|
หัวข้อ: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 10 กันยายน 2008, 10:19:AM emo_55ฉัน พึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้
พึ่ง พบเจอว่ายังมีเพื่อนร่วมฝัน เดิน บนถนนสายแห่งตะวัน ทาง ที่เราจับมือกันสู่ฝันไกล ผ่าน มาผ่านไปในโลกกว้าง มา จับมือร่วมทางจะดีไหม ทาง ที่เปลี่ยวเหงา จะมีเราเคียงกันไป นี้ คือมิตรภาพ ฉันมอบให้ จากใจนักเดินทาง ไม่แน่ใจนัก เพื่อนักเดินทาง จะปรารถนาร่วมก้าวย่างด้วยกันไหม? นักเดินทาง หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: ree ที่ 10 กันยายน 2008, 11:54:AM ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้
เดินคนเดียวมาเป็นปีไร้คนร่วมฝัน ถึงอย่างไรก็จะเดินทางต่อไม่รอวัน หากคนนั้นยังมาไม่ถึงก็ไม่เป็นไร เส้นทางนี้มองให้ดีมีสีสัน มีคนโน้นมีคนนั้นที่เป็นเพื่อน แต่งกลอนเพราะ ๆ อ่านกลอนให้เพลินเพลิน รับรอง...ไม่มีใครเดินเพียงลำพัง emo_45 emo_45 emo_45 emo_45 หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 10 กันยายน 2008, 04:35:PM ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้เดินคนเดียวมาเป็นปีไร้คนร่วมฝัน ถึงอย่างไรก็จะเดินทางต่อไม่รอวัน หากคนนั้นยังมาไม่ถึงก็ไม่เป็นไร เส้นทางนี้มองให้ดีมีสีสัน มีคนโน้นมีคนนั้นที่เป็นเพื่อน แต่งกลอนเพราะ ๆ อ่านกลอนให้เพลินเพลิน รับรอง...ไม่มีใครเดินเพียงลำพัง emo_45 emo_45 emo_45 emo_45 ทางที่มีเธอ ใช่ไหมเป็นเพื่อน หวังคว้าดาวหยิบตะวัน ฝันถึงเดือน ในคืนวันที่ มีเพื่อนร่วมทาง หวังถนนเส้นนี้ มีสีสัน มีคนโนน้คนนี้นั้น ไม่ฝันคว้าง อย่างน้อยมีเธอนี้สิร่วมทาง ร่วมย่ำย่างบนหนทาง เพียงสองเรา หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: ดอกหญ้า ที่ 10 กันยายน 2008, 04:57:PM ขอฉันร่วมเดินทางด้วยได้ใหม
เพราะอยากจะก้าวไปให้ใจไร้เหตุผล อยากจะไปไกล-ไกลผู้คน ให้หัวใจหายสับสน..แล้วฉันค่อยกลับมา emo_19 ขอแจมหน่อยคับ emo_27 หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 10 กันยายน 2008, 05:56:PM (http://img144.imageshack.us/img144/958/f4179325962caca541a0db3ri7.jpg) ทางสายผ่าน....หว่านระทม ------------------------ ทางสายนี้ ฉันเดินผ่าน ไม่นานนี้ ทางสายที่ ฉันคำนึง ถึงความหมาย แห่งบทกลอน สอนรัก หว่านมิวาย เป็นทางสาย ที่แสนสุข สนุกใจ แต่ทางสาย แสนสุข ก็ทุกข์ได้ เมื่อวางวาย สิ้นไร้ ใจสดใส เดินเทียวอยู่ อ้างว้าง ห่างเดียวดาย หามีหมาย ใครเดินร่วม สวมใจกัน ทุกๆวัน เดินอยู่ มิรู้จบ มิพานพบ ผู้ใด ใครในฝัน จะเดินอยู่ ไปทำไม หัวใจมัน สุดเสกสรร จำนรรจ์ เป็นวาจา ไม่ว่าทาง เส้นไหน ที่ได้ผ่าน ไม่เหินห่าง หลีกไป ใช่มีหนา สักวันหนึ่ง คงต้องจบ ลบเลือนพา ทางสายผ่าน หว่านน้ำตา โหยหากัน คงถึงวัน เส้นทางหมาย คล้ายจุดจบ คงต้องลบ จบดวงใจ ที่ใฝ่ฝัน แล้วเดินจาก ทางสายนี้ ชั่วชีวัน ทางสายฝัน ที่แสนสั้น ฝันอาลัย ก่อนจากไป ขออภัย ในบทกลอน ที่สะท้อน ไปถึงใคร ให้หวั่นไหว ตั้งแต่นี้ จะไม่มี จำนรรจ์นัย เสกสรรให้ ทุกข์ระทม ขื่นขมใจ ไม่ต้องกลัว จะพานพบ สบใบหน้า หรือวาจา ที่นำพา น่าเหลวไหล ขอเธอกลับ มาสู่สาง ทางอำไพ คนที่ไป ให้เป็นฉัน นิรันดรกาล เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: ดอกหญ้า ที่ 10 กันยายน 2008, 06:45:PM กำลังบ้าคลั่ง ดั่งวายุ กำลังดุ ดั่งควายป่า มหากาพย์ กำลังเดือด ดั่งกะทะ จะเผาลาบ ต้องการเพียง คนกำหลาบ ปราบหัวใจ อยากจะปราบ..หัวใจ..ให้หายบ้า อยากจะปราบ..ควายป่า..ให้หายโง่ อยากจะปราบ..คนเกเร..หัวใจโต อยากจะปราบ..คนตัวโต..ด้วยหัวใจ emo_12 emo_12 emo_12 emo_12 หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 10 กันยายน 2008, 07:15:PM กำลังบ้าคลั่ง ดั่งวายุ กำลังดุ ดั่งควายป่า มหากาพย์ กำลังเดือด ดั่งกะทะ จะเผาลาบ ต้องการเพียง คนกำหลาบ ปราบหัวใจ อยากจะปราบ..หัวใจ..ให้หายบ้า อยากจะปราบ..ควายป่า..ให้หายโง่ อยากจะปราบ..คนเกเร..หัวใจโต อยากจะปราบ..คนตัวโต..ด้วยหัวใจ emo_12 emo_12 emo_12 emo_12 ปราบทำไม หัวใจ ปล่อยให้บ้า ปราบทำไม ควายป่า โง่บ้าเขลา ปล่อยให้มัน กำแหง สำแดงเงา ให้มันเฝ้า โหยหา เป็นบ้าตาย หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 10 กันยายน 2008, 10:22:PM ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้
หวังจะมีเพื่อนร่วมทาง ใครว่างไหม ขอสักคนเดินจับมือร่วมกันไป บนถนน ที่โหดร้าย ใครใครหลอกลวง หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นกป่า ที่ 10 กันยายน 2008, 10:39:PM ตัวฉันเองก็พึ่งผ่านมาทางนี้ แต่ไม่มีอารมณ์จะมองไผ เพราะโลกเองก็คงมิได้สนใจ นกผู้ไร้ศรัธาในความรัก ให้ใครกี่ทีกี่ทีก็เศร้า เข้าใจเราบ้างหน่อยจะได้ไหม อย่าคิดนะว่านกไม่มีใจ ไม่ใช่ไร้ความรู้สึกเมื่อถูกเมิน เพียงแค่ผ่านความล้ามาทางนี้ โอ้คนดีไม่นานก็จะจาก จะเดินไปพร้อมน้ำตาที่ไหลพราก ไม่ให้เธอลำบากกับขาจร ** ไผ แปลว่า ใคร** หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 11 กันยายน 2008, 09:17:PM ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ หวังจะมีเพื่อนร่วมทาง ใครว่างไหม ขอสักคนเดินจับมือร่วมกันไป บนถนน ที่โหดร้าย ใครใครหลอกลวง น้องผู้นี้เองหนาจะเดินร่วม ให้เปรียบเหมือนน้องหาผู้ว่าให้ สอนน้องนี้ให้เป็นผู้เก่งไป ประสบการณ์ไว้ในใจไม่มีลืม ----------------------------------------------- emo_103 emo_95 หากน้องพี่ปรารถนาจะเดินร่วม พี่เองคงสวมบทสารถี พาน้องเดินสู่หนทางที่แสนดี ทางที่อาจมีมารร้าย รบกวน จะปลุกปลอบ มอบรัก ให้อบอุ่น จะเมตตาการุณ ให้ทุกส่วน หากวันหนึ่งวันใด ใครก่อกวน พี่เองจะอยู่ ส่วนข้างของเธอ... หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 11 กันยายน 2008, 09:58:PM ขอบคุณในความปราถนาดีที่เธอมีให้ ยินดีที่น้องพี่รับน้ำใจฉันจะเก็บไว้เป็นแรงใจสม่ำเสมอ หากเจอวันร้ายวันดีต้องพบเจอ แต่มีเธอร่วมด้วยไม่กลัวกัน --------------------------------------------------- ยินดีที่จะเก็บไว้สม่ำเสมอ ยินดีที่มีคำว่า หากพบเจอ ยินดีที่ จะได้ร่วมเสนอ น้ำใจ หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: ดอกหญ้า ที่ 12 กันยายน 2008, 10:24:AM ในโลกที่แสนบ้า ใบนี้ ฉันเองอยากมี คนร่วมฝัน เป็นเธอได้ไหม คนคนนั้น เหนื่อยหนัก อยากพักฝัน ไว้ที่เธอ เพียงปรารถนาอยากรู้จัก พอได้ทายทัก ถึงเสมอ ในหนึ่งวันได้ยิ้มล้า คิดหาเจอ ได้ไหม เพียงคำเสนอ ให้มา ในโลกใบนี้..ที่แสนบ้า ฉันเองก็ปราถนา..คนเคียงใกล้ มาสิมา..มาเดินเคียงข้างใจ แค่ไม่ร้างไร้ในน้ำใจ..ก็เชิญมา emo_12 หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: ดอกหญ้า ที่ 12 กันยายน 2008, 10:26:AM ยังเงียบอยู่ จากฝั่งทางนั้น ยังฝันอยู่ จะมีเสียงตอบกลับ ยังอยากทักทาย ได้ไหม ละครับ ตอบพอให้รู้จักเข้าใจ ไม่ได้เงียบนะฝั่งนี้ ตอบกลับแล้วนิ..ท่านเห็นใหม อยากจะทักทายก็ได้..ตามสบาย ตอบท่านแล้วไง..ได้ยินหรือยัง emo_12 หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 12 กันยายน 2008, 12:24:PM ในโลกที่แสนบ้า ใบนี้ ฉันเองอยากมี คนร่วมฝัน เป็นเธอได้ไหม คนคนนั้น เหนื่อยหนัก อยากพักฝัน ไว้ที่เธอ เพียงปรารถนาอยากรู้จัก พอได้ทายทัก ถึงเสมอ ในหนึ่งวันได้ยิ้มล้า คิดหาเจอ ได้ไหม เพียงคำเสนอ ให้มา ในโลกใบนี้..ที่แสนบ้า ฉันเองก็ปราถนา..คนเคียงใกล้ มาสิมา..มาเดินเคียงข้างใจ แค่ไม่ร้างไร้ในน้ำใจ..ก็เชิญมา emo_12 ฉันอยู่ฝั่งนี้ก็ปรารถนา คนเคียงใกล้ มาสิ เรามาจับมือร่วมกันไป สู่ฝั่งฝันอันแสนไกล ข้างหน้าโน้น พี่จะร่วมเดินเคียงข้าง หากปรารถนาคนร่วมทาง อันไกลโพ้น พี่ละจะจับมือ ไปด้วยคน ให้โลกที่วกวน มีเพื่อนร่วมทาง... แม้จะหลงทางในโลกที่สับสน แต่ก็อุ่นใจกมลมีเธอเคียงข้าง... นักเดินทาง หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 12 กันยายน 2008, 12:28:PM ยังเงียบอยู่ จากฝั่งทางนั้น ยังฝันอยู่ จะมีเสียงตอบกลับ ยังอยากทักทาย ได้ไหม ละครับ ตอบพอให้รู้จักเข้าใจ ไม่ได้เงียบนะฝั่งนี้ ตอบกลับแล้วนิ..ท่านเห็นใหม อยากจะทักทายก็ได้..ตามสบาย ตอบท่านแล้วไง..ได้ยินหรือยัง emo_12 [/quote เมื่อจดหมายฉบับหนึ่ง ที่ส่งถึงคนที่อยู่ ฝั่งฝัน เอื่อนเอ่ยถามไถ่ รำพัน เป็นอย่างไรบ้างฝั่งนั้น สบายดีไหม มีข้อความตอบกลับ ฉันเองรับรู้ ตอบให้ รู้สึกดีนะ เมื่อเธอมีใจ ตอบกลับข้อความให้ อุ่นในอุรา หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: ++ แตง ++ ที่ 12 กันยายน 2008, 12:53:PM ฉันเพิ่งเดินผ่านมาทางนี้
แต่โชคดีได้มีมิตรร่วมทางฝัน ได้มาแต่งต่อกลอนกาพย์ไว้ด้วยกัน ทำให้ทุกทุกวันนั้นสุขใจ หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 12 กันยายน 2008, 01:12:PM ฉันเพิ่งเดินผ่านมาทางนี้ แต่โชคดีได้มีมิตรร่วมทางฝัน ได้มาแต่งต่อกลอนกาพย์ไว้ด้วยกัน ทำให้ทุกทุกวันนั้นสุขใจ ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ ทางที่เพียงเธอ ร่วมทางฝัน แต่งกลอนกาพย์สนทนา พาทีกัน พอได้เกี่ยวเกี้ยวฝัน วันและคืน หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: ดอกหญ้า ที่ 12 กันยายน 2008, 01:33:PM ในโลกใบนี้ ที่แสนบ้า ฉันอยู่ฝั่งนี้ก็ปรารถนา คนเคียงใกล้ มาสิ เรามาจับมือร่วมกันไป สู่ฝั่งฝันอันแสนไกล ข้างหน้าโน้น พี่จะร่วมเดินเคียงข้าง หากปรารถนาคนร่วมทาง อันไกลโพ้น พี่ละจะจับมือ ไปด้วยคน ให้โลกที่วกวน มีเพื่อนร่วมทาง... แม้จะหลงทางในโลกที่สับสน แต่ก็อุ่นใจกมลมีเธอเคียงข้าง... นักเดินทาง ในโลกใบนี้..ที่แสนบ้า เธอปราถนาอยากมาอยู่เคียงใกล้ หวังมาเดินร่วมทาง..จับมือแล้วก้าวไป ได้ยินแล้วอุ่นใจ..เมื่อได้ฟัง กับโลกใบนี้..ที่วกวน ผู้คนมากมายจมกับความหลัง พ่ายยับหมดแล้วใจที่ผุพัง แต่ฉันก็ยัง..จะมีเธอ emo_12 หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 12 กันยายน 2008, 07:54:PM ในความห่วงใยใส่ใจบ้างรึเปล่า ใส่ใจและห่วงใย ในรู้สึกยามอ้างว้างคิดถึงกันบ้างไหม อยากจะถามตามความจริงแบบจริงใจ เธอยังไงถ้ารักจริงโปรดจับมือ (แล้วเดินไปด้วยกัน) --------------------------------------------------- emo_58 emo_116 emo_73 emo_76 อภัยพี่พึ่งนึก ขึ้นมาได้ อีกอย่างเน็ต ไม่มา ต้องเข้าใจ หากว่าโกรธ โปรดอภัย ได้ไหม น้องพี่ เอาล่ะเหงาหรือ หรือว่าเศร้า จะพาเจ้า ไปเที่ยวใกล ในโลกใบนี้ อยากไปที่ใด ในโลก ที่ว่าดี จงบอกพี่ จะพาไป ให้สบาย จะไปสนามหลวง ที่เมืองกรุง มีแต่คน ที่หน้ายุ่งน่าเบื่อหน่าย มีต้นมะขาม เกิดรอบ เป็นเรียงราย มีคนขาย ขนมบ้าง ต่างกันไป หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 12 กันยายน 2008, 08:02:PM โลกใบเก่า....มันช่าง.....จะเหน็บหนาว เป็นเหมือนราว....โดนหิมะ....มาถล่ม โลกใบใหม่....มันก็ยัง....จะระทม จมอยู่ใน...ห้วงหา...ที่ร้อนใจ ฉันพึ่งรู้....เมื่อได้เดิน...มาทางนี้ รู้ว่าที่....ทำไป....มันไรค่า เขารักเธอ....เธอรักเขา.....ตามใจกัน แต่น้ำตา...ยังไหล....เพราะเศร้าใจ เรามันคน....รักเธฮ....เพียงหนึ่งข้าง ไม่อาจคว้า.....เธอได้....เพราะมีเขา เธอไปดี....ฉันก็ดี....สุขด้วยกัน แต่ที่มัน....เสียใจ....คือเสียเธอ ------------------------------------------------------- น้องพี่กล่าวอย่างนี้ ราวเสียใจ มีเรื่องอื่นอันใด ให้บอกกล่าว ใครหรือใครช่างทำร้ายเอา ทำให้น้องพี่เหงาเศร้าเสียน้ำตา บอกพี่ได้ไหมคนดี ใครหรือทำอย่างนี้ ช่างกล้า พี่จะจับมัดมือ เตะอัดต่อตา ให้น้องพี่ รู้ว่า พี่จริงใจ หากน้องพี่รู้สึกโกรธ พี่ขอไม่โทษเขาได้ไหม จะโทษตัวพี่เอง มาช้าไป ปล่อยให้เขา ทำร้าย ได้อย่างนี้ เอาล่ะ อย่าเศร้าไป ข้างๆน้องเห็นไหม คือตัวพี่ จะปลุกปลอบขวัญให้ หยุดร้องที เอาหน่ะ พอเท่านี้ ยิ้มเถอะนะ หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: คุuชๅe uๅeกะa่ou ที่ 12 กันยายน 2008, 08:04:PM จะจีบกันจีบไปไม่ได้ว่า
ขอแค่อย่าทะเลาะกันเข้าใจไหม คุณทั้งสองจงรักกันตราบชีวาย มิเคืองคายเพระผมคนกะล่อน emo_119 emo_119 emo_119 emo_19 ล้อเล่นน้าคริคริๆๆๆ [/color]หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 12 กันยายน 2008, 08:37:PM โลกใบเก่า....มันช่าง.....จะเหน็บหนาว เป็นเหมือนราว....โดนหิมะ....มาถล่ม โลกใบใหม่....มันก็ยัง....จะระทม จมอยู่ใน...ห้วงหา...ที่ร้อนใจ ฉันพึ่งรู้....เมื่อได้เดิน...มาทางนี้ รู้ว่าที่....ทำไป....มันไรค่า เขารักเธอ....เธอรักเขา.....ตามใจกัน แต่น้ำตา...ยังไหล....เพราะเศร้าใจ เรามันคน....รักเธฮ....เพียงหนึ่งข้าง ไม่อาจคว้า.....เธอได้....เพราะมีเขา เธอไปดี....ฉันก็ดี....สุขด้วยกัน แต่ที่มัน....เสียใจ....คือเสียเธอ ------------------------------------------------------- น้องพี่กล่าวอย่างนี้ ราวเสียใจ มีเรื่องอื่นอันใด ให้บอกกล่าว ใครหรือใครช่างทำร้ายเอา ทำให้น้องพี่เหงาเศร้าเสียน้ำตา บอกพี่ได้ไหมคนดี ใครหรือทำอย่างนี้ ช่างกล้า พี่จะจับมัดมือ เตะอัดต่อตา ให้น้องพี่ รู้ว่า พี่จริงใจ หากน้องพี่รู้สึกโกรธ พี่ขอไม่โทษเขาได้ไหม จะโทษตัวพี่เอง มาช้าไป ปล่อยให้เขา ทำร้าย ได้อย่างนี้ เอาล่ะ อย่าเศร้าไป ข้างๆน้องเห็นไหม คือตัวพี่ จะปลุกปลอบขวัญให้ หยุดร้องที เอาหน่ะ พอเท่านี้ ยิ้มเถอะนะ เรื่องมันผ่านไปนานแล้วล่ะหนา แต่ก็ยังขุดขึ้นมาให้รู้เห็น ยังคงเศร้าเสียใจทุกข์ใจเป็น แต่ที่เห็นเขาใจร้ายเกินยาใจ ตั้งแต่นี้คิดว่าทำใจได้ แต่สลายไปหมดไม่รู้เห็น ยังรักเขาต้องทุกข์สุขใจเย็น ตายทั้งเป็นยังยิ้มได้เพราะพี่เอย -------------------------------------------------------- เพียงน้องนิดแห่งถ้อยคำ สำนวนกล่าว บอกเรื่องราว ในอดีต ที่พิศเห็น น้องพี่ โปรดจง ใจเย็นเย็น นั่งตรึกค้น ให้เห็น ความเป็นจริง เขาไปแล้วก็คือไป ได้ดีแล้ว ส่วนตัวเรา ยังรอแวว ไม่หยุดนิ่ง น้องจะทุกข์ใจกว่า ถ้าหยุดติง จงอย่าอยู่นิ่ง เพียงสิ่งผ่านไป เดินต่อไปสิน้องรัก หนทางยังยามนัก เริ่มต้นไหม่ พี่คนนี้จะเดินเคียงเจ้าไป เผื่อวันหนึ่ง จะสดใส ในสักวัน สู้สู้น้องพี่ หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 12 กันยายน 2008, 08:40:PM จะจีบกันจีบไปไม่ได้ว่า ขอแค่อย่าทะเลาะกันเข้าใจไหม คุณทั้งสองจงรักกันตราบชีวาย มิเคืองคายเพระผมคนกะล่อน emo_119 emo_119 emo_119 emo_19 ล้อเล่นน้าคริคริๆๆๆ [/color]จีบอะไร เราสอง พี่น้องหนา ล้อเล่นบ้า อะไร ว่ารู้ไหม พูดให้ดู บ้างซิ ทำเล่นไป อย่างนี้ไง ล้อเล่น เช่นเดียวกัน +++++++++++++++++++++++++++++ emo_26 emo_32 emo_119 emo_52 ใช่แล้วน้องพี่... เราสองคน เท่านี้ อย่าคิดมาก เพียงเพื่อนร่วมทาง ดังเอ่ยปาก น้องพี่อย่าคิดมาก ช่างปากเขา อันนี้ก็ล้อเล่นเช่นเดียวกัน เย้าเล่นเพียงเท่านั้น เบาเบา... หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: ดอกหญ้า ที่ 15 กันยายน 2008, 05:01:PM แค่คนผ่านทางจึงแวะมา
ร่วมวงสนนทนาด้วยได้ใหม ขอแค่พักชั่วคราวจะจากไป ให้ร่วมวงด้วยหรือไม่..ขอถามเธอ แค่คนผ่านทางมาแค่นั้น ไม่หวังมาร่วมทางฝัน..ไม่กล้าเสนอ เพียงแค่วันนี้ได้ทักทายคุยกะเธอ แค่นี้ก้ออุ่นเสมอ..ในหัวใจ emo_46 emo_46 emo_46 หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: lookgaow ที่ 15 กันยายน 2008, 10:06:PM อยากให้นักเดินทาง...ผ่านทางนี้
จะได้รู้ว่ามี...ศาลาน้อย...มาคอยขวัญ ผ่านตะวัน...ผ่านคืนแรม...แต้มแสงจันทร์ ศาลาสั่น...พายุคลั่ง...ยังคงคอย นักเดินทาง...เคยผ่านมา...เมื่อคราก่อน ตะวันรอน...ลาลับแสง...แรงถดถอย เอนกายพัก...ราตรีผัน...จันทร์เลื่อนลอย ดาวดวงน้อย...ด้อยแสง...แห่งราตรี อาจเป็นเพียง...ศาลาเปล่า...ที่ไร้ค่า ทางข้างหน้า...มากมายา...ล้วนแสงสี "นักเดินทาง"...หลงไฟงาม...ยามราตรี ย่อมจะมี...หลงได้ปลื้ม...ลืม"ศาลา" หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 16 กันยายน 2008, 05:32:PM แค่คนผ่านทางจึงแวะมา ร่วมวงสนนทนาด้วยได้ใหม ขอแค่พักชั่วคราวจะจากไป ให้ร่วมวงด้วยหรือไม่..ขอถามเธอ แค่คนผ่านทางมาแค่นั้น ไม่หวังมาร่วมทางฝัน..ไม่กล้าเสนอ เพียงแค่วันนี้ได้ทักทายคุยกะเธอ แค่นี้ก้ออุ่นเสมอ..ในหัวใจ emo_46 emo_46 emo_46 หากเธอผ่านมาทางนี้ ทางที่มีนักเดินทาง ย่างสู่ฝัน ยิ้มรับทักทาย ในสัมพันธ์ เรามาพบเจอกัน ฉันดีใจ แม้ไม่สนิทมักคุ้น อุ่นอก อาจเพียงพบเจอ แล้วเพ้อพก ยกมือให้ แล้วก้าวเดินผ่าน อย่างตั้งใจ ขออภัย วันนี้ฉัน อาสัญไม่ชื่นบาน กำลังอกหัก หนีรักร้าง อยากอยู่อย่าง เดียวดาย พอให้ผ่าน อารมบ้า ล้าใจ คงไม่นาน ฉันจะชวน เธอร่วมผ่าน ทางด้วยกัน หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 16 กันยายน 2008, 05:46:PM อยากให้นักเดินทาง...ผ่านทางนี้ จะได้รู้ว่ามี...ศาลาน้อย...มาคอยขวัญ ผ่านตะวัน...ผ่านคืนแรม...แต้มแสงจันทร์ ศาลาสั่น...พายุคลั่ง...ยังคงคอย นักเดินทาง...เคยผ่านมา...เมื่อคราก่อน ตะวันรอน...ลาลับแสง...แรงถดถอย เอนกายพัก...ราตรีผัน...จันทร์เลื่อนลอย ดาวดวงน้อย...ด้อยแสง...แห่งราตรี อาจเป็นเพียง...ศาลาเปล่า...ที่ไร้ค่า ทางข้างหน้า...มากมายา...ล้วนแสงสี "นักเดินทาง"...หลงไฟงาม...ยามราตรี ย่อมจะมี...หลงได้ปลื้ม...ลืม"ศาลา" หนีรักร้าว ถึงด้าวแดน ศาลาน้อย เห็นยังคง ตระหง่านคอย ใครอยู่หนอ คืนเหน็บหนาว พราวแสงจันทร์ ขอฉันคลอ หลับพักผ่อน พอหย่อนท้อ ต่อแรงใจ วันนี้เหนื่อย เมื่อยล้า มาเต็มที่ ถึงศาลา แห่งนี้ ที่เคยได้ ซบอกอุ่น หนุนนอนพัก คราหนักใจ แวะกลับมา อีกครั้งใหม่ จำได้ดี ขอค้างแรมสักคืน พรุ่งนี้เช้าตื่น ฉันต้องออกเดินทาง จะไม่ลืมว่ามีเธอผู้เสมือนดั่งศาลาร้าง ที่มีคุณค่าสำหรับนักเดินทางผู้พเนจร อย่างฉัน... หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: lookgaow ที่ 16 กันยายน 2008, 08:29:PM อยากให้นักเดินทาง...ผ่านทางนี้ จะได้รู้ว่ามี...ศาลาน้อย...มาคอยขวัญ ผ่านตะวัน...ผ่านคืนแรม...แต้มแสงจันทร์ ศาลาสั่น...พายุคลั่ง...ยังคงคอย นักเดินทาง...เคยผ่านมา...เมื่อคราก่อน ตะวันรอน...ลาลับแสง...แรงถดถอย เอนกายพัก...ราตรีผัน...จันทร์เลื่อนลอย ดาวดวงน้อย...ด้อยแสง...แห่งราตรี อาจเป็นเพียง...ศาลาเปล่า...ที่ไร้ค่า ทางข้างหน้า...มากมายา...ล้วนแสงสี "นักเดินทาง"...หลงไฟงาม...ยามราตรี ย่อมจะมี...หลงได้ปลื้ม...ลืม"ศาลา" หนีรักร้าว ถึงด้าวแดน ศาลาน้อย เห็นยังคง ตระหง่านคอย ใครอยู่หนอ คืนเหน็บหนาว พราวแสงจันทร์ ขอฉันคลอ หลับพักผ่อน พอหย่อนท้อ ต่อแรงใจ วันนี้เหนื่อย เมื่อยล้า มาเต็มที่ ถึงศาลา แห่งนี้ ที่เคยได้ ซบอกอุ่น หนุนนอนพัก คราหนักใจ แวะกลับมา อีกครั้งใหม่ จำได้ดี ขอค้างแรมสักคืน พรุ่งนี้เช้าตื่น ฉันต้องออกเดินทาง จะไม่ลืมว่ามีเธอผู้เสมือนดั่งศาลาร้าง ที่มีคุณค่าสำหรับนักเดินทางผู้พเนจร อย่างฉัน... เดินทางมา...เหนื่อยหนัก...เชิญพักก่อน ยังคงมีสองมือเอื้ออาทร...อยู่ตรงนี้ เอนกายลงซบตรงตัก...เลยคนดี ศาลานี้...จะกล่อมเห่...เปลนอนไขว แวะพักเถิด...แม้เป็นได้เพียง...แค่ที่พัก ศาลาน้อย...ยังปลื้มนัก...ท่านจำได้ แม้เป็นเพียงแค่พักกาย...ใช่พักใจ สองแขนยังคงโอบอุ้มไว้...ด้วยยินดี ตะวันส่องสาดแสงสีแดงจ้า ถึงเวลา... " นักเดินทาง " ...เขาลี้หนี จากไปแล้ว...หวังว่ากลับ...คืนถิ่นที่ ศาลานี้...จะรอคอย...ให้ถอยมา หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 16 กันยายน 2008, 09:37:PM อยากให้นักเดินทาง...ผ่านทางนี้ จะได้รู้ว่ามี...ศาลาน้อย...มาคอยขวัญ ผ่านตะวัน...ผ่านคืนแรม...แต้มแสงจันทร์ ศาลาสั่น...พายุคลั่ง...ยังคงคอย นักเดินทาง...เคยผ่านมา...เมื่อคราก่อน ตะวันรอน...ลาลับแสง...แรงถดถอย เอนกายพัก...ราตรีผัน...จันทร์เลื่อนลอย ดาวดวงน้อย...ด้อยแสง...แห่งราตรี อาจเป็นเพียง...ศาลาเปล่า...ที่ไร้ค่า ทางข้างหน้า...มากมายา...ล้วนแสงสี "นักเดินทาง"...หลงไฟงาม...ยามราตรี ย่อมจะมี...หลงได้ปลื้ม...ลืม"ศาลา" หนีรักร้าว ถึงด้าวแดน ศาลาน้อย เห็นยังคง ตระหง่านคอย ใครอยู่หนอ คืนเหน็บหนาว พราวแสงจันทร์ ขอฉันคลอ หลับพักผ่อน พอหย่อนท้อ ต่อแรงใจ วันนี้เหนื่อย เมื่อยล้า มาเต็มที่ ถึงศาลา แห่งนี้ ที่เคยได้ ซบอกอุ่น หนุนนอนพัก คราหนักใจ แวะกลับมา อีกครั้งใหม่ จำได้ดี ขอค้างแรมสักคืน พรุ่งนี้เช้าตื่น ฉันต้องออกเดินทาง จะไม่ลืมว่ามีเธอผู้เสมือนดั่งศาลาร้าง ที่มีคุณค่าสำหรับนักเดินทางผู้พเนจร อย่างฉัน... เดินทางมา...เหนื่อยหนัก...เชิญพักก่อน ยังคงมีสองมือเอื้ออาทร...อยู่ตรงนี้ เอนกายลงซบตรงตัก...เลยคนดี ศาลานี้...จะกล่อมเห่...เปลนอนไขว แวะพักเถิด...แม้เป็นได้เพียง...แค่ที่พัก ศาลาน้อย...ยังปลื้มนัก...ท่านจำได้ แม้เป็นเพียงแค่พักกาย...ใช่พักใจ สองแขนยังคงโอบอุ้มไว้...ด้วยยินดี ตะวันส่องสาดแสงสีแดงจ้า ถึงเวลา... " นักเดินทาง " ...เขาลี้หนี จากไปแล้ว...หวังว่ากลับ...คืนถิ่นที่ ศาลานี้...จะรอคอย...ให้ถอยมา รู้สึกอิ่ม ปริ่มอก ราวนก,ร่า บินถลา ลอยล่อง ในท้องกว้าง ถึงคราอาทิตย์ลับ จึ่งกลับทาง คบค่าใด ยังว่าง พักค้างคืน ชีวิตนักเดินทาง อย่างพี่นี้ แสงสุรี ล่วงลับ ต้องหลับฟื้น นอนเอาแรง ใต้แสงจันทร์ พอผ่านคืน อรุณรุ่ง มุ่งถิ่นอื่น คืนต่อไป เคยพักค้าง ต่างถิ่น แผ่นดินนี้ วัด,เจดีย์, ที่ป่าเขา หรือเลาไม้ ผ่านมาพบ สบศาลา มุงหญ้าไพร ช่างอบอุ่น กรุ่นข้างใน กว่าใดมาฯ แม้ผ่านแดนด้าวมายาวนาน ทั้งบ้านช่อง ทั่วสถาน แต่ไม่อุ่นเหมือนบ้านเธอ... หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: lookgaow ที่ 17 กันยายน 2008, 08:29:PM อยากให้นักเดินทาง...ผ่านทางนี้ จะได้รู้ว่ามี...ศาลาน้อย...มาคอยขวัญ ผ่านตะวัน...ผ่านคืนแรม...แต้มแสงจันทร์ ศาลาสั่น...พายุคลั่ง...ยังคงคอย นักเดินทาง...เคยผ่านมา...เมื่อคราก่อน ตะวันรอน...ลาลับแสง...แรงถดถอย เอนกายพัก...ราตรีผัน...จันทร์เลื่อนลอย ดาวดวงน้อย...ด้อยแสง...แห่งราตรี อาจเป็นเพียง...ศาลาเปล่า...ที่ไร้ค่า ทางข้างหน้า...มากมายา...ล้วนแสงสี "นักเดินทาง"...หลงไฟงาม...ยามราตรี ย่อมจะมี...หลงได้ปลื้ม...ลืม"ศาลา" หนีรักร้าว ถึงด้าวแดน ศาลาน้อย เห็นยังคง ตระหง่านคอย ใครอยู่หนอ คืนเหน็บหนาว พราวแสงจันทร์ ขอฉันคลอ หลับพักผ่อน พอหย่อนท้อ ต่อแรงใจ วันนี้เหนื่อย เมื่อยล้า มาเต็มที่ ถึงศาลา แห่งนี้ ที่เคยได้ ซบอกอุ่น หนุนนอนพัก คราหนักใจ แวะกลับมา อีกครั้งใหม่ จำได้ดี ขอค้างแรมสักคืน พรุ่งนี้เช้าตื่น ฉันต้องออกเดินทาง จะไม่ลืมว่ามีเธอผู้เสมือนดั่งศาลาร้าง ที่มีคุณค่าสำหรับนักเดินทางผู้พเนจร อย่างฉัน... เดินทางมา...เหนื่อยหนัก...เชิญพักก่อน ยังคงมีสองมือเอื้ออาทร...อยู่ตรงนี้ เอนกายลงซบตรงตัก...เลยคนดี ศาลานี้...จะกล่อมเห่...เปลนอนไขว แวะพักเถิด...แม้เป็นได้เพียง...แค่ที่พัก ศาลาน้อย...ยังปลื้มนัก...ท่านจำได้ แม้เป็นเพียงแค่พักกาย...ใช่พักใจ สองแขนยังคงโอบอุ้มไว้...ด้วยยินดี ตะวันส่องสาดแสงสีแดงจ้า ถึงเวลา... " นักเดินทาง " ...เขาลี้หนี จากไปแล้ว...หวังว่ากลับ...คืนถิ่นที่ ศาลานี้...จะรอคอย...ให้ถอยมา รู้สึกอิ่ม ปริ่มอก ราวนก,ร่า บินถลา ลอยล่อง ในท้องกว้าง ถึงคราอาทิตย์ลับ จึ่งกลับทาง คบค่าใด ยังว่าง พักค้างคืน ชีวิตนักเดินทาง อย่างพี่นี้ แสงสุรี ล่วงลับ ต้องหลับฟื้น นอนเอาแรง ใต้แสงจันทร์ พอผ่านคืน อรุณรุ่ง มุ่งถิ่นอื่น คืนต่อไป เคยพักค้าง ต่างถิ่น แผ่นดินนี้ วัด,เจดีย์, ที่ป่าเขา หรือเลาไม้ ผ่านมาพบ สบศาลา มุงหญ้าไพร ช่างอบอุ่น กรุ่นข้างใน กว่าใดมาฯ แม้ผ่านแดนด้าวมายาวนาน ทั้งบ้านช่อง ทั่วสถาน แต่ไม่อุ่นเหมือนบ้านเธอ... ศาลาน้อง...