอง..........ทำเธอหมอง เพราะโง่เง่า เศร้าอุรา

ไม่โทษใคร ที่ไหน หัวใจจิต..........เพราะความผิด ติดที่เรา  โง่เง่าหนา
จึงต้องเศร้า เคล้าอยู่ คู่น้ำตา..........เฝ้าโหยหา ค่าแห่งรัก ที่หักไป

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 29 กันยายน 2008, 09:29:PM
(http://img100.imageshack.us/img100/2192/ccdbf2e03fd92e73287de8did2.jpg)

จันทร์ขอลาหมู่ดาราเลิศวิไล
---------------------
เหงาเหลือเกิน ใจฉัน วันฟ้าดับ
ดาวระยับ ขับไล่ ให้ห่างหาย
หมู่ดารา เหยียดหยัน จันทราพราย
ต้องลับหาย พรายฟ้า นภาใจ

เหตุอันใด ดารา นภากว้าง
ที่สำอาง เดียดจันทร์  ฝันสลาย
หรือแตกต่าง ห่างหมู่ ดาราราย
ที่พร่างพราย นภา ฟ้าอำไพ

เพราะเป็นเพียง เศษดิน ถิ่นนภา
ที่ไร้ค่า น่ารังเกียจ เหยียดไฉน
ไม่มีแสง แวววับ จับดวงใจ
แค่ผ่านมา ผลักไส ไม่เยือนยิน

โถดารา เลอค่า ฟ้าอำไพ
เจ้ารักใคร่ แต่ดารา น่าถวิน
เจ้ามองว่า จันทรา ค่าเพียงดิน
ไม่ถวิน ร่วมฟ้า นภาใจ

ขอดารา อันมีค่า พราวนภา
ที่เฉิดฉาย ปลายฟ้า อุราใส
จันทร์จะขอ จำพราก จากฟ้าไป
ปล่อยให้ดาว พราวไสว ในใจกัน

ไม่ว่าเขียว แดงเหลือง น้ำเงินฟ้า
ที่เลอค่า บนนภา น่าใฝ่ฝัน   
จงสนุก เริงรื่น ชื่นชีวัน
ตั้งแต่นี้ ไม่มีจันทร์ ให้หมองใจ

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน  


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 01 ตุลาคม 2008, 07:45:AM
เมื่อครั้งหนึ่ง...ซึ่งเรา...ต่างเย้าหยอก
เธอเคยบอก...ไม่มีวัน...ให้ฉันเหงา
จะคอยปลอบ...สอบถาม...ตามเป็นเงา
ช่วยบรรเทา...ทุกข์ใจ...ด้วยไมตรี

แต่ตอนนี้...เธอลับ...ไม่กลับมา
เลิกห่วงหา...กันแล้ว...หรือไรนี่
เหงาหัวใจ...รู้ไหม...เธอคนดี
หากยังมี...เยื่อใย...อย่าไกลกัน

แค่อยากบอก...อารมณ์...ปมรู้สึก
จากส่วนลึก...ทั้งสี่ห้อง...ของใจฉัน
ช่างเงียบเหงา...คิดถึง...จึงรําพัน
เป็นกลอนกลั่น...จากใจ...ใช่ลืมเลือน


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 01 ตุลาคม 2008, 07:53:AM
http://www.dseason.com/coolsong/coolsong_play.php?id=801

คิดถึง...คิดถึง....คิดถึง


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: lookgaow ที่ 01 ตุลาคม 2008, 03:23:PM
ทำไมนะ  ทำไม  ทำไมกัน
ทุกสิ่งสรร  บนโลกนี้  มีคู่หา
ร้องเท้า  เจ้าเคียงคู่  ทุกเวลา
ช้อนส้อมมา  คุ่กัน  ทุกวันเลย

นกน้อย ๆ  ร้องเรียกคู่  อยู่บนฟ้า
ตะวันจันทรา  รักกัน  นั้นไม่เผย
ประตูหน้าต่าง  ยังเคียงอยู่  คู่กันเลย
ทำไมฉัน  ยังเฉย ๆ  ไม่เคยมี

ไม่ว่าหัน  ไปมอง  หนทางไหน
เปลี่ยนทางเดินใหม่  เส้นโน้น  เส้นนี้
เขามีคู่  แต่เราอยู่คนเดียว  ทุกที
ไม่อยากเห็นภาพนี้...ตอกย้ำทุกนาที "เหงาเหลือเกิน"
(http://widget.sanook.com/static_content/widget/full/graphic_1/0702/45702/635fd1a7269485e740cc1418391e3f24_1213092109.gif) (http://widget.sanook.com/view-widget/graphic/?widget=45702)


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 01 ตุลาคม 2008, 05:42:PM
เหงาเหลือเกิน เธอจ๋า เธออยู่ไหน
ห่างกันไกล หัวใจ ฉันสะอื้น
ยังคงรอ เธอมาปลอบ ทุกวันคืน
แม้ยามตื่น ยังผวา ตั้งตารอ

เหงาเหลือเกิน ตอนนี้ เธอไม่อยู่
ฉันมองดู รอบห้อง ใจฉันท้อ
กลับมาเถิด ดวงใจ ฉันร้องขอ
อย่าให้รอ ปล่อยฉันเหงา เศร้าเดียวดาย

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: เจ้านางอ้ออ๋อย ที่ 02 ตุลาคม 2008, 09:46:AM
เหงาเหลือเกิน
เมื่อเธอเดินจากไป
ฉันได้แต่ร้องไห้
หยุดไหลไม่ได้หรอก..น้ำตา


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 04 ตุลาคม 2008, 10:05:PM
(http://img171.imageshack.us/img171/2049/00027fy3.jpg)

http://www.imeem.com/people/HS9VYgo/music/1aXgj5xt//

เหงาเหลือเกินแพรสไบ
------------------
แสนคิดถึง แพรสไบ หัวใจรัก
เธอพลิ้วพัด ไปแห่งใด ไฉนหนา
ผ้าสไบ แพรงาม อร่ามตา
สไบผ้า แพรไหม ใยเรืองรอง

เคยเรืองรอง ส่องสกาว พราวไสว
ใยแพรไหม ผืนสไบ ใยหม่นหมอง
พราวระยับ จับฟ้า นภาจอง
แพรสไบ เรืองรอง หมองไปใย

ไหวระลิ่ว พลิ้วผ่าน หวานวจี
เฉิดฉวี แพสไบ หายไปไหน
หรือโลดลิ่ว พลิ้วผ่อง ล่องไปไกล
ไปสู่ฟ้า ฟากไหน  ไหวแพรพราย

แพรพร่างพราย ฉายระยับ จับฟากฟ้า
ใยแพรผ้า พลิ้วไหวหวน ชวนเฉิดฉาย
ผ่องไสว ไหลพลิ้ว ลิ่วเชิงชาย
หวานมิวาย พรายชวนกลิ่น ถวินใจ

เหงาเหลือเกิน แพรสไบ  ไหวห่างหาย
เพลิงใจพราย วายลับ ไม้กลับไหว
แพรสไบ หอมหวน ยั่วยวนใจ
พลิ้วลิ่วไป หายจากฟ้า ล้าภิรมย์

กลับมาพลิ้ว ผ่องไหว สไบผ้า
เริงหรรษา แต่ก่อนเก่า เฝ้าสุขสม
แพรสไบ รู้ไหม ใครระทม
ใครขื่นขม แพรสไบ  ใจอาวรณ์

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

 


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: lookgaow ที่ 06 ตุลาคม 2008, 12:00:PM
ลืมตาตื่นตื่นขึ้นมา
เคยเห็นหน้าเธอในทุกเช้า
บีบยาสีฟันใส่แปรงของเรา
ทานข้าวจากจานเดียวกัน

อาบน้ำ ถูสบู่ ขัดหลัง
เธอร้องเพลงให้ฟังยังจำมั่น
ก่อนนอนยังร่วมนับดาวด้วยกัน
เพราะเธอคือคนสำคัญของหัวใจ

ลืมตาตื่นขึ้นมา
แต่วันนี้กลับไม่เห็นหน้าเธออยู่ใกล้-ใกล้
แล้วจะบีบยาสัฟัน...นั่งทานข้าวกับใคร
อาบน้ำ...ขัดหลังยังไง...ไม่มีเพลงใดใดให้ฟัง

ก่อนนอนคืนนี้
ตรงขอบหน้าต่างที่เราเคยนั่ง
นับดาวอย่างไรไม่เคยหายเหงาใจสักครั้ง
ทุกสิ่งทุกอย่างยังมีภาพความหลังของเรา

ต่อแต่นี้จะเป็นอย่างไร
ตื่นมาจะมองหน้าใครในทุกเช้า
ก่อนนอนใครกันล่ะจะชวนนับดาว
แล้วเธอจะรับรู้หรือเปล่าว่าหัวใจเรา
" เ ห ง า เ ห ลื อ เ กิ น "

(http://widget.sanook.com/static_content/full/graphic/4c89c31896422a8696649cce75f721e6_1204892140.gif) (http://widget.sanook.com/view-widget/graphic/?widget=2864)     

ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย (http://widget.sanook.com/)


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: เจ้านาง ที่ 06 ตุลาคม 2008, 02:24:PM

 emo_28 emo_28 emo_28 emo_28 emo_28

เมื่อยามเหงาก้าวเข้ามาหาบ้านนี้
ได้พบเพื่อน...แสนดี  มีมากหลาย
มีครบเซ็ท  เพชรกวี..สตรี .ชาย
อ่านตาลาย...มากลีลา  สง่างาม

โน่นก็เพราะ  นี่ก็เพราะ  เจาะใจลึก
ให้รู้สึก  ลึกล้ำ  ในคำถาม
ถ้าว่างจะมาตอบ..ชอบทุกนาม
ทุกเนื้อความ  งามเสนาะ....ไพเราะจริง.................. emo_46 emo_28 emo_28



หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 07 ตุลาคม 2008, 05:22:AM
พริ้วไสว...สไบผ้า...ที่ลาลับ
บัดนี้กลับ...หวนคืน...ยืนมองหา
แต่ไม่เห็น..เด่นดวงจันทร์..ขวัญนภา
สาดแสงมา..ให้ชม..สมดั่งใจ

จะพริ้วแพร..รอจันทร์..ไม่หันหนี
รอเพียงแสง..รัศมี..สีสดใส
แม้ต้องเหงา..เศร้าทรวง..ห้วงหทัย
สักเท่าไร..ก็จักรอ..ขอแค่เจอ

หากจันทร์ปล่อย..ลอยแพ..ทิ้งสไบ
จะร้องไห้..เสียงดัง..นั่งพรํ่าเพ้อ
จะสะอื้น..ทั้งคืนวัน..ยันละเมอ
อย่าปล่อยให้..คอยเก้อ..นะจันทรา

(http://dl6.glitter-graphics.net/pub/731/731676o68y53p7aq.gif) (http://www.glitter-graphics.com)


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 07 ตุลาคม 2008, 05:53:AM
เหงาเหลือเกิน ยามขาดเธอ มาเคียงคู่
เหมือนกับอยู่ ตัวคนเดียว ใต้เงาฟ้า
มีแต่เงา กับความเหงา ข้างกายา
กับอุรา ที่แสนเศร้า และเดียวดาย

เหงาเหลือเกิน ยามนี้ ที่ตรงนี้
ยังคิดถึง ด้วยหัวใจ ไม่ห่างหาย
แม้วันนี้ จะต้องอยู่ อย่างเดียวดาย
ก็ยังหมาย คลายเหงา อีกสักครา

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: lookgaow ที่ 07 ตุลาคม 2008, 10:59:AM
(http://widget.sanook.com/static_content/full/graphic/f6aae7a762907ceeae0957cc73e3efde_1204443936.gif) (http://widget.sanook.com/view-widget/graphic/?widget=2221)     
ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย (http://widget.sanook.com/)

ความรักของเราจบลง
อีกฝ่ายไม่ยอมปลง...ลืมไม่ได้
เมื่อความรักแตกแยกเป็นสองใจ
ควรทำตัวอย่างไรเมื่อไม่มีเธอ

ฟังเพลงซึ้ง ๆ ถึงตี 2
โทรขอร้อง ดี.เจ. เปิดเพลง "คิดถึงเสมอ"
แล้วใครจะฟังล่ะ...เมื่อไม่เธอ
ความเคยชินที่พลั้งเผลอ...ขอโทษที

ออกไปดูหนังรักหวังทำซึ้ง
แต่ไม่มีแม้เงาใครคนหนึ่งซึ่งที่นี่
สั่งไอศครีมเผลอขอช้อนสองคันทุกที
ลืมไปว่าวันนี้ไม่มีคนป้อนอ้อนเหมือนเดิม

หัดเล่นฟุตบอล
ทั้งที่เมื่อก่อนไม่เคยริเริ่ม
ยังคงนั่งรอตรงที่เก่าเวลาเดิม
หวังว่าเธอจะกลับมาเพิ่ม...เติมเต็มใจ

กลับบ้านดีกว่า
กุมมือตัวเองไว้นะ...บอกว่าอย่าร้องไห้
ไม่เหงาหรอก...เรายังมีเขาข้างกาย
มองเห็นไหม...อยู่ในกระจกเงานั่นงัย...คนปลอบใจตัวเอง
[/size]


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: lookgaow ที่ 08 ตุลาคม 2008, 11:47:AM
(http://widget.sanook.com/static_content/full/graphic/4d4090f337a1253aa3658b566fe8e6d5_1204239976.gif) (http://widget.sanook.com/view-widget/graphic/?widget=1979)     
ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย (http://widget.sanook.com/)

ทำไมนะ...เตียงนอน...ถึงกว้างนัก
เมื่อวันนี้ไม่มีคนที่รักอยู่เคียงข้าง
กอดก่ายทุกคืนคือความอ้างว้าง
รู้สึกว่าห้องนี้แสนว่างเมื่อไม่มีเธอ

กางเกงที่ถอดทิ้งไว้
ทั้งทั้งที่ฉันเคยบ่นว่าไม่พอใจเสมอ
แต่ตอนนี้หยิบไปวางที่เดิมของเธอ
เหมือนว่ายังอยู่เสมอ...ไม่เคยจากไป

แสงโคมไฟสะท้อนดวงดาว
มองเห็นภาพเก่าเก่าของเราที่เก็บไว้
เคยร้องเล่นเต้นรำกันกลางแสงไฟ
ต่อจากนี้จะมีใครข้างกายเรา

ไม่ต้องการหรอกนะห้องกว้าง
รู้สึกรอนร้าง-อ้างว้าง-ว่างเปล่า
ห้องจะเล็กแค่ไหนก้ออยู่ได้ถ้ามีเรา
โปรดกลับมาเถิดนะฉันเหงา "เหงาเหลือเกิน"


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: lookgaow ที่ 12 ตุลาคม 2008, 06:14:PM
(http://widget.sanook.com/static_content/full/text/8562b9717e4568db09d3d4db7325e565_1207055237.gif) (http://widget.sanook.com/view-widget/text/?widget=5579)

อยู่คนเดียวแล้วสิเรา
เมื่อข้างกายไม่มีเขาในวันนี้
ออกไปดูหนังฟังเพลงคงจะดี
นั่งมองคู่นั้น...คู่นี้...เพื่อจะลืม

แต่เปล่าเลย
เห็นคู่รักแสดงเปิดเผยเย้ยดูดดื่ม
ไม่อาจลบภาพเธอให้ใจลืม
ยังคงแอบปลื้มกับเรื่องของเรา

อ่าหนังสือ ปลูกต้นไม้ ย้ายข้าวของ
อยากจัดห้องดูใหม่...ให้คลายเหงา
โต๊ะตัวนั้น หน้าต่างบานนี้ มีภาพของเรา
นึกถึงเรื่องเก่า - เก่า " เหงาเหลือเกิน "


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 18 ตุลาคม 2008, 09:53:AM
(http://img225.imageshack.us/img225/577/49c37db5f743eae03b8f70bdk0.jpg)

วิหคน้อย...เหงาไปใย
------------------

เหงาหรือไร วิหคน้อย  ร้อยเรียงกลอน
พรายอักษร วอนหา วาจาสรร
เงียบเหงาอยู่ คู่ความเศร้า ร้าวรำพัน
ติดบ่วงฝัน  สัมพันธ์ใจ ไหวรวยริน

จงเหินบิน ถิ่นฟ้า นภาฝัน
วิหคน้อย ร้อยรำพัน อักษรศิลป์
เก็บความทุกข์ โศกเศร้า เคล้าเยือนยิน
หมายถวิน หาคู่ใจ ไว้เคลียคลอ

ฝังมันไว้ กับฟางหญ้า  ค่าเพียงดิน
ที่ถวิน ว่ารังรัก พักห้องหอ
ที่พร่ำเพ้อ เลอค่า อุราคลอ
ที่พะนอ ว่าเลิศฟ้า นภาจันทร์

แล้วโผผิน บินสู่ นภากาศ
เหินวิลาศ วาดฟ้า นภาฝัน
สู่ปลายฟ้า เลอค่า สุดจำนรรจ์
ที่ปลายฝัน มีพนา ป่าพงไพร

มีวิหค มากมาย ที่ปลายฟ้า
พงพฤกษา นาพรรณ ให้หวั่นไหว
มีคาคบ จบยอด พรอดอำไพ
รังรักใจ ใสกระจ่าง สร้างเคียงกัน

หากไม่บิน ถวินหา ร้างลารัง
ยังคงฝัง  รังเศร้า เคล้าความฝัน
คงต้องเศร้า เหงาอยู่ คู่ชีวัน
กู่ร้องขัน ฝันหาคู่ มิรู้วาย

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: ป้ากันนา ที่ 18 ตุลาคม 2008, 11:37:AM
            ในยามนี้คนดียังมีฉัน
อย่ารำพันเศร้านักรักข่มเหง
ชีวิตคนก็เป็นเช่นนี้เอง
เราใช่เก่งดีเลิศเมื่อเกิดมา

ในยามนั้นเธอมีคนเคียงข้าง
ฉันถอยห่างห่วงอยู่คอยรักษา
หากเธอล้มรักร้างมีน้ำตา
กลับเถิดหนาที่เก่าเราอย่างเดิม

ในทุกยามตามติดคิดเสมอ
เพราะว่าเธอคือหนึ่งซึ่งแรกเริ่ม
เป็นรักแท้จากเพื่อนที่ต่อเติม
จะคอยเสริมหนุนนำอย่าช้ำเลย


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 18 ตุลาคม 2008, 01:15:PM
(http://img225.imageshack.us/img225/5581/00003gn9.jpg)

เหงาเหลือเกิน ฟังถ้อย ร้อยวจี
ช่างเสียดสี  หัวใจ ให้ไหวหวั่น
ถ้อยสำเนียง เสียงแว่ว แววรำพัน
ร้อยเสกสรร หันห่าง ร้างจีรัง

ถ้อยจำนรรจ์ สร้างสรรค์ หวั่นวจี
ในฤดี แอบแฝง แทงข้างหลัง
ด้วยมีดแหลม แถมเฉียบ เงียบคอยฟัง
เมื่อพลาดพลั้ง ฝังแน่น แก่นดวงใจ

วจีคม แวววาว พราวในฝัก
พอได้ชัก หักหาย พรายไสว
เชือดเฉือนให้ ไหวลึก ตรึกตรองนัย
สะบั้นใจ หายสิ้น ถวิลครวญ

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 21 ตุลาคม 2008, 09:50:PM
(http://img222.imageshack.us/img222/2130/6697c47460a9610d1cc1224gi7.gif)
แสนคิดถึงเธอ
----------------
สาดลมพัด พลิ้วสาย พรายเหมันต์
ลมหนาวผัน ผ่านลิ่ว พลิ้วไสว
กลิ่นมาลี พรายหอม ดอมดมใจ
สายหมอกไหม ไหวพร่าง สางดวงใจ

แสงอาทิตย์ สาดส่อง ต้องสายน้ำ
สะท้อนหว่าน แพรฝัน ใจหวั่นไหว
ระลอกคลื่น สาดกระเซ็น เด่นอำไพ
สายหมอกไหว ไล้เรียงราย  สายวารี

หมู่วิหค นกขัน กังวานแว่ว
เสียงไก่แจ้ว ขันกู่ คู่ฉวี
เสียงสายลม พัดไหล ไหวฤดี
ช่างงามเลิศ เฉิดฉวี ฤดีใจ

แสนคิดถึง ดวงใจ ที่ไกลห่าง
ก่อนเคยสาง ทางฝัน ใจหวั่นไหว
บทรำพัน ไหวฝัน หวั่นหัวใจ
ยังโลดลิ่ว พลิ้วไหว ใจทุกวัน

ฝากสายลม เหมันต์  ผันพัดผ่าน
หากพบพาน ดวงใจ ที่ไกลฝัน
กระซิบแผ่ว แว่วถ้อย ร้อยรำพัน
ว่ามีใคร คนหนึ่งนั้น ฝันหาเธอ

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: wonderloveyou ที่ 21 ตุลาคม 2008, 10:13:PM
พึ่งจะรู้สึกว่าคนอย่างฉัน...อยู่คนเดียวไม่เป็น
แสนเยือกเย็นว้าวุ่น...ในใจหนา
ต้องทนอยู่คนเดียวตลอดมา
ก็เธอว่า เรานั้นควรจบไป

เหงาเหงาเหงา คนขี้เหงาแบบนี้
เศร้าทุกที เมื่อเห็นก็หวั่นไหว
ภาพเธอเขาจับมือ...เดินข้างไป
เจ็บปวดใจ บาดตาเกินจะรับมัน

----------------------------------------------------------

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 21 ตุลาคม 2008, 10:25:PM
เหงาใช่ไหม
เมื่อเธอไม่มีใครคอยห่วงหา
เหงาใช่ไหมตลอดเวลา
เพียงเพราะว่าขาดคนคอยห่วงใย

เหงาเหลือเกิน
ที่ต้องเผชิญกับโลกอย่างไร้จุดหมาย
เหงาสินะเมื่อไม่มีใคร
ฉันนี่ไงคนนี้คอยคู่เคียง

เหงาหรือเปล่า
ยังมีเราเคียงข้างคอยส่งเสียง
ยังมีฉันคอยตอบส่งสำเนียง
ยังคงเรียงความคิดถึงส่งให้เธอ

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 26 ตุลาคม 2008, 06:16:PM
(http://img519.imageshack.us/img519/939/302b9bd669254930ae100f2tl0.jpg)

เส้นทางแห่งความฝัน
---
เหลือบมองแสง สุริยน บนขอบฟ้า
ท้องนภา ช่างเงียบเหงา เศร้าสุดแสน
จะมีไหม ใครสักคน ทั่วถิ่นแดน
มาเทียบแทน เธอที่รัก ที่จากไป

แสนอาลัย ในความรัก พิศวาส
ยังกำซาบ ในรสรัก กระจ่างใส
ยังมิลืม คำตอกย้ำ ลำพันใจ
ความรักเรา แสนยิ่งใหญ่ สุดประมาณ

จะขออยู่ เคล้าเคียงคู่ ชู้แนบชิด
จะผูกจิต สองดวงใจ ไว้สืบสาน
เป็นตำนาน  แห่งความรัก ปักยืนนาน
เป็นเนื้อความ แห่งความฝัน ที่หวั่นใจ