มีอกอุ่น...กรุ่นความรัก เชิญพี่พัก...ให้สบาย...กายเถิดหนา หนุนตักนิ่ม...ยิ้มพริ้มเพรา...เย้าสายตา ชวนกันนับ...ดวงดารา...ยามราตรี พี่เห็นดาว...ดวงใหญ่...ใกล้จันทร์ไหม น้องขอมอง...จองเก็บไว้...แทนกายพี่ เมื่อต้องห่าง...ร้างกันไกล...อาจหลายปี น้องยังมี...ดาวให้จ้อง...มองเห็นกัน ถ้าตัวพี่...คิดถึงน้อง...ให้มองฟ้า แล้วเลือกมอง...ดวงดารา...บนฟ้านั่น ดาวดวงใหญ่...ที่เราเลือกไว้...ใกล้ใกล้จันทร์ แทนความรัก...ความผูกพันธ์...ผ่านสายใย หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 17 กันยายน 2008, 10:41:PM อยากให้นักเดินทาง...ผ่านทางนี้ จะได้รู้ว่ามี...ศาลาน้อย...มาคอยขวัญ ผ่านตะวัน...ผ่านคืนแรม...แต้มแสงจันทร์ ศาลาสั่น...พายุคลั่ง...ยังคงคอย นักเดินทาง...เคยผ่านมา...เมื่อคราก่อน ตะวันรอน...ลาลับแสง...แรงถดถอย เอนกายพัก...ราตรีผัน...จันทร์เลื่อนลอย ดาวดวงน้อย...ด้อยแสง...แห่งราตรี อาจเป็นเพียง...ศาลาเปล่า...ที่ไร้ค่า ทางข้างหน้า...มากมายา...ล้วนแสงสี "นักเดินทาง"...หลงไฟงาม...ยามราตรี ย่อมจะมี...หลงได้ปลื้ม...ลืม"ศาลา" หนีรักร้าว ถึงด้าวแดน ศาลาน้อย เห็นยังคง ตระหง่านคอย ใครอยู่หนอ คืนเหน็บหนาว พราวแสงจันทร์ ขอฉันคลอ หลับพักผ่อน พอหย่อนท้อ ต่อแรงใจ วันนี้เหนื่อย เมื่อยล้า มาเต็มที่ ถึงศาลา แห่งนี้ ที่เคยได้ ซบอกอุ่น หนุนนอนพัก คราหนักใจ แวะกลับมา อีกครั้งใหม่ จำได้ดี ขอค้างแรมสักคืน พรุ่งนี้เช้าตื่น ฉันต้องออกเดินทาง จะไม่ลืมว่ามีเธอผู้เสมือนดั่งศาลาร้าง ที่มีคุณค่าสำหรับนักเดินทางผู้พเนจร อย่างฉัน... เดินทางมา...เหนื่อยหนัก...เชิญพักก่อน ยังคงมีสองมือเอื้ออาทร...อยู่ตรงนี้ เอนกายลงซบตรงตัก...เลยคนดี ศาลานี้...จะกล่อมเห่...เปลนอนไขว แวะพักเถิด...แม้เป็นได้เพียง...แค่ที่พัก ศาลาน้อย...ยังปลื้มนัก...ท่านจำได้ แม้เป็นเพียงแค่พักกาย...ใช่พักใจ สองแขนยังคงโอบอุ้มไว้...ด้วยยินดี ตะวันส่องสาดแสงสีแดงจ้า ถึงเวลา... " นักเดินทาง " ...เขาลี้หนี จากไปแล้ว...หวังว่ากลับ...คืนถิ่นที่ ศาลานี้...จะรอคอย...ให้ถอยมา รู้สึกอิ่ม ปริ่มอก ราวนก,ร่า บินถลา ลอยล่อง ในท้องกว้าง ถึงคราอาทิตย์ลับ จึ่งกลับทาง คบค่าใด ยังว่าง พักค้างคืน ชีวิตนักเดินทาง อย่างพี่นี้ แสงสุรี ล่วงลับ ต้องหลับฟื้น นอนเอาแรง ใต้แสงจันทร์ พอผ่านคืน อรุณรุ่ง มุ่งถิ่นอื่น คืนต่อไป เคยพักค้าง ต่างถิ่น แผ่นดินนี้ วัด,เจดีย์, ที่ป่าเขา หรือเลาไม้ ผ่านมาพบ สบศาลา มุงหญ้าไพร ช่างอบอุ่น กรุ่นข้างใน กว่าใดมาฯ แม้ผ่านแดนด้าวมายาวนาน ทั้งบ้านช่อง ทั่วสถาน แต่ไม่อุ่นเหมือนบ้านเธอ... ศาลาน้อง...มีอกอุ่น...กรุ่นความรัก เชิญพี่พัก...ให้สบาย...กายเถิดหนา หนุนตักนิ่ม...ยิ้มพริ้มเพรา...เย้าสายตา ชวนกันนับ...ดวงดารา...ยามราตรี พี่เห็นดาว...ดวงใหญ่...ใกล้จันทร์ไหม น้องขอมอง...จองเก็บไว้...แทนกายพี่ เมื่อต้องห่าง...ร้างกันไกล...อาจหลายปี น้องยังมี...ดาวให้จ้อง...มองเห็นกัน ถ้าตัวพี่...คิดถึงน้อง...ให้มองฟ้า แล้วเลือกมอง...ดวงดารา...บนฟ้านั่น ดาวดวงใหญ่...ที่เราเลือกไว้...ใกล้ใกล้จันทร์ แทนความรัก...ความผูกพัน...ผ่านสายใย ศาลาน้อง มีอกอุ่น กรุ่นความรัก ตัวพี่เอง ก็ประจักษ์ รักอยู่หนา เคยหนุนนอน อ้อนออด ทอดกายา ยามเหนื่อยล้า จากแรมรอน พักผ่อนใจ ชวนพี่นับ ดาวเดือน ที่เกลื่อนฟ้า น้องพี่ อยากสบหน้า กันใช่ไหม นั่นเลย ดาวที่แจ่ม จ้ากว่าใคร ให้แทนตัว พี่ก็ได้ ชมไว้ต่างหน้า ไหนพี่มอง จ้องฟ้า ในครานี้ ดวงไหนหรือ ที่มี ดวงใหญ่กว่า เอ่ะนั่นไง ดาวดวงนั้น ข้างจันทรา ว้าว สองเรา จ้องสบตา สุขกว่าอื่นใด ในยามนี้ ที่พี่มอง ท้องฟ้ากว้าง แล้วเธอล่ะ น้องนาง มองอยู่ไหม หากว่ายัง พี่รออยู่ จงรีบไป เราจะสร้าง ความสุขให้ กันและกันฯ ขอพี่ฝันหวานเท่านี้ก่อน พรุ่งนี้ตื่นต้องรีบจร ออกเดินทาง... หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: lookgaow ที่ 18 กันยายน 2008, 03:05:PM อ้างถึง ศาลาน้อง มีอกอุ่น กรุ่นความรัก ตัวพี่เอง ก็ประจักษ์ รักอยู่หนา เคยหนุนนอน อ้อนออด ทอดกายา ยามเหนื่อยล้า จากแรมรอน พักผ่อนใจ ชวนพี่นับ ดาวเดือน ที่เกลื่อนฟ้า น้องพี่ อยากสบหน้า กันใช่ไหม นั่นเลย ดาวที่แจ่ม จ้ากว่าใคร ให้แทนตัว พี่ก็ได้ ชมไว้ต่างหน้า ไหนพี่มอง จ้องฟ้า ในครานี้ ดวงไหนหรือ ที่มี ดวงใหญ่กว่า เอ่ะนั่นไง ดาวดวงนั้น ข้างจันทรา ว้าว สองเรา จ้องสบตา สุขกว่าอื่นใด ในยามนี้ ที่พี่มอง ท้องฟ้ากว้าง แล้วเธอล่ะ น้องนาง มองอยู่ไหม หากว่ายัง พี่รออยู่ จงรีบไป เราจะสร้าง ความสุขให้ กันและกันฯ ขอพี่ฝันหวานเท่านี้ก่อน พรุ่งนี้ตื่นต้องรีบจร ออกเดินทาง... รู้สึกแปลกใยจันทร์จ้อง...มองคืนนี้ สงสัยพี่คนดี...ส่งใจให้ ดาวดวงน้อยร้องว่าหนัก...เพราะพี่ฝากความห่วงใย รีบรีบรับไปได้ไหม...ความคิดถึงช่างมากมายล้นดารา มองซิจ๊ะ...น้องคอยมองดวงดาวอยู่ ดาวเจ้าชู้...ทำหยอกเย้าเฝ้ามองหน้า เขินแล้วนะ...น้องอวยอายเจ้าชายตา ดวงจันทรา...หัวเราะร่าท้าแสงจันทร์ นอนได้แล้วคนดี...ราตรีดึก อย่ามัวคึก...กับดวงดาวที่พราวนั่น ใกล้เช้าแล้ว...เริ่มสิ้นแววของแสงจันทร์ ดวงตะวันเริ่มเคลื่อนขับ...ทับดารา emo_29 emo_29 emo_29 หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 20 กันยายน 2008, 09:39:PM อ้างถึง ศาลาน้อง มีอกอุ่น กรุ่นความรัก ตัวพี่เอง ก็ประจักษ์ รักอยู่หนา เคยหนุนนอน อ้อนออด ทอดกายา ยามเหนื่อยล้า จากแรมรอน พักผ่อนใจ ชวนพี่นับ ดาวเดือน ที่เกลื่อนฟ้า น้องพี่ อยากสบหน้า กันใช่ไหม นั่นเลย ดาวที่แจ่ม จ้ากว่าใคร ให้แทนตัว พี่ก็ได้ ชมไว้ต่างหน้า ไหนพี่มอง จ้องฟ้า ในครานี้ ดวงไหนหรือ ที่มี ดวงใหญ่กว่า เอ่ะนั่นไง ดาวดวงนั้น ข้างจันทรา ว้าว สองเรา จ้องสบตา สุขกว่าอื่นใด ในยามนี้ ที่พี่มอง ท้องฟ้ากว้าง แล้วเธอล่ะ น้องนาง มองอยู่ไหม หากว่ายัง พี่รออยู่ จงรีบไป เราจะสร้าง ความสุขให้ กันและกันฯ ขอพี่ฝันหวานเท่านี้ก่อน พรุ่งนี้ตื่นต้องรีบจร ออกเดินทาง... รู้สึกแปลกใยจันทร์จ้อง...มองคืนนี้ สงสัยพี่คนดี...ส่งใจให้ ดาวดวงน้อยร้องว่าหนัก...เพราะพี่ฝากความห่วงใย รีบรีบรับไปได้ไหม...ความคิดถึงช่างมากมายล้นดารา มองซิจ๊ะ...น้องคอยมองดวงดาวอยู่ ดาวเจ้าชู้...ทำหยอกเย้าเฝ้ามองหน้า เขินแล้วนะ...น้องอวยอายเจ้าชายตา ดวงจันทรา...หัวเราะร่าท้าแสงจันทร์ นอนได้แล้วคนดี...ราตรีดึก อย่ามัวคึก...กับดวงดาวที่พราวนั่น ใกล้เช้าแล้ว...เริ่มสิ้นแววของแสงจันทร์ ดวงตะวันเริ่มเคลื่อนขับ...ทับดารา emo_29 emo_29 emo_29 ว้าว! ช่างสุขใจ อะไรเช่นนี้ เพียงน้องพี่ รับรู้สาร ฝากวานให้ เท่านี้แหล่ะ ปรารถนา จากห้วงใน ที่อยากบอก และฝากให้ จากใจนักเดินทาง เห็นน้องมอง ดวงดาว ที่วาววับ พลันหัวใจ ก็สลับ กลับแตกต่าง จากเปลี่ยวเหงา มาเนิ่นนาน ถึงกาลปล่อยวาง อบอุ่นใจ หายจากคว้าง เพียงนางเข้ามา เห็นน้องพี่ ยิ้มหล้า ตาแวววับ แลน่าจับ น่าจอง ครองชิวหา ขอมือซิ น้องพี่ สักเวลา พอได้จุม พิตแก้วตา ก่อนลาไกล ไม่อยากให้ อรุณรุ่ง พุ่งตอนเช้า ไม่อยากตื่น พบเรื่องราว ที่ร้าวร้าย ไม่อยากจาก นวลนาง แรมร้างไป ไม่อยากจาก ไปไหน ให้อกตรม พี่อยากให้ เวลา หยุดตรงนี้ ตรงตรงที่ มีเรา ร่วมสุขสม นั่งคลอเคลีย ท่ามแสงจันทร์ หฤหรรษ์อารมณ์ หยุดเพียงเรา นั่งชม กันและกันฯ หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 21 กันยายน 2008, 08:14:AM อ้างถึง ศาลาน้อง มีอกอุ่น กรุ่นความรัก ตัวพี่เอง ก็ประจักษ์ รักอยู่หนา เคยหนุนนอน อ้อนออด ทอดกายา ยามเหนื่อยล้า จากแรมรอน พักผ่อนใจ ชวนพี่นับ ดาวเดือน ที่เกลื่อนฟ้า น้องพี่ อยากสบหน้า กันใช่ไหม นั่นเลย ดาวที่แจ่ม จ้ากว่าใคร ให้แทนตัว พี่ก็ได้ ชมไว้ต่างหน้า ไหนพี่มอง จ้องฟ้า ในครานี้ ดวงไหนหรือ ที่มี ดวงใหญ่กว่า เอ่ะนั่นไง ดาวดวงนั้น ข้างจันทรา ว้าว สองเรา จ้องสบตา สุขกว่าอื่นใด ในยามนี้ ที่พี่มอง ท้องฟ้ากว้าง แล้วเธอล่ะ น้องนาง มองอยู่ไหม หากว่ายัง พี่รออยู่ จงรีบไป เราจะสร้าง ความสุขให้ กันและกันฯ ขอพี่ฝันหวานเท่านี้ก่อน พรุ่งนี้ตื่นต้องรีบจร ออกเดินทาง... รู้สึกแปลกใยจันทร์จ้อง...มองคืนนี้ สงสัยพี่คนดี...ส่งใจให้ ดาวดวงน้อยร้องว่าหนัก...เพราะพี่ฝากความห่วงใย รีบรีบรับไปได้ไหม...ความคิดถึงช่างมากมายล้นดารา มองซิจ๊ะ...น้องคอยมองดวงดาวอยู่ ดาวเจ้าชู้...ทำหยอกเย้าเฝ้ามองหน้า เขินแล้วนะ...น้องอวยอายเจ้าชายตา ดวงจันทรา...หัวเราะร่าท้าแสงจันทร์ นอนได้แล้วคนดี...ราตรีดึก อย่ามัวคึก...กับดวงดาวที่พราวนั่น ใกล้เช้าแล้ว...เริ่มสิ้นแววของแสงจันทร์ ดวงตะวันเริ่มเคลื่อนขับ...ทับดารา emo_29 emo_29 emo_29 ว้าว! ช่างสุขใจ อะไรเช่นนี้ เพียงน้องพี่ รับรู้สาร ฝากวานให้ เท่านี้แหล่ะ ปรารถนา จากห้วงใน ที่อยากบอก และฝากให้ จากใจนักเดินทาง เห็นน้องมอง ดวงดาว ที่วาววับ พลันหัวใจ ก็สลับ กลับแตกต่าง จากเปลี่ยวเหงา มาเนิ่นนาน ถึงกาลปล่อยวาง อบอุ่นใจ หายจากคว้าง เพียงนางเข้ามา เห็นน้องพี่ ยิ้มหล้า ตาแวววับ แลน่าจับ น่าจอง ครองชิวหา ขอมือซิ น้องพี่ สักเวลา พอได้จุม พิตแก้วตา ก่อนลาไกล ไม่อยากให้ อรุณรุ่ง พุ่งตอนเช้า ไม่อยากตื่น พบเรื่องราว ที่ร้าวร้าย ไม่อยากจาก นวลนาง แรมร้างไป ไม่อยากจาก ไปไหน ให้อกตรม พี่อยากให้ เวลา หยุดตรงนี้ ตรงตรงที่ มีเรา ร่วมสุขสม นั่งคลอเคลีย ท่ามแสงจันทร์ หฤหรรษ์อารมณ์ หยุดเพียงเรา นั่งชม กันและกันฯ นักเดินทาง...หมายสร้างฝัน...อันเพริศแพร้ว มีลูกแก้ว...แวววัย...ให้หมายมั่น สองสาวหนุ่ม...ทุ่มเทใจ...ให้ต่อกัน ถักทอฝัน...อันสวยงาม...ด้วยความรัก อ่านบทกลอน...อ้อนกัน...หลายวันผ่าน ทุกกลอนกานท์...ผ่านไป...ได้ประจักษ์ เรียงคำร้อย...ถ้อยคารม...คมคายนัก จงสมใจ...ในรัก...จักอวยชัย ขอบคุณพี่ ที่ชื่นชม ในบทกลอน ยังต้องการ พี่บอกสอน ยังไม่เก่ง อ้าจมีบ้าง บางบทตอน ยังโคลงเครง ยังแต่งกลอน ไม่เก่ง มิอาจเทียบ คำอวยพร ขอให้ย้อน ไปสู่พี่ ขอให้เจอ สาวคนดี โสภีเกินเปรียบ ได้รักกัน สวรรค์อิจฉา เทวดามิอาจเทียบ จงเถิดพี่ คารมเฉียบ มิเทียมทาน ส่วนตัวผม กับน้องเขา ยังเปล่าค่า ยังไม่รู้ ปรารถนา หรือว่าผ่าน บางบทตอน ของกลอนรัก เนิ่นนักยาวนาน ไม่เคยมี ที่เอ่ยผ่าน ถึงรักเรา เรื่องสองเรา มีเพียงเรา ที่เข้าใจ มิตรภาพ ที่มอบให้ อะไรเล่า อาจเพียงคำ สำนวนกลอน ยอกย้อนเบาเบา หาใช่กลั่น จากใจ เจ้าแม่คนดี ข้อนี้ผมเอง ก็เข้าใจ น้องเขาปรารถนาเช่นไร ผมไม่รู้นี่ หากน้องเขา อยากได้รัก อย่างกลอนมี ผมเองคงเปรมปรี หฤทัย เพียงเสี้ยวหวัง แห่งชายนักเดินทาง ผู้มีโลกที่อ้างว้าง ยังคงเดินทางเดียวดาย... หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 21 กันยายน 2008, 12:59:PM อ้างถึง ศาลาน้อง มีอกอุ่น กรุ่นความรัก ตัวพี่เอง ก็ประจักษ์ รักอยู่หนา เคยหนุนนอน อ้อนออด ทอดกายา ยามเหนื่อยล้า จากแรมรอน พักผ่อนใจ ชวนพี่นับ ดาวเดือน ที่เกลื่อนฟ้า น้องพี่ อยากสบหน้า กันใช่ไหม นั่นเลย ดาวที่แจ่ม จ้ากว่าใคร ให้แทนตัว พี่ก็ได้ ชมไว้ต่างหน้า ไหนพี่มอง จ้องฟ้า ในครานี้ ดวงไหนหรือ ที่มี ดวงใหญ่กว่า เอ่ะนั่นไง ดาวดวงนั้น ข้างจันทรา ว้าว สองเรา จ้องสบตา สุขกว่าอื่นใด ในยามนี้ ที่พี่มอง ท้องฟ้ากว้าง แล้วเธอล่ะ น้องนาง มองอยู่ไหม หากว่ายัง พี่รออยู่ จงรีบไป เราจะสร้าง ความสุขให้ กันและกันฯ ขอพี่ฝันหวานเท่านี้ก่อน พรุ่งนี้ตื่นต้องรีบจร ออกเดินทาง... รู้สึกแปลกใยจันทร์จ้อง...มองคืนนี้ สงสัยพี่คนดี...ส่งใจให้ ดาวดวงน้อยร้องว่าหนัก...เพราะพี่ฝากความห่วงใย รีบรีบรับไปได้ไหม...ความคิดถึงช่างมากมายล้นดารา มองซิจ๊ะ...น้องคอยมองดวงดาวอยู่ ดาวเจ้าชู้...ทำหยอกเย้าเฝ้ามองหน้า เขินแล้วนะ...น้องอวยอายเจ้าชายตา ดวงจันทรา...หัวเราะร่าท้าแสงจันทร์ นอนได้แล้วคนดี...ราตรีดึก อย่ามัวคึก...กับดวงดาวที่พราวนั่น ใกล้เช้าแล้ว...เริ่มสิ้นแววของแสงจันทร์ ดวงตะวันเริ่มเคลื่อนขับ...ทับดารา emo_29 emo_29 emo_29 ว้าว! ช่างสุขใจ อะไรเช่นนี้ เพียงน้องพี่ รับรู้สาร ฝากวานให้ เท่านี้แหล่ะ ปรารถนา จากห้วงใน ที่อยากบอก และฝากให้ จากใจนักเดินทาง เห็นน้องมอง ดวงดาว ที่วาววับ พลันหัวใจ ก็สลับ กลับแตกต่าง จากเปลี่ยวเหงา มาเนิ่นนาน ถึงกาลปล่อยวาง อบอุ่นใจ หายจากคว้าง เพียงนางเข้ามา เห็นน้องพี่ ยิ้มหล้า ตาแวววับ แลน่าจับ น่าจอง ครองชิวหา ขอมือซิ น้องพี่ สักเวลา พอได้จุม พิตแก้วตา ก่อนลาไกล ไม่อยากให้ อรุณรุ่ง พุ่งตอนเช้า ไม่อยากตื่น พบเรื่องราว ที่ร้าวร้าย ไม่อยากจาก นวลนาง แรมร้างไป ไม่อยากจาก ไปไหน ให้อกตรม พี่อยากให้ เวลา หยุดตรงนี้ ตรงตรงที่ มีเรา ร่วมสุขสม นั่งคลอเคลีย ท่ามแสงจันทร์ หฤหรรษ์อารมณ์ หยุดเพียงเรา นั่งชม กันและกันฯ นักเดินทาง...หมายสร้างฝัน...อันเพริศแพร้ว มีลูกแก้ว...แวววัย...ให้หมายมั่น สองสาวหนุ่ม...ทุ่มเทใจ...ให้ต่อกัน ถักทอฝัน...อันสวยงาม...ด้วยความรัก อ่านบทกลอน...อ้อนกัน...หลายวันผ่าน ทุกกลอนกานท์...ผ่านไป...ได้ประจักษ์ เรียงคำร้อย...ถ้อยคารม...คมคายนัก จงสมใจ...ในรัก...จักอวยชัย นักเดินทาง...หมายสร้างฝัน...อันเพริศแพร้ว มีลูกแก้ว...แวววัย...ให้หมายมั่น สองสาวหนุ่ม...ทุ่มเทใจ...ให้ต่อกัน ถักทอฝัน...อันสวยงาม...ด้วยความรัก อ่านบทกลอน...อ้อนกัน...หลายวันผ่าน ทุกกลอนกานท์...ผ่านไป...ได้ประจักษ์ เรียงคำร้อย...ถ้อยคารม...คมคายนัก จงสมใจ...ในรัก...จักอวยชัย อันความรัก...มักมา-ไป...ไม่รู้ตัว อย่าไปกลัว...มัวโอ้เอ้...ทำเฉไฉ ขืนช้านัก...รักอาจเสีย...ละเหี่ยใจ เมื่อทรามวัย...ให้โอกาส...อย่าพลาดเชียว เพียงอ่านดู...รู้ทันที...เธอมีใจ หากพลาดไป...ไม่ช้า...นั่งหน้าเหี่ยว เกิดเป็นชาย...หมายหญิงซึ้ง...เพียงหนึ่งเดียว อาจต้องเที่ยว...เสาะหา...เป็นช้านาน จะตามอ่าน...กานท์กลอน...สุนทรถ้อย ที่หยดย้อย...ร้อยเรียง...สำเนียงหวาน ของน้องรัก...นักเดินทาง...อย่างเบิกบาน สุขสำราญ...นะน้อง...ทั้งสองคน.... ถ้ามีการด์เชิญ ก็ส่งไปตามที่อยู่ของพี่ ตามที่ลงไว้หน้าส่วนตัวนะ 55555 ใช่ที่ว่า ความรัก มักไม่แน่ แต่ผมแค่ คนเดินทาง สุดหยั่งได้ เขาอาจสูงส่ง เกินหมายใจ เธอจะมา สนอย่างไร คนไร้รัง เธออาจเพียง ทักทาย หน่ายก็จาก ผืนปฐพีนี้มีมาก ชายในหวัง เพียงเศษดิน มีกลิ่นโคลน มิอาจรั้ง ประดุจดัง เจ้าหมานั่ง เห่าเครื่องบิน หวังจะเด็ด ดอกฟ้า มาเชยชิด เพียงเท่านี้ รู้สึกผิด ปิดทางสิ้น เข้าใจดี พี่ชาย ผมเป็นดิน จะไปหวัง ให้แดดิ้น อยู่ทำไม เพียงได้ต่อ สำนวนกลอน สุนทรหวาน เพียงเท่านี้ ก็เป็นทาน สุดฝันใฝ่ เธอให้เกียรติ ตอบกลอนมา ก็ชื่นใจ มิกล้าหวัง สิ่งใด มากกว่านี้ นักเดินทางผู้ร้างเปล่า มิอาจคว้ากิ่งดาวมาเชยชม คงไม่อาจทำให้สม ดุจดั่งคำชมที่ว่าไว้... หากจะมีวันที่พี่ว่า ถามเธอผู้มีราคาเองเถิด... หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: lookgaow ที่ 21 กันยายน 2008, 04:48:PM อ้างถึง ศาลาน้อง มีอกอุ่น กรุ่นความรัก ตัวพี่เอง ก็ประจักษ์ รักอยู่หนา เคยหนุนนอน อ้อนออด ทอดกายา ยามเหนื่อยล้า จากแรมรอน พักผ่อนใจ ชวนพี่นับ ดาวเดือน ที่เกลื่อนฟ้า น้องพี่ อยากสบหน้า กันใช่ไหม นั่นเลย ดาวที่แจ่ม จ้ากว่าใคร ให้แทนตัว พี่ก็ได้ ชมไว้ต่างหน้า ไหนพี่มอง จ้องฟ้า ในครานี้ ดวงไหนหรือ ที่มี ดวงใหญ่กว่า เอ่ะนั่นไง ดาวดวงนั้น ข้างจันทรา ว้าว สองเรา จ้องสบตา สุขกว่าอื่นใด ในยามนี้ ที่พี่มอง ท้องฟ้ากว้าง แล้วเธอล่ะ น้องนาง มองอยู่ไหม หากว่ายัง พี่รออยู่ จงรีบไป เราจะสร้าง ความสุขให้ กันและกันฯ ขอพี่ฝันหวานเท่านี้ก่อน พรุ่งนี้ตื่นต้องรีบจร ออกเดินทาง... รู้สึกแปลกใยจันทร์จ้อง...มองคืนนี้ สงสัยพี่คนดี...ส่งใจให้ ดาวดวงน้อยร้องว่าหนัก...เพราะพี่ฝากความห่วงใย รีบรีบรับไปได้ไหม...ความคิดถึงช่างมากมายล้นดารา มองซิจ๊ะ...น้องคอยมองดวงดาวอยู่ ดาวเจ้าชู้...ทำหยอกเย้าเฝ้ามองหน้า เขินแล้วนะ...น้องอวยอายเจ้าชายตา ดวงจันทรา...หัวเราะร่าท้าแสงจันทร์ นอนได้แล้วคนดี...ราตรีดึก อย่ามัวคึก...กับดวงดาวที่พราวนั่น ใกล้เช้าแล้ว...เริ่มสิ้นแววของแสงจันทร์ ดวงตะวันเริ่มเคลื่อนขับ...ทับดารา emo_29 emo_29 emo_29 ว้าว! ช่างสุขใจ อะไรเช่นนี้ เพียงน้องพี่ รับรู้สาร ฝากวานให้ เท่านี้แหล่ะ ปรารถนา จากห้วงใน ที่อยากบอก และฝากให้ จากใจนักเดินทาง เห็นน้องมอง ดวงดาว ที่วาววับ พลันหัวใจ ก็สลับ กลับแตกต่าง จากเปลี่ยวเหงา มาเนิ่นนาน ถึงกาลปล่อยวาง อบอุ่นใจ หายจากคว้าง เพียงนางเข้ามา เห็นน้องพี่ ยิ้มหล้า ตาแวววับ แลน่าจับ น่าจอง ครองชิวหา ขอมือซิ น้องพี่ สักเวลา พอได้จุม พิตแก้วตา ก่อนลาไกล ไม่อยากให้ อรุณรุ่ง พุ่งตอนเช้า ไม่อยากตื่น พบเรื่องราว ที่ร้าวร้าย ไม่อยากจาก นวลนาง แรมร้างไป ไม่อยากจาก ไปไหน ให้อกตรม พี่อยากให้ เวลา หยุดตรงนี้ ตรงตรงที่ มีเรา ร่วมสุขสม นั่งคลอเคลีย ท่ามแสงจันทร์ หฤหรรษ์อารมณ์ หยุดเพียงเรา นั่งชม กันและกันฯ นักเดินทาง...หมายสร้างฝัน...อันเพริศแพร้ว มีลูกแก้ว...แวววัย...ให้หมายมั่น สองสาวหนุ่ม...ทุ่มเทใจ...ให้ต่อกัน ถักทอฝัน...อันสวยงาม...ด้วยความรัก อ่านบทกลอน...อ้อนกัน...หลายวันผ่าน ทุกกลอนกานท์...ผ่านไป...ได้ประจักษ์ เรียงคำร้อย...ถ้อยคารม...คมคายนัก จงสมใจ...ในรัก...จักอวยชัย นักเดินทาง...หมายสร้างฝัน...อันเพริศแพร้ว มีลูกแก้ว...แวววัย...ให้หมายมั่น สองสาวหนุ่ม...ทุ่มเทใจ...ให้ต่อกัน ถักทอฝัน...อันสวยงาม...ด้วยความรัก อ่านบทกลอน...อ้อนกัน...หลายวันผ่าน ทุกกลอนกานท์...ผ่านไป...ได้ประจักษ์ เรียงคำร้อย...ถ้อยคารม...คมคายนัก จงสมใจ...ในรัก...จักอวยชัย อันความรัก...มักมา-ไป...ไม่รู้ตัว อย่าไปกลัว...มัวโอ้เอ้...ทำเฉไฉ ขืนช้านัก...รักอาจเสีย...ละเหี่ยใจ เมื่อทรามวัย...ให้โอกาส...อย่าพลาดเชียว เพียงอ่านดู...รู้ทันที...เธอมีใจ หากพลาดไป...ไม่ช้า...นั่งหน้าเหี่ยว เกิดเป็นชาย...หมายหญิงซึ้ง...เพียงหนึ่งเดียว อาจต้องเที่ยว...เสาะหา...เป็นช้านาน จะตามอ่าน...กานท์กลอน...สุนทรถ้อย ที่หยดย้อย...ร้อยเรียง...สำเนียงหวาน ของน้องรัก...นักเดินทาง...อย่างเบิกบาน สุขสำราญ...นะน้อง...ทั้งสองคน.... ถ้ามีการด์เชิญ ก็ส่งไปตามที่อยู่ของพี่ ตามที่ลงไว้หน้าส่วนตัวนะ 55555 ใช่ที่ว่า ความรัก มักไม่แน่ แต่ผมแค่ คนเดินทาง สุดหยั่งได้ เขาอาจสูงส่ง เกินหมายใจ เธอจะมา สนอย่างไร คนไร้รัง เธออาจเพียง ทักทาย หน่ายก็จาก ผืนปฐพีนี้มีมาก ชายในหวัง เพียงเศษดิน มีกลิ่นโคลน มิอาจรั้ง ประดุจดัง เจ้าหมานั่ง เห่าเครื่องบิน หวังจะเด็ด ดอกฟ้า มาเชยชิด เพียงเท่านี้ รู้สึกผิด ปิดทางสิ้น เข้าใจดี พี่ชาย ผมเป็นดิน จะไปหวัง ให้แดดิ้น อยู่ทำไม เพียงได้ต่อ สำนวนกลอน สุนทรหวาน เพียงเท่านี้ ก็เป็นทาน สุดฝันใฝ่ เธอให้เกียรติ ตอบกลอนมา ก็ชื่นใจ มิกล้าหวัง สิ่งใด มากกว่านี้ นักเดินทางผู้ร้างเปล่า มิอาจคว้ากิ่งดาวมาเชยชม คงไม่อาจทำให้สม ดุจดั่งคำชมที่ว่าไว้... หากจะมีวันที่พี่ว่า ถามเธอผู้มีราคาเองเถิด... ขอบคุณที่พี่เปรียบ เทียบดอกฟ้า แต่คงสูงเกินคว้า...ไร้ค่าเท่า น้องอยากเป็นเพียงดอกไม้ในใจเรา ยามน้องพี่เศร้า...เฝ้าปลอบกัน ตอบไม่ได้ว่าคิดอย่างไร...กับพี่แน่ ในอนาคตพี่เจอคู่แท้...อาจแปรผัน ให้เวลาเราเรียนรู้...ซึ่งกันและกัน เรื่องของอนาคตนั้น...ปล่อยให้มันเดินไป บางคนได้อ่านกลอน...สุนทรกล่าว อาจคิดว่าเรื่องราวของเรา...คือรักใหญ่ เพียงแค่อารมณ์กลอน...เอนอ่อนไหว ได้โปรดอย่าคิดไกล...กว่าใจเรา มีบางครั้งยังรู้สึก...นึกอ่อนไหว แค่เพียงบทกลอนอ้อนใจ...ใช่หรือเปล่า ฤา เพียงความรู้สึก..นึกเหงาเหงา เลยไม่แน่ใจว่าพี่คิดอะไรอยู่เล่า...เดาไม่เป็น ขอขอบคุณกำลังใจที่มอบให้ แต่ทุกทุกเรื่องไม่ได้เป็นไป...อย่างที่เห็น ปล่อยให้เกิดให้เป็นไป...ตามกรรมเวร แม้คำตอบที่ได้อาจไม่เป็น...เช่นต้องการ emo_58 emo_107 emo_95 หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 21 กันยายน 2008, 11:02:PM อ้างถึง ศาลาน้อง มีอกอุ่น กรุ่นความรัก ตัวพี่เอง ก็ประจักษ์ รักอยู่หนา เคยหนุนนอน อ้อนออด ทอดกายา ยามเหนื่อยล้า จากแรมรอน พักผ่อนใจ ชวนพี่นับ ดาวเดือน ที่เกลื่อนฟ้า น้องพี่ อยากสบหน้า กันใช่ไหม นั่นเลย ดาวที่แจ่ม จ้ากว่าใคร ให้แทนตัว พี่ก็ได้ ชมไว้ต่างหน้า ไหนพี่มอง จ้องฟ้า ในครานี้ ดวงไหนหรือ ที่มี ดวงใหญ่กว่า เอ่ะนั่นไง ดาวดวงนั้น ข้างจันทรา ว้าว สองเรา จ้องสบตา สุขกว่าอื่นใด ในยามนี้ ที่พี่มอง ท้องฟ้ากว้าง แล้วเธอล่ะ น้องนาง มองอยู่ไหม หากว่ายัง พี่รออยู่ จงรีบไป เราจะสร้าง ความสุขให้ กันและกันฯ ขอพี่ฝันหวานเท่านี้ก่อน พรุ่งนี้ตื่นต้องรีบจร ออกเดินทาง... รู้สึกแปลกใยจันทร์จ้อง...มองคืนนี้ สงสัยพี่คนดี...ส่งใจให้ ดาวดวงน้อยร้องว่าหนัก...เพราะพี่ฝากความห่วงใย รีบรีบรับไปได้ไหม...ความคิดถึงช่างมากมายล้นดารา มองซิจ๊ะ...น้องคอยมองดวงดาวอยู่ ดาวเจ้าชู้...ทำหยอกเย้าเฝ้ามองหน้า เขินแล้วนะ...น้องอวยอายเจ้าชายตา ดวงจันทรา...หัวเราะร่าท้าแสงจันทร์ นอนได้แล้วคนดี...ราตรีดึก อย่ามัวคึก...กับดวงดาวที่พราวนั่น ใกล้เช้าแล้ว...เริ่มสิ้นแววของแสงจันทร์ ดวงตะวันเริ่มเคลื่อนขับ...ทับดารา emo_29 emo_29 emo_29 ว้าว! ช่างสุขใจ อะไรเช่นนี้ เพียงน้องพี่ รับรู้สาร ฝากวานให้ เท่านี้แหล่ะ ปรารถนา จากห้วงใน ที่อยากบอก และฝากให้ จากใจนักเดินทาง เห็นน้องมอง ดวงดาว ที่วาววับ พลันหัวใจ ก็สลับ กลับแตกต่าง จากเปลี่ยวเหงา มาเนิ่นนาน ถึงกาลปล่อยวาง อบอุ่นใจ หายจากคว้าง เพียงนางเข้ามา เห็นน้องพี่ ยิ้มหล้า ตาแวววับ แลน่าจับ น่าจอง ครองชิวหา ขอมือซิ น้องพี่ สักเวลา พอได้จุม พิตแก้วตา ก่อนลาไกล ไม่อยากให้ อรุณรุ่ง พุ่งตอนเช้า ไม่อยากตื่น พบเรื่องราว ที่ร้าวร้าย ไม่อยากจาก นวลนาง แรมร้างไป ไม่อยากจาก ไปไหน ให้อกตรม พี่อยากให้ เวลา หยุดตรงนี้ ตรงตรงที่ มีเรา ร่วมสุขสม นั่งคลอเคลีย ท่ามแสงจันทร์ หฤหรรษ์อารมณ์ หยุดเพียงเรา นั่งชม กันและกันฯ นักเดินทาง...หมายสร้างฝัน...อันเพริศแพร้ว มีลูกแก้ว...แวววัย...ให้หมายมั่น สองสาวหนุ่ม...ทุ่มเทใจ...ให้ต่อกัน ถักทอฝัน...อันสวยงาม...ด้วยความรัก อ่านบทกลอน...อ้อนกัน...หลายวันผ่าน ทุกกลอนกานท์...ผ่านไป...ได้ประจักษ์ เรียงคำร้อย...ถ้อยคารม...คมคายนัก จงสมใจ...ในรัก...จักอวยชัย นักเดินทาง...หมายสร้างฝัน...อันเพริศแพร้ว มีลูกแก้ว...แวววัย...ให้หมายมั่น สองสาวหนุ่ม...ทุ่มเทใจ...ให้ต่อกัน ถักทอฝัน...อันสวยงาม...ด้วยความรัก อ่านบทกลอน...อ้อนกัน...หลายวันผ่าน ทุกกลอนกานท์...ผ่านไป...ได้ประจักษ์ เรียงคำร้อย...ถ้อยคารม...คมคายนัก จงสมใจ...ในรัก...จักอวยชัย อันความรัก...มักมา-ไป...ไม่รู้ตัว อย่าไปกลัว...มัวโอ้เอ้...ทำเฉไฉ ขืนช้านัก...รักอาจเสีย...ละเหี่ยใจ เมื่อทรามวัย...ให้โอกาส...อย่าพลาดเชียว เพียงอ่านดู...รู้ทันที...เธอมีใจ หากพลาดไป...ไม่ช้า...นั่งหน้าเหี่ยว เกิดเป็นชาย...หมายหญิงซึ้ง...เพียงหนึ่งเดียว อาจต้องเที่ยว...เสาะหา...เป็นช้านาน จะตามอ่าน...กานท์กลอน...สุนทรถ้อย ที่หยดย้อย...ร้อยเรียง...สำเนียงหวาน ของน้องรัก...นักเดินทาง...อย่างเบิกบาน สุขสำราญ...นะน้อง...