จะขอเป็น เพียงหนึ่งเดียว ในใจนี้
จะขอพลี ทั้งชีพนี้ ไม่เงื่อนไข
จะขอเป็น คนของเขา ตลอดไป
จะขอตาย ชายคารัก ประจักรจริง

โถรำพัน ในคำกล่าว ที่เขาอ้าง
ช่างเวิ้งว้าง ว่างเปล่า ราวหยุดนิ่ง
แห่งเวลา แห่งชีวิต ลิขิตจริง
เป็นเพียงสิ่ง ที่กล่าวถ้อย ร้องเรียงความ

ถึงวันนี้ จึงได้รู้ ไม่มีค่า
พรรณนา กล่าวเรียงมา ทั่วเขตขาม
อย่าได้หมาย เป็นจริงได้ ในใจความ
แค่ขับขาน ข้อความไป ใช่หลอกลวง

สิ่งที่ผิด คือตัวเรา ที่เฝ้าคิด
เชื่อสนิท ว่าเขารัก สุดแหนหวง
ทำทุกอย่าง ให้ความรัก ที่หลอกลวง
ทั้งเป็นห่วง ทั้งไขว่คว้า มาคู่ควง

ขอเพียงได้ ให้เขาเดิน ไร้ขวากหนาม
คอยถากถาง เส้นทางฝัน หวั่นใจหวง
คอยบำเรอ ปนเปรอให้ ใช่หลอกลวง
เพราะเป็นห่วง หวงห่วงรัก ใจภักดี

ทนลำบาก ทนจำยาก บุกขวากหนาม
ทนถ้อยความ ที่รังเกียจ คนเหยียดหยัน
ไม่เคยแคร์ สิ่งอื่นใด สายสัมพันธ์
ไม่เคยหวั่น ไม่เคยอาย ในความจริง

แต่ถึงวัน หนึ่งวันนั้น วันแสนเศร้า
เธอบอกกล่าว ว่ารังเกียจ เหยียดหยันยิ่ง
กับชีวิต ที่เวียนว่าย ไร้ความจริง
มันเป็นสิ่ง ไร้คุณค่า ไม่น่าชม

ดั่งเรือน้อย ล่องลอยขวาง กลางสมุทร
ที่ไกลสุด เวิ้งว้างว่าง ทางสุขสม
ถูกพายุ ถาโถมใส่ ใกล้วายจม
ต้องสายลม จมรักร้าง เคว้งคว้างไป

ไกลแสนไกล ไกลแสนไกล ไกลสุดหล้า
ท้องนภา ไร้ดารา กระจ่างใส
เมฆามืด พายุพัด สะบัดไกว
เจ้าเรือน้อย ล่องลอยไป ไร้หนทาง

ถึงวันนี้ อยากจะมี ใครเคียงคู่
เป็นยอดชู้ คอยเคลียเคล้า เฝ้าถากถาง
เส้นทางรัก ที่รกร้าง สุดเขตทาง
ที่จืดจาง ไร้รสชาติ ที่บาดใจ

ให้กลายเป็น เส้นสายทาง กลางความฝัน
สุริยัน บนฟ้ากว้าง กระจ่างใส
เส้นทางรัก ปักใจฝัน กระหวั่นใจ
ประดับไว้ กลีบกุหลาบ ทาบดารา

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 29 ตุลาคม 2008, 09:32:PM
(http://img293.imageshack.us/img293/4478/990db6f8585f017f3f277cbzr8.jpg)
หนอนผีเสื้อ
--------------
เจ้าหนอนน้อย เกิดท่ามกลาง หว่างพฤกษา
หลากลีลา บุปผาสี มาลีสวย
เฝ้าหลงรัก มาลียิน กลิ่นระรวย
ยอมมอดม้วย ไม่แตะต้อง ผองมาลี

เฝ้าดื่มกิน แต่น้ำค้าง สางนภา
ไม่เคยกล้า กินดอกใบ ให้หมองศรี
เฝ้าชื่นชม มวนบุบผา เหล่ามาลี
รักเหลือที่ จะแตะต้อง ให้หมองใจ

ถึงโหยหิว มากมาย ไม่หมายฝัน
ทำร้ายกัน มาลี ที่หวั่นไหว
ยอมแดดิน สิ้นชาติ หิวขาดใจ
ก็หมายไม่ ทำร้าย ใจผูกพัน

เป็นตำนาน หนามรัก หนอนดอกไม้
แม้ชีพไร้ ใจฝัน ที่หวั่นไหว
ก็จะขอ เก็บรัก พักในใจ
มีแต่ให้ ไม่ไขว่ ได้สิ่งคืน

เฝ้าถนอม กล่อมใจ ในดอกไม้
มาลีฉาย ปลายฟ้า นภาฝืน
เป็นแค่หนอน ไร้ค่า หากล่ำกลืน
ยอมขัดขืน ลิขิตฟ้า ล้าลำเค็ญ

น่าเสียดาย สิ่งที่หมาย ใครไม่รู้
น่าอดสู เกิดขึ้นอยู่ ไร้ใครเห็น
แม้พฤกษา มาลีหอม ย่อมไม้เว้น
ยังงามเด่น หารู้ไม่ ในชีวา

เจ็บปวดนัก รักสร้างสรร มั่นในจิต
เขาไม่คิด ไม่รับรู้ คู่ใฝ่หา
เหมือนดั่งหนอน เจ้านอนตาย วายชีวา
มาลีหา ได้รับรู้ อดสูใจ

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

http://www.imeem.com/people/RB0HqLL/video/WE8afS-m/music_video/

http://www.imeem.com/people/0BgDg4A/music/Mj1h2B8-/nonnn_remix/


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 31 ตุลาคม 2008, 06:58:PM
(http://img119.imageshack.us/img119/1323/6ebdb3976a2092a15b2b43bkc6.jpg)

เธอ
---------------
ใครที่ไหน ในหัวใจ มีแต่เธอ
รักล้นเอ่อ ห้องหัวใจ ไม่มีสอง
เธอคนเดียว เท่านั้น หวังครอบครอง
ทั้งสี่ห้อง หัวใจ ไว้ให้เธอ

ไม่มีแล้ว คำอื่นใด หมายเกินรัก
ที่ฟูมฟัก รักยิ่ง จริงเสมอ
เพียงคนเดียว ที่อยากพบ ประสบเจอ
มีเพียงเธอ เป็นที่สุด หยุดหัวใจ

สิ่งที่คิด อาจไม่ใช่ ที่ได้เห็น
สิ่งที่เป็น อาจไม่ใช่ ให้หวั่นไหว
สิ่งที่คิด สิ่งที่เห็น ที่เป็นไป
ใช่อื่นไกล ก็แค่ใจ คิดไปเอง

โปรดจงรู้ ว่าดวงใจ นั้นไหวหวั่น
สิ่งทำนั้น มั่นหมาย คล้ายข่มเหง
ทำลายรัก ที่บากบั่น ไม่ยำเกรง
เชิญบรรเลง ให้สาสม อารมณ์ใจ

แต่อย่างไร หัวใจ ก็ยังรัก
ถึงเธอจัก หักสิ้น ถิ่นอาศัย
ที่พำนัก พักพิง อิงแอบใจ
สี่ห้องใน ใจฉัน มันรักเธอ

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน
http://www.imeem.com/people/21PXoWt/music/b-qzyqRz/tejin_yom_djtejin/


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 01 พฤศจิกายน 2008, 11:48:AM
(http://img112.imageshack.us/img112/266/52b21cb9e9a585232a9abc2vc0.jpg)
เคยรู้สึกไหม เวลาไม่มีใครแล้ว
-------------------

เคยรู้สึกไหม...เวลาที่ใจว่างเปล่า
ไม่สะท้านว่าจะร้อนหรือเหน็บหนาว...แต่หัวใจกลับเจ็บร้าวหนาวห่างเหิน
ไม่ว่าจะเดินไปทางไหน...ใครใครก็ดูหมางเมิน
ทุกคนดูห่างเหิน...ร้าวราญเหลือเกินหัวใจ

เคยรู้สึกไหม...เวลาไม่มีใครแล้ว
ไม่เคยมีแม้วี่แวว...ของเสียงแว่วแน่วแน่รักที่ปักไหว
ไม่มีแล้ว...เพื่อนฝูงที่เป็นมิตรสนิทซึ้งตรึงหัวใจ
ไม่มีเหลืออะไร...ให้กับหัวใจที่ด้านชา

นี่แหละความเหงา...ความเศร้าของหัวใจ
คงยากนักที่ใครจะเข้าใจ...หากหัวใจไม่เคยได้ไขว่หา
เจ็บปวดรวดร้าวทั้งหัวใจ...หามีใครว่างเปล่าเขาร้างรา
ยากเหลือเกินจะไขว่คว้า...หาคนมาเข้าใจ

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน
http://www.imeem.com/people/HIjuidV/music/XMSa34b7//


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 01 พฤศจิกายน 2008, 07:50:PM
ไม่เคยเหงาอะไร...ขนาดนี้
ไม่เคยเลยสักที...รู้บ้างไหม
มันว้าเหว่เสียจน...แทบขาดใจ
เป็นแบบนี้หรืออย่างไร...ความทรมาน

จะลองอดทน...ให้สุดกําลัง
แต่ไม่ได้หวัง...ให้เธอมาสงสาร
คิดว่าคงจะใช้เวลา...อีกไม่นาน
ที่ฉันจะเดินผ่าน...จุดความร้าวฉาน...ของกันและกัน

หากผ่านมันไป...ไม่ได้
ก็จะไม่ร้องไห้...ให้เธอขบขัน
จะขอเป็นผู้พ่ายแพ้...อยู่กับความอ่อนแอก็แล้วกัน
เพราะนี่คือการเดิมพัน...ที่ใช้หัวใจฉัน..เป็นเครื่องต่อลอง

(http://dl6.glitter-graphics.net/pub/731/731676o68y53p7aq.gif) (http://www.glitter-graphics.com)


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 01 พฤศจิกายน 2008, 09:01:PM
(http://img171.imageshack.us/img171/706/2b44030ab441ced280947f8jn9.jpg)

สาสมไหม
-----------------------
เหงาเหลือเกิน...หัวใจ
คำรำพันอ่อนไหว...ไร้ความหวาน
มีแต่คำเหยียดหยัน....หวั่นร้าวราญ
หมายแตกฉานไร้ค่า....ราคาใจ

ชีวิตนี้ ที่ไหน....ให้เดิมพัน
มีแต่ความรักมั่น....ไม่หวั่นไหว
แม้ใจเธอเหน็บหนาว....ร้าวดวงใจ
เธอรู้ไหมใครปวดร้าว....หนาวกว่าเธอ

เจ็บแสนเจ็บปวดแสบ....แนบดวงใจ
สาสมไหมใฝ่ฝัน....มั่นเสมอ
มอบความรักยิ่งใหญ่.....ไว้กับเธอ
เมือพบเจอบอกจาก... พรากดวงใจ

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 01 พฤศจิกายน 2008, 09:24:PM
เหงาเหลือเกิน...ตอนนี้
อยากจะมีใครสักคน...มาเคียงข้าง
แค่อยากมีใครสักคน...เดินร่วมทาง
ชีวิตที่อ้างว้าง...อาจเปลี่ยนไป

เหงาเหลือเกิน...ชีวิต
หรือว่าถูกลิขิต...ให้รักไร้
เหงาเหลือเกิน...เมื่อเธอไกล
อีกนานไหม...หัวใจจะกลับมา