ทั้งสองคน.... ถ้ามีการด์เชิญ ก็ส่งไปตามที่อยู่ของพี่ ตามที่ลงไว้หน้าส่วนตัวนะ 55555 ใช่ที่ว่า ความรัก มักไม่แน่ แต่ผมแค่ คนเดินทาง สุดหยั่งได้ เขาอาจสูงส่ง เกินหมายใจ เธอจะมา สนอย่างไร คนไร้รัง เธออาจเพียง ทักทาย หน่ายก็จาก ผืนปฐพีนี้มีมาก ชายในหวัง เพียงเศษดิน มีกลิ่นโคลน มิอาจรั้ง ประดุจดัง เจ้าหมานั่ง เห่าเครื่องบิน หวังจะเด็ด ดอกฟ้า มาเชยชิด เพียงเท่านี้ รู้สึกผิด ปิดทางสิ้น เข้าใจดี พี่ชาย ผมเป็นดิน จะไปหวัง ให้แดดิ้น อยู่ทำไม เพียงได้ต่อ สำนวนกลอน สุนทรหวาน เพียงเท่านี้ ก็เป็นทาน สุดฝันใฝ่ เธอให้เกียรติ ตอบกลอนมา ก็ชื่นใจ มิกล้าหวัง สิ่งใด มากกว่านี้ นักเดินทางผู้ร้างเปล่า มิอาจคว้ากิ่งดาวมาเชยชม คงไม่อาจทำให้สม ดุจดั่งคำชมที่ว่าไว้... หากจะมีวันที่พี่ว่า ถามเธอผู้มีราคาเองเถิด... ขอบคุณที่พี่เปรียบ เทียบดอกฟ้า แต่คงสูงเกินคว้า...ไร้ค่าเท่า น้องอยากเป็นเพียงดอกไม้ในใจเรา ยามน้องพี่เศร้า...เฝ้าปลอบกัน ตอบไม่ได้ว่าคิดอย่างไร...กับพี่แน่ ในอนาคตพี่เจอคู่แท้...อาจแปรผัน ให้เวลาเราเรียนรู้...ซึ่งกันและกัน เรื่องของอนาคตนั้น...ปล่อยให้มันเดินไป บางคนได้อ่านกลอน...สุนทรกล่าว อาจคิดว่าเรื่องราวของเรา...คือรักใหญ่ เพียงแค่อารมณ์กลอน...เอนอ่อนไหว ได้โปรดอย่าคิดไกล...กว่าใจเรา มีบางครั้งยังรู้สึก...นึกอ่อนไหว แค่เพียงบทกลอนอ้อนใจ...ใช่หรือเปล่า ฤา เพียงความรู้สึก..นึกเหงาเหงา เลยไม่แน่ใจว่าพี่คิดอะไรอยู่เล่า...เดาไม่เป็น ขอขอบคุณกำลังใจที่มอบให้ แต่ทุกทุกเรื่องไม่ได้เป็นไป...อย่างที่เห็น ปล่อยให้เกิดให้เป็นไป...ตามกรรมเวร แม้คำตอบที่ได้อาจไม่เป็น...เช่นต้องการ emo_58 emo_107 emo_95 อันที่จริง น้องก็เปรียบ เทียบดอกฟ้า ที่พี่ยา มิอาจเอื้อม เงื้อมไม่ถึง ดั่งเอ่ยปาก ว่าไว้ เพียงคนึง มิอาจเอื้อม ปองถึง น้องนวลนาง พี่เป็นดิน ถวิลดาว คงร้าวแน่ อย่าเลยน้อง พี่เพียงแค่ หัวใจว่าง เลยเอ่ยทัก นักกวี เพียงเดินทาง นี่อาจเป็นระหว่าง ทางสัญจร พี่เข้าใจ ในเรื่องราว เท่าบันทึก ไม่กล้านึก เพ้อฝันไกล ให้หนาวร้อน อย่างน้องว่า สำนวนจา พาอาวรณ์ ทำให้เห็น เช่นบทกลอน อย่างที่เป็น ให้เวลา พาเดินไป นัยน้องว่า มิปรารถนา กำหนดใจ ให้คับเข็ญ วันเวลา จะพิสูจน์ สิ่งที่เป็น เอาละข้อนี้พี่เห็น และเข้าใจ ใจของเรา เราสอง ตรองรู้แน่ ใจเขา เราอย่างแคร์ จะได้ไหม เพียงสองเรา เข้าใจกัน สัมพันธ์อย่างไร เท่านี้พอ ก็สุขใจ ไร้กังวล พี่เป็นนักเดินทาง ยังย่างก้าว วันข้างหน้า อาจเรื่องราว ร้าวสับสน เอาเถอะ ขอใจเรา เพียงสองคน แม้โลกหล้า อู้อล อย่าสนใจ เราจะก้าวย่างในหนทางแห่งนักกวี แม้มีเสี้ยวถ้อยแห่งวจีใดทัดทาน... หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 21 กันยายน 2008, 11:06:PM นักเดินทางลืมวาไปแล้วหนอ emo_23 ไม่เคยรอเคยทักกันบ้างหนา emo_52 ทำแบบนี้น้องเจ็บและปวดเหมือนกับยา emo_02 ที่เป็นฆ่ายาพิษมาสั่งตาย emo_30 ------------------------------------------------------ แต่งอารายก็ม่ายรุ emo_19 emo_20 หาได้ลืม เลือนลาง น้องนางนี่ โอ้คนดี อย่าน้อยใจ ไปเลยหนา น้องของพี่ ยังคือน้องเสมอมา ไม่เคยลืม เลือนเลยว่า มีน้องญาในใจ อาจพี่เผลอ หรือละเมอ เพ้อไปบ้าง ขออภัย โปรดน้องนาง อย่าว่าให้ พี่นั่นนะ อย่างนี้แหล่ะ ต้องทำใจ ถึงอย่างไร ใจของพี่ มีน้องนาง ยังทายทัก นักเดินทาง กวีน้อย เดินต้อย ต้อย ตามหลังพี่ ไม่หนีห่าง เอาล่ะพี่อาจลืม หลงเดินทาง ลืมไปว่า อยู่ข้างๆ ยังมีน้อง อิอิ เราจะร่วมเดินบนถนนแห่งบทกวี ด้วยมิตรและไมตรี ของสองเรา... หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: lookgaow ที่ 22 กันยายน 2008, 01:35:PM อ้างถึง อันที่จริง น้องก็เปรียบ เทียบดอกฟ้า ที่พี่ยา มิอาจเอื้อม เงื้อมไม่ถึง ดั่งเอ่ยปาก ว่าไว้ เพียงคนึง มิอาจเอื้อม ปองถึง น้องนวลนาง พี่เป็นดิน ถวิลดาว คงร้าวแน่ อย่าเลยน้อง พี่เพียงแค่ หัวใจว่าง เลยเอ่ยทัก นักกวี เพียงเดินทาง นี่อาจเป็นระหว่าง ทางสัญจร พี่เข้าใจ ในเรื่องราว เท่าบันทึก ไม่กล้านึก เพ้อฝันไกล ให้หนาวร้อน อย่างน้องว่า สำนวนจา พาอาวรณ์ ทำให้เห็น เช่นบทกลอน อย่างที่เป็น ให้เวลา พาเดินไป นัยน้องว่า มิปรารถนา กำหนดใจ ให้คับเข็ญ วันเวลา จะพิสูจน์ สิ่งที่เป็น เอาละข้อนี้พี่เห็น และเข้าใจ ใจของเรา เราสอง ตรองรู้แน่ ใจเขา เราอย่างแคร์ จะได้ไหม เพียงสองเรา เข้าใจกัน สัมพันธ์อย่างไร เท่านี้พอ ก็สุขใจ ไร้กังวล พี่เป็นนักเดินทาง ยังย่างก้าว วันข้างหน้า อาจเรื่องราว ร้าวสับสน เอาเถอะ ขอใจเรา เพียงสองคน แม้โลกหล้า อู้อล อย่าสนใจ เราจะก้าวย่างในหนทางแห่งนักกวี แม้มีเสี้ยวถ้อยแห่งวจีใดทัดทาน... พี่เป็นดิน ถวิลดาว คงร้าวแน่ อย่าเลยน้อง พี่เพียงแค่ หัวใจว่าง ดาวก้อแค่ เศษดิน ยิลฟ้ากว้าง คินกับดาว เราร่วมทาง เสมอมา อยู่ข้างบน ก้อแอบเหงา เศร้าดวงจิต ข้างล่างพิศ คิดถึงน้อง จ้องมองฟ้า ดาวคิดถึงดิน ยังแอบมอง จ้องลงมา แค่เห็นหน้า รับรู้ว่า เรามีกัน ฟ้าแผ่นดิน แค่เส้นขนาน ทางเส้นหนึ่ง แม้ห่างไกล เกินเอื้อมถึง อย่าหมดฝัน เส้นขนาน อาจบรรจบ พบซึ่งกัน ถ้าเธอจะ รอวันนั้น ฉันก้อรอ ทางอีกไกล พี่เดินไป คงเหนื่อยนัก หากวันใด หาที่พัก ใจทดท้อ จำไว้นะ ยังมีน้องคนนี้ ที่คอยรอ จะคอยเฝ้าพะเน้าพะนอ...ขอดูแล emo_58 emo_107 emo_95 หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 22 กันยายน 2008, 02:24:PM อ้างถึง อันที่จริง น้องก็เปรียบ เทียบดอกฟ้า ที่พี่ยา มิอาจเอื้อม เงื้อมไม่ถึง ดั่งเอ่ยปาก ว่าไว้ เพียงคนึง มิอาจเอื้อม ปองถึง น้องนวลนาง พี่เป็นดิน ถวิลดาว คงร้าวแน่ อย่าเลยน้อง พี่เพียงแค่ หัวใจว่าง เลยเอ่ยทัก นักกวี เพียงเดินทาง นี่อาจเป็นระหว่าง ทางสัญจร พี่เข้าใจ ในเรื่องราว เท่าบันทึก ไม่กล้านึก เพ้อฝันไกล ให้หนาวร้อน อย่างน้องว่า สำนวนจา พาอาวรณ์ ทำให้เห็น เช่นบทกลอน อย่างที่เป็น ให้เวลา พาเดินไป นัยน้องว่า มิปรารถนา กำหนดใจ ให้คับเข็ญ วันเวลา จะพิสูจน์ สิ่งที่เป็น เอาละข้อนี้พี่เห็น และเข้าใจ ใจของเรา เราสอง ตรองรู้แน่ ใจเขา เราอย่างแคร์ จะได้ไหม เพียงสองเรา เข้าใจกัน สัมพันธ์อย่างไร เท่านี้พอ ก็สุขใจ ไร้กังวล พี่เป็นนักเดินทาง ยังย่างก้าว วันข้างหน้า อาจเรื่องราว ร้าวสับสน เอาเถอะ ขอใจเรา เพียงสองคน แม้โลกหล้า อู้อล อย่าสนใจ เราจะก้าวย่างในหนทางแห่งนักกวี แม้มีเสี้ยวถ้อยแห่งวจีใดทัดทาน... พี่เป็นดิน ถวิลดาว คงร้าวแน่ อย่าเลยน้อง พี่เพียงแค่ หัวใจว่าง ดาวก้อแค่ เศษดิน ยิลฟ้ากว้าง คินกับดาว เราร่วมทาง เสมอมา อยู่ข้างบน ก้อแอบเหงา เศร้าดวงจิต ข้างล่างพิศ คิดถึงน้อง จ้องมองฟ้า ดาวคิดถึงดิน ยังแอบมอง จ้องลงมา แค่เห็นหน้า รับรู้ว่า เรามีกัน ฟ้าแผ่นดิน แค่เส้นขนาน ทางเส้นหนึ่ง แม้ห่างไกล เกินเอื้อมถึง อย่าหมดฝัน เส้นขนาน อาจบรรจบ พบซึ่งกัน ถ้าเธอจะ รอวันนั้น ฉันก้อรอ ทางอีกไกล พี่เดินไป คงเหนื่อยนัก หากวันใด หาที่พัก ใจทดท้อ จำไว้นะ ยังมีน้องคนนี้ ที่คอยรอ จะคอยเฝ้าพะเน้าพะนอ...ขอดูแล emo_58 emo_107 emo_95 มิตรภาพแห่งดิน-ดาว ยาวนานนัก พี่เอง เคยรู้จักแต่ครั้งไหน ผ่านเวลา มาเนิ่นนาน กาลผ่านไกล ดินไม่เคย ถอยห่างไป จากใจดาว ดาวกับดิน แม้สุดดิ้น จะอาจเอื้อม พี่ขอเชื่อม หัวใจ ด้วยไอขาว สายหมอก และสายลม โอบอม เรื่องราว จากมวลดิน ในถิ่นด้าว สู่ดาวดง พี่เป็นดิน จะจ้องดาว ทุกคราวค่ำ อาจยินเสียง ดินร้องร่ำ เป็นผุยผง ให้ลอยล่อง เป็นไอฝุ่น ก็ตกลง ใช่ว่าใจ ไม่อยากส่ง แต่คงมิอาจทำ... แม้ผงดินที่นักเดินทางย่างย่ำ อยากล่องลอยเป็นกอบกำ ไปสู่ฟ้า แต่ด้วยความจริงแรงโน้มถ่วงห้วงโลกา ดินก็ตกลงมา...ค่าเพียงดิน หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: lookgaow ที่ 22 กันยายน 2008, 03:46:PM อ้างถึง อ้างถึง อันที่จริง น้องก็เปรียบ เทียบดอกฟ้า ที่พี่ยา มิอาจเอื้อม เงื้อมไม่ถึง ดั่งเอ่ยปาก ว่าไว้ เพียงคนึง มิอาจเอื้อม ปองถึง น้องนวลนาง พี่เป็นดิน ถวิลดาว คงร้าวแน่ อย่าเลยน้อง พี่เพียงแค่ หัวใจว่าง เลยเอ่ยทัก นักกวี เพียงเดินทาง นี่อาจเป็นระหว่าง ทางสัญจร พี่เข้าใจ ในเรื่องราว เท่าบันทึก ไม่กล้านึก เพ้อฝันไกล ให้หนาวร้อน อย่างน้องว่า สำนวนจา พาอาวรณ์ ทำให้เห็น เช่นบทกลอน อย่างที่เป็น ให้เวลา พาเดินไป นัยน้องว่า มิปรารถนา กำหนดใจ ให้คับเข็ญ วันเวลา จะพิสูจน์ สิ่งที่เป็น เอาละข้อนี้พี่เห็น และเข้าใจ ใจของเรา เราสอง ตรองรู้แน่ ใจเขา เราอย่างแคร์ จะได้ไหม เพียงสองเรา เข้าใจกัน สัมพันธ์อย่างไร เท่านี้พอ ก็สุขใจ ไร้กังวล พี่เป็นนักเดินทาง ยังย่างก้าว วันข้างหน้า อาจเรื่องราว ร้าวสับสน เอาเถอะ ขอใจเรา เพียงสองคน แม้โลกหล้า อู้อล อย่าสนใจ เราจะก้าวย่างในหนทางแห่งนักกวี แม้มีเสี้ยวถ้อยแห่งวจีใดทัดทาน... พี่เป็นดิน ถวิลดาว คงร้าวแน่ อย่าเลยน้อง พี่เพียงแค่ หัวใจว่าง ดาวก้อแค่ เศษดิน ยิลฟ้ากว้าง คินกับดาว เราร่วมทาง เสมอมา อยู่ข้างบน ก้อแอบเหงา เศร้าดวงจิต ข้างล่างพิศ คิดถึงน้อง จ้องมองฟ้า ดาวคิดถึงดิน ยังแอบมอง จ้องลงมา แค่เห็นหน้า รับรู้ว่า เรามีกัน ฟ้าแผ่นดิน แค่เส้นขนาน ทางเส้นหนึ่ง แม้ห่างไกล เกินเอื้อมถึง อย่าหมดฝัน เส้นขนาน อาจบรรจบ พบซึ่งกัน ถ้าเธอจะ รอวันนั้น ฉันก้อรอ ทางอีกไกล พี่เดินไป คงเหนื่อยนัก หากวันใด หาที่พัก ใจทดท้อ จำไว้นะ ยังมีน้องคนนี้ ที่คอยรอ จะคอยเฝ้าพะเน้าพะนอ...ขอดูแล emo_58 emo_107 emo_95 มิตรภาพแห่งดิน-ดาว ยาวนานนัก พี่เอง เคยรู้จักแต่ครั้งไหน ผ่านเวลา มาเนิ่นนาน กาลผ่านไกล ดินไม่เคย ถอยห่างไป จากใจดาว ดาวกับดิน แม้สุดดิ้น จะอาจเอื้อม พี่ขอเชื่อม หัวใจ ด้วยไอขาว สายหมอก และสายลม โอบอม เรื่องราว จากมวลดิน ในถิ่นด้าว สู่ดาวดง พี่เป็นดิน จะจ้องดาว ทุกคราวค่ำ อาจยินเสียง ดินร้องร่ำ เป็นผุยผง ให้ลอยล่อง เป็นไอฝุ่น ก็ตกลง ใช่ว่าใจ ไม่อยากส่ง แต่คงมิอาจทำ... แม้ผงดินที่นักเดินทางย่างย่ำ อยากล่องลอยเป็นกอบกำ ไปสู่ฟ้า แต่ด้วยความจริงแรงโน้มถ่วงห้วงโลกา ดินก็ตกลงมา...ค่าเพียงดิน เมื่อไหร่หนา อุ่นไอดิน ส่งกลิ่นถึง ห้วงคำนึง รู้สึกเศร้า เคล้าสงสาร ดินร้องร่ำ เป็นผุยผง คงทรมาร แค่ไอฝุ่น เพียงไม่นาน พลันร่วงดิน ดาวดวงน้อย สร้อยโศกา พาใจเศร้า เหม่อมองเจ้า แล้วร่ำไห้ ใจถวิล น้ำตาดาว พราวพร่วง ล่วงสู่ดิน ใจถวิล คิดถึงเล่า เจ้าดินแดน จันทร์สงสาร ดาวร้องไห้ หลายล้านหยด รักรันทด ดาวจากดิน ถิ่นห่วงแหน น้ำตาดาว เปรียบสายฝน หล่นดินแดน หยาดฝนแทน น้ำตาดาว เฝ้าคำนึง emo_79 หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 23 กันยายน 2008, 12:57:AM ฉันพึ่งเคย เดินผ่าน มาทางนี้
เห็นคนดี แสนน่ารัก แก้มผ่องใส เห็นคนงาม ผมสลวย เป็นยองใย ชื่ออะไร หรือเจ้า ช่วยบอกที อยากเดินผ่าน ทางนี้ ทุกๆวัน ตัวเจ้านั้น จะว่า พี่ไหมนี่ หากว่าเจ้า เมตตา และปรานี บอกชื่อพี่ ได้ไหมเล่า เจ้าขวัญตา พี่จะได้ เดินผ่าน มาทุกวัน หน้าน้องนั้น แม้พี่ฝัน ยังเห็นหน้า หน้าของเจ้า ฝังลึก ในอุรา หากแม้นว่า พี่มีบุญ อยากได้เจ้าเป็นแฟน [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 23 กันยายน 2008, 02:41:PM เมื่อไหร่หนา อุ่นไอดิน ส่งกลิ่นถึง ห้วงคำนึง รู้สึกเศร้า เคล้าสงสาร ดินร้องร่ำ เป็นผุยผง คงทรมาร แค่ไอฝุ่น เพียงไม่นาน พลันร่วงดิน ดาวดวงน้อย สร้อยโศกา พาใจเศร้า เหม่อมองเจ้า แล้วร่ำไห้ ใจถวิล น้ำตาดาว พราวพร่วง ล่วงสู่ดิน ใจถวิล คิดถึงเล่า เจ้าดินแดน จันทร์สงสาร ดาวร้องไห้ หลายล้านหยด รักรันทด ดาวจากดิน ถิ่นห่วงแหน น้ำตาดาว เปรียบสายฝน หล่นดินแดน หยาดฝนแทน น้ำตาดาว เฝ้าคำนึง emo_79 วิหคน้อย ยามผลอยแรง จากแต่งฟ้า โผลงสู่ พสุธา พักล้าถึง คุ้ยเขี่ยดิน กินเศษหญ้า ฟังสกุณารำพึง ?ฉันเอง บินไม่ถึง ซึ่งฟ้าไกล? หว่ะ! สิ้นหวัง อีกแล้ว มิแคล้วพลาด ดินยังคง มิขลาด จะอาจใฝ่ บอกกับนก วิหคน้อย จงลอยไป บอกกับหมู่ เดือนดาวใน ผืนนภา ว่าข้ารับ อายฝน ที่หล่นล่วง ยังคิดห่วง ดาวเจ้า จะเหงากว่า มิอาจกลั่น อารม ระบมน้ำตา จนน้ำท่วม โลกแล้วหนา หยุดร้องที (ล้อเล่น) ชะโลมใจ ดินไร้ค่า ฉ่ำอุรา เพียงดิน (เอาจริง) หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 23 กันยายน 2008, 02:42:PM เริ่มอิจฉาเเล้วนะท่านพี่หลวง จะเดินหวานใส่อื่นไปถึงไหน น้องคนนี้คงตกกระป๋องสมน้ำใจ ไม่เป็นไร(จะคอยดู)ห่างห่างดีกว่าเอย ----------------------------------------------------- เรามารขัดขวาง....ซึ่งความรัก....มีโทษนัก....ถึงขั้นตาบอด (เพราะความรักทำให้ตาบอดไง) จะอิจฉา ทำไม ให้ใจเศร้า มวลหมู่เรา เพียงญาติมิตร สนิทแน่น เพียงถ้อยคำ สำนวนจา อย่าเรียกแฟน เพียงเกี่ยวก้อย ใช่จูงแขน โอ๊ เรียกแฟนได้ฤา (ล้อเล่นน่า) คือหนึ่งนั้น เพื่อนกัน นักเดินทาง ร่วมก้าวย่าง กันไป อย่าได้ถือ เรา- ท่าน ?เธอ นักเดินทาง ต่างจับมือ สู่เส้นชัย มิได้หรือ คือเพื่อนกัน... หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: ทิคัมพร ที่ 23 กันยายน 2008, 03:59:PM ฉันเพิ่งเดินผ่านมาทางนี้
ทางดี๋ดีสนุกจังนั่งฝันถึง มีแต่คนน่ารักน่าคำนึง มีแต่คำซึ้งๆให้ได้ฟัง ชอบทางนี้จังเลย emo_28 หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 23 กันยายน 2008, 07:06:PM ฉันเพิ่งเดินผ่านมาทางนี้ ทางดี๋ดีสนุกจังนั่งฝันถึง มีแต่คนน่ารักน่าคำนึง มีแต่คำซึ้งๆให้ได้ฟัง ชอบทางนี้จังเลย emo_28 ยินดีซิ ท่านทิฆัมพร ยินดี สู่บทกลอน เว้าวอนของฉัน จะชักชวน ทักทาย ร่วมร่าย รำพัน จากเธอ สู่ฉัน ทุกวัน เวลา คือถนนแห่ง นักเดินทาง ยินดีหากหวังร่วมย่าง ปรารถนา มาสิ ยื่นมือของเธอมา เราจะร่วมกันเดินฝ่า โลกหล้าแดนใด... ยินดีต้อนรับ ท่านทิฆัมพร แม้เราจะไม่เคยทายทัก แต่อยากรู้จักจริงๆๆ หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: lookgaow ที่ 23 กันยายน 2008, 07:54:PM เมื่อไหร่หนา อุ่นไอดิน ส่งกลิ่นถึง ห้วงคำนึง รู้สึกเศร้า เคล้าสงสาร ดินร้องร่ำ เป็นผุยผง คงทรมาร แค่ไอฝุ่น เพียงไม่นาน พลันร่วงดิน ดาวดวงน้อย สร้อยโศกา พาใจเศร้า เหม่อมองเจ้า แล้วร่ำไห้ ใจถวิล น้ำตาดาว พราวพร่วง ล่วงสู่ดิน ใจถวิล คิดถึงเล่า เจ้าดินแดน จันทร์สงสาร ดาวร้องไห้ หลายล้านหยด รักรันทด ดาวจากดิน ถิ่นห่วงแหน น้ำตาดาว เปรียบสายฝน หล่นดินแดน หยาดฝนแทน น้ำตาดาว เฝ้าคำนึง emo_79 วิหคน้อย ยามผลอยแรง จากแต่งฟ้า โผลงสู่ พสุธา พักล้าถึง คุ้ยเขี่ยดิน กินเศษหญ้า ฟังสกุณารำพึง ?ฉันเอง บินไม่ถึง ซึ่งฟ้าไกล? หว่ะ! สิ้นหวัง อีกแล้ว มิแคล้วพลาด ดินยังคง มิขลาด จะอาจใฝ่ บอกกับนก วิหคน้อย จงลอยไป บอกกับหมู่ เดือนดาวใน ผืนนภา ว่าข้ารับ อายฝน ที่หล่นล่วง ยังคิดห่วง ดาวเจ้า จะเหงากว่า มิอาจกลั่น อารม ระบมน้ำตา จนน้ำท่วม โลกแล้วหนา หยุดร้องที (ล้อเล่น) ชะโลมใจ ดินไร้ค่า ฉ่ำอุรา เพียงดิน (เอาจริง) ดาวร้องร่ำ ทำอย่างไร ให้พบหน้า โอ้ดินจ๋า ดาวเศร้าใจ หาใครเหมือน แม้จันทร์อยู่ เป็นเพื่อน คอยย้ำเตือน แต่ใจดาว มิอาจเอื้อน เอ่ยบอกใคร มาวันนี้ ดาวยินดี ที่ฝนตก ฝากวิหค บอกข่าวดิน ได้ยินไหม คืนค่ำนี้ ฝนดาวตก คกลงใจ ดินจะรอ ดูดาวไหม ไต่ลงมา แม้จะนาน สักกี่ปี ที่เกิดฝน ทำให้ดาว ได้ตกหล่น ลงจากฟ้า เพียงพบดิน แค่เศษเสี้ยว ของเวลา สุขเกินกว่า เป็นดารา บนฟ้าไกล emo_10 emo_25 emo_10 หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 24 กันยายน 2008, 07:43:PM เมื่อไหร่หนา อุ่นไอดิน ส่งกลิ่นถึง ห้วงคำนึง รู้สึกเศร้า เคล้าสงสาร ดินร้องร่ำ เป็นผุยผง คงทรมาร แค่ไอฝุ่น เพียงไม่นาน พลันร่วงดิน ดาวดวงน้อย สร้อยโศกา พาใจเศร้า เหม่อมองเจ้า แล้วร่ำไห้ ใจถวิล น้ำตาดาว พราวพร่วง ล่วงสู่ดิน ใจถวิล คิดถึงเล่า เจ้าดินแดน จันทร์สงสาร ดาวร้องไห้ หลายล้านหยด รักรันทด ดาวจากดิน ถิ่นห่วงแหน น้ำตาดาว เปรียบสายฝน หล่นดินแดน หยาดฝนแทน น้ำตาดาว เฝ้าคำนึง emo_79 วิหคน้อย ยามผลอยแรง จากแต่งฟ้า โผลงสู่ พสุธา พักล้าถึง คุ้ยเขี่ยดิน กินเศษหญ้า ฟังสกุณารำพึง ?ฉันเอง บินไม่ถึง ซึ่งฟ้าไกล? หว่ะ! สิ้นหวัง อีกแล้ว มิแคล้วพลาด ดินยังคง มิขลาด จะอาจใฝ่ บอกกับนก วิหคน้อย จงลอยไป บอกกับหมู่ เดือนดาวใน ผืนนภา ว่าข้ารับ อายฝน ที่หล่นล่วง ยังคิดห่วง ดาวเจ้า จะเหงากว่า มิอาจกลั่น อารม ระบมน้ำตา จนน้ำท่วม โลกแล้วหนา หยุดร้องที (ล้อเล่น) ชะโลมใจ ดินไร้ค่า ฉ่ำอุรา เพียงดิน (เอาจริง) ดาวร้องร่ำ ทำอย่างไร ให้พบหน้า โอ้ดินจ๋า ดาวเศร้าใจ หาใครเหมือน แม้จันทร์อยู่ เป็นเพื่อน คอยย้ำเตือน แต่ใจดาว มิอาจเอื้อน เอ่ยบอกใคร มาวันนี้ ดาวยินดี ที่ฝนตก ฝากวิหค บอกข่าวดิน ได้ยินไหม คืนค่ำนี้ ฝนดาวตก คกลงใจ ดินจะรอ ดูดาวไหม ไต่ลงมา แม้จะนาน สักกี่ปี ที่เกิดฝน ทำให้ดาว ได้ตกหล่น ลงจากฟ้า เพียงพบดิน แค่เศษเสี้ยว ของเวลา สุขเกินกว่า เป็นดารา บนฟ้าไกล emo_10 emo_25 emo_10 ฟังดาวร่ำ รำพัน ฉันหวั่นไหว โอ้ดาวเจ้า อยู่แสนไกล อยากไปหา แต่หนทาง ช่างแสนไกล ไร้ปัญญา จะบุกบ่า ฝ่าฟัน นั้นอย่างไร เพียงแหงนมอง ดวงดาว คืนพราวพร่ำ ปราศจาก แม้ถ้อยคำ จะเอื้อนได้ ฉันเดินทาง มาซบลง ตรงผืนทราย แหงนดูดาว ที่เรียงราย ดุจทรายดิน ฉันเอง นักเดินทาง จากต่างที่ ล้าสุดแล้ว แรงที่มี มลายสิ้น ขอเหยียดกาย ท่ามทรายดร ผ่อนชีวิน ก่อนชีวี จะแดดิ้น ณ ถิ่นทราย นักเดินทางล้าแล้ว สายตาที่เคยฉายแววแห่งความหวัง บัดนี้เลือนลาง ราวไร้พลัง นอนจมซากแห่งความหวังที่เหมือนจะพังพินท์ หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: lookgaow ที่ 25 กันยายน 2008, 06:53:PM เมื่อไหร่หนา อุ่นไอดิน ส่งกลิ่นถึง ห้วงคำนึง รู้สึกเศร้า เคล้าสงสาร ดินร้องร่ำ เป็นผุยผง คงทรมาร แค่ไอฝุ่น เพียงไม่นาน พลันร่วงดิน ดาวดวงน้อย สร้อยโศกา พาใจเศร้า เหม่อมองเจ้า แล้วร่ำไห้ ใจถวิล น้ำตาดาว พราวพร่วง ล่วงสู่ดิน ใจถวิล คิดถึงเล่า เจ้าดินแดน จันทร์สงสาร ดาวร้องไห้ หลายล้านหยด รักรันทด ดาวจากดิน ถิ่นห่วงแหน น้ำตาดาว เปรียบสายฝน หล่นดินแดน หยาดฝนแทน น้ำตาดาว เฝ้าคำนึง emo_79 วิหคน้อย ยามผลอยแรง จากแต่งฟ้า โผลงสู่ พสุธา พักล้าถึง คุ้ยเขี่ยดิน กินเศษหญ้า ฟังสกุณารำพึง ?ฉันเอง บินไม่ถึง ซึ่งฟ้าไกล? หว่ะ! สิ้นหวัง อีกแล้ว มิแคล้วพลาด ดินยังคง มิขลาด จะอาจใฝ่ บอกกับนก วิหคน้อย จงลอยไป บอกกับหมู่ เดือนดาวใน ผืนนภา ว่าข้ารับ อายฝน ที่หล่นล่วง ยังคิดห่วง ดาวเจ้า จะเหงากว่า มิอาจกลั่น อารม ระบมน้ำตา จนน้ำท่วม โลกแล้วหนา หยุดร้องที (ล้อเล่น) ชะโลมใจ ดินไร้ค่า ฉ่ำอุรา เพียงดิน (เอาจริง) ดาวร้องร่ำ ทำอย่างไร ให้พบหน้า โอ้ดินจ๋า ดาวเศร้าใจ หาใครเหมือน แม้จันทร์อยู่ เป็นเพื่อน คอยย้ำเตือน แต่ใจดาว มิอาจเอื้อน เอ่ยบอกใคร มาวันนี้ ดาวยินดี ที่ฝนตก ฝากวิหค บอกข่าวดิน ได้ยินไหม คืนค่ำนี้ ฝนดาวตก คกลงใจ ดินจะรอ ดูดาวไหม ไต่ลงมา แม้จะนาน สักกี่ปี ที่เกิดฝน ทำให้ดาว ได้ตกหล่น ลงจากฟ้า เพียงพบดิน แค่เศษเสี้ยว ของเวลา สุขเกินกว่า เป็นดารา บนฟ้าไกล emo_10 emo_25 emo_10 ฟังดาวร่ำ รำพัน ฉันหวั่นไหว โอ้ดาวเจ้า อยู่แสนไกล อยากไปหา แต่หนทาง ช่างแสนไกล ไร้ปัญญา จะบุกบ่า ฝ่าฟัน นั้นอย่างไร เพียงแหงนมอง ดวงดาว คืนพราวพร่ำ ปราศจาก แม้ถ้อยคำ จะเอื้อนได้ ฉันเดินทาง มาซบลง ตรงผืนทราย แหงนดูดาว ที่เรียงราย ดุจทรายดิน ฉันเอง นักเดินทาง จากต่างที่ ล้าสุดแล้ว แรงที่มี มลายสิ้น ขอเหยียดกาย ท่ามทรายดร ผ่อนชีวิน ก่อนชีวี จะแดดิ้น ณ ถิ่นทราย นักเดินทางล้าแล้ว สายตาที่เคยฉายแววแห่งความหวัง บัดนี้เลือนลาง ราวไร้พลัง นอนจมซากแห่งความหวังที่เหมือนจะพังพินท์ อยากจะส่ง ความคิดถึงไป ผ่านสายฝน แต่กลัวคน ข่างล่าง เปียกปอนได้ กลัวเขาต้อง เหน็บหนาว หนาวหัวใจ กลัวไม่มีใคร ยื่นผ้าให้ ไออุ่นพิง อยากจะส่ง ความคิดถึงไป ผ่านสายลม ปลอบโยนเธอ จากขื่นขม ในทุกสิ่ง กลัวพระพาย พัดแรงไป ให้หนาวนิ่ง กลัวเธอทิ้ง ดาวไกล ไม่คอยมอง แล้วจะส่ง ความคิดถึงไป อย่างไรเล่า ดวงดาวเจ้า ต้องสับสน และหม่นหมอง คนข้างล่าง เขายังอยู่ ยังคอยมอง คอยจับจ้อง มองดาวไกล ใจระทม หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 26 กันยายน 2008, 12:38:PM เมื่อไหร่หนา อุ่นไอดิน ส่งกลิ่นถึง ห้วงคำนึง รู้สึกเศร้า เคล้าสงสาร ดินร้องร่ำ เป็นผุยผง คงทรมาร แค่ไอฝุ่น เพียงไม่นาน พลันร่วงดิน ดาวดวงน้อย สร้อยโศกา พาใจเศร้า เหม่อมองเจ้า แล้วร่ำไห้ ใจถวิล น้ำตาดาว พราวพร่วง ล่วงสู่ดิน ใจถวิล คิดถึงเล่า เจ้าดินแดน จันทร์สงสาร ดาวร้องไห้ หลายล้านหยด รักรันทด ดาวจากดิน ถิ่นห่วงแหน น้ำตาดาว เปรียบสายฝน หล่นดินแดน หยาดฝนแทน น้ำตาดาว เฝ้าคำนึง emo_79 วิหคน้อย ยามผลอยแรง จากแต่งฟ้า โผลงสู่ พสุธา พักล้าถึง คุ้ยเขี่ยดิน กินเศษหญ้า ฟังสกุณารำพึง ?ฉันเอง บินไม่ถึง ซึ่งฟ้าไกล? หว่ะ! สิ้นหวัง อีกแล้ว มิแคล้วพลาด ดินยังคง มิขลาด จะอาจใฝ่ บอกกับนก วิหคน้อย จงลอยไป บอกกับหมู่ เดือนดาวใน ผืนนภา ว่าข้ารับ อายฝน ที่หล่นล่วง ยังคิดห่วง ดาวเจ้า จะเหงากว่า มิอาจกลั่น อารม ระบมน้ำตา จนน้ำท่วม โลกแล้วหนา หยุดร้องที (ล้อเล่น) ชะโลมใจ ดินไร้ค่า ฉ่ำอุรา เพียงดิน (เอาจริง) ดาวร้องร่ำ ทำอย่างไร ให้พบหน้า โอ้ดินจ๋า ดาวเศร้าใจ หาใครเหมือน แม้จันทร์อยู่ เป็นเพื่อน คอยย้ำเตือน แต่ใจดาว มิอาจเอื้อน เอ่ยบอกใคร มาวันนี้ ดาวยินดี ที่ฝนตก ฝากวิหค บอกข่าวดิน ได้ยินไหม คืนค่ำนี้ ฝนดาวตก คกลงใจ ดินจะรอ ดูดาวไหม ไต่ลงมา แม้จะนาน สักกี่ปี ที่เกิดฝน ทำให้ดาว ได้ตกหล่น ลงจากฟ้า เพียงพบดิน แค่เศษเสี้ยว ของเวลา สุขเกินกว่า เป็นดารา บนฟ้าไกล emo_10 emo_25 emo_10 ฟังดาวร่ำ รำพัน ฉันหวั่นไหว โอ้ดาวเจ้า อยู่แสนไกล อยากไปหา แต่หนทาง ช่างแสนไกล ไร้ปัญญา จะบุกบ่า ฝ่าฟัน นั้นอย่างไร เพียงแหงนมอง ดวงดาว คืนพราวพร่ำ ปราศจาก แม้ถ้อยคำ จะเอื้อนได้ ฉันเดินทาง มาซบลง ตรงผืนทราย แหงนดูดาว ที่เรียงราย ดุจทรายดิน ฉันเอง นักเดินทาง จากต่างที่ ล้าสุดแล้ว แรงที่มี มลายสิ้น ขอเหยียดกาย ท่ามทรายดร ผ่อนชีวิน ก่อนชีวี จะแดดิ้น ณ ถิ่นทราย นักเดินทางล้าแล้ว สายตาที่เคยฉายแววแห่งความหวัง บัดนี้เลือนลาง ราวไร้พลัง นอนจมซากแห่งความหวังที่เหมือนจะพังพินท์ อยากจะส่ง ความคิดถึงไป ผ่านสายฝน แต่กลัวคน ข่างล่าง เปียกปอนได้ กลัวเขาต้อง เหน็บหนาว หนาวหัวใจ กลัวไม่มีใคร ยื่นผ้าให้ ไออุ่นพิง อยากจะส่ง ความคิดถึงไป ผ่านสายลม ปลอบโยนเธอ จากขื่นขม ในทุกสิ่ง กลัวพระพาย พัดแรงไป ให้หนาวนิ่ง กลัวเธอทิ้ง ดาวไกล ไม่คอยมอง แล้วจะส่ง ความคิดถึงไป อย่างไรเล่า ดวงดาวเจ้า ต้องสับสน และหม่นหมอง คนข้างล่าง เขายังอยู่ ยังคอยมอง คอยจับจ้อง มองดาวไกล ใจระทม เพียงเป็นดาว ที่พราวแสง เติมแต่งฟ้า ไม่ต้องล่วง หล่นลงมา ฝ่าขื่นขม กว่าผ่านแดด แผดเผา เขม่ารม ผิวจะกร่าน ไม่น่าชม ระบมกาย แม้เป็นดาว อยู่บนฟ้า นภากว้าง พี่ยังจ้อง มิวาง ทุกอย่างได้ เพียงได้เชย ชมดาว สะกาวใจ ก็อบอุ่น กรุ่นทรวงใน หาใดปาน แม้อยากเอื่อน บอกกัน ฉันห่วงหา จงส่องแสง แสดงมา ให้วับผ่าน พี่จ้องท้อง นภา ราตรีกาล หากเห็นดาว ที่วาวหวาน ดวงนั้นคือเธอ เพียงเธอส่องแสงเรืองรอง จากท้องฟ้า นักเดินทางอย่างพี่ญา แม้เหนื่อยล้า ก็ชมดาราแล้วคลายเหงา... หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: lookgaow ที่ 26 กันยายน 2008, 01:10:PM อ้างถึง เพียงเป็นดาว ที่พราวแสง เติมแต่งฟ้า ไม่ต้องล่วง หล่นลงมา ฝ่าขื่นขม กว่าผ่านแดด แผดเผา เขม่ารม ผิวจะกร่าน ไม่น่าชม ระบมกาย แม้เป็นดาว อยู่บนฟ้า นภากว้าง พี่ยังจ้อง มิวาง ทุกอย่างได้ เพียงได้เชย ชมดาว สะกาวใจ ก็อบอุ่น กรุ่นทรวงใน หาใดปาน แม้อยากเอื่อน บอกกัน ฉันห่วงหา จงส่องแสง แสดงมา ให้วับผ่าน พี่จ้องท้อง นภา ราตรีกาล หากเห็นดาว ที่วาวหวาน ดวงนั้นคือเธอ เพียงเธอส่องแสงเรืองรอง จากท้องฟ้า นักเดินทางอย่างพี่ญา แม้เหนื่อยล้า ก็ชมดาราแล้วคลายเหงา... แม้เป็นดาว อยู่บนฟ้า นภากว้าง พี่ยังจ้อง มิวาง ทุกอย่างได้ เพียงได้เชย ชมดาว สะกาวใจ ก็อบอุ่น กรุ่นทรวงใน หาใดปาน คืนนี้ พี่ยังจ้อง มองดาวได้ แล้วน้องล่ะ จะทำอย่างไร โปรดไขขาน ฤา เพียงดาว สร้างเสกสรรค์ จินตนาการ แต่ไม่ได้ พบพานดิน ถิ่นที่ใจ ดินท่านยัง มองดาว สกาวฟ้า ดวงดารา ยิ้มรับ วาววับใส แล้วพื้นดิน แสดงให้รู้ ได้อย่างไร ว่าท่าน ยังห่วงใย คิดถึงกัน เพลาคืน มองพื้นดิน มือมิดหมด ดาวสลด มองไม่เห็น แผ่นดินได้ ดินเอาเปรียบ เทียบมองฟ้า ดาราไสว ดินท่าน ยังรับรู้ได้ ถึงใจดาว ดาวดวงน้อย ชะเง้อมอง จ้องไม่หยุด ไม่สะดุด ความคิดถึง ซึ่งดินด้าว ดินยังมอง จ้องดาวไหม ในคืนพราว ช่วยส่งสัญญาณ บอกกับดาว ที่หนาวใจ emo_62 emo_62 หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: ดอกหญ้า ที่ 26 กันยายน 2008, 03:32:PM ผ่านมาทางนี้..ยังอบอุ่นใจเสมอ