เหงาเหลือเกิน...หัวใจ
อยากมีใครสักคน...คอยห่วงหา
เหงาเหลือเกิน...ชีวา
ขอใครมา...พูดปลอบร่วมทางเดิน

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 01 พฤศจิกายน 2008, 09:31:PM
หากเธอคิดนิดหน่อยแล้วคอยดู
เธอจะรู้ว่าฉันสุดหวั่นไหว
ต้องการเพียงเสียงพรํ่าคําปลอบใจ
แต่ทําไมเฉยเมยไม่เอ่ยความ

ในยามนั้นฉันเหงาปวดร้าวใจ
เธอไปอยู่ที่ไหนอยากจะถาม
ดูท่าทีเหมือนเธอพยายาม
ตัดสัมพันอันงดงามของเราลง

จึงมิอยากมากเรื่องให้เคืองจิต
หรือให้เธอต้องผิดความประสงค์
แม้ต้องเหงาเท่าไรข่มใจปลง
เพราะว่าเธอก็คงต้องการลา

(http://dl6.glitter-graphics.net/pub/731/731676o68y53p7aq.gif) (http://www.glitter-graphics.com)


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 01 พฤศจิกายน 2008, 10:28:PM
เหงามากมั๊ยใจนี้ที่คอยถาม
ยังติดตามข่าวคราวไม่ห่างหาย
ยังห่วงเธอแม้ไม่พบก็ไม่เสื่อมคลาย
แม้วันไหนยังห่วงหาทุกนาที

เหงาเหลือเกินอยากปลอบหา
ให้อุราที่เหงาจากใจนี้
อยากให้รู้ว่าคนห่วงยังคงมี
อยู่ตรงที่ๆยังห่วงเสมอมา

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 01 พฤศจิกายน 2008, 11:11:PM
(http://img231.imageshack.us/img231/7291/00132hy7.jpg)

เหงาเหลือเกิน...หัวใจ
---------------
เหงาเหลือเกิน หัวใจ ใครคนนี้
อยากจะลี่ เข้าไป หทัยฝัน
อยู่ใกล้ชิด ติดแนบ แอบชีวัน
ในใจเธอ ชั่วนิรันดร ไม่ผันไป

ไม่อยากให้ เธอได้ เจ็บปวดเศร้า
อยากคล้อเคล้า เล้าโลม โฉมแพรไหม
ที่โอนอ่อน ผ่อนพลิ้ว ริ้วเริงใจ
เลิศวิไล ไขว่คว้า มาครอบครอง

หากว่าคิด อยากจะหนี ต้องการลา
คงไม่มา เพ้อรำพัน หวั่นใจหมอง
มีแต่ใจ หมายชิด สนิทปอง
เป็นเจ้าของ ดวงใจ  ไกลนภา

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: กอบรัก ที่ 02 พฤศจิกายน 2008, 03:49:AM
มีแต่เศร้า เหงาใจ ไปดีกว่า
อ่านแล้วเปลือง น้ำตา พารินไหล
ว้า..!! คืนนี้...พวกพี่เศร้า  เหงาจับใจ
เพราะความรัก...ทำให้...ใจหมองตรม

อยากให้โลก ใบนี้ มีสุขสันต์
วอนพระจันทร์...ชวนชัก..รักอุ้มสม 
ฟ้าจ๋าฟ้า...ปาฏิหารย์...หวานอารมณ์
ช่วยพร่างพรม...รักพี่ชื่น..ทุกคืนวัน......... emo_46

นอนหลับฝันดี  ราตรีสวัสดิ์ค่ะ พี่ๆทุกท่าน  บ๊ายบายยยย   emo_47 emo_54





หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 02 พฤศจิกายน 2008, 09:38:PM
(http://img383.imageshack.us/img383/466/eb08fddd3e62b19e2dbf0cczm0.jpg)

ครั้งหนึ่ง... คุณเคย คิดถึง เขา เมื่อเขาอยู่ไกลกับคุณ
แล้วครั้งหนึ่ง... คุณเคย คิดถึงความทรงจำและความผูกพัน ระหว่างเขากับคุณเมื่อเขาไม่อยู่กับคุณอีกต่อไป
----
ครั้งหนึ่งหรือครั้งไหนก็คิดถึงเขา
----------------------
ครั้งหนึ่งเคย คิดถึงเขา ยามไกลห่าง
ยามอ้างว้าง เงียบเหงา เศร้าหม่นหมอง
เคยมีเขา คอยเคียงแอบ แนบประคอง
ยามหนาวร้อน คอยดูแล ไม่แชเชือน

คิดถึงวัน คลอเคล้า เราสุขสม
ร่วมภิรมย์ สมในรัก เปรียบเสมือน
สายนที ที่หลั่งไหล ไม่แชเชือน
อาบนองเนือง เลี้ยงชีวี นี้เจริญ

มาบัดนี้ ไร้วจี ไร้วี่แวว
มีเขตแนว มากั้นกลาง ให้ห่างเหิน
หมดสิ้นแล้ว ความรักห่าง ช่างหมางเมิน
เป็นส่วนเกิน ที่อยากให้ ไกลจากกัน

ลืมหมดแล้ว ลืมความรัก ความภักดี
ลืมคดี ที่เราสร้าง ทางสุขสรร
ลืมวจี ที่กล่าวรัก แจ้วจำนรรจ์
ลืมความฝัน ที่เราสอง กรองจากใจ

ลืมถ้วนทั่ว อดีตรัก ปักตรึงจิต
ลืมสนิท คำสาบาน ที่ขานไข
จะขออยู่ เป็นคู่แอบ แนบเคียงกาย
ตราบชีพวาย ชายคนนี้ มีเพียงเธอ

ถึงวันนี้ แม้นชีวี  ไม่มีเขา
ใจยังเฝ้า คิดถึงเขา อยู่เสมอ
ใจยังรัก ยังห่วงใย ใฝ่ละเมอ
ยังพร่ำเพ้อ รอเธอกลับ ซับดวงใจ

ที่ผ่านมา ผ่านไป ล้วนไร้ค่า
ขอเพียงเธอ ได้กลับมา โลกสดใส
ดั่งไม้ใหญ่ ยืนตายซาก ใกล้สิ้นใจ
กลับงอกใหม่ กิ่งก้านได้ เพราะมีเธอ

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 10 พฤศจิกายน 2008, 06:45:PM
(http://img89.imageshack.us/img89/2167/eb08fddd3e62b19e2dbf0ccfo5.jpg)
คิดถึง
-----------
คิดถึง คิดถึง คิดถึง
แสนคิดถึง ใครคนหนึ่ง ซึ้งหวั่นไหว
เธอเป็นเพียง คนหนึ่งเดียว ของหัวใจ
ทุกทุกครั้ง ที่หายใจ คิดถึงเธอ

เธอจะรู้ บ้างหรือไม่ ใครคิดถึง
เฝ้าคำนึง ฝันถึงอยู่ คู่เสมอ
เฝ้าแอบมอง เธอเยื้องย่าง ค้างละเมอ
อยากบอกเธอ เพ้อทุกครั้ง แทบครั่งใจ

อยากออกไป ใกล้ทายทัก ฟากวาจา
กลัวเธอเมิน เขินกลับมา ล้าหวั่นไหว
เธอคงลืม ชื่นความหลัง ฝังหัวใจ
ไม่มีแล้ว แนวเยื่อใย สายสัมพันธ์

เธอไม่มอง แม้บทกลอน สะท้อนไหว
ที่แต่งไป เธอคงไม่ ใสใจฝัน
แม้แต่บท กลอนนี้ ที่รำพัน
ก็แค่ฝัน เธอจะอ่าน ผ่านอารมณ์

หากเธอเผลอ เจอบทกลอน สะท้อนนี้
ดวงฤดี โปรดรู้ไว้ ใจขื่นขม
แทบจะหาย วายร่าง  ร้างอารมณ์
ทุกวันจม ขมน้ำตา ร้องหาเธอ 

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

http://www.imeem.com/people/HIjuidV/music/XMSa34b7//


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: wonderloveyou ที่ 10 พฤศจิกายน 2008, 08:25:PM
เธอจะไปรู้อะไร ...

กับความเหงายามที่ไม่มีคนรักอยู่ข้างกาย
มันปวดร้าวเจ็บช้ำเเค่ไหน เธอจะรู้หรอ
มันแสนทรมาน เหมือนจะสลายขาดใจรอ
แต่ก็ท้อ เมื่อเห็นเธอเดินจากไป...(ไม่ใยดี)

แต่ยิ่งกว่านั้นคือ...

การที่คนรักมาหักอก แล้วทิ้งไปไม่ใยดี
อยากจะหนี เพราะมันเจ็บเธอรู้ไหม
แต่คงไม่รู้ เพราะเธอไม่เคยเจ็บหัวใจ
แต่ตัวฉัน มันเจ็บเกินไปไม่ไหวจริงจริง

--------------------------------------------------


[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 12 พฤศจิกายน 2008, 10:39:PM
(http://img56.imageshack.us/img56/7059/507484092ls6.jpg)
เมื่อร้างหาย...จึงหมายค่า
---------------------
ของบางอย่าง อยู่หมาย ไร้คุณค่า
เดินผ่านไป ผ่านมา หาหวั่นไหว
คนอื่นคว้า ครอบครอง ต้องดั่งใจ
จึงอาลัย ไขว่หา ว่างดงาม

ดั่งความรัก ของตาย ไม่หมายสน
ไม่เยือนยล ขวนขวาย หมายหาบหาม
เที่ยวเวียนว่าย หายห่าง ร้างเลือนราง
ยามเขาห่าง ร้างหาย หมายเชยชม

ว่างามเลิศ เพริดฝัน พรรณราย
พร่างแพรวพราย ใจฝัน หวั่นสุขสม
อยากให้กลับ จับหมาย ไว้ชิดชม
ร่วมภิรมย์ สมเก่า เคยเคล้าคลอ

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: wonderloveyou ที่ 13 พฤศจิกายน 2008, 08:36:PM
ไม่เข้าใจตัวเองเหลือเกิน...

----------------------------------------------------------

ใครจะไปรู้ว่าภายใต้ใบหน้าอันยิ้มแย้มนี้
ซ่อนความเศร้าโศกคูณทวีซักแค่ไหน
เมื่ออยู่กับเธอทำเป็นยิ้มไป
เมื่ออยู่ไกลไกลกลับเศร้าเหนือคำบรรยาย 

เพื่อนคนนู่นคนนี้มาบอกว่าชอบเธอ
ฉันละเมอหรือเปล่า...ใจสลาย
เพื่อนของฉันก็รักเธอเหมือนเเทบตาย
ฉันคงต้องแหลกสลาย เพราะเจ็บเกิน emo_33 emo_30

ฉันเเป็นแค่คนคนหนึ่งที่แอบรัก
มันเลยมัก ผิดหวังสม่ำเสมอ
แต่คราวนี้ ก็ต้องยอมเพราะเพื่อนเกลอ
แค่นี้เธอ คงพอใจเราเพื่อนกัน emo_23 emo_48

ยอมจากเธอแม้ต้องแลกด้วยหัวใจ
จากนี้ไป เธอคงจะเมารัก
แม้หัวใจจะเหงาและเจ็บหนัก
จะยอมรับ ความตรมทับหัวใจ

-----------------------------------------------------

ฉันยอมเธอล่ะนะ...ที่รัก...



[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: สุภาพบุรุษทรชน ที่ 15 พฤศจิกายน 2008, 03:25:PM


..น้ำ ค้ า ง พ ร่ า ง พ ร ม . .

..ส า ย ล ม โ บ ก ไ ห ว

..ค น รั ก จ า ก ไ ป

..ไ ม่ เ ห ลื อ อ ะ ไ ร . . . ไ ว้ เ ล ย .

 emo_47....................................... emo_47


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 19 พฤศจิกายน 2008, 07:45:AM
(http://img156.imageshack.us/img156/7625/00051bj1.jpg)
ดั่งแก้วร้าว
------------
นี่คือพรหมลิขิต ใช่ไหม
ที่เขียนไว้ให้เป็น เช่นนี้
ให้ครั้งหนึ่ง เราเคยมี 
ความรักที่ลึกซึ้ง ตรึงต่อกัน

เนิ่นนานฝัน ที่หวั่นไหว
หนึ่งในล้านดวงใจ ที่ใฝ่ฝัน
พรหมลิชิตให้ได้พบ ประสบกัน
แล้วก็ผันให้ต้องห่าง ร้างราไป

ถึงวันนี้ดวงใจ จึงได้รู้
ว่าจะอยู่อย่างไร อีกได้ไหม
เมื่อไม่รักกันแล้ว จะอยู่อย่างไร
อยู่ต่อไปฉันคงหมาย ตายทั้งเป็น

ถึงวันนี้ฉันเป็นเพียงแค่คน น่ารำคาญ
ที่ไม่หวานอีกแล้ว ใช่ไหม
ดั่งแก้วร้าว ร้างแตกแยกจากใจ
เติมลงไปเท่าไหล่ ก็ไม่เต็ม

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน





หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: ^^╪̶๋B̶๋|o̶๋|̶̶๋๋w̶๋|。̶๋|̶̶๋๋l̶๋|i̶๋|̶̶๋๋n̶๋|G̶๋|๋^^ ที่ 20 พฤศจิกายน 2008, 02:03:PM
เหงาจังค่ำคืนนี้
ไม่รู้ว่าจะเอาใจไปพักไหน
เมื่อเธอล้างลาห่างกันไป
ก็ไม่มีที่ไหนให้ใจได้พักพิง
ยังคงนอนมองดาวอยู่ที่เดิม
ที่เพิ่มเติมคือใจที่เจ็บช้ำ
เธอจากฉันไปไม่เหลือเยื่อใยต่อกัน
สิ่งที่หลงเหลือให้ฉันคือน้ำตา


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 23 พฤศจิกายน 2008, 04:13:PM
(http://img370.imageshack.us/img370/3311/00048wq8.jpg)

ได้แค่มองเธอ
------------------
ไม่มีแล้ว คงเหลือ แค่น้ำตา
ไม่มีเหลือ กาลเวลา ให้ใฝ่ฝัน
มีแต่ความ เงียบเหงา ร้าวรำพัน
มีแต่ความ เงียบงัน จำนรรจา

เหงาเหลือเกิน รู้ไหม ในวันนี้
ในวันที่ ไร้ใคร ใคร่ห่วงหา
ถึงเวลา แค่มอง นองน้ำตา
เธอเริงร่า  กับใคร ใจร้าวรอน

แต่ก็เพียง ทำได้ แค่นั่งมอง
ได้แค่ย้อน สู่ฝัน ก่อนวันถอน
เคยเที่ยวเล่น เริงเร้า เคล้าเคียงกลอน
วันนี้อ้อน วอนใจ เธอไม่ฟัง

ได้แต่ตรม ขมเศร้า ร้าวอาวรณ์
ถูกถอดถอน หัวใจ ไร้ความหวัง
เหลือแต่ความ อ้างว้าง ร้างภวังค์
เคล้าความหลัง มองเธอ เอ่อน้ำตา

รู้ทั้งรู้ ไม่มีวัน ฝันเป็นจริง
มันเป็นสิ่ง ลวงตา ที่ไขว่หา
แต่ทำไม หัวใจ ไม่นำพา
มันเรียกหา ร้องไห้ ไม่เว้นวาง

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 27 พฤศจิกายน 2008, 05:48:PM
(http://img291.imageshack.us/img291/803/00361gp0.gif)
หนามดอกรัก
----------------
เพิ่งจะรู้  ว่ารักเธอ มากเหลือเกิน
ก็เมื่อเดิน มาถึงวัน ที่พร่ำเพ้อ
วันที่ซึ่ง ไม่มีแล้ว ไม่มีเธอ
วันที่เพ้อ หาแต่เธอ ทุกนาที

คิดถึงมาก เหลือเกิน เธอรู้ไหม
ในหัวใจ ของใคร ใครคนนี้
รักเธอมาก อยากพบ สบอีกที
ใครคนนี้ จะบอก ลอกดวงใจ

ว่ารักเธอ เหลือเกิน ใจแทบขาด
เมื่อฝันวาด ต้องร้าง จางหวั่นไหว
เพราะถือมั่น ตัวตน หนทางใจ
ไม่หวั่นไหว รักอ่อน ร้อนผ่อนปรน

ต่างคนต่าง ทะนง ต่างองอาจ
หัวโขนสาด ศักดิ์ศรี ฤดีหน
ให้เชื่อมั่น หลงหยิ่ง สิงตัวตน
ใจหมองหม่น  ทนทำ ช้ำดวงใจ

นี่นะหรือ ที่เรียก หนามดอกรัก
เมื่อแทงปัก ดวงใจ ให้หวั่นไหว
ไม่มีวัน ลบร้าง จางเลือนไป
มีแต่ให้ กลัดหนอง นองน้ำตา

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน




หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 08 ธันวาคม 2008, 03:39:PM
(http://img389.imageshack.us/img389/1747/00029ba6.jpg)

เหงา
----
ใครบางคน บอกว่า เรา  คือ เขา บวก ฉัน
เพ้อลำพัน กำหนด เป็นกฎหมาย
จริงจริงแล้ว เรา เขา ฉัน ไม่ก่ำกลาย
เขา จากไป ฉัน แสนเศร้า เรา ไม่มี

สิ่งที่เหลือ ในวันนี้ คือความเหงา
ใจแสนเศร้า น้ำตานอง จิตหมองศรี
คอยแต่เฝ้า คิดถึงเขา ทุกนาที
แม้นเพื่อนมี มากมาย ไม่สุขจริง

อยากจะให้ เขาอยู่ใกล้ ใจจะขาด
พิศวาส ยังตรึงแน่น แสนถวิล
ใจโหยหา ถึงแต่เขา เป็นอาจินต์
แม้ชีพสิ้น ก็ไม่คลาย ใจรักเธอ

ดั่งตะวัน โหยหา จันทร์กระจ่าง
เที่ยวหมุนคว้าง วิ่งไล่ ไปเสมอ
ไม่เคยเหนื่อย ไม่เคยพัก คำรักเธอ
ใจพร่ำเพ้อ รอเธอกลับ ซับน้ำตา

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน
 


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: lookgaow ที่ 09 ธันวาคม 2008, 07:56:PM
(http://widget.sanook.com/static_content/full/graphic/3d79fda0bc739f11ad3b9258057facf8_1206771813.gif) (http://widget.sanook.com/view-widget/graphic/?widget=5316)

เหงาเหลือเกิน...ที่หัวใจดวงนี้
ฟังซีดี...เพลงเก่า-เก่าที่เราร่วมร้อง
พระจันทร์ดวงใหญ่ดวงเดิม...ที่เราเคยมอง
แสงสีทองของหิ่งห้อย...ที่ร่วมร้อยเรื่องราว

เปิดถ่ายทอดสดฟุตบอล...ดูคนเดียว
มันช่างอ้างว้างเปล่าเปลี่ยว...เหน็บหนาว
ห่มผ้าอุ่นเท่าใด...หัวใจยังสั่นร้าว
มีแต่เพียงความว่างเปล่า...โอบกอดเราลำพัง

ทำไมนะพระจันทร์...ถึงคู่ดวงดาว
เพื่อถ่ายทอดเรื่องราว...ของท้องฟ้ากว้าง
แล้วทำไมฉันคนนี้...ทุกนาทีต้องอยู่ลำพัง
อยากให้เธอรับรู้บ้าง...ช่างอ้างว้าง...เหงาเหลือเกิน


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 10 ธันวาคม 2008, 10:00:AM
หมองหม่นทนเหงาเฝ้ารอ
จวนใจจักท้อรู้ไหม
จะเป็นร้ายดีอย่างไร
ทําไมเงียบงันข่าวคราว

ความเหงาเร้ารุมเหลือเกิน
เผชิญอยู่กลางลมหนาว
อยากฟังรับรู้เรื่องราว
ช่วยฝากเดือนดาวบอกที


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 10 ธันวาคม 2008, 05:36:PM

เหงาเหลือเกินใช่ไหม
หัวใจดวงเดียวเพรียกหา
เหงามากหากอยู่ไกลตา
กลับมาหากันฉันรอ

เหงานะตอนนี้ที่อยู่
เฝ้าดูนับวันใจท้อ
เห็นใจบ้างไหมคนรอ
น้ำตาอ่อคลอหลั่งริน

เหงานะที่อยู่ตอนนี้
หัวใจที่มีแทบสิ้น
หัวใจฝันใฝ่ถวิล
โฉมฉินเจ้าหวนคืนมา


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: Thiti ที่ 11 ธันวาคม 2008, 06:58:PM
ฉันเหงาเหลือเกิน
จะเดินจะเหินก็หมดแรงอ่อนล้า
เหนื่อยใจกับทุกอย่างที่ผ่านมา
ดูเหมือนมันไม่มีค่าอะไรมากมาย

ฉันเหงาเหลือเกิน
ยามเธอเมินหนีหน้าลาห่างหาย
ตัวคนเดียวเปลี่ยวเหงาอ้างว้างเดียวดาย
เหงาใจเหงากายเหนื่อยหน่ายเสียจริง

ฉันเหงาเหลือเกิน
ใจดวงนี้ยับเยินเกินจะรับทุกสิ่ง
หมดแรงใจแรงกายไร้ที่พักพิง
เธอเคยบอกว่าฉันเป็นรักจริงแต่ตอนนี้กับทอดทิ้งให้เดียวดาย


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 11 ธันวาคม 2008, 11:37:PM
(http://img70.imageshack.us/img70/6748/00192fo1.jpg)

เธอผู้เป็นดั่งดวงใจ
-----------------
เหงาเหลือเกิน รู้ไหม หัวใจเจ้า
รู้หรือเปล่า ใครเขา เฝ้าถวิน
ดาวเดือนดับ ลับไป ไม่เยือนยิน
ไม่ประวิง สิ่งใด ใจรักเธอ

รู้ทั้งรู้ อยู่แก่ใจ เขาไม่รัก
ไม่ตระหนัก รักมั่น ฝันเสนอ
ไม่ประสงค์ จะสนิท ชิดเชื้อเกรอ
แต่ใจเพ้อ ไปหาเขา  น่าเศร้าใจ

แอบไปเพ้อ ละเมอฝัน หวั่นสวาท
ตกเป็นทาส รักเธอ เพ้อหวั่นไหว
เพลิงไฟลุก โชติช่วง บ่วงดวงใจ
เฝ้าขวัญไขว่ ไหวหวั่น พรั่นฤดี

อย่ากลัวเลย ว่าจะทำ ให้หวั่นไหว
เพราะดวงใจ ดวงนี้ รักหนักหนา
เห็นเธอเจ็บ ใจยิ่งเหน็บ เจ็บอุรา
ร้าวรานกว่า เธอเจ็บ เหน็บดวงใจ

รู้ตัวตน ต่ำค่า น่าไม่อาย
ที่ไปหมาย ดอกฟ้า กล้าไฉน
ขอโทษนะ ที่ทำให้ เธอหมองไป
ตั้งแต่นี้ จะไม่ใกล้ ให้รำคาญ

ขอเพียงเธอ รู้ไว้ ใจดวงนี้
หากมันมี ค่ากว่านี้ จะพลีหาญ
น่าเสียดาย  หมายเพียงดิน ถิ่นกันดาน
ต่ำมิปาน ขานฟ้า ค่าอำไพ