ยังมีเธอ คนดีคอย ร่วมทางฝัน เสียงพูดจา ที่หยอกล้อ เล่นตามทาง เป็นสิ่ง..ยืนยันว่าฉัน..ยังคงมีเธอ emo_12 emo_12 หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: *คuขี้IหJา* ที่ 26 กันยายน 2008, 03:45:PM (http://image.dek-d.com/11/990914/12719320) เดินทางมาหลายร้อยพันไมล์ กำลังแรงใจเริ่มที่จะอ่อนล้า ผ่านผู้คนมากมาย...มากหน้าหลายตา แต่ยังไม่กล้า...ที่จะหยุดพักริมทาง พึ่งเดินทาง...ผ่านมาทางนี้ อยากที่จะพักเต็มที...กับการก้าวย่าง ไม่รู้จะพักได้ไหม...ณ. ที่ตรงนี้...ริมทาง ขอพักหัวใจของคนอ้างว้าง...สักหนึ่งคน (http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line16/00028555_105016.gif) หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: ดอกหญ้า ที่ 26 กันยายน 2008, 05:13:PM (http://img296.imageshack.us/img296/4586/75ll2.gif) ถนนสายนั้นที่ฉันได้เดินจากมา มีเรื่องราวต่าง-ต่างนา-นาอยู่ที่นั่น ฉันกำลังจะหลีกหนีเรื่องราวสารพัน เพื่อไม่อยากยึดติดมัน..อยากถือว่าฝันไป มาเจอเส้นทางสายนี้ ยังพอจะมีใครเปิดรับฉันบ้างใหม เพียงเพื่อให้ฉันได้พิงพักหัวใจ แล้วฉันจะจากไปเมื่อหัวใจได้หายร้าวราน หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 28 กันยายน 2008, 04:48:PM อ้างถึง เพียงเป็นดาว ที่พราวแสง เติมแต่งฟ้า ไม่ต้องล่วง หล่นลงมา ฝ่าขื่นขม กว่าผ่านแดด แผดเผา เขม่ารม ผิวจะกร่าน ไม่น่าชม ระบมกาย แม้เป็นดาว อยู่บนฟ้า นภากว้าง พี่ยังจ้อง มิวาง ทุกอย่างได้ เพียงได้เชย ชมดาว สะกาวใจ ก็อบอุ่น กรุ่นทรวงใน หาใดปาน แม้อยากเอื่อน บอกกัน ฉันห่วงหา จงส่องแสง แสดงมา ให้วับผ่าน พี่จ้องท้อง นภา ราตรีกาล หากเห็นดาว ที่วาวหวาน ดวงนั้นคือเธอ เพียงเธอส่องแสงเรืองรอง จากท้องฟ้า นักเดินทางอย่างพี่ญา แม้เหนื่อยล้า ก็ชมดาราแล้วคลายเหงา... แม้เป็นดาว อยู่บนฟ้า นภากว้าง พี่ยังจ้อง มิวาง ทุกอย่างได้ เพียงได้เชย ชมดาว สะกาวใจ ก็อบอุ่น กรุ่นทรวงใน หาใดปาน คืนนี้ พี่ยังจ้อง มองดาวได้ แล้วน้องล่ะ จะทำอย่างไร โปรดไขขาน ฤา เพียงดาว สร้างเสกสรรค์ จินตนาการ แต่ไม่ได้ พบพานดิน ถิ่นที่ใจ ดินท่านยัง มองดาว สกาวฟ้า ดวงดารา ยิ้มรับ วาววับใส แล้วพื้นดิน แสดงให้รู้ ได้อย่างไร ว่าท่าน ยังห่วงใย คิดถึงกัน เพลาคืน มองพื้นดิน มือมิดหมด ดาวสลด มองไม่เห็น แผ่นดินได้ ดินเอาเปรียบ เทียบมองฟ้า ดาราไสว ดินท่าน ยังรับรู้ได้ ถึงใจดาว ดาวดวงน้อย ชะเง้อมอง จ้องไม่หยุด ไม่สะดุด ความคิดถึง ซึ่งดินด้าว ดินยังมอง จ้องดาวไหม ในคืนพราว ช่วยส่งสัญญาณ บอกกับดาว ที่หนาวใจ emo_62 emo_62 แม้ดวงดาว สกาวฟ้า เหนื่อยล้ามาก อุราอยาก เห็นดิน ทั่วถิ่นใต้ อย่าเลยพี่ ผืนดินนี้ มันวุ่นวาย ผู้คนมาก ใจร้าย ไม่คู่ควร พี่เป็นดาว ควรเป็นดาว สกาวฟ้า หากแม้ล่วง ลงมา คงพาป่วน ดินทั้วด้าว แดนดง คงเชิญชวน คงลืมส่วน ที่ฝัน ก่อนนั้นมา ผมคงหง่อย และเหงา เปล่าเปลี่ยวมาก พี่ดาวอยาก เห็นดิน แต่ผินค่า ไปเชยนก เชยไม้ พรรณนานา ทิ้งดินแห้ง แล้งอุรา สิ้นค่าเพียงดิน พี่เป็นดาว ขอให้อยู่ อย่างคู่ดาว ดินแตกร้าว จะส่งข่าว ร้าวถึงถิ่น หากแม้นดาว ที่พราวแสง แกล้งได้ยิน จงปล่อยฝน พอรดริน ให้ดินพอ... เรื่องราวของดาวและดิน คงจะถึงที่จบสิ้น แม้ดินถวิลดาว คงเพียงนั่นเฝ้ามองดาวทุกค่ำคืน... หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: wonderloveyou ที่ 30 กันยายน 2008, 06:39:PM ข้าอัศวิน ผู้เข้มแข็ง แต่ภายนอก
มีนามคล้อง เรียกกัน ว่า วาว่า พึ่งเดินทาง กลับมา ด้วยเหนื่อยล้า จึงอยากพัก ตรงนี้ จองห้องนึง emo_26 ----------------------------------------------------------- วาว่า เองนะพึ่งสมัครใหม่ แฮะๆ emo_19 หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: lookgaow ที่ 30 กันยายน 2008, 06:52:PM ข้าอัศวิน ผู้เข้มแข็ง แต่ภายนอก มีนามคล้อง เรียกกัน ว่า วาว่า พึ่งเดินทาง กลับมา ด้วยเหนื่อยล้า จึงอยากพัก ตรงนี้ จองห้องนึง emo_26 ----------------------------------------------------------- วาว่า เองนะพึ่งสมัครใหม่ แฮะๆ emo_19 หวัดดีวาว่า เด็กใหม่หรือจ๊ะ...วันนี้ แต่หน้าตาทำไม่ไม่เปลี่ยนซักที หน้าเหมือนวาว่าคนเก่านี้...จิง ๆ หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 01 ตุลาคม 2008, 05:02:PM บนถนนแห่งมิตรภาพสายนี้ ฉันยังย่ำเท้าเดินอย่างทุกที ที่พบเห็น ปลายทางหรือ ฉันไม่รู้ ยังย่ำสู้แม้จะลำเค็ญ แม้ตรงนั้น ที่ปลายฝันฉันไม่ เห็น เลยก็ตาม เธอล่ะ เพื่อนนักเดินทาง กำลังก้าวย่างไปอย่างไร ใคร่อยากถาม จุดมุ่งหมายล่ะ เธอมีไหม หรือเพียงชมไพรที่สวยงาม ดั่งฉันสิ คงไม่ต้องถาม จุดมุ่งหมายดั่งกัน หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: wonderloveyou ที่ 02 ตุลาคม 2008, 08:12:PM เส้นทางนี้ พึ่งเคย จะพบเห็น
ช่างเยือกเย็น จะกลาย เป็นน้ำแข็ง ถูกเขาทิ้ง ทิ้งเขา ไปก่อนเค็ญ กลับมาเป็น คนเดิม น้ำแข็งใจ +++++++++++++++++++++++++ ไม่อยากมีแล้วหัวใจ...เอาไว้รักคนบ้าบ้า ไม่อยากมีแล้วจา....จบสิ้นสักทีชีวิตรักเธอ หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 03 ตุลาคม 2008, 06:00:AM เส้นทางนี้ พึ่งเคย จะพบเห็น ช่างเยือกเย็น จะกลาย เป็นน้ำแข็ง ถูกเขาทิ้ง ทิ้งเขา ไปก่อนเค็ญ กลับมาเป็น คนเดิม น้ำแข็งใจ +++++++++++++++++++++++++ ไม่อยากมีแล้วหัวใจ...เอาไว้รักคนบ้าบ้า ไม่อยากมีแล้วจา....จบสิ้นสักทีชีวิตรักเธอ เหมือนว่าน้องสาวพี่จะมีทุกข์ กลั่นกลอนเศร้า เร้าปลุก หัวใจเหงา ไม่สบายกายใจ ใครทำเอา จึงได้เปล่าเปลี่ยวใจ อย่างดายเดียว เห็นน้องกลั่นกลอนเศร้าพาใจเศร้า มีเรื่องราวอันใด ทำใจเปลี่ยว วานน้องบอกพี่มา สักคราเดียว พี่จะเหนี่ยวสักที แทนน้องญา... ใครทำให้น้องสาวที่เศร้าปานฉะนี้หนอ... หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: wonderloveyou ที่ 12 ตุลาคม 2008, 09:09:PM ก็แค่คนคนหนึ่งซึ่งเขาไม่เคยแยแส
ไม่เคยแม้จะหันมามองหา เขาทำเหมือนว่าเราไม่เคยพูดจา เจ็บปวดมาหลายครั้งก็ยัง ♥ ทน ♥ ------------------------------------------------ [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: lookgaow ที่ 12 ตุลาคม 2008, 09:31:PM (http://widget.sanook.com/static_content/full/graphic/3bb4f707e410628f9230457ad9335165_1205604119.gif) (http://widget.sanook.com/view-widget/graphic/?widget=3729) ฉันก้อเคย...เดินผ่าน...มาทางนี้ หลงพาที...วจีเย้า...เจ้าของบ้าน น้องที่รัก...เราไม่ได้ต่อ...ล้อกลอนกัน สักกี่วัน...ที่ผันผ่าน...นานเท่าใด ยังสบาย...หัวใจดี...อยู่หรือเปล่า อยู่ที่เรา...หรือไปฝาก...สาวคนไหน อวยพร...ให้สมหวังนะ...เป็นกำลังใจ สู้-สู้...นะน้องชาย...นายนักเดินทาง (http://widget.sanook.com/static_content/full/graphic/25a17e34b642eeaa70dd316122a19b4e_1205604577.gif) (http://widget.sanook.com/view-widget/graphic/?widget=3731) หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: JanG In LovE ที่ 12 ตุลาคม 2008, 11:07:PM ฉันพึ่งเดินผ่านมาทางนี้
เห็นคนดี...อ่อนแอและสิ้นหวัง หากเหน็ดเหนื่อย.ไร้ซึ่งกำลัง จะมีฉันยืนอยู่ข้าง ๆ ไม่ห่างไกล โปรดซบมาตรงที่ไหล่ฉันคนนี้ หากว่าเธอคนดีเหน็ดเหนื่อยและเมื่อยล้า ไหลมาเถอะ ไหลออกมาเหอะน้ำตา ระบายออกมา...กับความรู้สึกที่อยู่ในใจ หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 13 ตุลาคม 2008, 09:21:AM ก็แค่คนคนหนึ่งซึ่งเขาไม่เคยแยแส ไม่เคยแม้จะหันมามองหา เขาทำเหมือนว่าเราไม่เคยพูดจา เจ็บปวดมาหลายครั้งก็ยัง ♥ ทน ♥ ------------------------------------------------ เห็นน้องพี่ยังเศร้า ร้วดร้าวจิต พี่เองอยากบอกว่า ก็คิด เป็นห่วงเจ้า เกรงกลัวคนใจร้าย หมายฆ่าเอา กลัวน้องพี่ต้องเศร้า เคล้าน้ำตา emo_01 emo_01 emo_01 emo_01 emo_01 อาจไม่ทำให้น้องพี่ เปลี่ยนใจ กับวาจาที่เอ่ยไป หรอกหนา ถึงอย่างไร ก็อยากบอกด้วยเมตตา หวังและหวังเสมอว่า น้องพี่คิดบ้าง... หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 13 ตุลาคม 2008, 09:41:AM ([url]http://widget.sanook.com/static_content/full/graphic/3bb4f707e410628f9230457ad9335165_1205604119.gif[/url]) ([url]http://widget.sanook.com/view-widget/graphic/?widget=3729[/url]) ฉันก้อเคย...เดินผ่าน...มาทางนี้ หลงพาที...วจีเย้า...เจ้าของบ้าน น้องที่รัก...เราไม่ได้ต่อ...ล้อกลอนกัน สักกี่วัน...ที่ผันผ่าน...นานเท่าใด ยังสบาย...หัวใจดี...อยู่หรือเปล่า อยู่ที่เรา...หรือไปฝาก...สาวคนไหน อวยพร...ให้สมหวังนะ...เป็นกำลังใจ สู้-สู้...นะน้องชาย...นายนักเดินทาง ([url]http://widget.sanook.com/static_content/full/graphic/25a17e34b642eeaa70dd316122a19b4e_1205604577.gif[/url]) ([url]http://widget.sanook.com/view-widget/graphic/?widget=3731[/url]) ผมเดินทางผ่านมาทางนี้ ได้พบเจอ ว่ายังมี เหล่าพี่สาว ได้พบปะ พูดคุย หลายเรื่องราว ได้บอกเล่า ทุกข์-สุข สนุกใจ ได้พบเจอ น้องสาว ผู้น่ารัก ได้รู้จัก สหายธรรม นำทางให้ ได้รู้จัก หลายคน ดนหัวใจ คือทั้งหมด ที่สดใส ในใจผม แต่วันนี้ มีเหตุบางประการที่ทำให้เราอาจไม่ได้คุยกันนาน แต่ไม่เป็นไร ว่างผมจะเข้ามาชมกลอนของพี่พี่ น้องๆ และสหายๆครับ หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 13 ตุลาคม 2008, 09:52:AM ฉันพึ่งเดินผ่านมาทางนี้ เห็นคนดี...อ่อนแอและสิ้นหวัง หากเหน็ดเหนื่อย.ไร้ซึ่งกำลัง จะมีฉันยืนอยู่ข้าง ๆ ไม่ห่างไกล โปรดซบมาตรงที่ไหล่ฉันคนนี้ หากว่าเธอคนดีเหน็ดเหนื่อยและเมื่อยล้า ไหลมาเถอะ ไหลออกมาเหอะน้ำตา ระบายออกมา...กับความรู้สึกที่อยู่ในใจ เดินทางไกล ในป่าปูน คลุกฝุ่นพิษ emo_25 emo_25 emo_25 emo_25เห็นบางคน ยังหมายจิต พิศเห็นค่า เดินผ่านทาง มาทางนี้ ท่ามเวลา จึ่งเอ่ยทัก สนทนา ประสามิตร emo_47 emo_47 emo_47 emo_47 ยื่นมือมา พร้อมยื่นผ้า น้ำตาไหล เธอเป็นใคร ชั่งใจดี มีนำจิต พร้อมเคียงข้าง ทางสู้ เป็นคู่คิด ไม่ทิ้งห่าง แม้มืดมิด ปิดหนทาง emo_54 emo_54 emo_54 emo_54 ขอบคุณกับไหล่ ที่ให้ซบ ขอบคุณเธอ ที่มาสบ พบระหว่าง เสี้ยวแห่งเวลา อุราคว้าง ระหว่างแห่งหนทาง มีเธอเคียงกัน นักเดินทางครับ ยินดีที่ได้รู้จัก หวังและหวังว่าวันหนึ่งเราคงได้เป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน... หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: wonderloveyou ที่ 13 ตุลาคม 2008, 06:58:PM ก็แค่คนคนหนึ่งซึ่งเขาไม่เคยแยแส ไม่เคยแม้จะหันมามองหา เขาทำเหมือนว่าเราไม่เคยพูดจา เจ็บปวดมาหลายครั้งก็ยัง ♥ ทน ♥ ------------------------------------------------ เห็นน้องพี่ยังเศร้า ร้วดร้าวจิต พี่เองอยากบอกว่า ก็คิด เป็นห่วงเจ้า เกรงกลัวคนใจร้าย หมายฆ่าเอา กลัวน้องพี่ต้องเศร้า เคล้าน้ำตา emo_01 emo_01 emo_01 emo_01 emo_01 อาจไม่ทำให้น้องพี่ เปลี่ยนใจ กับวาจาที่เอ่ยไป หรอกหนา ถึงอย่างไร ก็อยากบอกด้วยเมตตา หวังและหวังเสมอว่า น้องพี่คิดบ้าง... เรียนต้องเรียนท่องไว้ในใจเสมอ ไม่รู้กี่ครั้งจะเจอประสบผล เครียดทั้งกายเครียดทั้งใจต้องอดทน เพราะเป็นคนที่แม่สอน......ต้องรักเรียน ก็พยายามอยู่ทุกครั้งให้ลืมเขา ให้เห็นเราเข้าไว้ต้องคงเห็น ไม่รักเขาท่องไว้เสมอเย็น ทุกคืนเว้นวันหยุดราชการ..... -------------------------------------------------- ขอขำขำ...เพื่อลบเลือนความเศร้า เพราะเป็นเรา....ที่ต้องจบเสียเอง [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: nineten ที่ 13 ตุลาคม 2008, 07:12:PM ฉันเพิ่งเดินทางผ่านมาทางนี้
แวะพักสัก..นาที..จะได้ไหม เหนื่อยเหลือเกิน..ทั้งกายทั้งใจ หายล้าเมื่อไร..จะไปทันที เดินทางข้ามผ่าน..วันเวลา จึงแวะผ่านมาทางนี้.. เผื่อข้างหน้าจะเจออะไรดีดี ขอนะ..ขอพักสักนาที..แล้วจะไป หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 14 ตุลาคม 2008, 10:12:AM ถนนเส้นเดิม เส้นนี้ ของฉัน
เพื่อนที่ย่างก้าวไปด้วยกัน ฉันจำได้ มากมายล้นหลาก ผ่านมาผ่านไป ซาบซึ้งและจำได้ เสมอมา หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: JanG In LovE ที่ 14 ตุลาคม 2008, 12:08:PM ฉันพึ่งเดินผ่านมาทางนี้ เห็นคนดี...อ่อนแอและสิ้นหวัง หากเหน็ดเหนื่อย.ไร้ซึ่งกำลัง จะมีฉันยืนอยู่ข้าง ๆ ไม่ห่างไกล โปรดซบมาตรงที่ไหล่ฉันคนนี้ หากว่าเธอคนดีเหน็ดเหนื่อยและเมื่อยล้า ไหลมาเถอะ ไหลออกมาเหอะน้ำตา ระบายออกมา...กับความรู้สึกที่อยู่ในใจ เดินทางไกล ในป่าปูน คลุกฝุ่นพิษ emo_25 emo_25 emo_25 emo_25เห็นบางคน ยังหมายจิต พิศเห็นค่า เดินผ่านทาง มาทางนี้ ท่ามเวลา จึ่งเอ่ยทัก สนทนา ประสามิตร emo_47 emo_47 emo_47 emo_47 ยื่นมือมา พร้อมยื่นผ้า น้ำตาไหล เธอเป็นใคร ชั่งใจดี มีนำจิต พร้อมเคียงข้าง ทางสู้ เป็นคู่คิด ไม่ทิ้งห่าง แม้มืดมิด ปิดหนทาง emo_54 emo_54 emo_54 emo_54 ขอบคุณกับไหล่ ที่ให้ซบ ขอบคุณเธอ ที่มาสบ พบระหว่าง เสี้ยวแห่งเวลา อุราคว้าง ระหว่างแห่งหนทาง มีเธอเคียงกัน นักเดินทางครับ ยินดีที่ได้รู้จัก หวังและหวังว่าวันหนึ่งเราคงได้เป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน... ดีใจจังที่ได้เธอมาเคียงข้าง เดินร่วมทางเกี่ยวเก็บประสบการณ์ในทางฝัน สองมือเราเกาะกุมแนบแน่นไปด้วยกัน จะมีเธอ มีฉัน สองเรานั้น เดินเคียงข้างไม่ห่างไกล ที่..บนถนนสายนี้ ขอแค่มีคนดี...พร้อมเคียงข้างไม่ไปไหน ฉันก็พร้อม...จะยืนหยัด...ต่อสู้เคียงคู่กันไป เธอพร้อมแล้วใช่ไหม...ไปสิ...ก้าวต่อไปพร้อม ๆ กัน emo_28 หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: ne-on ที่ 14 ตุลาคม 2008, 01:33:PM ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้
มีสิ่งดีให้ได้พบให้ได้เห็น ก่อนหน้านี้เคยเจ็บปวดทุกเช้าเย็น ได้พบเห็นรอยยิ้มงามจากดวงใจ หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: lookgaow ที่ 14 ตุลาคม 2008, 01:46:PM ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ มีสิ่งดีให้ได้พบให้ได้เห็น ก่อนหน้านี้เคยเจ็บปวดทุกเช้าเย็น ได้พบเห็นรอยยิ้มงามจากดวงใจ ฉันก้อเดินทางมาพร้อมกับเธอ ได้พบเจอสิ่งดี - ดี ...ที่ผ่านเห็น ต่อแต่นี้เชื่อฉันนะ...เธอจะไม่เจ็บปวดแม้เช้าเย็น จะคอยเป็ยรอยยิ้มพิมพ์ใจเธอ (http://widget.sanook.com/static_content/full/graphic/663adec9ca517e9e65e9e59a133f42b7_1209366092.gif) (http://widget.sanook.com/view-widget/graphic/?widget=7272) หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 14 ตุลาคม 2008, 04:32:PM ฉันพึ่งเดินผ่านมาทางนี้ เห็นคนดี...อ่อนแอและสิ้นหวัง หากเหน็ดเหนื่อย.ไร้ซึ่งกำลัง จะมีฉันยืนอยู่ข้าง ๆ ไม่ห่างไกล โปรดซบมาตรงที่ไหล่ฉันคนนี้ หากว่าเธอคนดีเหน็ดเหนื่อยและเมื่อยล้า ไหลมาเถอะ ไหลออกมาเหอะน้ำตา ระบายออกมา...กับความรู้สึกที่อยู่ในใจ เดินทางไกล ในป่าปูน คลุกฝุ่นพิษ emo_25 emo_25 emo_25 emo_25เห็นบางคน ยังหมายจิต พิศเห็นค่า เดินผ่านทาง มาทางนี้ ท่ามเวลา จึ่งเอ่ยทัก สนทนา ประสามิตร emo_47 emo_47 emo_47 emo_47 ยื่นมือมา พร้อมยื่นผ้า น้ำตาไหล เธอเป็นใคร ชั่งใจดี มีนำจิต พร้อมเคียงข้าง ทางสู้ เป็นคู่คิด ไม่ทิ้งห่าง แม้มืดมิด ปิดหนทาง emo_54 emo_54 emo_54 emo_54 ขอบคุณกับไหล่ ที่ให้ซบ ขอบคุณเธอ ที่มาสบ พบระหว่าง เสี้ยวแห่งเวลา อุราคว้าง ระหว่างแห่งหนทาง มีเธอเคียงกัน นักเดินทางครับ ยินดีที่ได้รู้จัก หวังและหวังว่าวันหนึ่งเราคงได้เป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน... ดีใจจังที่ได้เธอมาเคียงข้าง เดินร่วมทางเกี่ยวเก็บประสบการณ์ในทางฝัน สองมือเราเกาะกุมแนบแน่นไปด้วยกัน จะมีเธอ มีฉัน สองเรานั้น เดินเคียงข้างไม่ห่างไกล ที่..บนถนนสายนี้ ขอแค่มีคนดี...พร้อมเคียงข้างไม่ไปไหน ฉันก็พร้อม...จะยืนหยัด...ต่อสู้เคียงคู่กันไป เธอพร้อมแล้วใช่ไหม...ไปสิ...ก้าวต่อไปพร้อม ๆ กัน emo_28 เธอก้าวเข้ามา ในยามที่ฉันกำลังล้า เหลือที่ ตัดสินใจจะร่ำลา สังเวียนกวี ตั้งแต่บัดนี้ ไม่ได้แล้วซี กับตัดสินใจ emo_47 emo_47 emo_47 emo_47 เธอไปอยู่ไหนมา นานแล้วที่ฉันตามหา เพื่อนคนใหม่ อาจเธอเดินหลงทาง มาแสนไกล หรืออาจฉันที่ หลงทางไป ไม่เจอกัน emo_54 emo_54 emo_54 emo_54 กับมิตรภาพใหม่ หากมีแก้ว ชูแก้วให้ ได้ไหมนั่น เอาล่ะวันนี้ไม่มี เอาวจีแทนแล้วกัน กระดกหมดแก้วเลยนั้น เพื่อสัมพันอันยาวไกล emo_51 emo_51 emo_51 emo_51 emo_51 ฉันนักเดินทาง เธอเองก็มิต่างมากใช่ไหม ผู้ผ่านทางมาพบ สบสายใย เอาล่ะเราจะร่วมจับมือกันไป ในหนทาง หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 14 ตุลาคม 2008, 04:41:PM ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ มีสิ่งดีให้ได้พบให้ได้เห็น ก่อนหน้านี้เคยเจ็บปวดทุกเช้าเย็น ได้พบเห็นรอยยิ้มงามจากดวงใจ ขอบคุณท่านนีออน ที่แวะเยี่ยม มิอาจเตรียมต้อนรับ อภัยด้วย นักเดินทางคนจนกาย ไม่ร่ำรวย เชิญทักทาย เชิญร่วมด้วย บนเส้นทาง emo_06 emo_06 emo_06 emo_06 ตัวผมเอง ยังคง เป็นเด็กน้อย ยังคงด้อย วิชา มิกล้าแข็ง วอนและวาน พี่ชายช่วยชี้แจง จะได้แกร่ง แรงกล้า ท้าพี่ชาย หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 14 ตุลาคม 2008, 04:43:PM ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ มีสิ่งดีให้ได้พบให้ได้เห็น ก่อนหน้านี้เคยเจ็บปวดทุกเช้าเย็น ได้พบเห็นรอยยิ้มงามจากดวงใจ ฉันก้อเดินทางมาพร้อมกับเธอ ได้พบเจอสิ่งดี - ดี ...ที่ผ่านเห็น ต่อแต่นี้เชื่อฉันนะ...เธอจะไม่เจ็บปวดแม้เช้าเย็น จะคอยเป็ยรอยยิ้มพิมพ์ใจเธอ ([url]http://widget.sanook.com/static_content/full/graphic/663adec9ca517e9e65e9e59a133f42b7_1209366092.gif[/url]) ([url]http://widget.sanook.com/view-widget/graphic/?widget=7272[/url]) พี่ลูกแก้ว แวววาว พราวไสว ต่อกลอนไป หลายถิ่น ทั่วสถาน คงผ่านร้อน ผ่านหนาว มายาวนาน ชื่นชมผ่าน บทกลอน แน่นอนจริงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: lookgaow ที่ 14 ตุลาคม 2008, 04:45:PM ฉันพึ่งเดินผ่านมาทางนี้ เห็นคนดี...อ่อนแอและสิ้นหวัง หากเหน็ดเหนื่อย.ไร้ซึ่งกำลัง จะมีฉันยืนอยู่ข้าง ๆ ไม่ห่างไกล โปรดซบมาตรงที่ไหล่ฉันคนนี้ หากว่าเธอคนดีเหน็ดเหนื่อยและเมื่อยล้า ไหลมาเถอะ ไหลออกมาเหอะน้ำตา ระบายออกมา...กับความรู้สึกที่อยู่ในใจ เดินทางไกล ในป่าปูน คลุกฝุ่นพิษ emo_25 emo_25 emo_25 emo_25เห็นบางคน ยังหมายจิต พิศเห็นค่า เดินผ่านทาง มาทางนี้ ท่ามเวลา จึ่งเอ่ยทัก สนทนา ประสามิตร emo_47 emo_47 emo_47 emo_47 ยื่นมือมา พร้อมยื่นผ้า น้ำตาไหล เธอเป็นใคร ชั่งใจดี มีนำจิต พร้อมเคียงข้าง ทางสู้ เป็นคู่คิด ไม่ทิ้งห่าง แม้มืดมิด ปิดหนทาง emo_54 emo_54 emo_54 emo_54 ขอบคุณกับไหล่ ที่ให้ซบ ขอบคุณเธอ ที่มาสบ พบระหว่าง เสี้ยวแห่งเวลา อุราคว้าง ระหว่างแห่งหนทาง มีเธอเคียงกัน นักเดินทางครับ ยินดีที่ได้รู้จัก หวังและหวังว่าวันหนึ่งเราคงได้เป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน... ดีใจจังที่ได้เธอมาเคียงข้าง เดินร่วมทางเกี่ยวเก็บประสบการณ์ในทางฝัน สองมือเราเกาะกุมแนบแน่นไปด้วยกัน จะมีเธอ มีฉัน สองเรานั้น เดินเคียงข้างไม่ห่างไกล ที่..บนถนนสายนี้ ขอแค่มีคนดี...พร้อมเคียงข้างไม่ไปไหน ฉันก็พร้อม...จะยืนหยัด...ต่อสู้เคียงคู่กันไป เธอพร้อมแล้วใช่ไหม...ไปสิ...ก้าวต่อไปพร้อม ๆ กัน emo_28 เธอก้าวเข้ามา ในยามที่ฉันกำลังล้า เหลือที่ ตัดสินใจจะร่ำลา สังเวียนกวี ตั้งแต่บัดนี้ ไม่ได้แล้วซี กับตัดสินใจ emo_47 emo_47 emo_47 emo_47 เธอไปอยู่ไหนมา นานแล้วที่ฉันตามหา เพื่อนคนใหม่ อาจเธอเดินหลงทาง มาแสนไกล หรืออาจฉันที่ หลงทางไป ไม่เจอกัน emo_54 emo_54 emo_54 emo_54 กับมิตรภาพใหม่ หากมีแก้ว ชูแก้วให้ ได้ไหมนั่น เอาล่ะวันนี้ไม่มี เอาวจีแทนแล้วกัน กระดกหมดแก้วเลยนั้น เพื่อสัมพันอันยาวไกล emo_51 emo_51 emo_51 emo_51 emo_51 ฉันนักเดินทาง เธอเองก็มิต่างมากใช่ไหม ผู้ผ่านทางมาพบ สบสายใย เอาล่ะเราจะร่วมจับมือกันไป ในหนทาง ดีใจด้วยนะ...น้องชายพี่ ในวันนี้...มีเพื่อนเดิน...ร่วมทางฝัน เกาะกลุ่มเกี่ยว...ก้อยไว้นะ...อย่าแยกกัน สุดทางฝัน...ยังมีของขวัญ...พิสูจน์ใจ ที่ตรงนี้...จะมีกำลัง...ใจจากพี่ หากน้องชายคนดี...อ่อนล้า...มาวันไหน หยุดพักก่อนนะ...พักสายตา...รับความห่วงหาห่วงใย พี่จะคอยดูแล...พัดวีให้...กำลังใจก้าวเดิน หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 14 ตุลาคม 2008, 04:54:PM ฉันพึ่งเดินผ่านมาทางนี้ เห็นคนดี...อ่อนแอและสิ้นหวัง หากเหน็ดเหนื่อย.ไร้ซึ่งกำลัง จะมีฉันยืนอยู่ข้าง ๆ ไม่ห่างไกล โปรดซบมาตรงที่ไหล่ฉันคนนี้ หากว่าเธอคนดีเหน็ดเหนื่อยและเมื่อยล้า ไหลมาเถอะ ไหลออกมาเหอะน้ำตา ระบายออกมา...กับความรู้สึกที่อยู่ในใจ เดินทางไกล ในป่าปูน คลุกฝุ่นพิษ emo_25 emo_25 emo_25 emo_25เห็นบางคน ยังหมายจิต พิศเห็นค่า เดินผ่านทาง มาทางนี้ ท่ามเวลา จึ่งเอ่ยทัก สนทนา ประสามิตร emo_47 emo_47 emo_47 emo_47 ยื่นมือมา พร้อมยื่นผ้า น้ำตาไหล เธอเป็นใคร ชั่งใจดี มีนำจิต พร้อมเคียงข้าง ทางสู้ เป็นคู่คิด ไม่ทิ้งห่าง แม้มืดมิด ปิดหนทาง emo_54 emo_54 emo_54 emo_54 ขอบคุณกับไหล่ ที่ให้ซบ ขอบคุณเธอ ที่มาสบ พบระหว่าง เสี้ยวแห่งเวลา อุราคว้าง ระหว่างแห่งหนทาง มีเธอเคียงกัน นักเดินทางครับ ยินดีที่ได้รู้จัก หวังและหวังว่าวันหนึ่งเราคงได้เป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน... ดีใจจังที่ได้เธอมาเคียงข้าง เดินร่วมทางเกี่ยวเก็บประสบการณ์ในทางฝัน สองมือเราเกาะกุมแนบแน่นไปด้วยกัน จะมีเธอ มีฉัน สองเรานั้น เดินเคียงข้างไม่ห่างไกล ที่..บนถนนสายนี้ ขอแค่มีคนดี...พร้อมเคียงข้างไม่ไปไหน ฉันก็พร้อม...จะยืนหยัด...ต่อสู้เคียงคู่กันไป เธอพร้อมแล้วใช่ไหม...ไปสิ...ก้าวต่อไปพร้อม ๆ กัน emo_28 เธอก้าวเข้ามา ในยามที่ฉันกำลังล้า เหลือที่ ตัดสินใจจะร่ำลา สังเวียนกวี ตั้งแต่บัดนี้ ไม่ได้แล้วซี กับตัดสินใจ emo_47 emo_47 emo_47 emo_47 เธอไปอยู่ไหนมา นานแล้วที่ฉันตามหา เพื่อนคนใหม่ อาจเธอเดินหลงทาง มาแสนไกล หรืออาจฉันที่ หลงทางไป ไม่เจอกัน emo_54 emo_54 emo_54 emo_54 กับมิตรภาพใหม่ หากมีแก้ว ชูแก้วให้ ได้ไหมนั่น เอาล่ะวันนี้ไม่มี เอาวจีแทนแล้วกัน กระดกหมดแก้วเลยนั้น เพื่อสัมพันอันยาวไกล emo_51 emo_51 emo_51 emo_51 emo_51 ฉันนักเดินทาง เธอเองก็มิต่างมากใช่ไหม ผู้ผ่านทางมาพบ สบสายใย เอาล่ะเราจะร่วมจับมือกันไป ในหนทาง ดีใจด้วยนะ...น้องชายพี่ ในวันนี้...มีเพื่อนเดิน...ร่วมทางฝัน เกาะกลุ่มเกี่ยว...ก้อยไว้นะ...อย่าแยกกัน สุดทางฝัน...ยังมีของขวัญ...พิสูจน์ใจ ที่ตรงนี้...จะมีกำลัง...ใจจากพี่ หากน้องชายคนดี...อ่อนล้า...มาวันไหน หยุดพักก่อนนะ...พักสายตา...รับความห่วงหาห่วงใย พี่จะคอยดูแล...พัดวีให้...กำลังใจก้าวเดิน ยังหรอกพี่สาว คนนี้มิใช่เรื่องราว ที่เล่าแจ้ง เขาคนนั้นในหัวใจ หาใช่ที่สำแดง พี่ครับผมพอแล้ว ไม่หวังแต่ง แล้งแล้วใจ พอแล้วล่ะกับการแอบรัก ผมจมปรักกับรัก มาเท่าไร ถึงเวลาแล้วล่ะต้องปล่อยไป ผมทำได้ ไม่ให้เศร้า เหงาเหมือนเดิม แต่เธอคนหนึ่ง พึ่งมาถึง เป็นเพียงแค่จุดเริ่ม คงอีกหลายเพลาได้ต่อเติม มิตรภาพพึ่งจะเริ่ม ครับพี่สาว หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: lookgaow ที่ 14 ตุลาคม 2008, 05:31:PM อ้างถึง ยังหรอกพี่สาว คนนี้มิใช่เรื่องราว ที่เล่าแจ้ง เขาคนนั้นในหัวใจ หาใช่ที่สำแดง พี่ครับผมพอแล้ว ไม่หวังแต่ง แล้งแล้วใจ พอแล้วล่ะกับการแอบรัก ผมจมปรักกับรัก มาเท่าไร ถึงเวลาแล้วล่ะต้องปล่อยไป ผมทำได้ ไม่ให้เศร้า เหงาเหมือนเดิม แต่เธอคนหนึ่ง พึ่งมาถึง เป็นเพียงแค่จุดเริ่ม คงอีกหลายเพลาได้ต่อเติม มิตรภาพพึ่งจะเริ่ม ครับพี่สาว (http://widget.sanook.com/static_content/widget/full/graphic_1/2169/62169/e2317abd8891f6bc74ca24257fc3aada_1213765918.gif) (http://widget.sanook.com/view-widget/graphic/?widget=62169) จะเป็น...อะไรไป...ไอ้น้องรัก เหนื่อยก้อพัก...ผ่อนใจ...แล้วค่อยก้าว สักวันหนึ่ง...เจ้าจะถึง...จุดหมายของเรา แม้วันนี้เศร้า...เรียนรู้ไว้เล่า...ต้องอดทน มิตรภาพ...เริ่มใหม่ได้...ในทุกวัน ขอให้พบ...เจอคนในฝัน...เข้าสักหน เก็บเกี่ยว...ประสบการณ์รายทาง...ทีละอย่างทีละคน เวลาที่ผ่านพ้น...จะค้นพบคนที่ใช่...ในใจเอง (สู้ สู้ ไอ้น้องรัก emo_55) หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: wonderloveyou ที่ 14 ตุลาคม 2008, 09:11:PM ยามเป็นไข้ปวดใจก็ได้...มาพักที่นี่