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน



หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: lookgaow ที่ 12 ธันวาคม 2008, 03:08:PM
(http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/583/8583/images/9797.jpg)

เหงา...เหลือเกินคนดี
จะใช้ชีวิตในแต่ละนาที...ช่างลำบาก
พรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร...เมื่อรักหมดใจเหลือเพียงเศษซาก
รู้ไหมเจ็บมาก - มาก...ยากจะลืม

เมื่อรักฝังรากลึกภายในใจ
แต่เธอกลับผลักไส...หนีไปกับคนใหม่ที่ปลาบปลื้ม
ขอคืนได้ไหม...ห้องหัวใจที่เธอเคยยืม
นาทีนี้ไม่อาจลืม...ความปวดใจ

เหงา...เหลือเกินคนดี
มีเพียงความเจ็บช้ำเท่านี้...ที่คอยชิดใกล้
หยดน้ำตาไหลหลั่นกันมา...แทนคำปลอบใจ
แล้วฉันจะทนอยู่อย่างไร...เหงาปางตายแล้วคนดี

(http://i118.photobucket.com/albums/o91/myline-2007/i-378.gif)


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: ฝูงบินต่ำ ที่ 12 ธันวาคม 2008, 06:45:PM
เหงาเหลือเกิน
ต้องเผชิญกับความเหว่ว้า
คิดถึงเธอคนดีทุกเวลา
ตั้งแต่วันที่เธอได้ลาร้างไป

เหงาเหลือเกินคนดี
หัวใจดวงนี้เหงามากรู้ไหม
เคยเคลียคลอล้อกันชิดใกล้
แต่วันนี้เธอร้างไกลไม่กลับมา



หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 12 ธันวาคม 2008, 07:21:PM

เหงามากไหมคนดี
หัวใจดวงนี้ยังไต่ถาม
คอยรับฟังและติดตาม
พยายามทำความเข้าใจ

เรื่องราวอะไรที่ผ่าน
พบผ่านความเหงาใช่ไหม
เรื่องเศร้าก็ปล่อยมันไป
เก็บไว้มีแต่ทุกข์ทน


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 22 ธันวาคม 2008, 07:55:PM

(http://img210.imageshack.us/img210/7615/00072tg9.jpg)

เหงาเหลือเกิน รู้ไหม ใจดวงนี้
ก่อนเคยมี เธออยู่ คู่เสมอ
อยู่ดี-ดี หนีหาย ไม่พบเจอ
ทุกวันเพ้อ หาเธอ ทุกนาที

ทุก-ทุกวัน วนเวียน เขียนบทกลอน
หมายเธอย้อน คืนมา ร้างราหนี
ได้อ่านบท กลอนหวาน หว่านฤดี
บทวจี เชิงกลอน อักษรใจ

ฝากสายลม บอกที มีคนรอ
เฝ้างอนง้อ รออยู่ เธอรู้ไหม
เฝ้าชะเง้อ เพ้อหา อุราใจ
เหินห่างไป หัวใจ ไหวฤดี

รอเธออยู่ คู่กลอน อักษรหวาน
รอเธอผ่าน บทกลอน อักษรศรี
รอเธอร่วม กล่าวขาน หว่านวจี
รอวันที่ มีใจ ให้แก่กัน

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน




หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: ฝูงบินต่ำ ที่ 23 ธันวาคม 2008, 12:14:AM
เหงาเหลือเกิน
ที่ต้องเผชิญกับความว่างเปล่า
มีแต่ฉันเเละเพียงเงา
ปลอบใจวันเบาๆเศร้าเดียวดาย

เธอเหงาบ้างหรือเปล่า
ส่วนตัวฉันเหงาเหลือหลาย
ตั้งแต่เธอจากฉันไป
ฉันต้องจมกับความเหงาใจทุกวันคืน


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 23 ธันวาคม 2008, 09:08:PM


(http://img355.imageshack.us/img355/6430/00002zy7.jpg)

เหงาและคิดถึง
-----------------
เพชรมณี มีค่า หาใดเทียบ
ยังมิเปรียบ เทียบเธอ ที่เพ้อหา
ต่อสวรรค์ แดนดิน ถิ่นเทวา
เทพธิดา คือเธอ เพ้อรำพัน

เหงาเหลือเกิน รู้ไหม ใจแทบขาด
สายฟ้าฟาด สาดใส  หัวใจฝัน
แตกสลาย  คลายแยก แหลกจากกัน
ไม่มีฉัน หรือเรา เศร้าอาลัย

นี่นะหรือ คือรัก หักสวาท
ช่างเจ็บขาด สาดใส่ ใจไฉน
ดั่งเพลิงไฟ ไหม้เผา ร้างดวงใจ
หนาวเหน็บใน รู้สึก สำนึกตน

ดั่งคมมีด ร้อยหมื่น ยื่นเข้าใส่
ฟาดฟันใจ  เจ็บแสบ แนบทุกหน
ต่อแต่นี้ ไร้เขา ร้าวเหลือทน
จะเป็นคน อย่างไร ไร้ปลายทาง

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน



หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 30 ธันวาคม 2008, 04:58:PM

(http://img238.imageshack.us/img238/6991/00254qy2.jpg)


เหงาเหลือเกิน รู้ไหม ใจดวงนี้
ก่อนเคยมี เธออยู่ คู่เสมอ
อยู่ดี-ดี หนีหาย ไม่พบเจอ
ทุกวันเพ้อ หาเธอ ทุกนาที

ทุก-ทุกวัน วนเวียน เขียนบทกลอน
หมายเธอย้อน คืนมา ร้างราหนี
ได้อ่านบท กลอนหวาน หว่านฤดี
บทวจี เชิงกลอน อักษรใจ

ฝากสายลม บอกที มีคนรอ
เฝ้างอนง้อ รออยู่ เธอรู้ไหม
เฝ้าชะเง้อ เพ้อหา อุราใจ
เหินห่างไป หัวใจ ไหวฤดี

รอเธออยู่ คู่กลอน อักษรหวาน
รอเธอผ่าน บทกลอน อักษรศรี
รอเธอร่วม กล่าวขาน งานกวี
รอวจี มีใจ ให้แก่กัน

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน




หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 30 ธันวาคม 2008, 09:24:PM
เผชิญหน้าท้าทายสหายเก่า
คือความเหงาเร้ารุมเข้ากุมเหง
ประชิดตัวพัวพันไม่หวั่นเกรง
หมายบรรเลงอารมณ์ให้สมยอม

จักต่อสู้กู้ชัยให้ชํานะ
ไม่ลดละรวมใจให้หล่อหลอม
เพื่อต่อต้านคลายปมที่ตรมตรอม
ให้พ้นจากวงล้อมความดายเดียว

จักยื้อยุดฉุดรั้งถ้ายังไหว
หากอ่อนล้าเกินไปไร้แรงเหนี่ยว
สิ้นกําลังวังชาว่าปราดเปรียว
ขอสักเสี้ยวหัวใจอย่าไกลกัน


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: ดวงไฟ ที่ 30 ธันวาคม 2008, 10:15:PM
ขอเป็นกำลังใจให้ต่อสู้
เพื่อจะได้กลับกู้ขึ้นมาใหม่
ให้แข็งแกร่งแรงกล้านะหัวใจ
อย่ายอมถอยแพ้พ่ายให้มันเชียว

อันเหงาเร้ารุมพากลุ้มกลัด
อันความเงียบกอดรัดจนหวาดเสียว
อันความทุกข์ท้อทนจนดายเดียว
ไม่เห็นมีใครเหลียว...ใครหันแล

อยากให้เธอฝ่าวงล้อมอ้อมความเหงา
เพื่อลาความรุมเร้าให้พ่ายแพ้
ลารังสีหัวใจไคร่อ่อนแอ
แล้วกลับคืนแน่วแน่ที่แท้จริง

ว่าหัวใจใครเล่าเราจะรู้
เท่าหัวใจที่เต้นอยู่อันสู่สิง
ใครจะเห็นสิ่งที่เป็นในความจริง
ว่ายิ่งเหงาเรากลับยิ่งจะอ่อนแอ


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 31 ธันวาคม 2008, 08:56:PM
จากนํ้าใจสู่ใจที่ไหลหลั่ง
คือพลังงดงามยามหวั่นไหว
จึงขอบคุณทั้งปวงของดวงไฟ
คือมิ่งมิตรสดใสอําไพพรรณ

จักตีฝ่าวงล้อมไม่ยอมแพ้
ด้วยแน่วแน่คํานึงให้ถึงฝัน
ขอสยบกลบเหงาเข้าฝ่าฟัน
จักมิยอมให้มันมาทําลาย

เมื่อวันนี้มีเพื่อนช่วยเตือนจิต
นิรมิตกําลังให้เหลือหลาย
เคยอ่อนล้ามาหรือก็มากมาย
จึงผ่อนคลายเพียงคํา..กําลังใจ


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: มานพ ที่ 31 ธันวาคม 2008, 09:18:PM

.................................................
จักยื้อยุดฉุดรั้งถ้ายังไหว
หากอ่อนล้าเกินไปไร้แรงเหนี่ยว
สิ้นกําลังวังชาว่าปราดเปรียว
ขอสักเสี้ยวหัวใจอย่าไกลกัน
emo_47
ทนเหงาอีกไม่นานดอกน้องจ๋า
ปีใหม่หน้าห้าสองต้องฝันหวาน
อันความเหงาจะอยู่กับเราไม่นาน
ห้าหนึ่งผ่านเพลงผ้าจะโชคดี
 emo_47
จากหมอนพดูดวงให้แล้วนะครับ


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 31 ธันวาคม 2008, 11:37:PM

เหงาเหลือเกินเกินใจจะรับไหว
อยู่อย่างไร้วิญญาณเมื่อผ่านพ้น
มีชีวิตก็เหมือนไร้ตัวตน
ต้องทุกข์ทนกับความเหงาอีกเท่าไร

เหงาเหลือเกินในใจในตอนนี้
ไร้มิ่งมิตรไมตรีมายื่นให้
อยู่ตรงนี้เพียงผ่านวันๆไป
ก็ยังหวังว่าจะได้คลายเหงาทรวง


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: ดวงไฟ ที่ 01 มกราคม 2009, 12:19:AM
จากนํ้าใจสู่ใจที่ไหลหลั่ง
คือพลังงดงามยามหวั่นไหว
จึงขอบคุณทั้งปวงของดวงไฟ
คือมิ่งมิตรสดใสอําไพพรรณ

จักตีฝ่าวงล้อมไม่ยอมแพ้
ด้วยแน่วแน่คํานึงให้ถึงฝัน
ขอสยบกลบเหงาเข้าฝ่าฟัน
จักมิยอมให้มันมาทําลาย

เมื่อวันนี้มีเพื่อนช่วยเตือนจิต
นิรมิตกําลังให้เหลือหลาย
เคยอ่อนล้ามาหรือก็มากมาย
จึงผ่อนคลายเพียงคํา..กําลังใจ


หอบเอากำลังใจไปต่อสู้
ฉันยังยืนเฝ้าดูอยู่ตรงนี้
กับทุกความปรารถนาว่าแสนดี
มอบให้เธอเต็มที่จากนี้ไป

ให้เธอเอากำลังใจไปฟันฝ่า
ความเหงาที่วิ่งมาจนสั่นไหว
เอาแรงรักสู้รบสยบไกล
ทำลายความเหงาใจให้สิ้นลง


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 01 มกราคม 2009, 12:27:AM
จากนํ้าใจสู่ใจที่ไหลหลั่ง
คือพลังงดงามยามหวั่นไหว
จึงขอบคุณทั้งปวงของดวงไฟ
คือมิ่งมิตรสดใสอําไพพรรณ