จนสุขขีพักหายไข้..ขอลาจาก ก็เพราะว่าอยู่นี่ได้ไม่นาน เพราะพักนานไม่อยากให้...ลำบากกัน ไม่ว่าจะเป็น นักเดินทาง หรือใครอื่น พร้อมจะยื่นความห่วงหาให้อยู่นั้น ขอขอบใจ...แล้วจะให้รางวัล emo_02 emo_13ให้หอมกัน 1 ทีที่แก้มเลย emo_46 emo_43 emo_10 ------------------------------------------- 555555+ emo_51 emo_12 emo_19 555+ [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 14 ตุลาคม 2008, 09:15:PM อ้างถึง ยังหรอกพี่สาว คนนี้มิใช่เรื่องราว ที่เล่าแจ้ง เขาคนนั้นในหัวใจ หาใช่ที่สำแดง พี่ครับผมพอแล้ว ไม่หวังแต่ง แล้งแล้วใจ พอแล้วล่ะกับการแอบรัก ผมจมปรักกับรัก มาเท่าไร ถึงเวลาแล้วล่ะต้องปล่อยไป ผมทำได้ ไม่ให้เศร้า เหงาเหมือนเดิม แต่เธอคนหนึ่ง พึ่งมาถึง เป็นเพียงแค่จุดเริ่ม คงอีกหลายเพลาได้ต่อเติม มิตรภาพพึ่งจะเริ่ม ครับพี่สาว ([url]http://widget.sanook.com/static_content/widget/full/graphic_1/2169/62169/e2317abd8891f6bc74ca24257fc3aada_1213765918.gif[/url]) ([url]http://widget.sanook.com/view-widget/graphic/?widget=62169[/url]) จะเป็น...อะไรไป...ไอ้น้องรัก เหนื่อยก้อพัก...ผ่อนใจ...แล้วค่อยก้าว สักวันหนึ่ง...เจ้าจะถึง...จุดหมายของเรา แม้วันนี้เศร้า...เรียนรู้ไว้เล่า...ต้องอดทน มิตรภาพ...เริ่มใหม่ได้...ในทุกวัน ขอให้พบ...เจอคนในฝัน...เข้าสักหน เก็บเกี่ยว...ประสบการณ์รายทาง...ทีละอย่างทีละคน เวลาที่ผ่านพ้น...จะค้นพบคนที่ใช่...ในใจเอง (สู้ สู้ ไอ้น้องรัก emo_55) ขอบคุณครับ ที่อุตสาห์ สอนให้นับ วันเวลา คงอีกนาน ไม่เป็นไร ผมจะคอยท่า เผื่อคำที่พี่ว่า เป็นความจริงในสักวัน ยังคงจะก้าวเดินต่อไป ในหนทางที่อาจมีอุปสัคใหม่ๆ ขวางกั้น แต่ผมนะพี่ จะไม่ยอม อะไรง่าย ง่ายอย่างนั้น ผมนักเดินทาง จะต้องฝ่าฟัน ไปให้ถึงเส้นชัย หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 14 ตุลาคม 2008, 09:21:PM ยามเป็นไข้ปวดใจก็ได้...มาพักที่นี่ จนสุขขีพักหายไข้..ขอลาจาก ก็เพราะว่าอยู่นี่ได้ไม่นาน เพราะพักนานไม่อยากให้...ลำบากกัน ไม่ว่าจะเป็น นักเดินทาง หรือใครอื่น พร้อมจะยื่นความห่วงหาให้อยู่นั้น ขอขอบใจ...แล้วจะให้รางวัล emo_02 emo_13ให้หอมกัน 1 ทีที่แก้มเลย emo_46 emo_43 emo_10 ------------------------------------------- 555555+ emo_51 emo_12 emo_19 555+ น้องสาวพี่วันนี้เป็นไงบ้าง มีสุขหรืออ้างว้าง บอกได้ไหม มีใครแกล้งหรือเปล่า บอกเร็วไว พี่จะเซี๊ย มันให้ โปรดสบายใจเลย emo_50 emo_50 emo_50 emo_50 ไม่สบาย ป่วยตรงไหน มากไหมน้อง กินยายัง มัวนั่งจ้อง คอมอยู่เฉย พี่ว่าน้อง ควรพักผ่อน เถอะทรามเชย อย่ามัวเล่นจนดึกเลย มันไม่ดี emo_15 emo_15 emo_15 emo_15 นักเดินทางยังคงคอยถามข่าวน้องสาวพี่ระหว่างทางเสมอ... หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: wonderloveyou ที่ 17 ตุลาคม 2008, 02:08:PM วันนี้สบายดี...แบบมากมาก
ไม่อ้างว้างเหงาง่อย...เหมือนที่ผ่าน เพราะวันนี้มีพี่...คอยร่วมทาง ไม่อ้างว้าง...แต่สุขใจที่ห่วงกัน อยากขอบคุณซักร้อยรอบจะพอไหม กับการห่วงใย...ที่ทุกคนยึดมั่น ให้วาว่า น้องนี้ ทุกทุกวัน เหมือนเป็นดั่ง...กำลังใจให้ก้าวเดิน -------------------------------------------------- [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 18 ตุลาคม 2008, 09:42:PM วันนี้สบายดี...แบบมากมาก ไม่อ้างว้างเหงาง่อย...เหมือนที่ผ่าน เพราะวันนี้มีพี่...คอยร่วมทาง ไม่อ้างว้าง...แต่สุขใจที่ห่วงกัน อยากขอบคุณซักร้อยรอบจะพอไหม กับการห่วงใย...ที่ทุกคนยึดมั่น ให้วาว่า น้องนี้ ทุกทุกวัน เหมือนเป็นดั่ง...กำลังใจให้ก้าวเดิน -------------------------------------------------- น้องสาวพี่ มีความสุข ไฉนหนอ ถึงกับขอ เอื่อนวาที กระดี๋ด๊า มีความสุข อันใด ได้เจรจา อันพี่ญา คอยฟัง อย่างตั้งใจ เห็นน้องนี้ มีสุข ทุกข์ลาจาก พี่ก็ยิ้ม ปริ่มใจมาก เป็นไหนไหน อยากเห็นน้อง ร้องเพลง ว่าสุขใจ พอให้คลาย ความวายวุ่น มุ่นอกตรม คิดถึงนะคับ...น้องสาว หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: มั่น แซลี้ ที่ 19 ตุลาคม 2008, 01:18:AM ฉันอีกคนที่บังเอิญเดินผ่านมา มากหน้าหลายตาในเวบกลอนที่ได้พบเจอ เขาทั้งหลายมีมิตรไมตรีพร้อมเป็นเพื่อนเสมอ รวมทั้งเธอด้วย...นักเดินทาง...ในโลกของบทกวี เป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้ขับกล่อมบทกลอนร่วมกัน ถึงคืนวันนั้นจะผันแปรเปลี่ยนไปทุกนาที แต่ฉันจะเก็บมิตรภาพแหละไมตรีที่ได้จากการเดินทางครั้งนี้ แหละิจะเดินมาที่เดิมเพื่อสานสัมพันธ์ภาษากลอนกันต่อไป หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 19 ตุลาคม 2008, 08:11:AM ฉันอีกคนที่บังเอิญเดินผ่านมา มากหน้าหลายตาในเวบกลอนที่ได้พบเจอ เขาทั้งหลายมีมิตรไมตรีพร้อมเป็นเพื่อนเสมอ รวมทั้งเธอด้วย...นักเดินทาง...ในโลกของบทกวี เป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้ขับกล่อมบทกลอนร่วมกัน ถึงคืนวันนั้นจะผันแปรเปลี่ยนไปทุกนาที แต่ฉันจะเก็บมิตรภาพแหละไมตรีที่ได้จากการเดินทางครั้งนี้ แหละิจะเดินมาที่เดิมเพื่อสานสัมพันธ์ภาษากลอนกันต่อไป บนสายทาง ยาวไกล ในโลกกว้าง ฉัน...ผู้เดิน อย่างอ้างว้าง ต่างวิถี เธอ...เพิ่งผ่านมา ร่วมชะตา มรรคาชีวี ปราศเปล่าเปลี่ยว เทียวทางนี้ เพราะมีเธอร่วมเดิน emo_25 emo_25 emo_25 emo_25 emo_25 หวังยินเสียงทายทัก เพื่อนนักเดินทาง กระแอ่มไอ ถามไถ่บ้าง ยามห่างเหิน พอรู้สึก ว่ามีใคร ร่วมเผชิญ มาร่วมเดิน ตามฝัน อันแสนไกล emo_19 emo_19 emo_19 emo_19 emo_19 ยินดีอย่างยิ่งครับ พี่มั่นในรัก หวังว่าคงได้สานต่อทอถัก บนเส้นทางแห่งความรักบทกวี... หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: wonderloveyou ที่ 20 ตุลาคม 2008, 07:41:PM วันนี้สบายดี...แบบมากมาก ไม่อ้างว้างเหงาง่อย...เหมือนที่ผ่าน เพราะวันนี้มีพี่...คอยร่วมทาง ไม่อ้างว้าง...แต่สุขใจที่ห่วงกัน อยากขอบคุณซักร้อยรอบจะพอไหม กับการห่วงใย...ที่ทุกคนยึดมั่น ให้วาว่า น้องนี้ ทุกทุกวัน เหมือนเป็นดั่ง...กำลังใจให้ก้าวเดิน -------------------------------------------------- น้องสาวพี่ มีความสุข ไฉนหนอ ถึงกับขอ เอื่อนวาที กระดี๋ด๊า มีความสุข อันใด ได้เจรจา อันพี่ญา คอยฟัง อย่างตั้งใจ เห็นน้องนี้ มีสุข ทุกข์ลาจาก พี่ก็ยิ้ม ปริ่มใจมาก เป็นไหนไหน อยากเห็นน้อง ร้องเพลง ว่าสุขใจ พอให้คลาย ความวายวุ่น มุ่นอกตรม คิดถึงนะคับ...น้องสาว กลับมาเส้นทางนี่ อีกครั้ง ที่เป็นดั่ง สรววค์ สุดห่วงหา แม้ว่าเรา ได้มาเป็นบางครา ที่เป็นมาก็เพราะ ต้องเดินทาง ก็คิดถึงห่วงหา...อยู่เหมือนกัน ทุกทุกวันเห็นพี่คอยถามหา แม้ว่าเราห่วงใยเดินทางมา แต่เวลาช่างเร็ว...เกินตกใจ ------------------------------------------ [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: lookgaow ที่ 21 ตุลาคม 2008, 03:50:PM ท่องเที่ยว...ทุกถนนหนทาง...มากมาย คิดถึงเจ้า...น้องชาย...กายหยุดพัก สบายดีไหม...พี่ห่วงใย...ถึงทายทัก ด้วยใจรัก...ภักดิ์ปอง...เจ้าน้องชาย คิดถึงเรา...ร่วมต่อกลอน...กันครั้งเก่า ฝีมือเจ้า...เก่งกาจ...องอาจหลาย พี่ขานรับ...นับถือ...มือลวดลาย เก่งเหลือเกิน...น้องชาย...นายนักกลอน ( อิ อิ emo_26 แ ว ะ ม า แ จ ม จ้ า คิ ด ถึ ง ฝี มื อ ) (http://widget.sanook.com/static_content/full/graphic/33db0eadf7256df046865104eac3cdc9_1205606779.gif) (http://widget.sanook.com/view-widget/graphic/?widget=3735) หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 20 พฤศจิกายน 2008, 12:12:PM ท่องเที่ยว...ทุกถนนหนทาง...มากมาย คิดถึงเจ้า...น้องชาย...กายหยุดพัก สบายดีไหม...พี่ห่วงใย...ถึงทายทัก ด้วยใจรัก...ภักดิ์ปอง...เจ้าน้องชาย คิดถึงเรา...ร่วมต่อกลอน...กันครั้งเก่า ฝีมือเจ้า...เก่งกาจ...องอาจหลาย พี่ขานรับ...นับถือ...มือลวดลาย เก่งเหลือเกิน...น้องชาย...นายนักกลอน ( อิ อิ emo_26 แ ว ะ ม า แ จ ม จ้ า คิ ด ถึ ง ฝี มื อ ) ([url]http://widget.sanook.com/static_content/full/graphic/33db0eadf7256df046865104eac3cdc9_1205606779.gif[/url]) ([url]http://widget.sanook.com/view-widget/graphic/?widget=3735[/url]) อาจหายหน้าไปหลายครั้ง อาจผิดหวังไปหลายหน อาจหายไปในบัดดล อาจผู้คนไม่พบเจอ คิดถึงยังคิดถึง ห้วงคนึงยังเสมอ เพียงรำพัน เพียงละเมอ ในสมุดพก เสมอเดียวดาย อาจเนิ่นนานนักจักทักตอบ หลายครารอบแอบแหนงหน่าย ขอโทษ จากห้วงใจ บางอย่างไม่ เอื่ออำนวย คอมพิวเตอร์ให้น้องสาวไปใช้ที่บ้านแล้ว เลยไม่มีโอกาสต่อกลอนครับ หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: wonderloveyou ที่ 25 พฤศจิกายน 2008, 08:47:PM หายหน้าไปนาน..ไม่เป็นไร
แต่ขอให้หัวใจ..ได้คิดถึง อาจเป็นบางครั้ง..ที่คำนึง แต่มันซึ่ง..ดีกว่าไม่คิดเลย อาจเป็นกลอนสั้นสั้น..ที่มอบให้ แต่ความรู้สึกในใจ..มันล้นเหลือ ขอให้ตอบกลอนนี้..ด้วยจุนเจือ หากไม่ตอบ..เดี๋ยวเคืองไม่รู้ตัว ------------------------------------- ล้อเล่น..ตามภาษาเด็กดื้อ หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 07 ธันวาคม 2008, 07:10:AM หายหน้าไปนาน..ไม่เป็นไร แต่ขอให้หัวใจ..ได้คิดถึง อาจเป็นบางครั้ง..ที่คำนึง แต่มันซึ่ง..ดีกว่าไม่คิดเลย อาจเป็นกลอนสั้นสั้น..ที่มอบให้ แต่ความรู้สึกในใจ..มันล้นเหลือ ขอให้ตอบกลอนนี้..ด้วยจุนเจือ หากไม่ตอบ..เดี๋ยวเคืองไม่รู้ตัว ------------------------------------- ล้อเล่น..ตามภาษาเด็กดื้อ เนิ่นนานผ่านไป ระยะเวลา เราต่างร่วมตามค้นหา มวลความฝัน จากก้าวผิด พลาดพลั้ง บ้างบางวัน กระทั่งเธอในวันนั้น เปลี่ยนไป พี่เคยทัก น้องรู้จัก ไหมบทกลอน เคยบอกสอนแนะนำ จำได้ไหม มาวันนี้ แต่งกลอนดี เกินกว่าใคร น้องแน่มากรู้ไหม พี่ขอชม จากใจพี่ที่รัก ประจักษ์จิต มิได้คิดเป็นอื่นไกล ไม่เหมาะสม ด้วยว่ารัก เมตตา มานานนม ขอชื่นชม ด้วยรัก จากหัวใจ... พี่ชายที่ อาจดีหากน้องพี่เห็นว่าดี ที่รักน้องสาวคนนี้ผู้ที่พี่ไม่ต้องคิดว่าดี เพราะน้องพี่ดีอยู่แล้ว ตั้งใจเรียนนะคับ หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: มั่น แซลี้ ที่ 07 ธันวาคม 2008, 11:32:AM อ้างจาก: seem ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ หวังได้พบเพื่อนที่ดีบ้างสักหน ที่ผ่านมาเจอแต่คนฉ้อฉล จนสับสนในหนทางที่จร ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ หวังได้เจอคนดีช่วยชี้สอน ไม่ทำให้จิตใจต้องร้าวรอน เหมือนเมื่อก่อนที่เคยพานพบมา เธอเดินทางมาบนเส้นทางที่สับสน เจอผู้คนมากมายที่มากมี เส้นทางหมื่นร้อยพันไร้ที่พึ่งไร้ไมตรี มาถึงเส้นทางนี้มิตรภาพนี้มีให้เธอ ฉันนั้นจับมือเธอเพื่อร่วมเดินไปด้วยกัน เดินไปตามทางฝันเราจะมีกันฉันและเธอ หากหลงไม่เป็นไรจะมีฉันข้างเธอเสมอ ทุกเรื่องที่พบเจอเราจะบรรเลงเป็นบทกลอน หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: No AlonE ที่ 12 ธันวาคม 2008, 09:52:PM วาว่า นี้ได้เปลี่ยนนามใหม่
เป็นเช่นไรก็ยังเป็นเช่นนั้น แม้ชื่อเปลี่ยนความหมายเปลี่ยน...ไม่เกี่ยวกัน แต่ในความผูกพันยังคิดถึงเธอเสมอมา --------------------------------------------------------------- [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 14 ธันวาคม 2008, 09:42:PM ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ หวังได้พบเพื่อนที่ดีบ้างสักหน ที่ผ่านมาเจอแต่คนฉ้อฉล จนสับสนในหนทางที่จร ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ หวังได้เจอคนดีช่วยชี้สอน ไม่ทำให้จิตใจต้องร้าวรอน เหมือนเมื่อก่อนที่เคยพานพบมา ฉันเองเอ่ยทัก เพื่อนนักเดินทาง ยินดีนะ ที่ร่วมย่าง ทางสายนี้ จากฉ่อฉล กลลวง มาแรมปี ฉันยินดี เป็นเพื่อน ร่วมทางเดิน สัญญาว่า จะเป็นเพื่อน ให้สมเพื่อน คอยย้ำเตือน บอกกล่าว เราร่วมเหิน ในสายทาง ที่ยาวไกล ร่วมเผชิญ นักเดินทาง จะร่วมเดิน ไปด้วยกัน เราเองทัก เพื่อนนักเดินทาง จากห่างเหิน ไปต่างบาง ต่างความฝัน ฉันกลับมา สานต่อ ทอสัมพันธ์ ด้วยถนน สายนี้นั้น ฉันไม่ลืม... จะร่วมก้าวย่างตามทางฝัน กับเพื่อนนักกวี ด้วยใจบริสุทธิ์ นักเดินทาง หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 14 ธันวาคม 2008, 09:47:PM วาว่า นี้ได้เปลี่ยนนามใหม่ เป็นเช่นไรก็ยังเป็นเช่นนั้น แม้ชื่อเปลี่ยนความหมายเปลี่ยน...ไม่เกี่ยวกัน แต่ในความผูกพันยังคิดถึงเธอเสมอมา --------------------------------------------------------------- ตอบกลอน และแต่งกลอน ให้น้องรัก เปลี่ยนชื่อใหม่ ยังไม่ทัก คงไม่ว่า แม้ชื่อใหม่ แต่คนเก่า นะวาวา น้องจอย จ๋า ของพี่ชาย ไม่เปลี่ยนแปลง หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 16 ธันวาคม 2008, 07:39:AM เมื่อฉันก้าวเท้าย่าง ตามทางฝัน
เธอล่ะ พร้อมฝ่าฟัน กับฉันไหม กับหนทาง ข้างหน้า ฝ่าพงไพร อาจหลุมพลาง วางไว้ ให้หลบเดิน ฉันนักเดินทาง อย่างที่รู้ ถนนนี้ ที่ย่ำอยู่ เคยเลียบเหิน ผ่านชายคา ป่าเขา ก้าวเผชิญ สะทกเทิ้น สะท้านทั่ว ทุกตัวตน ยะย่ำย่าง ระหว่างทาง ได้เรียนรู้ อุปสัค มีอยู่ เพื่อคิดค้น เหยียบข้ามไป คว้าชัย ในบัดดล นี่สิคน ที่ขานทัก นักเดินทางฯ ฉันยังคงย่ำย่างตามทางฝัน ด้วยหัวใจที่พร้อมประจัญ กับทุกๆอย่าง... นักเดินทาง 16 มกราคม 2551 หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 24 ธันวาคม 2008, 05:54:PM เปลี่ยวเหงา หนอตัวเรา นักเดินทาง จากย่ำย่าง ทางเปล่าเปลี่ยว เดี่ยวโดดด้น มาบัดนี้ หามีใคร แม้เพียงคน จะเคียงข้าง เดินด้น หนทางไกลฯ http://www.uppicth.com/pics/b446e8a10004ed6b2edcb43474c74a5a.jpg หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: apairun ที่ 11 มกราคม 2009, 06:23:PM ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้
จรลีตามอารมณ์ของคนฝัน เก็บอักษรเรียบเรียงไปวันวัน หมายสร้างสรรค์ผลงานชั้นกวี ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ โปรดช่วยชี้แนะนำอย่างเต็มที่ สิ่งใดถูกหรือผิดแก้ไขที วงศ์กวีคงมีต้นกล้านักฝันเอย หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 24 มกราคม 2009, 01:24:AM ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ จรลีตามอารมณ์ของคนฝัน เก็บอักษรเรียบเรียงไปวันวัน หมายสร้างสรรค์ผลงานชั้นกวี ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ โปรดช่วยชี้แนะนำอย่างเต็มที่ สิ่งใดถูกหรือผิดแก้ไขที วงศ์กวีคงมีต้นกล้านักฝันเอย ยินดีต้อนรับเพื่อนนักเดินทาง เนิ่นนานแล้วสิ คงอ้างว้างกับหนทางนี้ ต้องขออภัย ไม่ทักเอ่ยทัก ด้วยดี เอาล่ะมาวันนี้ ขอสวัสดีก่อนเริ่มสัมพันธ์ จรดปลายปากการ่ำ ระบำร่าย บรรจงบรรยาย อักษรสรร ณ วินาทีนี้ ที่รำพัน ท่าน หรือผู้ร่วมกัน ในเส้นทาง อาจเหว่หว้า กว่าเคย อาจเฉยนิ่ง ก็ นี่แหล่ะ ต้องไหวติง ทุกสิ่งอย่าง สับสนเพื่อ ค้นหา ความเลือนลาง ถูกผิดบ้าง เพื่อบอกทาง ประสบการณ์ ฉันนักเดินทาง ย่ำย่างทางนี้ นานนับแรมปี จะมีมิตรพลัดผ่าน ท่านหรือใคร อาจอดใจรอนาน กว่าฉันจะเข้ามาผ่าน เนิ่นนานเกินรอฯ หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 12 มีนาคม 2009, 05:30:PM เลียบเคียงย่อง สองเท้าย่ำ ตามรอยเก่า ณ บ้านแห่ง กลอนบทเหงา ของเรานี้ จากห่างหาย หลายวัน ผ่านแรมปี กลับเหยียบ ย่างบาทนี้ ที่เดิมเดียวดาย ใครหนอใคร ในบ้านนี้ รู้จักฉัน นักเดินทาง ผ่านคืนวัน (เคย)ฝันสลาย กลับมาบ้านหลังเก่า อย่างเดียวดาย กลับมาร่าย บทกลอนรัก อีกสักครา ไม่รู้สิ ยังคงมี อยู่บ้างไหม ใครหรือใคร สักคน เป็นเพื่อนข้า เคยย่างเหยียบ ร่วมเรียง เคียงกันมา ยังอยู่ไหม หลายเพื่อนญา หรือหายไปฯ นักเดินทาง 12 มีนาคม 2552 หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 27 มีนาคม 2009, 09:03:PM ฉันมีนามว่านักเดินทาง เที่ยวท่องย่ำย่างอย่างเหว่ว้า ผ่านถนนหนทางต่างมรรคา ฉันจึ่งหยุด พักล้า พาทีกัน ละเลงร่ำ พร่ำพรรณนา ภาษาถ้อย ฉันเรียงร้อย อักขระ ณ วรรคนี้ ถึงเธอผู้อ่าน ผ่าน QQ แสนดี บอกเธอแทนข้าที ขอขอบคุณ ฉันเป็นนักกวี ที่ไร้ชื่อ หวังเพียงหวังอยากระบือ กำลังลุ้น นานแสนนานผ่านเวลา ปรารภนาเธอการุณ ช่วยชมชื่น พอใจกรุ่น ละมุนวิญญา อาจซ้ำซาก แลซบเซา ไม่เข้าขั้น แถมสำนวน กวนกำปั้น ไม่เข้าท่า โปรดอภัย ในถ้วงถ้อย ไม่เข้าตา อย่าถือสา ข้าเพียงรัก นักเดินทางฯ นักเดินทาง 27/3/52 หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 27 มีนาคม 2009, 10:25:PM เมื่อปลายนิ้วสัมผัสผิว ปุ่มคีย์บอร์ด ใจก็สอด ความคิด วินิจฉัย คิดค้นคำ สำนวนถ้อย ร้อยจากใจ เป็นบทกลอน บทนี้ไป ให้แด่เธอ อาจไร้ค่า ความหมาย ในความจริง แต่นี่คือ บางสิ่ง ที่เสนอ เธออาจเห็น เป็นเพียงคำ พร่ำละเมอ แต่ทั้งหมด ฉันเสนอ มาจากใจ มอบแด่เธอ ผู้หญิง ระหว่างทาง ฉันเดินย่ำ เหยียบย่าง มาต่างสาย จวนเจนจบ พบเธอ อาจสายไป แต่มันคง ไม่เป็นไร หากไม่แคร์ อาจนี่คือ บางความ ในบางคำ และเป็นเพียง บางลำนำ จากใจแพ้ เคยอกหัก รักสลาย ปราศใครแล อาจเธอคือผู้แพ้ เช่นเดียวกัน... หากมิใช่ ไม่สำคัญ ฉันไม่ว่า นักเดินทาง เพียงปรารถนา ในเสี้ยวฝัน จะเดินทาง ต่อไป ในคืนวัน ด้วยมุ่งมั่น อุดมการณ์ ที่สานทอฯ นักเดินทาง 28/3/52 หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 14 พฤษภาคม 2009, 10:27:AM อาจนี่เพียง บางถ้อย กระบวนคำ
อาจนี่เพียง บางลำนำ กวีร่าย อาจนี่เพียง บริบท จากห้วงใน อาจนี้เพียง ความเป็นไป นักเดินทาง หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 14 พฤษภาคม 2009, 11:07:AM ยินดีรับ กับน้ำใจ ไมตรียื่น ขอหยิบคืน น้ำใจ มอบไปถึง กชนันท์ จะฝันหา ในคนึง ไว้ยามล้า จะคิดถึง ซึ่งน้ำใจ อาจฉันร่าย บรรยายถ้อย ร้อยไม่สวย เรียนมาต่ำ คำไม่ดี ใช้ไม่ได้ วานโปรดบอก แนะนำ ให้เข้าใจ ด้วยน้ำมิตร ด้วยน้ำใจ เพื่อนร่วมทางฯ นักเดินทางทักทายอย่างนักเดินทาง ยินดีที่ได้รู้จักครับ **กระทู้อ้างถึงถูกลบโดยผู้ดำเนินการ หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 18 พฤษภาคม 2009, 01:24:PM สลักถ้อย ร้อยคำ สำนวนเอ่ย พี่เจ้าเอ๋ย แต่งกลอนเพราะ เสนาะหู ชื่อเล่า เขาขานไข อย่างใดบอกดู พอได้รู้ ชื่อเสียง เพียงทักทาย อ่านบทกลอน ย้อนนึก ตรึกตามกลอน แหม่! พี่จ๋า ยอกย้อน กลอนเหลือร้าย วันข้างหน้า มีเวลา อยากทักทาย ตัวต่อตัว จะได้ไหม ในห้องคุย เพียงอยากทักทาย ได้ยินเพียงชื่อไม่ซึ้งถึงใจ ขอสักนิดได้ไหม นัดเวลาให้ได้คุยกัน... **กระทู้อ้างถึงถูกลบโดยผู้ดำเนินการ หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: ฌลา ที่ 18 พฤษภาคม 2009, 10:05:PM (http://editor.kapook.com/wp-content/uploads/2009/02/2151383443_1873c2f3c2.jpg) สวัสดีนักเดินทาง เป็นอย่างไรบ้างเดินทางเหนื่อยไหม? เหงาบ้างรึเปล่าระยะทางยาวไกล จะหยุดพักบ้างไหมหรือเดินทางต่อไปทุกเวลา? แวะมาทักทาย กลัวคนเดินทางไกลจะเหว่ว้า เดี๋ยวจะว่าไม่สนใจเลยแอบห่วงใยเข้ามา ขอฝากตัวด้วยนะคะ จาก...ฌลา....เพื่อนกลอน (http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line15/line0078.gif) หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 25 พฤษภาคม 2009, 02:00:PM เพียงยลกลอน ย้อนตอบ แอบรอบยิ้ม ใจกรุ่มกริ่ม ยิ้มร่า ประสาฉัน จึ่งเอื่อนเอ่ย ตอบกลับ รับบทพลัน บอกรู้สึก เบื้องลึกฝัน เกินบรรยาย พี่บัวน้อย ลอยอยู่ ณ บึงบน ยังมีใจ อ่อนปรน ยลความหมาย กับบทกลอน นักเดินทาง ไร้สไตล์ อุตสาห์ตอบ มอบน้ำใจ ช่างไมตรี ชีวิตนักเดินทาง ต้องย่างย่ำ อาจบางที น้ำคำ ไม่เข้าที่ ด้วยเวลา พาเร่งเร้า เกลาไม่ดี สำนวนจึง แย่อย่างนี้ วานพี่เตือน หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 25 พฤษภาคม 2009, 02:31:PM ([url]http://editor.kapook.com/wp-content/uploads/2009/02/2151383443_1873c2f3c2.jpg[/url]) สวัสดีนักเดินทาง เป็นอย่างไรบ้างเดินทางเหนื่อยไหม? เหงาบ้างรึเปล่าระยะทางยาวไกล จะหยุดพักบ้างไหมหรือเดินทางต่อไปทุกเวลา? แวะมาทักทาย กลัวคนเดินทางไกลจะเหว่ว้า เดี๋ยวจะว่าไม่สนใจเลยแอบห่วงใยเข้ามา ขอฝากตัวด้วยนะคะ จาก...ฌลา....เพื่อนกลอน ([url]http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line15/line0078.gif[/url]) ฉันอาจมีมากมายปัญหา ฌลา... เพื่อนใหม่ เธออาจไม่รับรู้ ความเป็นไป ในเหล่านั้น ฉันอาจล้มลุกคลุกคลาน ผ่านคืนวัน เธออาจเกลียดชังกัน นานวันไป สำหรับมิตรภาพใหม่ ในวันนี้ ขอต้อนรับ ด้วยไมตรี พี่มอบให้ ฌลา...เธอ...แม้มาจากแห่งหนใด นักเดินทาง ขอรับไว้ ด้วยไมตรี อิ่มอุ่น กรุ่นใจ ในรู้สึก นักเดินทาง ผ่านเหวลึก ศึกหลากสี ผ่านร้อนแดด แผดเผา ร้าวชีวี ยังมีผู้ ยื่นไมตรี ให้แก่กัน ฉัน...เคยเหนื่อยล้า มาสาหัส ฉัน...เคยพักศาลาวัด ผลัดเปลี่ยนฝัน ฉัน...เคยร้องไห้กับคืนวัน ฉัน...เคยนึกฝัน-ฝันคว้างไกล เธอ...อาจผ่านชีวามาแสนสุข เธอ...อาจไม่รู้ทุกข์ เป็นไฉน เธอ...อาจคิดว่า ผู้ชายร้องไห้ ได้อย่างไร เธอ...อาจไม่ต้องฝันไกล แต่ไปถึงมัน ฉัน-เธอ อาจมีข้อแตกต่าง ฉัน-เธอ อาจมีช่องว่าง ระหว่างฝัน ฉัน-เธอ อาจเพียงผ่าน ม่านคืนวัน ฉัน-เธอ อาจเพียงสบกัน - วรรณกรรม- นักเดินทาง ยินดีที่ได้รู้จัก และร่วมเรียงร้อยถ้อยบทกวีเพื่อสร้างสีสรรดีดีให้กับชีวิตต่อไป... หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: ฌลา ที่ 25 พฤษภาคม 2009, 03:14:PM เหนื่อยไหมนักเดินทาง กับความเคว้งคว้างในวันนี้ อ่านกลอนแล้วห่วงใย...เธอเป็นอย่างไรคนดี เข้มแข็งรึยังวันนี้...ฉันยังคงหวังดีห่วงใย ฉันอาจแค่เดินผ่านมา แต่ใช่ว่าไม่เคยปวดปร่าเธอรู้ไหม หลายครั้งที่อ่อนล้าเจอะเจอปัญหามากมาย แต่ยังคงก้าวไปต่อเติมกำลังใจทุกวัน ฉันอาจเคยอ่อนแอ แต่ไม่เคยยอมแพ้แก่ชะตาที่เปลี่ยนผัน หลายครั้งที่ชะตา...ทำให้จากลาสิ่งสำคัญ แต่ยังคงยึดมั่น..ในทุกทุกฝัน...ที่มี พลาดบ้างในบางครั้ง อาจมีผิดพลั้ง...ไม่เคยหนี ล้มลุกคลุกคลานบ้างในบางที หลายครั้งที่ระบายความทุกข์ที่มีด้วยน้ำตา เข้าใจนะนักเดินทาง เธอคงอ้างว้าง...หลายครั้งเจอปัญหา ไม่มีใครข้างกายตอนร่ำไห้มีน้ำตา แต่รับรู้ไว้นะ...ที่นี่ยังคงเป็นศาลาพักกาย ฉัน...และเธอไม่เคยพบเจอกัน เธอ...อาจไม่เคยรู้ว่าฉันอยู่ที่ไหน ฉัน...อาจไม่เคยรับรู้ในทุกความเป็นไป แต่รับรู้ไว้ฉันและเธอยังพบกันได้...ในบ้านกลอน (http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line15/d_ln021.gif) หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 26 พฤษภาคม 2009, 03:08:PM เพียงอ่านถ้อย ลำนำ คำพี่สาว ใจเปลี่ยวเปล่า ร้าวราน ก็หวานหวาม สัมผัสซึ้ง ถึงหวังดี วจีความ พาใจคร้าม ตามโอนอ่อน ผ่อนร้อนรน หรือนี่คือ จุดเริ่มต้น หนทางใหม่ หนทางไกล ที่รอท่า ให้ฝ่าฝน อุปสรรค ขวากหนาม ถามใจตน จะอดทน สู้ไหว ไหมเส้นทาง หรือจะถ้อ ถอยทาง อย่างผู้แพ้ ปล่อยชีวิต ให้ย่ำแย่ หยุดนิ่งว่าง จบแต่เพียง เสียงโห่ด่า ว่าอับปาง ฤานี่คือ ความสุขอย่าง ผู้พ่ายแพ้ ไม่...ฉันไม่ใช่ ผู้พ่ายพลั้ง ไม่...ฉันยังหวัง อีกหลายแง่ ไม่...หนทางไกล ท้าไปแล ไม่...ฉันยังไม่ ยอมแพ้ โชคชะตา ก้าวต่อไป คือใจ ที่มุ่งมั่น กี่ขวากหนาม กางกั้น กี่ปัญหา นักเดินทาง จักสร้าง แรงศรัทธา แม้ด้วยตัว ของข้า ท้าทะยาน อาจพี่สาว เสมือนครู ผู้สร้างฝัน ปัดเป่าท้อ จากคืนวัน ที่ขวัญหาย ยื่นน้ำใจ ไมตรี ที่มากมาย อักขระ จากใจชาย ขอคารวะ พี่ครับผมต้องไปสอนแล้ว เดี๋ยวเอาไว้มาแต่งต่อพี่ใหม่นะครับ แต่งได้ไม่ยาวเลย วันหลังจะแต่งให้ยาวกว่านี้ครับ... หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 26 พฤษภาคม 2009, 03:33:PM เหนื่อยไหมนักเดินทาง กับความเคว้งคว้างในวันนี้ อ่านกลอนแล้วห่วงใย...เธอเป็นอย่างไรคนดี เข้มแข็งรึยังวันนี้...ฉันยังคงหวังดีห่วงใย ฉันอาจแค่เดินผ่านมา แต่ใช่ว่าไม่เคยปวดปร่าเธอรู้ไหม หลายครั้งที่อ่อนล้าเจอะเจอปัญหามากมาย แต่ยังคงก้าวไปต่อเติมกำลังใจทุกวัน ฉันอาจเคยอ่อนแอ แต่ไม่เคยยอมแพ้แก่ชะตาที่เปลี่ยนผัน หลายครั้งที่ชะตา...ทำให้จากลาสิ่งสำคัญ แต่ยังคงยึดมั่น..ในทุกทุกฝัน...ที่มี พลาดบ้างในบางครั้ง อาจมีผิดพลั้ง...ไม่เคยหนี ล้มลุกคลุกคลานบ้างในบางที หลายครั้งที่ระบายความทุกข์ที่มีด้วยน้ำตา เข้าใจนะนักเดินทาง เธอคงอ้างว้าง...หลายครั้งเจอปัญหา ไม่มีใครข้างกายตอนร่ำไห้มีน้ำตา แต่รับรู้ไว้นะ...ที่นี่ยังคงเป็นศาลาพักกาย ฉัน...และเธอไม่เคยพบเจอกัน เธอ...อาจไม่เคยรู้ว่าฉันอยู่ที่ไหน ฉัน...อาจไม่เคยรับรู้ในทุกความเป็นไป แต่รับรู้ไว้ฉันและเธอยังพบกันได้...ในบ้านกลอน ([url]http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line15/d_ln021.gif[/url]) เพียงเสี้ยวถ้อยพรรณนา อาจไม่สูงค่า ต่อใครใคร แต่บางเสี้ยวถ้อย กลั่นจากใจ อาจมีค่าเกินสิ่งใด สำหรับใครบางคน และหนึ่งเสี้ยวถ้อยที่มี ฉันเองรู้สึกดี มากเกินล้น อาจเธอไม่รู้สึก อย่างใครใครหลายๆ คน แต่รู้ไหม ฉันอิ่มล้น เกินขุดก่นคำบรรยาย ใช่แล้วเพียงบางถ้อยคำ ไม่มาก แต่ค่าล้ำในความหมาย นี่คือความจริงหรือสิ่งที่ฝันไป แต่...ฉันสำผัส ถึงกลิ่นไอ ในบทกลอน จริงอยู่ ชีวิตเรา อาจเหมือนกัน อาจผ่านทุกข์ ทุกคืนวัน หวั่นสะท้อน เวรกรรมเก่า แต่ปางใด ให้ผลวอน จึ่งทุกข์ร้อน ไม่ผ่อนร้าว ทุกเช้าเย็น ถึงกระนั้น.... เอาเถอะ เพื่อนรักนักเดินทาง อาจเธอก็อ้างว้าง อย่างที่เห็น ฉันเองก็ไม่ต่าง อย่างที่เป็น มาจับมือ ฝ่าลำเค็ญ สู้เส้นชัย ขอเป็นดั่งหนึ่งกำลังใจให้กับเพื่อนนักเดินทาง ผู้ใช้ชีวิตในโลกอ้างว้างใบนี้ เหมือนกัน... นักเดินทาง 26 พ.ค. 52 หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: ฌลา ที่ 26 พฤษภาคม 2009, 05:29:PM อย่าห่วงเลยนักเดินทาง ใต้ผืนฟ้ากว้าง..เธอไม่เคยอ้างว้างหรอกรู้ไหม เธออาจเจอปัญหา..รู้ไว้เถอะว่าฉันยังห่วงใย แม้ห่วงได้แค่ไกลไกล...ยังคงมีเธอไว้ตลอดเวลา ยินดีที่บางถ้อยคำ ทำให้เธอหายเจ็บช้ำ หายอ่อนล้า เข้าใจเสมอความเจ็บที่เธอเจอพบมา ยินดีที่คำพูดจา...ทำให้ความปวดปร่าเธอลางเลือน ที่นี่ยังคงห่วงใย อบอุ่นไม่มีที่ใด เสมอเหมือน ทุกทุกถ้อยคำ...มันตอกและย้ำเตือน ว่าที่นี่เธอมีเพื่อน...คอยลบเลือน รอยน้ำตา เธออาจเดินทางมาไกล อาจผ่านความเลวร้าย เจอะเจอหลายปัญหา ไม่ต้องกังวลสิ่งใด...แม้เธออ่อนไหวมีน้ำตา ฉันยังคงห่วงหา...และจะซับน้ำตา...ด้วยบทกลอน (http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line15/d_ln021.gif) หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: สายใย ที่ 27 พฤษภาคม 2009, 08:16:AM .................สวัสดีนักเดินทาง ขอสานสร้างสัมพันธ์ฉันท์น้องพี่ ก็เคยจรร่อนเร่ในบางที บัดเดี๋ยวนี้พักใจในบ้านกลอน ยินว่าท่านผ่านมาอีกคราแล้ว ทางที่แผ้วถางไว้ในกาลก่อน จึงเร่งรุดจุดไฟใกล้ทางจร ขอวิงวอนนอนพักสักราตรี ด้วยมีข้อสงสัยใคร่ขอถาม เที่ยวท่องตามทางไกลหลายวิถี เนื่องเพราะเหตุผลใดร้ายหรือดี โปรดจงชี้แนะด้วยช่วยอภัย ในบ้านนี้มีสหายทั้งใหม่เก่า อยากดื่มเหล้าลุง”แจ็กกี้”มีหลายไห ถ้าเจ็บป่วยช่วยเรียก”น้ำมนต์”ไป รักษาได้เสียแต่ว่าค่ายาแพง พยาบาลใจดีมีเมตตา “แก้วสุภา”เฝ้าไข้ไม่หน่ายแหนง หากศัตรูหมู่มิตรคิดแทรกแซง จะช่วยแจ้ง”ฝูงบินต่ำ”นำทัพมา หากแม้นนักเดินทางอ้างว้างนัก “สุวิจักขณ์”ชวนทายไขปัญหา ถ้าอยากได้นงนุชบุษบา เดี๋ยวไปหา”จะไม่เด็ด”สำเร็จพลัน ยังมีใครต่อใครในบ้านนี้ พร้อมยินดีชักชวนมาสรวลสรรค์ แม้นนักเดิน ทางพักอีกสักวัน “สายใย”นั้นขอเลี้ยงดูปูเสื่อเอย หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 27 พฤษภาคม 2009, 08:01:PM อย่าห่วงเลยนักเดินทาง ใต้ผืนฟ้ากว้าง..เธอไม่เคยอ้างว้างหรอกรู้ไหม เธออาจเจอปัญหา..รู้ไว้เถอะว่าฉันยังห่วงใย แม้ห่วงได้แค่ไกลไกล...ยังคงมีเธอไว้ตลอดเวลา ยินดีที่บางถ้อยคำ ทำให้เธอหายเจ็บช้ำ หายอ่อนล้า เข้าใจเสมอความเจ็บที่เธอเจอพบมา ยินดีที่คำพูดจา...ทำให้ความปวดปร่าเธอลางเลือน ที่นี่ยังคงห่วงใย อบอุ่นไม่มีที่ใด เสมอเหมือน ทุกทุกถ้อยคำ...มันตอกและย้ำเตือน ว่าที่นี่เธอมีเพื่อน...คอยลบเลือน รอยน้ำตา เธออาจเดินทางมาไกล อาจผ่านความเลวร้าย เจอะเจอหลายปัญหา ไม่ต้องกังวลสิ่งใด...แม้เธออ่อนไหวมีน้ำตา ฉันยังคงห่วงหา...และจะซับน้ำตา...ด้วยบทกลอน ([url]http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line15/d_ln021.gif[/url]) บนถนนนแห่งนักเดินทางสายนี้ อาจเชี่ยวกราก...แห่งสายน้ำโลกีที่ยั่วยุ หลบหลีกเลี่ยง เสี่ยงเดิน เนินระอุ ฉันทะลุสู่จุดฝัน นั่น ณ จุดเดิม... ธงใดหนอ ตั้งรอท่า ข้าไปถึง หรือใครใคร เพียงคะนึง จึงฮึกเฮิม แค่เป้าล่อ ให้ต่อฝัน ฉัน...จึ่งเหิมเกริม ให้เร่งเร้า จากก้าวเริ่ม เติมต่อไฟ หรือแท้จริง อาจไม่มี อย่างที่ฝัน มวลสรรพสิ่ง สารพัน เพียงฝันไว้ หลอกฉันพร่ำ พากเพียร เจียรไน เก็บเกี่ยวความ ช้ำร้าย ตามรายทาง ทุกสิ่งสรรพ อากัปการ วันวานพ้น ทุรหด ? สุดอดทน สับสนคว้าง ทุกย่างก้าว ร้าวฤดี แทบพลี-ปราง ระร่ำร่าย ระบายคว้าง ทุกย่างไป ระหว่างทาง อาจพร่างพบ เพื่อนสบพลาง วีถีแห่ง นักย่าง ทางเส้นใหญ่ ล้วนมากมาย ผู้คน ปนกันไป ฉัน-เธอ คือหนึ่งใครใคร ในถนนนั้น บนถนนนแห่งนักเดินทางสายนี้ เธอใช่ไหมคนดี อยู่ตรงนั้น ที่ที่มี ความอบอุ่น มอบให้กัน ฉัน-รู้สึกได้ ถึงสัมพันธ์ เพียงฉันท์กวี... หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: Devill ที่ 27 พฤษภาคม 2009, 08:57:PM ทางอันแสนไกล
เดินไปด้วยใจกังวล เพราะมัวฝันเพ้อ หวังว่าเธอจะตามมา หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 27 พฤษภาคม 2009, 09:15:PM เพียงอ่านถ้อย ลำนำ คำพี่สาว ใจเปลี่ยวเปล่า ร้าวราน ก็หวานหวาม สัมผัสซึ้ง ถึงหวังดี วจีความ พาใจคร้าม ตามโอนอ่อน ผ่อนร้อนรน หรือนี่คือ จุดเริ่มต้น หนทางใหม่ หนทางไกล ที่รอท่า ให้ฝ่าฝน อุปสรรค ขวากหนาม ถามใจตน จะอดทน สู้ไหว ไหมเส้นทาง หรือจะถ้อ ถอยทาง อย่างผู้แพ้ ปล่อยชีวิต ให้ย่ำแย่ หยุดนิ่งว่าง จบแต่เพียง เสียงโห่ด่า ว่าอับปาง ฤานี่คือ ความสุขอย่าง ผู้พ่ายแพ้ ไม่...ฉันไม่ใช่ ผู้พ่ายพลั้ง ไม่...ฉันยังหวัง อีกหลายแง่ ไม่...หนทางไกล ท้าไปแล ไม่...ฉันยังไม่ ยอมแพ้ โชคชะตา ก้าวต่อไป คือใจ ที่มุ่งมั่น กี่ขวากหนาม กางกั้น กี่ปัญหา นักเดินทาง จักสร้าง แรงศรัทธา แม้ด้วยตัว ของข้า ท้าทะยาน อาจพี่สาว เสมือนครู ผู้สร้างฝัน ปัดเป่าท้อ จากคืนวัน ที่ขวัญหาย ยื่นน้ำใจ ไมตรี ที่มากมาย อักขระ จากใจชาย ขอคารวะ emo_28 emo_28 ([url]http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/856/24856/blog_entry1/blog/2008-09-12/comment/316996_images/10_1221277908.jpg[/url]) ๐ เธอมิได้..อยู่ลำพัง ยังหวังได้ เธอจงใช้..ชีวิต อิสระ เธอฝันใด..ให้สู้ไป อย่าได้ละ เธอ-วางซะ..ระทม ที่ถมใจ ๐ บนโลกกว้าง ทางไกล แม้ใจเหงา อยู่กับเงา เฝ้าร่าง อ้างว้างไฉน ยามทุกข์ทน คนทุกข์ หรือสุขใจ- ไม่ใช่ใคร ใจเรา เท่านั้นเอง ๐ เมื่อยามล้ม ก้มหน้า น้ำตาไหล ช้าอยู่ไย ใครเขา เฝ้าข่มเหง พยุงพาด ผงาดยืน อย่างครื้นเครง อย่าละเลง เพลงเศร้า มาเผาตัว ๐ ถูกหนามตำ ทำใจ อย่าได้ช้า เสียเวลา ถ้าคิด จิตต์สลัว สิ่งแรกทำ คือดึงหนาม อย่าคร้ามกลัว มองถ้วนทั่วทุกทาง..อย่าวางใจ ๐ "ความกดดันทำให้ถ่านกลายเป็นเพชร" เธอดั่งเกร็ดแก้วลึกผลึกไสว เธอคือผู้ไม่แพ้แก่ใครใคร ชนะใจ..ให้ได้..ใฝ่ความดี ๐ ...........นักเดินทาง... คำถากถางบางหน บนวิถี กลับมาเป็นกำลังบ้างในบางที โลกนั้นมีสองเงื่อนแง่..สุดแต่มอง ๐ ...............ความในใจ... หากฝันใฝ่ ฝันไป อย่าให้หมอง หากมีรัก รักงอกงาม ตามครรลอง หากเอ่อนอง ครองน้ำตา..มาระบาย วัฏฏะสงสาร ที่ผ่านพ้น กรรมใดหนอ ถึงทุกข์ทน อยู่ฉะนี้ ที่สุดทุกข์ แดนวิไลซ์ นัยว่ามี ณ หนใด ในโลกนี้ ใครชี้ทาง เหมือนว่าชีพ ชีวาวัน ฉันอิ่มสุข แต่คือกอง แห่งความทุกข์ ในระหว่าง บริสุทธิ์ แห่งสุขฤา ชื่อนิพพาน อยู่ฝั่งแคว้น แดนสถาน หมู่บ้านใด เร่ร่อนเร่ง แรมรอน ราวค่อนครึ่ง เพียงเพื่อพึง ปรารถนา ค่ายิ่งใหญ่ จนจวนเจียน จากจุด จะจบใจ ยังยืนย่ำ ไม่ย่างย้าย ไปอยู่เย็น นักเดินทาง ต่างมานะ วาระจิต ฉัน...นักเดินทางคิด- ฝันจะเห็น อยู่ไหนหนอ เมืองนิพพาน ผ่านลำเค็ญ เพียงสัมผัส แห่งกระเซ็น คงเย็นใจ วิถีแห่งนักเดินทาง ถนนชีวิต จุดสิ้นสุด ที่เพ่งพิศ...คิดไม่ได้ เพียงก้าวย่ำ สูงต่ำย่าง ทางเป็นไป นี่แหละคือ ความทุกข์ใจ นักเดินทาง คนรักจาก พรากลา เพียงอาสัญ เจ็บป่วยไข้ เรื่องสามัญ ทุกพรรณอย่าง ล้มละลาย หายนะ ระหว่างกลาง เพียงเล็กน้อย ถนนย่าง ทางชีวิต แต่... แม้มืดมน หนทาง ที่ย่างก้าว หากท้องฟ้า ยังหมู่ดาว คราวเดือนปิด เธอ...เพื่อนนักเดินทาง ยังร่วมคิด ฉัน...จะร่วมถูกผิด ไปด้วยกัน... หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: ฌลา ที่ 27 พฤษภาคม 2009, 10:18:PM นักเดินทางที่รัก เดินทางมาไกลนัก..ใช่ไหม รับรู้หรือเปล่า...ฉันฝากดาวไปห่วงใย โอบกอดเธอไว้..ด้วยความรู้สึกมากมายที่มี เส้นทางที่ยาวไกล เธอคงรู้สึกไม่มีใครใช่ไหมวันนี้ อาจไร้คนข้างกาย...และเหมือนไม่มีใครใยดี แต่รู้แล้วใช่ไหมคนดี...ที่นี่ยังมีฉันห่วงใย ระหว่างทางที่ย่างก้าว อาจเจอเรื่องปวดร้าว...หลายคราวอ่อนไหว ไม่ต้องห่วงหรอกนะ...ฉันนี่ล่ะเข้าใจ จะพาเธอผ่านเรื่องเลวร้าย...และก้าวต่อไปด้วยกัน อย่าเลยนะอย่าท้อ อย่าทำลายสิ่งที่รอ อย่าย่อท้อกับความฝัน ที่นี่ยังมี...คนพร้อมที่จะเข้าใจกัน หากเหนื่อยล้ากับทุกทุกวัน...ก็มีคนพร้อมช่วยให้ผ่าน...พ้นไป หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 27 พฤษภาคม 2009, 10:41:PM .................สวัสดีนักเดินทาง ขอสานสร้างสัมพันธ์ฉันท์น้องพี่ ก็เคยจรร่อนเร่ในบางที บัดเดี๋ยวนี้พักใจในบ้านกลอน ยินว่าท่านผ่านมาอีกคราแล้ว ทางที่แผ้วถางไว้ในกาลก่อน จึงเร่งรุดจุดไฟใกล้ทางจร ขอวิงวอนนอนพักสักราตรี ด้วยมีข้อสงสัยใคร่ขอถาม เที่ยวท่องตามทางไกลหลายวิถี เนื่องเพราะเหตุผลใดร้ายหรือดี โปรดจงชี้แนะด้วยช่วยอภัย ในบ้านนี้มีสหายทั้งใหม่เก่า อยากดื่มเหล้าลุง?แจ็กกี้?มีหลายไห ถ้าเจ็บป่วยช่วยเรียก?น้ำมนต์?ไป รักษาได้เสียแต่ว่าค่ายาแพง พยาบาลใจดีมีเมตตา ?แก้วสุภา?เฝ้าไข้ไม่หน่ายแหนง หากศัตรูหมู่มิตรคิดแทรกแซง จะช่วยแจ้ง?ฝูงบินต่ำ?นำทัพมา หากแม้นนักเดินทางอ้างว้างนัก ?สุวิจักขณ์?ชวนทายไขปัญหา ถ้าอยากได้นงนุชบุษบา เดี๋ยวไปหา?จะไม่เด็ด?สำเร็จพลัน ยังมีใครต่อใครในบ้านนี้ พร้อมยินดีชักชวนมาสรวลสรรค์ แม้นนักเดิน ทางพักอีกสักวัน ?สายใย?นั้นขอเลี้ยงดูปูเสื่อเอย สวัสดี พี่ชาย สายใยรัก ต้องขอบคุณ ที่ทายทัก นักเขี่ยเขียน ข้าน้อย นาม นักสัญจร ย้อนสังเวียน ด้วยบทเขียน บทเขี่ย ระเหี่ยใจ ยังคงเขียนไม่เป็นเช่นดังเก่า ยังเป็นกลอนบอกเล่า ไม่เท่าไหร่ มวลคำคม ปรัชญา ข้าจนใจ คิดไม่ออก บอกไม่ได้ ไม่ชำนาญ เคยขีดเขียน เรียนกลอน มากก่อนนี้ ถีบตัวออก จากเวที หนีสถาน เพราะเวลา วารี ใม่มีนาน จึงเพียงเข้า แล้วก้าวผ่าน บ้านนักกลอน ข้อสงสัย ในคำถาม ขอตามตอบ นักเดินทาง ย่างเหยียบรอบ กรอบคำสอน พุทธองค์ ที่ทรงตรัส เป็นบวร ท่องเที่ยวใน มวลคำสอน ฝึกผ่อนปรน อุปสรรค ขวากหนาม ที่ถามถึง มิใช่เรื่อง น่าคนึง พึงสับสน เพียงกิเลส เหตุแห่งมาร ที่รานรน เกาะกินใจ ให้หมองหม่น อลธการ ส่วนหมู่เพื่อน พวกพ้อง และน้องพี่ มิอาจเอื้อม ต่อวาที วจีสาร ด้วยว่าด้อย พร้อยถ้อยคำ ไม่ชำนาญ มิอาจหาญ การกวี ร่วมกรีฑา... แต่น้อมรับ น้ำใจ ไว้ด้วยจิต เพื่อนพี่น้อง ผองศิษย์ กลอนภาษา ร่วมสำนัก พักบ้านกลอน แต่ก่อนมา น้อมรับฟัง ถ้อยวาจา นักกวี... หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: ไพลิน ที่ 28 พฤษภาคม 2009, 01:16:AM ฉันเองก็เพิ่งเดินผ่านมาทางนี้
รู้สึกเหมือนจะมีความรู้สึกดีๆ ต้อนรับอยู่ ขอแรงใจหน่อยได้ไหมเพื่อจะเอาไปใช้ต่อสู้ กับสิ่งที่กำลังเผชิญอยู่อย่างหนักใจ ฉันไม่รู้ไม่อาจคาดเดาได้สักอย่าง ว่าหนทางข้างหน้าจะเป็นแบบไหน ฉันอยากขอได้ไหมกำลังใจ จากผองเพื่อนบ้านกลอนไทยทุกๆ คน หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: สายใย ที่ 28 พฤษภาคม 2009, 12:26:PM ฉันเองก็เพิ่งเดินผ่านมาทางนี้ รู้สึกเหมือนจะมีความรู้สึกดีๆ ต้อนรับอยู่ ขอแรงใจหน่อยได้ไหมเพื่อจะเอาไปใช้ต่อสู้ กับสิ่งที่กำลังเผชิญอยู่อย่างหนักใจ ฉันไม่รู้ไม่อาจคาดเดาได้สักอย่าง ว่าหนทางข้างหน้าจะเป็นแบบไหน ฉันอยากขอได้ไหมกำลังใจ จากผองเพื่อนบ้านกลอนไทยทุกๆ คน ขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจ พร้อมมอบให้เธอไปเพื่อต่อสู้ บนเส้นทางยาวไกลยากเย็นเพียงไหนยังไม่รู้ ตราบใดที่หัวใจมีไฟอยู่ขอเธอจงสู้ต่อไป..... หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 29 พฤษภาคม 2009, 11:24:AM นักเดินทางที่รัก เดินทางมาไกลนัก..ใช่ไหม รับรู้หรือเปล่า...ฉันฝากดาวไปห่วงใย โอบกอดเธอไว้..ด้วยความรู้สึกมากมายที่มี เส้นทางที่ยาวไกล เธอคงรู้สึกไม่มีใครใช่ไหมวันนี้ อาจไร้คนข้างกาย...และเหมือนไม่มีใครใยดี แต่รู้แล้วใช่ไหมคนดี...ที่นี่ยังมีฉันห่วงใย ระหว่างทางที่ย่างก้าว อาจเจอเรื่องปวดร้าว...หลายคราวอ่อนไหว ไม่ต้องห่วงหรอกนะ...ฉันนี่ล่ะเข้าใจ จะพาเธอผ่านเรื่องเลวร้าย...และก้าวต่อไปด้วยกัน อย่าเลยนะอย่าท้อ อย่าทำลายสิ่งที่รอ อย่าย่อท้อกับความฝัน ที่นี่ยังมี...คนพร้อมที่จะเข้าใจกัน หากเหนื่อยล้ากับทุกทุกวัน...ก็มีคนพร้อมช่วยให้ผ่าน...พ้นไป ฌลา...เธอรู้ไหม ฉันรู้สึกเหนื่อยใจกับปัญหา มีบางเรื่องราว รุมเร้าเข้ามา ฉันล่ะคิดแทบบ้า ไม่รู้ทำยังไง สำหรับใครมันอาจไม่หนัก แต่มันแทบกระอักเลยรู้ไหม ก็ปัญหาของนักเรียน ที่สอนไง โคตรว่ายาก อยากร้องไห้ เป็นบทกลอน ฉันไม่เคยสอน...อย่างนี้ พอมาเจอ แย่เข้าที เหมือนที่สอน จำคำจา อาจารย์กล่าว คราวอยู่คอน ไม่ใช่ง่าย กับการสอน ฉันอ่อนใจ เพียงสองอาทิตย์ที่เปิดเรียน เหมือนฉันจะหมดความเพียร ทนไม่ไหว เสียงแหบแห้ง แรงโรยรา ตาพร่าลาย พึ่งจะรู้ ครูคือใคร ในวันนี้ ฉันเคยเกร็ง เพ่งในใจ ว่าตายแน่ ทำอย่างไร จะสอนแปล ได้ไหมนี่ ความรู้น้อย ด้อยประสบการณ์ ผ่านไงดี ไวยากรณ์ ไม่เข้าที ครึ่งผีคน ความเป็นจริง คือสิ่งที่ต้องเกิด ฉันสอนได้ อย่างหน้าเชิด เลิศเกินล้น ได้คำชม จากใครอื่น ชื่นกมล เพราะเด็กอ่อน ยังสับสน หนทางไป สิ่งที่ยาก กว่าการสอน จนอ่อนจิต คือเด็กน้อย ไม่สนพิศ คิดไม่ไหว มัวแต่นั่ง คุยกันจน ไม่สนใจ บ้างนั่งจีบ จับกันไป ร้ายจริงๆ เสียงตะโกน ร้องสอน ย้อนให้สู้ หวังเอาเสียง ที่มีอยู่ เอาให้นิ่ง แต่ยิ่งดัง ก็ยิ่งเดือด ไม่ประวิง เขาไม่สน เราจริงๆ ทำยังไง ต้องคิดค้น วิธีการ มาหาญสู้ วิทยา การความรู้ ขุดสู้ให้ เคยร่ำเรียน เขียนอ่าน ผ่านมาไง ค้นออกมา และใช้ไป ยังไม่ดี ฉันเริ่มท้อ ต่อเส้นทาง ที่ย่างก้าว อีกเนิ่นนาน จะถึงดาว ร้าวเหลือที่ อาจวันหนึ่ง ฉันพลาดพลั้ง กลางนที จ่มจมหาย จากสายนี้ อย่างไรดี หนอชีวิตฯ ฉันเพียงพร่ำบรรยายความทุกข์ในใจ ที่สะท้อนจากการเดินทางไกล บนถนนสายแห่งการศึกษา สายนี้... หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: ฌลา ที่ 29 พฤษภาคม 2009, 12:06:PM เส้นทางที่เรียกว่า "ครู" สอนคนให้เรียนรู้...ควรเชิดชูมากค่า ความอดทนมากมาย...และให้โดยเมตตา เสริมสร้างปัญญา ทำให้คนไร้ค่า...เต็มคน เส้นทางที่เธอเลือกทำ มีค่ามากล้ำ...เธอทำให้เกิดความหลุดพ้น อาจต้องเจอปัญหา...เธอก็ยังทำสิ่งที่เรียกว่า"อดทน" ทำคนให้เป็นคนเธอมากล้น...น้ำใจ เส้นทางที่เลือกเดิน อาจมีปัญหาให้ต้องเผชิญหลากหลาย อาจมีบางเวลาที่คิดว่าอยากถอดใจ อาจหลายครั้งที่หวั่นไหวไม่อาจเดินต่อไปบนเส้นทาง เส้นทางที่เธอก้าว อาจมีหลายเรื่องราวหลายความหลัง อาจมีเหนื่อยล้า...เหว่ว้าหมดพลัง อาจมีหลายครั้งที่อยากล้มเลิกความหวังที่มี อย่าท้อเลยนะอย่าท้อ รู้ไหมยังมีคนที่รอ...อย่าหลบลี้ ที่เธอทำมันมากค่า...จะทิ้งทำไมล่ะ คนดี สู้ต่อตามฝันที่มี...ยังมีคนทางนี้ที่พร้อมจะไยดี ให้กำลังใจ หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: สายใย ที่ 02 มิถุนายน 2009, 01:27:PM แด่คุณครู.............ทุกคน กลางลมคลื่นน้ำเชี่ยวลดเลี้ยวไหล ยังมีใครคนหนึ่งซึ่งหาญกล้า พาศิษย์น้อยลอยลำข้ามคงคา ด้วยเมตตาหวังให้ศิษย์ได้ดี เพราะวัยเยาว์เจ้าจึงไม่ซึ้งค่า ครูดุว่าเจ้าโกรธโดดเรียนหนี ครูเข้าสอนเจ้าคำนับหลับทุกที ครูไม่มีเสียงเล่าเจ้าคุยกัน ขอให้เจ้าแต่งกายในระเบียบ เจ้าก็เปรียบเปรยว่าน่าขบขัน บางครั้งเหนื่อยนึกท้อพ้อรำพัน ครูอย่างฉันทำไปทำไมฤๅ แค่เรือจ้างถึงท่าพาเรือกลับ สิ้นเดือนรับค่าสอนนอนไขสือ จิตสำนึกตวาดว่าค่าครูคือ ผู้ฝึกปรือ ความรู้ คู่คุณธรรม .ด้วยจิตคารวะพระคุณครู.... หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: ดาวระดา ที่ 06 มิถุนายน 2009, 02:18:PM (http://www.kaweeclub.com/emotion/2%20(64).gif)
ก้าวเดินผ่านลานคำด้วยสำนึก ด้วยรู้สึกลึกล่วงถึงทรวงสร้อย ยินคำหยาดญาติเย้ามาเป่าร้อย สองมือน้อยค่อยเวียนเขียนต่อคำ ด้วยไออุ่นกรุ่นนักยากพักร้าง จะหนีห่างรางเลือนเลื่อนถลำ มิอาจห้ามความคิดถึงพึงกระทำ จึงได้ย่ำค่ำเช้าเข้ามาเคียง หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: หM)u้@E ที่ 07 มิถุนายน 2009, 06:04:PM ฉันพึ่งเดินผ่านมาทางนี้
อาจเปนทางที่ใครไม่มุ่งหมาย ถึงกระนั้น ฉันก็จะเดินผ่าน ย่างกาย ถึงแม้ใครๆ จะบอกว่าไม่ดี อาจเปนทางที่ฉันเดินผิด แต่ฉันก็ใช้ความคิด ในการลิขิตร ชีวิตนี้ อาจมีบ้างที่ทำแล้ว ไม่ดี ต้องโทษที ต่อไปนี้ จะระวัง ขอบคุณ สำหรับ คำสอน แต่เดี๋ยวก่อน ฟังฉันอธิบายได้ไหม ที่เห็นฉันทำผิด แต่มันไม่ได้ผิดเสมอไป ต้องติดตามตอนสุดท้าย ของกันและกัน emo_90 emo_104 ขอบคุณทุกคนที่คอยชี้แนะคะ แต่เด็กคนนี้ขอลองด้วยตัวเองก่อน ุถ้าเดินผิด จได้รู้ด้วยตนเอง ไม่ต้องกลัวว่าจะสาย ,,,,ชีวิตนี้หนูจะสร้างให้ดีคะ,,,,,,, หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: สายชล ที่ 08 มิถุนายน 2009, 12:16:AM ฉันเพิ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ ไม่นึกว่าจะมีเพื่อนร่วมฝัน แต่ก่อนอยู่เดียวดายไปวันๆ กับความฝันที่ไม่คิดว่าจะจริง ฉันเพิ่งได้เปิดดูในเว็บนี้ รู้ว่ามีคนร่วมฝันมีทุกสิ่ง มีเพื่อนๆแต่งกลอนให้แอบอิง ปัดมันทิ้งความเดียวดายไม่อยากมี ขอบคุณเว็บนี้มาก ที่มีกลอนเพราะๆให้อ่าน และดีใจที่ได้มีส่วนร่วมเป็นสมาชิกบ้านกลอนไทยค่ะ หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: สายใย ที่ 08 มิถุนายน 2009, 08:05:AM ฉันเพิ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ ขอบคุณเว็บนี้มาก ที่มีกลอนเพราะๆให้อ่านไม่นึกว่าจะมีเพื่อนร่วมฝัน แต่ก่อนอยู่เดียวดายไปวันๆ กับความฝันที่ไม่คิดว่าจะจริง ฉันเพิ่งได้เปิดดูในเว็บนี้ รู้ว่ามีคนร่วมฝันมีทุกสิ่ง มีเพื่อนๆแต่งกลอนให้แอบอิง ปัดมันทิ้งความเดียวดายไม่อยากมี emo_28 emo_28 และดีใจที่ได้มีส่วนร่วมเป็นสมาชิกบ้านกลอนไทยค่ะ ที่ตรงนี้ มีอุ่นไอ ให้เสมอ น้ำตาเอ่อ เผลอหวั่นไหว ให้มาหา ทุกข์สุขใด ไว้ใจ ระบายมา เอ่ยวาจา ภาษากลอน ตอนรับเอย ...(กชนันท์) (http://i242.photobucket.com/albums/ff298/akapong999/dookdik/linepattern/linenew/203.gif) บ้านกลอนนี้ยินดีต้อนรับมิตร ด้วยน้ำจิตน้ำใจไม่นิ่งเฉย ถ้ามีทุกข์รุกใจเขียนได้เลย น้ำคำเอ่ยประโลมใจมีให้กัน ถึงยามสุขสนุกแสนแม้นคิดถึง สักนิดหนึ่งบทกวีที่สร้างสรร แลกความคิดประสพการณ์ผ่านวารวัน ความสัมพันธ์ฉันท์น้องพี่ที่บ้านกลอน หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: จะไม่เด็ด ที่ 08 มิถุนายน 2009, 06:32:PM ด้วยบ้านกลอนอ้อนกันสนานสนุก