จักตีฝ่าวงล้อมไม่ยอมแพ้
ด้วยแน่วแน่คํานึงให้ถึงฝัน
ขอสยบกลบเหงาเข้าฝ่าฟัน
จักมิยอมให้มันมาทําลาย

เมื่อวันนี้มีเพื่อนช่วยเตือนจิต
นิรมิตกําลังให้เหลือหลาย
เคยอ่อนล้ามาหรือก็มากมาย
จึงผ่อนคลายเพียงคํา..กําลังใจ


หอบเอากำลังใจไปต่อสู้
ฉันยังยืนเฝ้าดูอยู่ตรงนี้
กับทุกความปรารถนาว่าแสนดี
มอบให้เธอเต็มที่จากนี้ไป

ให้เธอเอากำลังใจไปฟันฝ่า
ความเหงาที่วิ่งมาจนสั่นไหว
เอาแรงรักสู้รบสยบไกล
ทำลายความเหงาใจให้สิ้นลง

+1ให้ดวงไฟนะคะ กวีมีพลังมากค่ะ
หลังจากที่เห็นกันมาก็นานพอสมควร แต่ไม่เคยได้ต่อกลอนกันสักที ยินดีจากใจจริง


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 02 มกราคม 2009, 12:49:AM

(http://img216.imageshack.us/img216/919/359260430ab4fd9f70d8b7foe3.jpg)

เหงาเหลือเกิน เดินอยู่ คู่ความเงียบ
หนาวเย็นเยียบ  เฉียบเฉือน เหมือนเส้นสาง
ทางสายเปลี่ยว เลี้ยววน หนทางราง
ที่เวิ้งว้าง ว่างป่าว  ร้าวชีวี

เพียงกำเนิด เกิดทาง ร้างราจาก
ทางที่ถาก ขวากหนาม คร้ามหน่ายหนี
เคยเพริดแพร้ว แวววับ จับฤดี
เคยเป็นที่ เราสอง ครองคู่กัน

บัดนี้ทาง ว่างวาย หายใครเหลียว
ร้างโดดเดียว เปลี่ยวเหงา เศร้าสับสน
รอคอยใคร คนไหน ใคร่เยือนยล
มาร่วมค้น ทางเปลี่ยว เลียวลดใจ

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

 


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 07 กุมภาพันธ์ 2009, 04:35:PM


(http://img25.imageshack.us/img25/2475/00166vn5.gif)
เหงาเหลือเกินที่รัก
----------------
อันมนุษย์ สุดหยั่ง  กระหวั่นไหว
เดินอยู่ใน ถิ่นแห่ง แหล่งค้นหา
จิตมุ่งมั่น ฝันคิด ติดอุรา
ดวงชีวา มิเปลี่ยน เวียนผันไป

อันพงพฤกษ์ ยิ่งใหญ่ ใคร่ไขว่คว้า
หมู่ดารา โหยหา จันทร์ไฉน
หมู่วิหด ครอบครอง ผองพฤกษ์ไพร
สัตว์น้อยใหญ่ ใจอยู่ คู่เผ่าพันธุ์

ธรรมชาติ สร้างสรรค์ อันโสภา
ก่อเกิดมา มิเปลี่ยน เวียนผกผัน
สิ่งเสแสร้ง แกล้งหมาย คลายผูกพัน
ความจริงนั้น ยิ่งใหญ่ ในใจเรา

แสนคิดถึง ดวงใจ ที่ปลายฟ้า
วันเวลา เปลี่ยนไป ใจแสนเหงา
นานแสนนาน หวานชื่น คืนเคยเนา
ยังคลอเคล้า ในใจ ไม่ลืมเลือน

เหงาเหลือเกิน ดวงใจ ที่ไกลห่าง
มันเวิ้งว้าง ว่างเปล่า เหงาเสมือน
เดินอยู่เพียง เดียวดาย หมายใครเยือน
มาเป็นเพื่อน ร่วมทาง สางดวงใจ

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

(http://img25.imageshack.us/img25/2475/00166vn5.gif)


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน...(คืนเขาไปเถาะหัวใจ)
เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 01 มีนาคม 2009, 11:47:PM

(http://img5.imageshack.us/img5/5341/13878207ry8.jpg)

คืนเขาไปเถาะหัวใจ
-------------
ร้อยสำเนียง เสียงแว่ว ที่แผ่วไหว
กลิ่นอำไพ ในรัก ประจักษ์หา
หวานละมุน อุ่นกลิ่น สุคลตรา
เป็นสัญญา แนบชิด สนิทใจ

น่าเสียดาย บทถ้อย ร้อยคำหวาน
เป็นสัญญาณ เตือนให้ ใจหวั่นไหว
ดั่งมีดกรีด เฉือนจิต สนิทใจ
ถ้อยอำไพ ของใคร ใช่ของเรา

เดินก้มหน้า ถอยลับ กลับสู่ทาง
ที่เวิ้งว้าง ร้างใคร ดวงใจเหงา
ช่างโง่งม สมนัก รักมัวเมา
ดั่งโคเขลา เง่าโง่ โถรำพัน

คืนเขาไป เถาะรัก ที่ถักร้อย
มันแค่ปอย ปุยเมฆ ที่เสกสรร
จะทำร้าย หัวใจ ทำไมกัน
รู้ไหมมัน  ร้องไห้ ไร้น้ำตา

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 02 มีนาคม 2009, 12:46:PM
ไม่รับหรอกหัวใจที่ใครคืน
หากเป็นอื่นทิ้งขว้าง..จะห่างหาย
เอาไปครองแนบชีวีเมื่อปีกลาย
ทําเป็นของซื้อ-ขายอย่างไรกัน
 emo_26 emo_26

หรือลืมแล้วเคยเล่นเคยเอ็นดู
เฮ้ออ..ช่างน่าอดสูไร้คู่ขวัญ
นับแต่นี้..คงสะอื้นทุกคืนวัน
เมื่อเขาหันจากไปเลิกใยดี


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 02 มีนาคม 2009, 01:27:PM

เหงาเหลือเกินเจ้าหัวใจ
เมื่อวันนี้ที่ไร้สำเนียงเสียงภาษา
เมื่อวันนี้มีเพียงรอยน้ำตา
กับความรู้สึกที่เหว่หว้าและเดียวดาย

แล้ววันนี้เป็นอย่างไรกันบ้างเล่า
รู้สึกเหงาเปล่าเปลี่ยวหรือใจหาย
ก่อนเคยเคียงเย้าหยอกแต่กลับกลาย
สิ่งสุดท้ายที่เหลือเพียงลำพัง....


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 02 มีนาคม 2009, 01:34:PM


(http://img82.imageshack.us/img82/4347/525124029.jpg)

รอมัจฉากลับมาเคียง
------------------

เหงาเหลือเกิน รู้ไหม ดวงใจนี้
ไม่เคยมี ผู้ใด ใคร่ไขว่หา
ยังเฝ้าหึง หวงห่วง ดั่งดวงตา
รักมัจฉา แม้ว่า ชีวาวาย

หายไปไหน เนินนาน  เฝ้าควานหา
สายธารา มัจฉา ลาร้างหาย
ไปแหวกว่าย สายชล หนทางใด
ทิ้งวารี รี่ไหล ไร้รำพัน

มัจฉาน้อย รู้ไหม ใจแทบขาด
ดั่งสายฟ้า ผ่าฟาด ดวงใจฝัน
มัจฉาอยู่ คู่ใคร ที่ไหนกัน
ว่ายแหวกฝัน ธารไหน ไม่มาเยือน

ทิ้งธารา วารี นี้เหือดแห้ง
สายน้ำแล้ง แรงหาย  คล้ายเชือดเฉือน
เจ้าแหวกว่าย ปลายฟ้า นภาเยือน
วารีเลือน ลับไป จากสายตา

ถึงอย่างไร วารี นี้จะคอย
ถึงจะน้อย ความจริง สิ่งหวังหา
รอมัจฉา แหวกว่าย สายธารา
หวนกลับหา อ้อมใจ สายวารี

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน
(http://img10.imageshack.us/img10/6205/33db0eadf7256df04686510ig8.gif)




หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: ข้าน้อยขอฝากตัว ที่ 02 มีนาคม 2009, 01:40:PM
เหงาเหลือเกินกว่าใจจะต้านไหว
น้ำตาไหลคราคร่ำเฝ้าเรียกหา
ถึงความรักลาลับไปไม่กลับมา
สุดเหว่ว้าเปลี่ยวกายแลเปลี่ยวใจ
ตรอมตรมเกินกว่าจะเอ่ยบอก
สุดช้ำชอกเกินกว่าจะเอื้อนเอยคำไหน
ร้าวระทมขมขื่นในฤทัย
จะมีไหมใครสักคนมาเหลียวแล
โบราณว่าถ้าเวลาล่วงเลยผ่าน
อีกไม่นานใจผสานหายเป็นแผล
แต่รักข้านั้นไม่เคยจะเปลี่ยนแปร
แล้วจะหายเป็นแผลได้อย่างไร





หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 02 มีนาคม 2009, 09:25:PM

ห้องสีเทามีความเหงาเฝ้าเต็มห้อง
เรือนรับรองความอ้างว้างที่โหยหา
มีหน้าต่างประตูต่างหน้าตา
พร้อมอุราที่ขังตนทนเดียวดาย

เหงาเหลือเกินใจดวงนี้มีแต่เศร้า
มีเพียงเงาเป็นมิตรชิดสหาย
มีเพื่อนแท้แน่นิ่งคือร่างกาย
ที่สุดท้ายความเหงาเข้าครอบครอง....


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 05 มีนาคม 2009, 10:05:PM

(http://img261.imageshack.us/img261/9706/33db0eadf7256df04686510jh6.gif)

อันราตรี
------------
อันราตรี ฤาเทียบ เปรียบทิวา
ที่ล้ำค่า อบอุ่น ละมุนไหม
แสงสีทอง เรืองรอง ผุดผ่องไกล
โอบอุ้มไว้ ใจแนบ อิงแอบเงา

รอตะวัน ขับไล่ ราตรีกาล
ถ้อยคำขาน หวานเหน็บ ให้เจ็บเหงา
รัตติกาล มืดมิด สนิทเนา
ใครเล่าเขา ใฝ่ฝัน สัมพันธ์ใจ

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน


(http://img261.imageshack.us/img261/9706/33db0eadf7256df04686510jh6.gif)


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: bourana ที่ 05 มีนาคม 2009, 10:16:PM
ถ้าฉันอยู่เดียวดายในโลกนี้
ในชีวีคงมีแต่ความเหงา
ถ้าไร้ร้างผู้คนแม้เพียงเงา
ในใจเศร้าคงจะไม่แปลกเลย

แต่โลกนี้ผู้คนช่างมากมาย
แล้วเหตุใดยังเดียวดายเล่าใจเอ๋ย
ความเหงายังตามติดดั่งเช่นเคย
โอ้ใจเอย..ว่างเปล่า..เหงาเหลือเกิน


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน...(เวลา...ที่ไร้ค่า)
เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 05 มีนาคม 2009, 11:29:PM

(http://img261.imageshack.us/img261/9706/33db0eadf7256df04686510jh6.gif)

เวลา...ที่ไร้ค่า
-------------
เหงาเหลือเกิน เดินอยู่ คู่ทางเปลี่ยว
ที่คดเคียว เลี้ยวลด หมดความหมาย
เดินอยู่เดี่ยว เปลี่ยวจิต สนิทกาย
เส้นทางวาย คลายว่าง ห่างหายใคร

มองเมียงหา หนทาง สางสู่ฝัน
อยากมีวัน เหมือนเขา ที่เร้าไหว
อยากมีบท ออดอ้อน สะท้อนใจ
เป็นเพียงได้ แค่มอง นองน้ำตา

ก้มหน้าเดิน เหินห่าง สู่ทางเปลี่ยว
แม้โดดเดี่ยว เดียวดาย ไม่ไขว่หา
แต่ยังดี กว่าเจ็บ เก็บเวลา
ที่ไร้ค่า มาฝัน ให้หวั่นใจ

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน
 
(http://img261.imageshack.us/img261/9706/33db0eadf7256df04686510jh6.gif)


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 05 มีนาคม 2009, 11:33:PM

มองท้องฟ้ายามราตรีที่มืดมิด
เงียบสนิทเสียงเรไรในไพรสนฑ์
ดั่งความเหงาความเศร้าในกมล
คิดถึงคนที่ตรงนั้นเป็นอย่างไร...