มีทั้งรุกทั้งรับสลับอักษร ต่อกันเพลินไม่เป็นอันกินอันนอน แถมบางกลอนมีท้าทาย...หลายกระบวน.. ...แบบว่า..ไม่รู้สิ..อิอิ หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 15 มิถุนายน 2009, 02:23:PM เส้นทางที่เรียกว่า "ครู" สอนคนให้เรียนรู้...ควรเชิดชูมากค่า ความอดทนมากมาย...และให้โดยเมตตา เสริมสร้างปัญญา ทำให้คนไร้ค่า...เต็มคน เส้นทางที่เธอเลือกทำ มีค่ามากล้ำ...เธอทำให้เกิดความหลุดพ้น อาจต้องเจอปัญหา...เธอก็ยังทำสิ่งที่เรียกว่า"อดทน" ทำคนให้เป็นคนเธอมากล้น...น้ำใจ เส้นทางที่เลือกเดิน อาจมีปัญหาให้ต้องเผชิญหลากหลาย อาจมีบางเวลาที่คิดว่าอยากถอดใจ อาจหลายครั้งที่หวั่นไหวไม่อาจเดินต่อไปบนเส้นทาง เส้นทางที่เธอก้าว อาจมีหลายเรื่องราวหลายความหลัง อาจมีเหนื่อยล้า...เหว่ว้าหมดพลัง อาจมีหลายครั้งที่อยากล้มเลิกความหวังที่มี อย่าท้อเลยนะอย่าท้อ รู้ไหมยังมีคนที่รอ...อย่าหลบลี้ ที่เธอทำมันมากค่า...จะทิ้งทำไมล่ะ คนดี สู้ต่อตามฝันที่มี...ยังมีคนทางนี้ที่พร้อมจะไยดี ให้กำลังใจ หลายเวลา นาที ที่ผ่านพ้น ทรหด อดทน จนเกินไหว จะพอมี เพียงเวลา ต่อเติมใจ ยังยากเย็น รู้ไหม หัวใจครู หากไม่เคย เป็นครู ใยรู้ซึ้ง ความจริงยาก เกินลำพึง เป็นถึงรู้ ต้องนอนดึก ตื่นเช้า เฝ้าตรองดู ไม่เว้นเช้า หนักเบาสู้ อยู่ทุกวัน -*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*- ขอบใจมาก สำหรับกำลังใจ ที่เพื่อนคงมี มอบให้ ไม่แปรผัน กำลังใจ ที่ได้มา เกินกว่าสารพัน เอาเป็นว่า จะสู้ทน บากบั่น ฝันต่อไป อาจห่างหายไปนาน กว่าผ่านมา ก็ด้วยว่า เวลา หามิได้ อยากต่อกลอน แต่กลอน ผ่อนปรนใจ พอสานต่อ ความยิ่งใหญ่ ในอาชีพ ยังคงก้าวต่อไป ตามสายฝัน แม้ว่าคืนและวัน จะเต็มไปด้วยขวากหนาม... [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 15 มิถุนายน 2009, 02:31:PM แด่คุณครู.............ทุกคน กลางลมคลื่นน้ำเชี่ยวลดเลี้ยวไหล ยังมีใครคนหนึ่งซึ่งหาญกล้า พาศิษย์น้อยลอยลำข้ามคงคา ด้วยเมตตาหวังให้ศิษย์ได้ดี เพราะวัยเยาว์เจ้าจึงไม่ซึ้งค่า ครูดุว่าเจ้าโกรธโดดเรียนหนี ครูเข้าสอนเจ้าคำนับหลับทุกที ครูไม่มีเสียงเล่าเจ้าคุยกัน ขอให้เจ้าแต่งกายในระเบียบ เจ้าก็เปรียบเปรยว่าน่าขบขัน บางครั้งเหนื่อยนึกท้อพ้อรำพัน ครูอย่างฉันทำไปทำไมฤๅ แค่เรือจ้างถึงท่าพาเรือกลับ สิ้นเดือนรับค่าสอนนอนไขสือ จิตสำนึกตวาดว่าค่าครูคือ ผู้ฝึกปรือ ความรู้ คู่คุณธรรม .ด้วยจิตคารวะพระคุณครู.... อ่านบทกลอน สอนใจ ละไมนัก สำนวนถ้อย ร้อยถัก ประจักษ์จิต อ่านบทกลอน สอนใจ พาให้คิด ถึงอดีต ที่ถูกผิด คิดไม่เป็น มาวันนี้ เป็นครู ถึงรู้ค่า ความเหนื่อยยาก บากหน้า จึงว่าเห็น ต้องรินหลั่งน้ำตา ว่ายากเย็น สอนให้ศิษย์ ได้เป็น เช่นคนดี อยากให้เขามีความรู้ คู่ชีวิต ยากเกินกว่า ปูอิฐ คิดอยากหนี แต่จนแล้ว จนรอด ทอดชีวี ไว้แต่เพียงท่าเรือนี้ พลีกายใจ นี่แหละครับคุณครู สู้ตายแน่ แม้ไม่เก่ง เด่นดังแค่ ครูสอนใหม่ จะอดทน บ่นสู้ เพื่อเด็กไทย บูชาคุณ ครูเก่าใหม่ ได้สอนมาฯ [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 15 มิถุนายน 2009, 02:37:PM ช่างเป็นกลอน บูชาครู ที่ดูเศร้า อ่านแล้วเข้า ถึงหัวใจ ในรู้สึก นี่หละหนอ ครูไทย ในใจนึก ต้องอดทน ก่นรู้สึก สักเท่าไร แต่ด้วยใจ สวมในงาน การสั่งสอน แม้เหนื่อยหนักสักกี่ตอน ก็ทนไหว เพราะเลือดนี้ ชีพนี้ มีน้ำใจ จึงทำได้ ในอาชีพ ความเป็นครู ***********----------************** ขอบพระคุณพี่สาว ช่วยเล่าแจ้ง ทำให้ใจ ได้แข็งแกร่ง มีแรงสู้ ด้วยน้ำใจ ในพี่สาว เล่าถึงครู จากนี้ไป จะยืนอยู่ เพราะรู้ค่า....ความเป็นครู... [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: ฌลา ที่ 15 มิถุนายน 2009, 02:54:PM เป็นอย่างไรบ้างนักเดินทาง หายอ้างว้างแล้วใช่ไหม? อาจเหนื่อยล้า หรือบางคราท้อใจ ไม่เป็นไร นะ ไม่เป็นไร...เธอยังมีฉันเข้าใจคนดี เหนื่อยใช่ไหม พักบ้างก็ได้...ตอนนี้ ปัญหามากมาย..วางเอาไว้คนดี แล้วซึมซับกำลังใจดีดี..จากคนที่นี่นะเออ ไม่ต้องกลัวหรอกนะ คนที่นี่น่ะ..เข้าใจเสมอ เธออาจห่างหาย..ไม่ค่อยมาได้พบเจอ แต่เชื่อไหมเออ... ไม่เคยลืมเธอซักวัน ว่างก็เข้ามา พักผ่อนกายอ่อนล้า..อยู่กับฉัน จะให้กำลังใจ เพื่อให้เธอสู้ต่อไปอีกวัน อาจทำได้เพียงแค่นั้น...แต่รู้ใช่ไหมว่าฉัน จริงใจ... (http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line19/l-3.gif) หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: อ้อมพระหัตถ์ ที่ 15 มิถุนายน 2009, 03:11:PM พบรองเท้าข้างนี้ที่กลางป่า
พร้อมฝูงนกบินผ่านมาน่าฉงน เหลือบมองผ่านไปมาไร้ผู้คน ปวดหัวจนไม่รู้ถามผู้ใด เหมือนเเคยมาทางนี้ที่วันก่อน อยากจะรู้เคยกินนอน ณตอนไหน ก้มมองทางหว่างเท้าได้เข้าใจ รองเท้านี้ที่เก็บไว้ของฉันเอง แต่ฉันมาเมื่อไหร่ใครพอทราบ เหมือนมีภาพเคยจดจำกระหน่ำหัว พอฉันลองคิดไปมาหมุนรอบตัว อ๋อฉันมั่วมัวแต่หมุนรอบตัวเอง emo_32 หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 16 มิถุนายน 2009, 12:35:PM ขออภัยในบางครา ที่หล้าหนัก นักเดินทางจึ่งห่างหาย ไปหลบพัก จากขื่นขม พอที่ใจ จะชื่นบาน ผ่านช้ำตรม จะกลับมา ร่ำระงม ผสมวาที กับเรื่องราว มากมาย ในชีวิต อาจมีบ้าง ถูกผิด จิตบัดสี ต้องห่างหาย หลายครา ลาไมตรี ถึงอย่างไร ทางสายนี้ มีในใจ แวะเข้ามา อ่านบทกลอน เพื่อนวอนบอก จากใจล้า ฝ่าช้ำชอก ระรอกใหญ่ ก็พลันปลิว ล่องหาย ไม่เหลือใย ด้วยอุ่นไอ ไมตรีมิตร พิชิตเส้นทาง เมื่อย่างก้าว บนถนน แห่งชีวิต จะขอสู้ แม้ถูกผิด คิดหนักบ้าง อาจล้มลุก คลุกคลาน ผ่านต่างบาง จะล้าเหนื่อย เมื่อยบ้าง จะย่างเดิน... ด้วยการรับมอบน้ำใจจากเพื่อนนักเดินทาง...แม้จะเป็นเพียงเพื่อนผู้มาสบในระหว่างแห่งถนนชีวิต อาจไม่แม้พิศหน้าตา... [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 16 มิถุนายน 2009, 01:00:PM ([url]http://www.kaweeclub.com/emotion/2%20(64).gif)[/url] ก้าวเดินผ่านลานคำด้วยสำนึก ด้วยรู้สึกลึกล่วงถึงทรวงสร้อย ยินคำหยาดญาติเย้ามาเป่าร้อย สองมือน้อยค่อยเวียนเขียนต่อคำ ด้วยไออุ่นกรุ่นนักยากพักร้าง จะหนีห่างรางเลือนเลื่อนถลำ มิอาจห้ามความคิดถึงพึงกระทำ จึงได้ย่ำค่ำเช้าเข้ามาเคียง ยินดีครับ ต้อนรับเพื่อน นักเดินทาง ที่ย่างย่ำ ถลำย่าง เส้นทางนี้ ฉัน-นักเดินทาง ยังคั่งค้าง หว่างวารี คอยต่อเติม เสริมวาที ที่สัมพันธ์ ณ ระหว่างแห่งหนทาง ถนนชีวิต ที่นาย-ฉันย่างตามติด หนทางฝัน ดาวกลางดอย ร่วมสอยดาว ก้าวร่วมกัน บนถนน แห่งสัมพันธ์ นักเดินทาง ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ...นักเดินทาง [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 16 มิถุนายน 2009, 01:08:PM ฉันพึ่งเดินผ่านมาทางนี้ อาจเปนทางที่ใครไม่มุ่งหมาย ถึงกระนั้น ฉันก็จะเดินผ่าน ย่างกาย ถึงแม้ใครๆ จะบอกว่าไม่ดี อาจเปนทางที่ฉันเดินผิด แต่ฉันก็ใช้ความคิด ในการลิขิตร ชีวิตนี้ อาจมีบ้างที่ทำแล้ว ไม่ดี ต้องโทษที ต่อไปนี้ จะระวัง ขอบคุณ สำหรับ คำสอน แต่เดี๋ยวก่อน ฟังฉันอธิบายได้ไหม ที่เห็นฉันทำผิด แต่มันไม่ได้ผิดเสมอไป ต้องติดตามตอนสุดท้าย ของกันและกัน emo_90 emo_104 ขอบคุณทุกคนที่คอยชี้แนะคะ แต่เด็กคนนี้ขอลองด้วยตัวเองก่อน ุถ้าเดินผิด จได้รู้ด้วยตนเอง ไม่ต้องกลัวว่าจะสาย ,,,,ชีวิตนี้หนูจะสร้างให้ดีคะ,,,,,,, สวัสดีน้องสาว พึ่งเข้ามา บนถนน แห่งชีวา เส้นสายนี้ ถนนแห่ง นักเดินทาง ต่างชีวี ยินดีเธอ ร่วมวาที บ้านนี้ นักเดินทาง พี่ชายใจร้าย ไม่ยอมตอบ เนิ่นนานผ่านกี่รอบ ก็ไม่ว่าง ทักทายแล้ว เปล่าแว่วเสียง สำเนียงวาว จนน้อยไม่ ไม่สนข่าว ของพี่ชาย พี่ชายชื่อนักเดินทาง เปิดบ้านนี้ พลีกายย่าง อย่างว่าไว้ บนถนนนักเดินทาง ต่างหัวใจ เชิญพี่น้อง ร่วมสายไหม ถนนชีวิตฯ [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 16 มิถุนายน 2009, 01:47:PM ฉันเพิ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ ไม่นึกว่าจะมีเพื่อนร่วมฝัน แต่ก่อนอยู่เดียวดายไปวันๆ กับความฝันที่ไม่คิดว่าจะจริง ฉันเพิ่งได้เปิดดูในเว็บนี้ รู้ว่ามีคนร่วมฝันมีทุกสิ่ง มีเพื่อนๆแต่งกลอนให้แอบอิง ปัดมันทิ้งความเดียวดายไม่อยากมี ขอบคุณเว็บนี้มาก ที่มีกลอนเพราะๆให้อ่าน และดีใจที่ได้มีส่วนร่วมเป็นสมาชิกบ้านกลอนไทยค่ะ "ฉันพึ่งเดินทางผ่าน มาทางนี้" บ้านหลังที่ มีน้ำใจ ให้เสมอ เธอ-เพื่อนนักเดินทาง ย่างมาเจอ ฉัน-เจ้าบ้านขอเสนอ น้ำใจงาม ยินดีต้อนรับ กับเพื่อนใหม่ ยินดีที่ มีใจ เข้าทายถาม ยินดีที่ มีน้ำใจ ใส่ใจติดตาม ยินดีที่ เล่าความ ตามเป็นจริง ขอต้อนรับกับเพื่อนใหม่ ด้วยใจฉัน ขอต้อนรับ กับสัมพันธ์ ฉันทุกสิ่ง ขอต้อนรับ กับน้ำใจ ให้แอบอิง ขอต้อนรับ กับทุกสิ่ง ทุกจริงใจฯ [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 16 มิถุนายน 2009, 02:03:PM เป็นอย่างไรบ้างนักเดินทาง หายอ้างว้างแล้วใช่ไหม? อาจเหนื่อยล้า หรือบางคราท้อใจ ไม่เป็นไร นะ ไม่เป็นไร...เธอยังมีฉันเข้าใจคนดี เหนื่อยใช่ไหม พักบ้างก็ได้...ตอนนี้ ปัญหามากมาย..วางเอาไว้คนดี แล้วซึมซับกำลังใจดีๆ..จากคนที่นี่นะเออ ไม่ต้องกลัวหรอกนะ คนที่นี่น่ะ..เข้าใจเสมอ เธออาจห่างหาย..ไม่ค่อยมาได้พบเจอ แต่เชื่อไหมเออ... ไม่เคยลืมเธอซักวัน ว่างก็เข้ามา พักผ่อนกายอ่อนล้า..อยู่กับฉัน จะให้กำลังใจ เพื่อให้เธอสู้ต่อไปอีกวัน อาจทำได้เพียงแค่นั้น...แต่รู้ใช่ไหมว่าฉัน จริงใจ... ([url]http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line19/l-3.gif[/url]) ฌลา...เพื่อนรัก ไม่รู้ซิ ฉันเริ่มจักชินชาแล้ว กับความยาก ลำบาก หลายหลากแนว ฉันคงชินซะแล้ว กับเรื่องราว หากจะถามว่า ฉันเหนื่อยไหม คำตอบคือความจริงที่เป็นไง อย่างที่เล่า แทบไม่มีเวลา อย่างว่า ห่างหายหลายคราว แต่อดทน ฝันยลดาว ที่แสนไกล เธอ...ฌลา...เพื่อนฉัน แม้ฟ้าดินอาจกั้น สองเราได้ แต่มิอาจกั้นใจ ที่ฉันมี ให้กันไป อยู่ต่างฟ้าก ต่างสนไพร แต่ใจใกล้กัน ฉันรู้สึกอบอุ่นมาก ที่เธออุตสาห์ลำบากพร่ำสอนฉัน ทั้งน้ำใจ ไมตรี อุ่นดีในสัมพันธ์ หรือนี่ คือความโชคดีของฉันหรืออย่างไร ขอบคุณนะ...สำหรับทุกอย่าง ตลอดสาย แห่งหนทาง คงมีเธอใช่ไหม ที่จริงมีมากมาย ผู้คน ย่ำเดินผ่านพ้นไป แต่ฉันรู้สึกเหมือนไม่เคยมีใคร ...ผ่านไปมา เพียงเธอเท่านั้น ที่พอทำให้ฉัน คลายปัญหา จากเหนื่อยหนัก มาแสนนาน ผ่านเวลา ก็ได้คลาย หายล้า ณ...ฌลา...เพื่อนรัก [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: ฌลา ที่ 16 มิถุนายน 2009, 09:46:PM เธอเดินทางมาแสนไกล ผ่านอุปสรรคมากมายบนเส้นทางนั้น ขอบเหวเสียดฟ้า หรือหน้าผาสูงชัน เธอคงเคยข้ามผ่านเพื่อสานฝัน...ของเธอ เดินทางต่อแล้วสินะนักเดินทาง โลกใบนี้ยังกว้าง มีที่ว่างให้พบเสมอ ออกผจญภัย...ตามหาสิ่งใหม่ใหม่ ให้เจอ คือสิ่งที่ค้นหาเสมอ...ใช่ไหมเธอนักเดินทาง แม้จะห่วงแค่ไหน ก็จะปล่อยให้เธอไป...ไม่ขัดขวาง ความสุขที่เธอมี...คือสิ่งนี้ "การเดินทาง" จึงไม่ขอขัดขวาง...กับทุกทุกความหวังที่มี แต่ขอได้ไหม อย่าหักโหมมากมาย...ดูแลพักกายบ้างตอนนี้ เตือนด้วยหัวใจ...จากเพื่อนคนไกลที่หวังดี อยากให้กำลังใจเธอมี..ก่อนจะออกเดินทางที่ ต่อไป กับความร้าวรานในวันวาน ขอให้เธอก้าวผ่านอย่าหวั่นไหว ให้มันเป็นบทเรียน...ที่เธอเขียนด้วยหัวใจ แต่อย่าเอามาทำให้...บั่นทอนกำลังใจนะคนดี หากวันไหนอยากพัก มาที่นี่นะที่รัก...ฉันอยู่ตรงนี้ จะรอคอยอย่างตั้งใจ....พร้อมด้วยกำลังใจมากมี จะปลอบโยนให้หายดี...จากความรู้สึกที่มี...ด้วยหัวใจ.... หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: สุวรรณ ที่ 17 มิถุนายน 2009, 12:22:AM เห็นเธอเดินผ่านมาเส้นทางนี้
อยากจะถามคนดีว่าเหนื่อยไหม หยุดนั่งพักบ้างเถอะหนอคนไกล แล้วค่อยเริ่มเดินใหม่เมื่อมีแรง โน่นลำธารโขดเขินเนินเสลา ทอดสายยาวระยิบระยับแสง ดูวับวาวราวน้ำงามแจรง เชิญอาบท่าปรุงแปลงแล้วค่อยไป หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: No AlonE ที่ 14 กรกฎาคม 2009, 09:13:PM วันนี้ฉันได้เดินผ่านมาที่นี่ "อีกครั้ง" ฉันยังหวังให้เพื่อนเพื่อนจำฉันได้ บนเส้นทางนี้ที่เคยมีแต่คนจริงใจ จำฉันคนนี้ได้รึไม่ คนที่เคยมาอาศัยกำลังใจของเธอ แต่ฉันยังจำเธอได้นะ รู้ไหม .. เพราะว่าน้ำใจที่เธอมีให้กันเสมอ วันที่ฉันล้มแล้วลุก ก็เพราะกำลังใจของเธอ ไม่โทษหากเธอจำฉันไม่ได้จริงจริง เพราะฉันไม่ได้ผ่านมาทางนี้ "แสนนาน" แต่ก็ยังจำวันวานที่เคยได้รับไม่สูญสิ้น เธอไปกับฉันได้ทุกที่ แม้จะเลอะไปด้วยดิน เธอไปส่งฉันด้วยใจจริง ยามฉันอ่อนแอ (http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line17/reply-00000024639.gif) หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 30 กรกฎาคม 2009, 10:47:AM วันนี้ฉันได้เดินผ่านมาที่นี่ "อีกครั้ง" ฉันยังหวังให้เพื่อนเพื่อนจำฉันได้ บนเส้นทางนี้ที่เคยมีแต่คนจริงใจ จำฉันคนนี้ได้รึไม่ คนที่เคยมาอาศัยกำลังใจของเธอ แต่ฉันยังจำเธอได้นะ รู้ไหม .. เพราะว่าน้ำใจที่เธอมีให้กันเสมอ วันที่ฉันล้มแล้วลุก ก็เพราะกำลังใจของเธอ ไม่โทษหากเธอจำฉันไม่ได้จริงจริง เพราะฉันไม่ได้ผ่านมาทางนี้ "แสนนาน" แต่ก็ยังจำวันวานที่เคยได้รับไม่สูญสิ้น เธอไปกับฉันได้ทุกที่ แม้จะเลอะไปด้วยดิน เธอไปส่งฉันด้วยใจจริง ยามฉันอ่อนแอ ([url]http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line17/reply-00000024639.gif[/url]) ยังจดจำคำจาภาษาถ้อย เคยเรียงร้อย ถ้อยคำ สำนวนหวาน หยอดมุขนิด ขี้โม้หน่อย คล้อยวันวาน มาวันนี้ กลับมาบ้าน ผ่านหลายเดือน พี่ชายนักเดินทาง ยังรอเจ้า รอสักวัน ที่เรา กลับมาเหมือน ในอดีต พี่น้อง ท่องดาวเดือน กลับบทกลอน เป็นเพื่อน บนเส้นทาง บนถนนนักเดินทาง เส้นสายนี้ เนิ่นนานแล้ว คนดี พี่เหินห่าง ปราศสำนวน กระบวนคำ ลำนำจาง จึ่งกลับมา เมื่ออ้างอ้าง เส้นทางเดิม เห็นกลอนหวาน น้องญา ว่าทายทัก เป็นอย่างไร เนิ่นนานนัก คงจักเพิ่ม ดูสำนวน ถ้วนถี่ ที่ต่อเติม เก่งขึ้นมาก กว่าตอนเริ่ม เมื่อเดิมที ทักทายน้องสาวตอบด้วยความคิดถึง... จากพี่ชาย..... หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 30 กรกฎาคม 2009, 10:54:AM ขอบคุณครับ สำหรับ เพื่อนนักฝัน
บนถนน สายตะวัน ยังพลันกล้า ที่ร่วมเดิน เผชิญไพร ในมรรคา นักเดินทาง ยอมรับว่า อบอุ่นใจ แด่มิตรภาพ นักเดินทาง แม้ไม่มี สักสิ่งอย่างมามอบให้ แต่เธอ...เพื่อนนักเดินทาง ไม่ห่างไกล ฉันจะจดจำไว้ ในทุกเสี้ยว แห่งเวลา ฉันกลับมาอีกครั้ง บนเส้นทาง กลับมาพร้อม การก้าวย่าง ระหว่างปัญหา มีมากมาย หลายหลาก มากน้ำตา แต่ต้องทน บากหน้า เพื่อล่าฝัน ขอเชิญชวน มวลหมู่เพื่อนนักเดินทาง ร่วมก้าวย่าง บนถนน หนทางนั้น ที่ที่มี เพียงเรา เข้าใจกัน ที่ที่ฉัน และนาย ร่วมก้าวเดิน.... อยากจับมือเพื่อนนักเดินทาง ร่วมก้าวย่างสู่ถนนแห่งอนาคต... นักเดินทาง หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: Timp ที่ 12 สิงหาคม 2009, 05:59:PM ฉันเพิ่งเดินผ่านมาทางนี้
หวังพบคนที่ จะร่วมฝัน ระหว่างทางที่แสนไกล จะช่วยเป็นแรงใจแด่กันและกัน คนที่คอยแบ่งปันความฝัน ในวันเดินทาง หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 14 สิงหาคม 2009, 06:59:PM ฉันเพิ่งเดินผ่านมาทางนี้ หวังพบคนที่ จะร่วมฝัน ระหว่างทางที่แสนไกล จะช่วยเป็นแรงใจแด่กันและกัน คนที่คอยแบ่งปันความฝัน ในวันเดินทาง กับสิ่งที่เธอ ปรารถนา [/color]ฉันอาจคือผู้ฟันฝ่า เพื่อเธอได้ ได้ไหม ให้ฉันเป็นดั่ง กำลังใจ ในยามที่เธอร้องไห้ มีน้ำตา... กับมิตรภาพ ระหว่างทาง อาจไม่มั่นคง อ้างว้าง มีปัญหา แต่ได้ไหม หากเราจะร่วมสัญญา ว่าจะร่วมฟันฝ่า ไปด้วยกัน ฉันนักเดินทาง ย่างและย่ำ ผ่านทุกข์ร้อน ก่อนระกำ ช้ำสุดหวั่น ณ วันนี้ วันที่มี แสงตะวัน จึ่งลุกขึ้น สร้างความฝัน อีกสักคราฯ นักเดินทางครับ ยินดีที่ได้รู้จัก และยินดีที่เข้ามาทักทายในถนนสายนักเดินทางครับ หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: Kotchanan ที่ 14 สิงหาคม 2009, 08:08:PM นานแล้วที่มิได้เดินผ่านเส้นทางเก่า แต่ความหลังนานเนายังมิเลือนหาย ได้โอกาสดี.. วันนี้กลับมาทักทาย ด้วยอารมณ์สบาย สบาย สหายกัน ที่ ผ่ า น ม า สุ ข ทุ ก ข์ อ ย่ า ง ไ ร . . คว้าได้.. หรือเหนื่อยแค่ไหนซึ่งความฝัน รู้ว่าความเข้มแข็งในใจเธอพร้อมแบ่งปัน ขณะกำลังใจจากฉัน.. ก็พร้อมเติมเต็ม ...... เ พ ร า ะ เ ร า อ ยู่ ใ ต้ ฟ้ า เ ดี ย ว กั น มิ ต ร ภ า พ เ ห ล่ า นั้ น จึ ง ค ม เ ข้ ม เราต่างเป็นนักแสวงหาบนเส้นทางที่หลากเกมส์ ฉันหวังแค่เธอคงเกษม.. บนเส้นชัย. หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 17 สิงหาคม 2009, 10:27:AM เธอเดินทางมาแสนไกล ผ่านอุปสรรคมากมายบนเส้นทางนั้น ขอบเหวเสียดฟ้า หรือหน้าผาสูงชัน เธอคงเคยข้ามผ่านเพื่อสานฝัน...ของเธอ เดินทางต่อแล้วสินะนักเดินทาง โลกใบนี้ยังกว้าง มีที่ว่างให้พบเสมอ ออกผจญภัย...ตามหาสิ่งใหม่ใหม่ ให้เจอ คือสิ่งที่ค้นหาเสมอ...ใช่ไหมเธอนักเดินทาง แม้จะห่วงแค่ไหน ก็จะปล่อยให้เธอไป...ไม่ขัดขวาง ความสุขที่เธอมี...คือสิ่งนี้ "การเดินทาง" จึงไม่ขอขัดขวาง...กับทุกทุกความหวังที่มี แต่ขอได้ไหม อย่าหักโหมมากมาย...ดูแลพักกายบ้างตอนนี้ เตือนด้วยหัวใจ...จากเพื่อนคนไกลที่หวังดี อยากให้กำลังใจเธอมี..ก่อนจะออกเดินทางที่ ต่อไป กับความร้าวรานในวันวาน ขอให้เธอก้าวผ่านอย่าหวั่นไหว ให้มันเป็นบทเรียน...ที่เธอเขียนด้วยหัวใจ แต่อย่าเอามาทำให้...บั่นทอนกำลังใจนะคนดี หากวันไหนอยากพัก มาที่นี่นะที่รัก...ฉันอยู่ตรงนี้ จะรอคอยอย่างตั้งใจ....พร้อมด้วยกำลังใจมากมี จะปลอบโยนให้หายดี...จากความรู้สึกที่มี...ด้วยหัวใจ.... ฉันเดินทาง มาแสนไกล ผ่านอุปสรรค มากมาย เส้นทางฝัน ขอบเหวเสียดฟ้า หรือหน้าผาที่สูงชัน แน่นอนฉันเหนื่อยเกินกลั้น สุดบรรยาย ณ วันนี้ฉันเดินทางต่อ ด้วยหัวใจ ที่หายถ้อ จากเรื่องร้าย เธอสินะ ?ฌลา? เพื่อน ไม่คลาย ไม่ว่าเหนื่อย หนักแค่ไหน ไม่ทิ้งกัน... เข้าใจดี ในไมตรี ที่มีให้ นักเดินทาง แม้ย่างไป ตามใฝ่ฝัน จะไม่ลืม ว่าครั้งหนึ่ง เคยผูกพัน กับเธอ... ?ฌลา? เพื่อนฉัน ทุกวันคืน กับถนน แห่งชีวิตเส้นเดิม ที่ฉันต้องสู้ ต่อเติม ในทุกตื่น อาจล้มลุก คลุกคลาน มิอาจยืน แต่จะทน สู้ฝืน กลืนความจริง อย่างน้อยยังมีกำลังใจ จากเธอไง ?ฌลา? ที่เป็นมิ่ง จากเหนื่อยหน่าย ได้หยุดพัก จักแอบอิง ที่เธอ... ?ฌลา? เพื่อนจริงๆ จากหัวใจ... [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: ดาวระดา ที่ 17 สิงหาคม 2009, 11:28:AM ฉันเดินหลงดงกลอนอักษรกลิ่น
ระเริงรินร่ายร้อยสร้อยภาษา อันอบอวลอุ่นเอมอิ่มอุรา ใต้ร่มป่าพนาดอนกลอนกวี ทั่วตอต้นสกนธ์กานท์ที่จารจด หลากเหลี่ยมรสบทกลอนอักษรศรี ต่างชูออกดอกเอนระเนนวลี ต่างคลายคลี่สีคุ้มบนพุ่มคำ ฉันคงหลงดงกานท์อีกนานแน่ คงไม่แค่เดินคลานผ่านเพียงค่ำ คงต้องร้อยสร้อยเสียงเรียงลำนำ กว่าอิ่มหนำอีกนานจะผ่านไป หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 17 สิงหาคม 2009, 01:47:PM ฉันเดินหลงดงกลอนอักษรกลิ่น ระเริงรินร่ายร้อยสร้อยภาษา อันอบอวลอุ่นเอมอิ่มอุรา ใต้ร่มป่าพนาดอนกลอนกวี ทั่วตอต้นสกนธ์กานท์ที่จารจด หลากเหลี่ยมรสบทกลอนอักษรศรี ต่างชูออกดอกเอนระเนนวลี ต่างคลายคลี่สีคุ้มบนพุ่มคำ ฉันคงหลงดงกานท์อีกนานแน่ คงไม่แค่เดินคลานผ่านเพียงค่ำ คงต้องร้อยสร้อยเสียงเรียงลำนำ กว่าอิ่มหนำอีกนานจะผ่านไป ชื่นชมกลอน กวีร่าย บรรยายค่า สัมผัสถ่อย ภาษา น่าฝันใฝ่ นี่ซิกลอน กวีร่ำ (เรียงร้อย) คำจากใจ คาระวะไว้ ณ ใจ นักเดินทาง... ร้อยกาลฝน มิยลเจ้า เข้ามาใกล้ ลมอะไร ช่างไหวโอน โยนถึงหว่าง ถึงบ้านเหงา เศร้ารัก นักเดินทาง ที่อ้างว้าง เดียวดาย มารายปี... ยินดีกับเพื่อนรัก นักกลอน ผู้หวังร่วมร่ายร่ำบทเพลงแห่งกวี บนถนนนักเดินทางสายนี้ ด้วยกัน... [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 17 สิงหาคม 2009, 01:58:PM จะเนิ่นนาน สักเท่าใด ไม่เคยเปลี่ยน นักเดินทาง ยังคงเวียน มาเขียนต่อ บทกลอนรัก ?กำลังใจ- ไม่เคยพอ กับเพื่อนรัก นักไม่ท้อ ต่อชีวัน กับการเดินทางของชีวิต อาจมากมาย ความคิด และความฝัน ผ่านสายหมอก ระรอกหนาว พราวตะวัน ณ การเดินทางสายนั้น เพียงฉัน..... เดียวดาย เธอเอง...คงเช่นกันใช่ไหมเพื่อนรัก คงผ่านอุปสรรค นักต่อนัก เรื่องร้ายร้าย ผ่านร้อยเรื่องราว ต่างดงด้าว ทั่วแดนไกล คงเหนื่อยหนัก อยากพักไหม บ้านฉันไง นักเดินทาง...ฯ ถ้าเธอเหนื่อยนัก หยุดพักเสียก่อน ล้มตัวลงนอน แนบตักฉันนี่ จะหนาว จะร้อน จะคอยพัดวี หลับฝันถึงสิ่งดี หลีกหนีสิ่งเลว [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: ฌลา ที่ 17 สิงหาคม 2009, 03:09:PM บนเส้นทางที่ยาวไกล ฉันกำลังหมดลมหายใจลงช้า ช้า เหนื่อยมากนัก..กับทุกทุกอุปสรรคที่ผ่านมา กำลังใจอ่อนล้า...เต้นช้าลงทุกวัน ทุกเส้นทางที่ก้าวเดิน ลำบากเหลือเกิน...กว่าจะพ้นผ่าน น้ำตาไหลหลั่ง...กับความผิดหวังร้าวราน พยายามจะข้ามผ่าน...แต่ก็ทรมานสิ้นดี พยายามจะเข้มแข็ง รีดเค้นเรี่ยวแรง...เพื่อวันพรุ่งนี้ แต่ยิ่งนานยิ่งท้อใจ...ความอ่อนไหวทบทวี เหนื่อยจังวันนี้...อยากหาสักที่..ไว้พักกาย นักเดินทางเพื่อนรัก ฉันเหนื่อยมากนัก....จนใจหาย ไม่ไหวแล้ววันนี้..กับปัญหาที่มีมากมาย ฉันไม่เหลือกำลังใจ...ที่จะฝ่าฟันต่อไป...ไม่มี อยากหลับตาพักกาย หยุดลมหายใจ..ไว้ตรงนี้ อยากหลับตา..ไม่อยากตืนมาแล้วคนดี เหนื่อยกับการหายใจทุกนาที...และเหนื่อยกับชีวิตที่มี...เหลือเกิน (http://i24.photobucket.com/albums/c40/au_ka/1136127697.gif) หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: No AlonE ที่ 17 สิงหาคม 2009, 06:06:PM คิดถึงเช่นกัน..ในฐานะน้องพี่ สบายดีรึเปล่า หรือทุกข์ หนา ได้ทักทายได้ตอบกลับ ซึ้งอุรา อยากขอบคุณ ?กับคำปรึกษา? อาการใจ ขอบคุณที่ชมนะ ..พี่ชาย.. ที่พี่หายไปนาน เหนื่อยใช่ไหม ? อยากให้พักซะบ้าง เดี๋ยวเหนื่อยไป จะได้ไม่หวั่นไหว ?ในระยะทาง? --------------------------------------- หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 17 สิงหาคม 2009, 08:16:PM ๐ พึ่งเดินทางมาถึงซึ่งหลุมรัก เริ่มรู้จักเมื่อตกอกเสียขวัญ พยายามตะกายกลับพ่ายมัน ทุกข์เท่านั้นวิ่งเย้ามาเข้าเยือน ๐ พึ่งเดินทางมาสู่รู้ว่าพลาด ล้มเป็นทาสความช้ำนำเป็นเพื่อน รอบตัวตนวังเวงเพลงเศร้าเตือน ความโศกเคลื่อนช้าช้าบ่าปกคลุม.. emo_12 หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: เมษายน ที่ 17 สิงหาคม 2009, 08:22:PM ๐ พึ่งเดินทางมาถึงซึ่งหลุมรัก เริ่มรู้จักเมื่อตกอกเสียขวัญ พยายามตะกายกลับพ่ายมัน ทุกข์เท่านั้นวิ่งเย้ามาเข้าเยือน ๐ พึ่งเดินทางมาสู่รู้ว่าพลาด ล้มเป็นทาสความช้ำนำเป็นเพื่อน รอบตัวตนวังเวงเพลงเศร้าเตือน ความโศกเคลื่อนช้าช้าบ่าปกคลุม.. emo_12 o ความเจ็บนี้ชอกช้ำในทรวงอก เหมือนใจพกความทุกข์ร้อยแปดขุม เหมือนกับเหล่าความเจ็บปวดมาชุมนุม ชุลมุนตอกย้ำกลางจิตใจ o มือไขว่คว้าหาทางพ้นทุกข์ในใจ ใบโพธิ์ใหญ่เอนมาจึงจับไว้ จิตสัมผัสทางธรรมพานำใจ จิตสดใสลดละวางสบายตัว หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 18 สิงหาคม 2009, 09:55:AM คิดถึงเช่นกัน..ในฐานะน้องพี่ สบายดีรึเปล่า หรือทุกข์ หนา ได้ทักทายได้ตอบกลับ ซึ้งอุรา อยากขอบคุณ ?กับคำปรึกษา? อาการใจ ขอบคุณที่ชมนะ ..พี่ชาย.. ที่พี่หายไปนาน เหนื่อยใช่ไหม ? อยากให้พักซะบ้าง เดี๋ยวเหนื่อยไป จะได้ไม่หวั่นไหว ?ในระยะทาง? --------------------------------------- แสนเนิ่นนาน ผ่านไป ในสัมพันธ์ ที่เธอฉัน พี่-น้อง ท่องทางนี้ จากวันวาน ผ่านไป หลายวารี ถึงวันนี้ เป็นอย่างไร สบายดี แม้ไม่พบ สบตา หลายคราผ่าน ความทรงจำ วันวาน ยังคงที่ แม้ไม่ทัก สักกี่กาล ผ่านแรมปี พี่ ยังเป็นพี่ ไม่หนีไกล ยามเมื่อเจ้า เหงาใจ ขอให้บอก ยามเจ้าต้อง ช้ำชอก บอกพี่ได้ ยามเจ้าเหนื่อย เมื่อยล้า มาแสนไกล พี่จะคอย ซับเหงื่อให้ ผ่อนคลายเพียงเราฯ มิตรภาพกับการเดินทางบนนถนนสายนี้ จะคงมี และก้าวเดินต่อไป ด้วยหัวใจที่ไว้ซึ่ง มิตรภาพ... [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 18 สิงหาคม 2009, 10:03:AM ๐ พึ่งเดินทางมาถึงซึ่งหลุมรัก เริ่มรู้จักเมื่อตกอกเสียขวัญ พยายามตะกายกลับพ่ายมัน ทุกข์เท่านั้นวิ่งเย้ามาเข้าเยือน ๐ พึ่งเดินทางมาสู่รู้ว่าพลาด ล้มเป็นทาสความช้ำนำเป็นเพื่อน รอบตัวตนวังเวงเพลงเศร้าเตือน ความโศกเคลื่อนช้าช้าบ่าปกคลุม.. emo_12 กับการเดินทางของหัวใจ อาจมีมากมาย แง่มุมให้ค้นหา บางทีความจริงอาจเป็นสิ่งที่ลวงตา บางคราวครา สิ่งที่ปรารถนาอาจเลือนลาง กับชีวิตความรัก อาจมีบ้าง พรั่นหนักในหลายอย่าง สู้สิ...ครับ กับเดินทาง สู่ต่างบาง ถึงที่สุด ณ จุดว่าง ค่อยปล่อยวาง หัวใจ สุข-ทุกข์ เป็นของคู่กัน กับความจริง เหมือนความฝัน เราต่างใฝ่ บ้างบอกว่า กำลังตามหา เจ้าของแห่งหัวใจ จริงระหรือ? ใครตอบได้ เจ้าของหัวใจคือใครกัน... อาจสับสนกับการเดินทาง จึ่งพาให้สับสนกับความคิด... [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: สุวรรณ ที่ 18 สิงหาคม 2009, 10:09:AM หยุดก่อนสหายอย่าเพิ่งจรลี