ความเหงาที่เร้ารุมให้คิดถึง
เมื่อครั้งหนึ่งเคยสนุกมิหมองไหม้
แล้ววันนี้สิ่งนั้นกลับหายไป
ทำอย่างไรความเหงาจะจบลง...


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 05 มีนาคม 2009, 11:51:PM
ปวดใจนักผลักไสเป็นไร้ค่า
จนนํ้าตาตกในหัวใจฉัน
จากที่เหงาสะอื้นทุกคืน-วัน
ก็โรมรันหนักหน่วงทุกช่วงรู้

โอ้..อกเอ๋ยใดเล่าจักเบาบาง
สิ้นหนทางตะโกนก้องหรือร้องกู่
ช่างยิ่งใหญ่แผ่นดินและสินธู
กลับเหมือนอยู่เดียวดายสุดปลายทาง


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 06 มีนาคม 2009, 12:01:AM
ปวดใจนักผลักไสเป็นไร้ค่า
จนนํ้าตาตกในหัวใจฉัน
จากที่เหงาสะอื้นทุกคืน-วัน
ก็โรมรันหนักหน่วงทุกช่วงรู้

โอ้..อกเอ๋ยใดเล่าจักเบาบาง
สิ้นหนทางตะโกนก้องหรือร้องกู่
ช่างยิ่งใหญ่แผ่นดินและสินธู
กลับเหมือนอยู่เดียวดายสุดปลายทาง


ใช่ว่าเธอเดียวดายบนทางฝัน
ทุกคืนวันมีใครให้ฝันหา
คิดถึงเธอกล้ำกลืนกับน้ำตา
รอเธอมาเคียงข้างหนทางเดิน

อยากจับมือประคองไปด้วยกัน
พร้อมประจัญอุปสรรคไม่ห่างเหิน
มีความทุกข์จะร่วมเคียงเผชิญ
ไม่หมางเมินทิ้งให้เธอเดียวดาย....


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: anek ที่ 06 มีนาคม 2009, 03:18:PM
เหงาเหลือเกิน         เมื่อเดิน      อย่างเดียวดาย
มิมีใคร              ย่างกราย     เดินคู่ฉัน
ในวังวน             ของชีวิต     ต้องฝ่าฟัน
ช่างผกผัน             ใครลิขิต    ชีวิตเรา emo_28 emo_28 emo_28

หากวันนี้        มีเธออยู่          เหมือนวันนั้น
จับมือเรียง       เคียงกัน         ไม่เงียบเหงา
เมฆหมอกฝน      ก่นมา          ไม่พรากเรา
ร่วมกันสู้        แบ่งเบา          กันและกัน emo_28 emo_28 emo_28

ในวันนี้        ไม่มี        เธอคนนั้น
เธอจากฉัน     ไปสุข       สู่สวรรค์
มัจจุราช       มาพรากเธอ  ไปชั่วกัลป์
เหลือเพียงฉัน   ต้องยืนสู้     อยู่ต่อไป emo_57 emo_57 emo_57
 


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน (กลอนดอกสร้อย)
เริ่มหัวข้อโดย: ข้าน้อยขอฝากตัว ที่ 06 มีนาคม 2009, 04:37:PM
     รักเอ๋ยรักเจ้า                            ใยสองเราต้องเศร้าเคล้าถวิล
ร่ำไห้วิงวอนถึงเทวิน                      สะเทือนฟ้าแลดินจินต์อาดูร
เหงาเหลือเกินเดินอยู่อย่างเดียวดาย     ไร้แสงฉายคล้ายชีพจักดับสูญ
เมื่อคนรักร้างราไม่เกื้อกูล               ความรักนั้นกลายเป็นมูลสิ่งโสมม
คงเหลือเพียงความทุกข์คอยเคียงคู่      ให้ได้รู้รสรักอันขื่นขม
เหมือนเสียหลักปักใจให้ระทม              ต้องตรอมตรมจมทุกข์คนเดียวเอย


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน...(เกินไขว่คว้า)
เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 08 มีนาคม 2009, 09:57:PM


(http://img15.imageshack.us/img15/6752/00265.jpg)

เกินไขว่เอื้อม
----------
สายเกินจักเหนี่ยวรั้ง.....ฤดี
รักดั่งขุนคีรี.....ไขว่เอื้อม
สุดคว้าพ่ายหลีกหนี....ทางผ่าน
เหินห่างสายฝันเลื่อม....แก่นแก้ว แววตา

มาลีงามไป่ไร้.....ภมร
สง่าหงส์อัปสร.....แห่งฟ้า
ฤาจักห่างกินนร.....เคียงคู่
เหลือแค่เศษฟางหญ้า.....ร่ำไห้ สายชล

เหงาเกินจักต่อสู้......ดวงใจ
เวียนว่ายสายอาลัย......ไป่พ้น
กำเนิดก่อเยื้อใย....โยงเกี่ยว
ยึดเหนี่ยววายหลุดพ้น .....ไขว่คว้า อุปาทาน

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

(http://img15.imageshack.us/img15/6876/33db0eadf7256df04686510.gif)



หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: สุวรรณ ที่ 09 มีนาคม 2009, 06:12:AM
มิยากเกินเกี่ยวโน้ม    ดวงใจ
ใจอย่ายอมถอยหาย   หน่ายล้า
หากยังมั่นรักหมาย   รักอยู่ เคียงคู่
ขอแค่พยายามคว้า   ไม่ไร้ รักเคียง

เห็นแววตาแห่งฟ้า    อารี
รักนี่หนอเปรมปรี      ปรี่  เพี้ยง!
จึงเสกสั่งฤดี             รักมั่น เราครอง
ความรักสลักเลี้ยง      ชั่วฟ้าดินสลาย


หุหุ เขียนกว่าจะได้ยากจริงๆค่ะ emo_45


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: anek ที่ 09 มีนาคม 2009, 11:20:AM
ถามตัวเอง         ว่าเหงา     เหลือเกินหรือ
อยู่ลำพัง           ไร้ชื่อ      ไร้เป้าหมาย
ไม่มีเพื่อน         ร่วมคิด     เลยหรือไร
เหตุไฉน          ไร้ผู้คน     สนใจคน emo_28 emo_28 emo_28

คนมากมาย        หลายสิบล้าน     อยู่ในโลก
แต่จิตใจ          แสนวิโยค       โศกสับสน
ดูไม่เหมือน        พฤติกรรม      ความเป็นคน
อลวน            เห็นแก่ตน       หม่นน้ำใจ emo_57 emo_57 emo_57


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: piangfan ที่ 09 มีนาคม 2009, 11:49:AM
นกตัวน้อยคล้อยบินมาโดดเดี่ยว
สุดแลเหลียวหาใครมาเคียงคู่
บินเรื่อยไปไร้คนมาเอ็นดู   
 แสนอดสูเปลี่ยวใจไร้คู่ชม


อยากบินไปเป็นเพื่อนเจ้าจอมขวัญ
ทุกคืนวันเป็นคู่คิดสนิทสนม
หยอกล้อให้สดชื่นรื่นอารมย์   
หายโศรกตรมสมใจในวิญญา


จะพาเจ้าเหินบินสู่โลกกว้าง     
อยู่เคียงข้างท่องในไพรพฤกษา
สู่ทุกถิ่นบินไปไกลสุดตา     
สู่ฟากฟ้าแดนดินหิมพานต์


จะเป็นเพื่อนยามเหงาเจ้านกน้อย
จะเฝ้าคอยร่วมทุกข์สนุกสนาน
จนกว่าเจ้าจะว่าน่ารำคาญ     
จะซมซานหนีไปให้ไกลตา


สวัสดีทุกท่านค่ะ
แวะมาอ่านกลอนทุกท่านค่ะ
ขอบคุณค่ะ


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 21 มีนาคม 2009, 07:24:PM

(http://img147.imageshack.us/img147/4774/00166vr3.gif)
บอกสักคำ
------------------
สายลมโชย ฝนโปรย  โรยสู่ฟ้า
หยาดน้ำตา ไหลริน ถวินหา
หยาดน้ำฝน ไหลวน ชลธารา
หยาดน้ำตา ไหลหวน ทวนดวงใจ

สายน้ำหลาก ฟาดสาย พรายสะพัด
ธารารัก แปรเปลี่ยน เวียนไฉน
สายธารา เวียนวน หนทางใจ
สายอาลัย วายหาย กายใจตน

เหงาเหลือเกิน เดินวน หนทางใจ
ร้างราไป รู้ไหม ใครสับสน
ไม่สงสาร หรือไร หัวใจคน
อยากให้พ้น ทางไป หรือไรกัน

บอกสักคำ จะไป ให้ไกลห่าง
จะลาร้าง จากไกล ดวงใจฝัน
จะไม่ทำ รำคาญ ผลาญใจกัน
ขอเพียงมั่น รักเธอ เพ้อคนเดียว

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

(http://img147.imageshack.us/img147/4774/00166vr3.gif)



หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: No AlonE ที่ 27 มีนาคม 2009, 05:00:PM
เหงาเหลือเกิน..ตอนนี้
ทุกนาทีไม่ว่า..วันไหน
ฉันไม่เคยลบเธอออก..จากใจ
ยังคิดถึงเธอพร้อมความเหงาข้างใน..ทุกวัน

เหงาเหลือเกิน..เกินจะทนต่อไปไหว
ความรักที่มีให้เธอไป ฉันไม่หวัง
ไม่หวังว่า..ให้เธอมอบความรักตอบกัน
ฉันก็แค่เหงาเท่านั้น ก็เลยเลือกที่จะทนต่อไป

คอยโทรหาเธอ..คอยถามเธอเสมออย่างนี้
คอยถามเธอว่ายังสบายดี ใช่ไหม
เป็นห่วงเธอนะ..แม้เธอจะไม่ค่อยเต็มใจ
เพราะว่ารักนี่ไง เลยทนสู้กับความเหงาใจ....
....แม้จะทรมาน


--------------------------------------------------------


หัวข้อ: Re: เหงาเหลือเกิน
เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 27 มีนาคม 2009, 06:17:PM

(http://img10.imageshack.us/img10/6205/33db0eadf7256df04686510ig8.gif)
ไร้ยาง
-----------------
เหงาเหลือเกิน เมินเฉย  เลยความรัก
ที่พิทักษ์ รักไว้ มิให้หมอง
มาบัดนี้ หนีหน้า น้ำตานอง
ไม่เมียงมอง แม้เสี้ยว เกี่ยวสายตา

สมไหมละ ดวงใจ ที่หมายมั่น
หยิ่งกระสัน คิดไป หมายไขว่หา
น่าสมเพช  เศษด้อย น้อยราคา
เวทนา  หัวใจ ที่ไร้ยาง

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน
(http://img10.imageshack.us/img10/6205/33db0eadf7256df04686510ig8.gif)