ตามบาทวิถีมีมนต์ขลัง แต่ละก้าวควรใช้จิตพลัง เพ่งพินิจเมื่อย่างเท้าเดิน พิศแต่ละทิศ ใจสถิตในสิ่งนั้น อย่าผิวเผิน รอบกายมีสิ่งที่จำเริญ แฝงไว้ในการดำเนินของชีวิต ฉันเพิ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ ก็พินิจบาทวิถีนี้เช่นกัน หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 18 สิงหาคม 2009, 10:32:AM บนเส้นทางที่ยาวไกล ฉันกำลังหมดลมหายใจลงช้า ช้า เหนื่อยมากนัก..กับทุกทุกอุปสรรคที่ผ่านมา กำลังใจอ่อนล้า...เต้นช้าลงทุกวัน ทุกเส้นทางที่ก้าวเดิน ลำบากเหลือเกิน...กว่าจะพ้นผ่าน น้ำตาไหลหลั่ง...กับความผิดหวังร้าวราน พยายามจะข้ามผ่าน...แต่ก็ทรมานสิ้นดี พยายามจะเข้มแข็ง รีดเค้นเรี่ยวแรง...เพื่อวันพรุ่งนี้ แต่ยิ่งนานยิ่งท้อใจ...ความอ่อนไหวทบทวี เหนื่อยจังวันนี้...อยากหาสักที่..ไว้พักกาย นักเดินทางเพื่อนรัก ฉันเหนื่อยมากนัก....จนใจหาย ไม่ไหวแล้ววันนี้..กับปัญหาที่มีมากมาย ฉันไม่เหลือกำลังใจ...ที่จะฝ่าฟันต่อไป...ไม่มี อยากหลับตาพักกาย หยุดลมหายใจ..ไว้ตรงนี้ อยากหลับตา..ไม่อยากตืนมาแล้วคนดี เหนื่อยกับการหายใจทุกนาที...และเหนื่อยกับชีวิตที่มี...เหลือเกิน ([url]http://i24.photobucket.com/albums/c40/au_ka/1136127697.gif[/url]) ?ฌลา? เพื่อนรัก กับอุปสรรค มากมายที่กรายกั้น กับความท้อแท้ อ่อนแอ สุดชีวัน กับเหนื่อยล้า กับความฝัน ฉันเข้าใจ... กับเส้นทางที่ก้าวเดิน อาจลำบากสุดเกิน จะทนไหว อาจน้ำตา...ไหลบ่าจากหัวใจ แต่... ?ฌลา? เธอจงรู้ไว้ ฉันยังห่วงใยทุกเวลา ยิ้มสิ ?ฌลา? เพื่อนรัก ยิ้มสู้กับอุปสรรค หลากปัญหา แม้มากมาย รายล้อม พร้อมโถมมา ลุกขึ้นยืนเชิดหน้า ฝ่าฟันไป เธอต้องเข้มแข็งสิ เพื่อนรัก... กับเพียงแค่อุปสรรค ไม่เท่าไหร่ จากวันวานผ่านมา เธอก็ฝ่า มาตั้งไกล ฉันเชื่อมั่นเธอทำได้ นะคนดี หากเธอล้า เหลือกำลัง นั่งพักพิงหลัง ฉันตรงนี้ มีไหล่ให้ซบ จบเรื่องร้าย ที่มากมี เพียงเธอ-ฉัน อยู่ตรงนี้ นักเดินทาง... ขอเป็นดั่งหนึ่งกำลังใจให้แด่เธอ... ?ฌลา? เพื่อนรัก... [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 20 สิงหาคม 2009, 09:24:AM หยุดก่อนสหายอย่าเพิ่งจรลี ตามบาทวิถีมีมนต์ขลัง แต่ละก้าวควรใช้จิตพลัง เพ่งพินิจเมื่อย่างเท้าเดิน พิศแต่ละทิศ ใจสถิตในสิ่งนั้น อย่าผิวเผิน รอบกายมีสิ่งที่จำเริญ แฝงไว้ในการดำเนินของชีวิต ฉันเพิ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ ก็พินิจบาทวิถีนี้เช่นกัน ถนนนักเดินทางสายเดิม บวกเพิ่มเพื่อนข้า นักล่าฝัน จุดมุ่งหมาย ไกลลิบหลี่ ลี้ตะวัน แต่เรา นาย-ฉัน บุกบั่นไป... กับมิตรภาพ นักเดินทาง "สุวรรณ" เธอย่ำย่าง ต่างจุดหมาย แต่ ณ ขณะแห่งเวลา เราร่วมมรรคา แดนไกล จะยิ้มรับ กับเพื่อนใหม่ ในถนนนักเดินทาง อาจนี่คือคำทายทัก เพียงพอได้รู้จัก ทายทักบ้าง เผื่อยามใดท้อ ขอมีเธอ ไม่เลือนลาง กับยามคว้าง สุดคว้าง เพื่อนร่วมทาง คือเธอ... [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: ฌลา ที่ 20 สิงหาคม 2009, 02:52:PM ความฝันของฉัน... มีหลายเรื่องร้อยพัน...จะไขว่คว้า ค่อยสานฝันทีละอย่าง..ให้สมหวังให้ได้มา แม้มีกี่ปัญหา...ก็พร้อมจะไขว่คว้าฝ่าฟัน ให้ทั้งพลังใจ..และพลังกาย เพื่อไปถึงจุดหมาย...ที่ใฝ่ฝัน ร้อยทางต้องเดิน...เรื่องราวที่ต้องเผชิญร้อยพัน ฉันยังคงมุ่งมั่น...เพื่อตามฝันของตน จนถึงวันนี้ ฉันยังคงตามฝันที่มี...ทุกแห่งหน พยายามก้าวย่าง...บนหนทางทุกข์ทน แม้เจอแดดลมฝน..ก็พยายามอดทนทุกทาง แต่บางทีมันท้อ จนหมดแรงจะสานต่อ...ทุกความหวัง เหนื่อยจนอยากยอมแพ้....อ่อนแอหมดพลัง แม้จะพยายามสรรสร้าง...แต่ก็เหมือนความหวังมันเลื่อนลอย ขอบคุณที่เป็นห่วง...นักเดินทาง ฉันอาจท้อบ้าง...แต่ไม่ถอย ขอพักสักนิด...ก่อนสู้เพื่อชีวิตที่รอคอย แค่อยากพักสักหน่อย...ก่อนทำฝันเลื่อนลอยให้เป็นจริง (http://i24.photobucket.com/albums/c40/au_ka/1136127697.gif) หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: สุวรรณ ที่ 21 สิงหาคม 2009, 04:49:AM ถนนนักเดินทางสายเดิม
บวกเพิ่มเพื่อนข้า นักล่าฝัน จุดมุ่งหมาย ไกลลิบหลี่ ลี้ตะวัน แต่เรา นาย-ฉัน บุกบั่นไป... กับมิตรภาพ นักเดินทาง "สุวรรณ" เธอย่ำย่าง ต่างจุดหมาย แต่ ณ ขณะแห่งเวลา เราร่วมมรรคา แดนไกล จะยิ้มรับ กับเพื่อนใหม่ ในถนนนักเดินทาง อาจนี่คือคำทายทัก เพียงพอได้รู้จัก ทายทักบ้าง เผื่อยามใดท้อ ขอมีเธอ ไม่เลือนลาง กับยามคว้าง สุดคว้าง เพื่อนร่วมทาง คือเธอ...(นักเดินทาง) ใช่ว่าอ้างว้างบนทางที่ฝันหา ยังมวลมิตรมีมาอยู่เสมอ เพียงหยุดพักสัมผัสอาจพบเจอ สหายเกลอเพื่อนแท้อยู่แค่กาย...(สุวรรณ) หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 24 สิงหาคม 2009, 06:21:PM ความฝันของฉัน... มีหลายเรื่องร้อยพัน...จะไขว่คว้า ค่อยสานฝันทีละอย่าง..ให้สมหวังให้ได้มา แม้มีกี่ปัญหา...ก็พร้อมจะไขว่คว้าฝ่าฟัน ให้ทั้งพลังใจ..และพลังกาย เพื่อไปถึงจุดหมาย...ที่ใฝ่ฝัน ร้อยทางต้องเดิน...เรื่องราวที่ต้องเผชิญร้อยพัน ฉันยังคงมุ่งมั่น...เพื่อตามฝันของตน จนถึงวันนี้ ฉันยังคงตามฝันที่มี...ทุกแห่งหน พยายามก้าวย่าง...บนหนทางทุกข์ทน แม้เจอแดดลมฝน..ก็พยายามอดทนทุกทาง แต่บางทีมันท้อ จนหมดแรงจะสานต่อ...ทุกความหวัง เหนื่อยจนอยากยอมแพ้....อ่อนแอหมดพลัง แม้จะพยายามสรรสร้าง...แต่ก็เหมือนความหวังมันเลื่อนลอย ขอบคุณที่เป็นห่วง...นักเดินทาง ฉันอาจท้อบ้าง...แต่ไม่ถอย ขอพักสักนิด...ก่อนสู้เพื่อชีวิตที่รอคอย แค่อยากพักสักหน่อย...ก่อนทำฝันเลื่อนลอยให้เป็นจริง ([url]http://i24.photobucket.com/albums/c40/au_ka/1136127697.gif[/url]) "ฌลา" เพื่อนฉัน เธออาจไม่รู้ ว่าคืนวันที่ผ่านพ้น ใครต่อใครอาจเต็มสุข เปี่ยมกมล แต่... ฉันกลับสบสน หนทางไป ขณะที่เธอ ก็เหนื่อยล้า ฉันเองก็ เจียนบ้า กับฝันใฝ่ การเดินทางของชีวิตไม่เท่าไร แต่การเดินทางของหัวใจ ไร้หนทาง ฉันเริ่มจะหมดแรง ฝันที่เคยปั้นแต่ง อ่อนแรงย่าง ปรารถนาจะสอยดาว คงถึงคราวต้องปล่อยวาง และทุกทุกอย่าง ค่อยค่อยจางคลายหายไป ก่อนนี้ฉันเคยมีรัก วันนี้เหมือนหลัก จะหักหาย ฉันไม่ดี ทำรักที่มีให้พังทะลาย ยอมรับว่า ฉันเสียใจ แต่ทำอะไรไม่ได้เลยจริงจริง อาจฉันเป็นผู้ชายที่ไม่ได้ ในสายตาใครต่อใคร ... แต่ฉันก็อยากเป็นคนดีสำหรับแม่ฉัน... [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 30 สิงหาคม 2009, 01:23:PM ใช่ว่าอ้างว้างบนทางที่ฝันหา
ยังมวลมิตรมีมาอยู่เสมอ เพียงหยุดพักสัมผัสอาจพบเจอ สหายเกลอเพื่อนแท้อยู่แค่กาย...(สุวรรณ) บนถนนนักเดินทาง เส้นเดิม ขอบใจสำหรับบางถ้อยคำจากเธอ...สุวรรณ[/color]ฉันต้องนับหนึ่งเริ่ม ณ จุดต้น ปลายฝันอาจแสนไกล ในกังวล ตรงจุดนี้อีกหน ฉันเริ่มต้น เดินทาง กับเส้นทางสายเดิม เปลี่ยนฤดูกาล เพิ่มความแตกต่าง เส้นทางเปลี่ยน ฉันยังเพียรไม่ปล่อยวาง ยังคงสานต่อ ขอย่ำย่าง บนหนทางหว่างผู้คน อาจพบเจอเธอเพื่อนรัก อยู่ตรงจุดที่พัก สักหนแห่งหน ระหว่างทางข้างหน้า ฝ่าผจญ เธอคือเพื่อนหนึ่งคน อยู่ตรงนั้น ฉันจะก้าวต่อไป แม้อุปสรรค ครั้งใหม่ จะกางกั้น นั่นแห่ละ ฉันจะท้า บุกฝ่าฟัน หวังสักวัน ฝันยากเย็น จะเป็นจริง... [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: สายใย ที่ 30 สิงหาคม 2009, 09:21:PM อย่าลืมสิเพื่อนรัก ?
โลกกว้างนักจักต้องไปให้ถึงฝัน ถ้าไม่หยุดจุดหมายใกล้ทุกวัน ใจเธอนั้นน่าสรรเสริญนักเดินทาง เธอค้นหาสิ่งใดในชีวิต ก็เป็นสิทธิ์คิดได้ให้กว้างขวาง อย่าท้อแท้แม้เห็นในเส้นทาง มีอ้อมบ้างลัดบ้าง และทางตรง ส่วนฉันขออวยพรให้เธอนั้น จงผ่านวันคืนร้ายไม่ประสงค์ และขอให้สมหวังดังจำนงค์ อาจเราคงพบบ้างในทางจร emo_47 หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: สุวรรณ ที่ 31 สิงหาคม 2009, 03:56:AM ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั้น
สู้ๆเข้าไว้นะนักเดินทาง emo_47 หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: ฌลา ที่ 31 สิงหาคม 2009, 03:01:PM เส้นทางของหัวใจ คือเส้นทางที่ไม่ง่าย....จะไขว่คว้า หลายคนที่ต้องการ...แต่ไม่มีวันได้มา แม้เสียทั้งใจทั้งน้ำตา...ก็ทำได้แค่ว่า...มองดู ความรักของฉัน เส้นทางที่ก้าวผ่าน....ไม่สวยหรู ล้มบ้างลุกบ้าง...ก็ลองดู แพ้บ้างแต่ยังสู้...ไม่ยอมแค่มองดู มันผ่านไป เธอก็เหมือนกัน เมื่อเธอมีความฝัน....ที่วางไว้ หนทางความรัก...ไม่ยากนักจะข้ามไป เพียงเธอไม่ท้อใจ...และไม่หวั่นไหวกับน้ำตา อย่าท้อไปเลยนักเดินทาง โลกยังคงกว้าง...มีหลายอย่างให้ไขว่คว้า แม้หลายคนพ้นผ่าน...จะทำให้ร้าวรานมีน้ำตา แต่เชื่อเถอะว่า...หลังฝนซัดซา ยังมีฟ้าที่งดงาม... (http://i24.photobucket.com/albums/c40/au_ka/1136127697.gif) หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 31 สิงหาคม 2009, 07:53:PM สิทธิ์ใครใครใคร่ได้ ครอบครอง สิทธิ ฉันเฝ้าปอง บ่ได้ ข้านี้มิอาจคล้อง ปองนาง ใดนา เหตุว่าตัวข้าไร้ สิทธิ์ใต้ บ่วงธรรม หมายใจอยากร่วมใช้ ชีวิต ชมชื่นใคร หมายจิต ชิดใกล้ ฉันเพียงใฝ่ ยังผิด สิทธิ นี้นา โอ! จะมีหรือหม้าย สิทธิ์นั้น เป็นไฉน ฝันไกลฉันมุ่งใฝ่ เพียงฝัน ว่าจักมีสักวัน บั่นใกล้ ปลายฝันที่สุดนั้น ณ ที่ ใดนา ฉันจะไขว่คว้าไว้ เพื่อได้ เชยชม [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 31 สิงหาคม 2009, 07:58:PM อย่าลืมสิเพื่อนรัก ? โลกกว้างนักจักต้องไปให้ถึงฝัน ถ้าไม่หยุดจุดหมายใกล้ทุกวัน ใจเธอนั้นน่าสรรเสริญนักเดินทาง เธอค้นหาสิ่งใดในชีวิต ก็เป็นสิทธิ์คิดได้ให้กว้างขวาง อย่าท้อแท้แม้เห็นในเส้นทาง มีอ้อมบ้างลัดบ้าง และทางตรง ส่วนฉันขออวยพรให้เธอนั้น จงผ่านวันคืนร้ายไม่ประสงค์ และขอให้สมหวังดังจำนงค์ อาจเราคงพบบ้างในทางจร emo_47 ใจอยากเอ่ยถ่วงถ้อย พรรณนา กลั่นออกเป็นวาจา มอบให้ ขอบใจนะ เพื่อนญา อุตส่าห์ แนะนำ ฉันจะจดจำไว้ ไม่ให้ ลืมเลือน ?สายใย? เธอมอบไว้ สัมพันธ์ อาจแค่ผ่านทักกัน ก็ได้ แต่อายอิ่มสุขนั้น มิผ่าน พ้นนา ยังอยู่ รับรู้ไว้ ตราบเพี้ยง ปัจจุบัน อาจ ฉัน-เธอ ไม่รู้ จักกัน เวลาจะเชื่อมสัมพันธ์ ชิดใกล้ สองเราจัก ร่วมบั่น ฟันฝ่า กันนา ทุกทุกวันดีร้าย อยากให้ รับรู้ เสมือนหนึ่งดั่งเพื่อนแก้ว ร่วมทาง ยามที่ฉันสุดคว้าง ซบได้ เธอเป็นดั่งแสงสว่าง มาส่อง แสงนา ชี้โทษภัยฉันได้ รับรู้ ช่องทาง [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 02 กันยายน 2009, 10:32:PM เส้นทางของหัวใจ คือเส้นทางที่ไม่ง่าย....จะไขว่คว้า หลายคนที่ต้องการ...แต่ไม่มีวันได้มา แม้เสียทั้งใจทั้งน้ำตา...ก็ทำได้แค่ว่า...มองดู ความรักของฉัน เส้นทางที่ก้าวผ่าน....ไม่สวยหรู ล้มบ้างลุกบ้าง...ก็ลองดู แพ้บ้างแต่ยังสู้...ไม่ยอมแค่มองดู มันผ่านไป เธอก็เหมือนกัน เมื่อเธอมีความฝัน....ที่วางไว้ หนทางความรัก...ไม่ยากนักจะข้ามไป เพียงเธอไม่ท้อใจ...และไม่หวั่นไหวกับน้ำตา อย่าท้อไปเลยนักเดินทาง โลกยังคงกว้าง...มีหลายอย่างให้ไขว่คว้า แม้หลายคนพ้นผ่าน...จะทำให้ร้าวรานมีน้ำตา แต่เชื่อเถอะว่า...หลังฝนซัดซา ยังมีฟ้าที่งดงาม... ([url]http://i24.photobucket.com/albums/c40/au_ka/1136127697.gif[/url]) มากมายในโลกหล้า ผู้คน ฝักใฝ่ในวังวน แห่งนี้ เธอคือหนึ่งผู้ด้น เดินดุ่ม ดุ่มมา ถึงถนนจึงหลบลี้ พักล้า โรยแรง เหนื่อยหนักก็พักล้า เถิดเธอ วันพรุ่งค่อยตื่น-เจอ เรื่องร้าว มากมายสิ่งอย่าง เสนอ ให้ฝ่า-ฟันนา พักเหนื่อยเพื่ออีกก้าว พรุ่งนี้ ค่อยจร อาจเหนื่อย แสนเมื่อยล้า แรงกาย ขอเถอะ รักษาใจ หนักเข้า เสมือนหนึ่งเกลือคงไว้ รสชาติ เค็มนา ใจจ่งหาญฮึดอ้าว มุ่งก้าว ต่อไป ขอบใจในถ่อยถ้วง ทำนอง ที่อุตสาห์ตริตรอง บอกให้ รู้สึกสุข อยากคล้อง ปองจิต ไว้นา เผื่อว่ายามใดร้าว มีเจ้า ห่วงใย ยามล้า เราบุกล้า ฝ่าฟัน ยามยากช่วยแบ่งปัน ร่วมสร้าง ยามสุขร่วมเสพสรร ปันแบ่ง กันนา ยามทุกข์ อยู่เคียงข้าง ไม่ร้าง สัมพันธ์ แด่เธอ ฌลา เพื่อนรัก... [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 23 พฤศจิกายน 2009, 02:13:PM นักเดินทาง ยังย่ำทาง
ในถนน ที่แสนคว้าง หนทางนี้ กับเธอ ผู้อยู่แห่งหนใด ในปฐพี เออ...ใช่ซี ไม่มีแล้ว...ตัวเธอเหมือนเก่า... เอ่ยถ้อยสำนวนจา นักเดินทางหวนกลับมา ทวนเรื่องเล่า แห่งบทกวีที่หัวใจ เคยนอนเนา ถึงที่แห่งนี้ ของเรา ณ กลอนไทย เธออาจเคยย่ำผ่าน ฉันอาจห่างหายนาน เป็นไหนๆ จากวันคืนผันผ่าน หลายฤดูกาลผ่านไป ฉัน...ที่เคยหลับ กลับเริ่มใหม่ ในหนทาง หวังเชยชม เสนาะแห่ง สำนวนจา ของหมู่ผอง เพื่อนญา หน้าเก่าบ้าง หรือจะเป็น น้ำหมึกใหม่ นัยอำพราง ที่ย่องยอง มาย่ำย่าง หนทางนี้ นักเดินทาง ขอคารวะ ท่านทุกท่านที่จะยกจอกชนกวี...นักเดินทาง [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 26 พฤศจิกายน 2009, 03:17:PM หรือหมดสิ้นแล้วหรือ คนถือญาติ
จะหาปราญช์ แต่ด้าวใด ในโลกหล้า มีอยู่ใหม ใครใคร่เคียง เรียงข้างมา หรือว่าฉัน คงจ่ำฝ่า ล้าลำพัง ท่ามสายลม แห่งเหมันต์ คืนจันทร์พร่าง ฉันย่ำย่าง เดียวดาย ตามหมายหวัง สายหมอกหนาว คราวนี้ ซาบชีวัง คงหมดสิ้น ความหวัง...ใครยังคอย... หวังจะมีใครร่วมร่ายบทกวี ในรายทาง แต่คงไม่มีเหมือนอย่าง ในวันวาน... [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนไทย ที่ 26 พฤศจิกายน 2009, 04:47:PM หรือหมดสิ้นแล้วหรือ คนถือญาติ จะหาปราญช์ แต่ด้าวใด ในโลกหล้า มีอยู่ใหม ใครใคร่เคียง เรียงข้างมา หรือว่าฉัน คงจ่ำฝ่า ล้าลำพัง ท่ามสายลม แห่งเหมันต์ คืนจันทร์พร่าง ฉันย่ำย่าง เดียวดาย ตามหมายหวัง สายหมอกหนาว คราวนี้ ซาบชีวัง คงหมดสิ้น ความหวัง...ใครยังคอย... หวังจะมีใครร่วมร่ายบทกวี ในรายทาง แต่คงไม่มีเหมือนอย่าง ในวันวาน... (http://i242.photobucket.com/albums/ff298/akapong999/dookdik/linepattern/linenew/208.gif) เขย่งย่อง มองดู คุณปู่บ่น อ้างไร้คน สนใจ ไขบอกถ้อย ไร้สิ้นญาติ ขาดรัก สลักรอย ช่างใจน้อย ชะม้อยมอง โปรดตรองดู ผมอยู่นี้ มีญาติ ไม่ขาดครับ แอบซ่อนศัพท์ กับกลอน ทุกตอนอยู่ แม้อยู่ไกล ใจเหงา กลอนเราชู เหมือนเราสู้ อยู่ใกล้ เป็นใจเดียว.........(หนูนะโม) emo_26 (http://i242.photobucket.com/albums/ff298/akapong999/dookdik/linepattern/linenew/208.gif) หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: สายลมสีขาว ที่ 26 พฤศจิกายน 2009, 08:30:PM http://www.klonthaiclub.com/index.php/topic,9240.new.html#new (http://www.klonthaiclub.com/index.php/topic,9240.new.html#new)
หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 01 ธันวาคม 2009, 03:25:PM หรือหมดสิ้นแล้วหรือ คนถือญาติ จะหาปราญช์ แต่ด้าวใด ในโลกหล้า มีอยู่ใหม ใครใคร่เคียง เรียงข้างมา หรือว่าฉัน คงจ่ำฝ่า ล้าลำพัง ท่ามสายลม แห่งเหมันต์ คืนจันทร์พร่าง ฉันย่ำย่าง เดียวดาย ตามหมายหวัง สายหมอกหนาว คราวนี้ ซาบชีวัง คงหมดสิ้น ความหวัง...ใครยังคอย... หวังจะมีใครร่วมร่ายบทกวี ในรายทาง แต่คงไม่มีเหมือนอย่าง ในวันวาน... ([url]http://i242.photobucket.com/albums/ff298/akapong999/dookdik/linepattern/linenew/208.gif[/url]) เขย่งย่อง มองดู คุณปู่บ่น อ้างไร้คน สนใจ ไขบอกถ้อย ไร้สิ้นญาติ ขาดรัก สลักรอย ช่างใจน้อย ชะม้อยมอง โปรดตรองดู ผมอยู่นี้ มีญาติ ไม่ขาดครับ แอบซ่อนศัพท์ กับกลอน ทุกตอนอยู่ แม้อยู่ไกล ใจเหงา กลอนเราชู เหมือนเราสู้ อยู่ใกล้ เป็นใจเดียว.........(หนูนะโม) emo_26 ([url]http://i242.photobucket.com/albums/ff298/akapong999/dookdik/linepattern/linenew/208.gif[/url]) หนุ่มน้อย นามนะโม จากแดนด้าวใด เสนอ พบปะฉัน ขอบใจหนุ่มน้อย ที่ร่วมร้อย สารพัน กับนาย กับฉัน ... ณ สายสัมพันธ์ การเดินทาง [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: lookpla(ลูกปลา) ที่ 23 ธันวาคม 2009, 10:15:AM ถึงอาจารย์ผู้มีความเมตตา
กรุณาศิษย์มากมายหลากหลายสิ่ง ให้รู้จักความฝันและความจริง จากทุกสิ่งของวันและเวลา ขอขอบคุณที่คอยเกื้อหนุน คอยค้ำจุนให้ผ่านการศึกษา คอยเป็นห่วงเป็นใยเสมอมา ศิษย์ก้าวหน้าเพราะอาจารย์ที่ดี..................(lookpla emo_116) หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 23 ธันวาคม 2009, 01:25:PM ถึงอาจารย์ผู้มีความเมตตา กรุณาศิษย์มากมายหลากหลายสิ่ง ให้รู้จักความฝันและความจริง จากทุกสิ่งของวันและเวลา ขอขอบคุณที่คอยเกื้อหนุน คอยค้ำจุนให้ผ่านการศึกษา คอยเป็นห่วงเป็นใยเสมอมา ศิษย์ก้าวหน้าเพราะอาจารย์ที่ดี..................(lookpla emo_116) lookpla น้องรัก เราพึ่งรู้จัก ทายทักไม่เท่าไหร่ เธอเดินทาง จากต่างแดน มาแสนไกล ผ่านท้องที่ แห่งหนไหน ในโลกา ถึงที่นี่ บ้านนี้ ยินดีรับ พร้อมตอบกลับ ทุกสำนวน ส่งด่วนหา ขอรับฟัง ทุกถ้อยคำ สำนวนจา ทั้งทุกข์โศก แสนล้า จากฝ่าฟัน ขอให้ฉัน เป็นดั่งหนึ่ง ซึ่งคอยช่วย ในยามป่วย น้ำตาปรี่ ที่มีนั้น จะคอยเป็น ดั่งที่พัก เพียงสักวัน เธอเหนื่อยล้า จากความฝัน ฉัน...ให้กำลังใจ... (นักเดินทาง) ยินดีต้อนรับน้องลูกปลา น้องสาวคนใหม่ในบ้านกลอน... [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: lookpla(ลูกปลา) ที่ 24 ธันวาคม 2009, 10:00:AM lookpla น้องรัก
เราพึ่งรู้จัก ทายทักไม่เท่าไหร่ เธอเดินทาง จากต่างแดน มาแสนไกล ผ่านท้องที่ แห่งหนไหน ในโลกา ถึงที่นี่ บ้านนี้ ยินดีรับ พร้อมตอบกลับ ทุกสำนวน ส่งด่วนหา ขอรับฟัง ทุกถ้อยคำ สำนวนจา ทั้งทุกข์โศก แสนล้า จากฝ่าฟัน ขอให้ฉัน เป็นดั่งหนึ่ง ซึ่งคอยช่วย ในยามป่วย น้ำตาปรี่ ที่มีนั้น จะคอยเป็น ดั่งที่พัก เพียงสักวัน เธอเหนื่อยล้า จากความฝัน ฉัน...ให้กำลังใจ... (นักเดินทาง) ยินดีต้อนรับน้องลูกปลา น้องสาวคนใหม่ในบ้านกลอน... ขอขอบคุณสำหรับกำลังใจ ให้ก้าวไปอย่างมิหลงใหล คอยเป็นแรงผลักดันให้สู้ต่อไป กำลังใจจากครูมากมายเหลือเกิน ขอขอบคุณที่แนะนำที่พัก ให้รู้จักบ้านกลอนไกลที่ห่างเหิน เวลาว่างนั่งแต่งกลอนอย่างเพลิดเพลิน ไม่หลงเดินไปในที่ไม่สมควร ครูเสมือนกำลังใจอันดับหนึ่ง ศิษย์ซาบซึ้งอย่างไม่เฉฉวน ที่บ้านกลอนไทยนี้ครูเชิญชวน ที่สมควรของนักกลอนบ้าความจริง (ขอขอบคุณมากๆๆๆๆนะคะ จะรักและนับถือครูตลอดไป.......ลูกปลา .....*_* ) หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 24 ธันวาคม 2009, 03:01:PM ขอขอบคุณสำหรับกำลังใจ
ให้ก้าวไปอย่างมิหลงใหล คอยเป็นแรงผลักดันให้สู้ต่อไป กำลังใจจากครูมากมายเหลือเกิน ขอขอบคุณที่แนะนำที่พัก ให้รู้จักบ้านกลอนไกลที่ห่างเหิน เวลาว่างนั่งแต่งกลอนอย่างเพลิดเพลิน ไม่หลงเดินไปในที่ไม่สมควร ครูเสมือนกำลังใจอันดับหนึ่ง ศิษย์ซาบซึ้งอย่างไม่เฉฉวน ที่บ้านกลอนไทยนี้ครูเชิญชวน ที่สมควรของนักกลอนบ้าความจริง (ขอขอบคุณมากๆๆๆๆนะคะ จะรักและนับถือครูตลอดไป.......ลูกปลา .....*_* ) ฟ้ามืดมัว ตัวอยู่ไหน ไม่รู้ทิศ ท้องฟ้าปิด มองไป ไม่รู้หน้า ชีวิตมัว ตัวหลงผิด คิดหยาบช้า ยามหลงไหล ราวชีวา จะบรรลัย จึ่งร่ายร่ำ บางคำ ลำนำนี้ มาถึงเธอ คนที่ ย่ำโลกใหม่ อาจพลาดพลั้ง พลังหมด ลดลงไป จึ่งหยิบยื่น โอกาศใหม่ ให้ก้าวเดิน มิได้หวัง สิ่งใด ในใจคิด หวังเพียงศิษย์ คิดได้ ไม่ขาดเขิน ยามทุกข์ท้อ ขอร่วม ก้าวเผชิญ ให้เจ้าเดิน บนโลกหล้า อย่างกล้าแกร่ง นักเดินทางขอเป็นดั่งหนึ่งกำลังใจให้แด่ ...ลูกปลา...ผู้เสมือนเด็กน้อยที่กำลังก้าวผจญภัยในโลกใบใหญ่... [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: No AlonE ที่ 15 กุมภาพันธ์ 2010, 09:47:PM ซีดีแผ่น ที่พี่ ได้ส่งให้ ดูทีไร ยังซึ้ง ในใจฉัน พอเปิดดู ยังคิดถึง ทุกวี่วัน ยังจำกัน ได้ไหม จินตกวี คิดถึงพี่ อยากโทร ไปไถ่ถาม ทุกเรื่องความ เป็นไง ในวันนี้ ไม่รู้ว่า ลืมกันยัง พี่แสนดี น้องคนนี้ ไม่อาจลืม พี่ได้เลย ----------- คิดถึง นะค่า ..พี่ชาย ^^ emo_106 หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 17 กุมภาพันธ์ 2010, 12:05:PM ซีดีแผ่น ที่พี่ ได้ส่งให้ ดูทีไร ยังซึ้ง ในใจฉัน พอเปิดดู ยังคิดถึง ทุกวี่วัน ยังจำกัน ได้ไหม จินตกวี คิดถึงพี่ อยากโทร ไปไถ่ถาม ทุกเรื่องความ เป็นไง ในวันนี้ ไม่รู้ว่า ลืมกันยัง พี่แสนดี น้องคนนี้ ไม่อาจลืม พี่ได้เลย ----------- คิดถึง นะค่า ..พี่ชาย ^^ emo_106 ยังไม่ลืมในถ้อยคำ ยังจำได้ แม้ว่ากาลผ่านพ้นไป ไม่ย้อนกลับ แต่ความรักความห่วงใยไม่ลาลับ พร้อมหวนกลับ รับน้องสาวเข้าสู่ใจ เป็นอย่างไร สบายดีบ้างหรือเปล่า ส่วนพี่เล่า ยังเศร้าซึม ขลึมไปใหญ่ เพราะเรียนจบ ปริญญา ไม่ทันไร พี่ก็ได้เป็นครู ผู้สอนน คิดถึงนะน้องสาว... เสมอ... หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: สายใย ที่ 17 กุมภาพันธ์ 2010, 09:43:PM ขอยินดี ที่เรียนจบ พบสำเร็จ อาจไม่เสร็จ ภารกิจ ที่คิดสร้าง ชีวิตครู ใช่หรูเลิศ ประเสริฐทาง อาจมีบ้าง ร้างรก ให้อกท้อ ชีวิตเธอ เพิ่งเริ่มต้น ผลสำเร็จ เปรี้ยวหวานเผ็ด เข็ดกลัว หรือหัวร่อ เคยอ้างว้าง ทางไกล อาจไม่พอ หนทางต่อ นี้ไป ไม่รื่นรมย์ (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_123.gif) หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 13 มีนาคม 2010, 01:41:PM ขอยินดี ที่เรียนจบ พบสำเร็จ อาจไม่เสร็จ ภารกิจ ที่คิดสร้าง ชีวิตครู ใช่หรูเลิศ ประเสริฐทาง อาจมีบ้าง ร้างรก ให้อกท้อ ชีวิตเธอ เพิ่งเริ่มต้น ผลสำเร็จ เปรี้ยวหวานเผ็ด เข็ดกลัว หรือหัวร่อ เคยอ้างว้าง ทางไกล อาจไม่พอ หนทางต่อ นี้ไป ไม่รื่นรมย์ ([url]http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_123.gif[/url]) กับน้ำใจที่ให้มา น่าซาบซึ้ง เสมือนหนึ่งแรงหนุนนำ ช่วยค้ำส่ง สายใยเดิม เติมแรงฝัน ให้มั่นคง เพื่อน... นักเดินทางจง สุขสำราญ นับจากนี้ต่อไปในชีวิต ต้องเผชิญกับถูกผิด หลายสถาน อาจเหนื่อยหนัก นักเดินทาง ต่างรูปการ แปรชีวิตปิดตำนาน...นักทานธรรม... หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: ยามพระอาทิตย์อัสดง ที่ 23 มีนาคม 2011, 10:52:AM ....อ่อนล้า.... เดินผ่านมา....ทางนี้คงมีไออุ่น นึกฝันไว้คงมีหมอนให้นอนนิ่มดั่งนุ่น หลับสักตื่นลืมความว้าวุ่น....ที่กรุ่นในจิตใจ ....หลับตา.... จากการเมื่อยล้า....ในเวลาที่หวั่นไหว บอกร่างกายให้สงบจิตสงบใจ จงหลับใหล....ในคืนนี้ที่บ้านกลอน ....สบายกาย.... ไม่เดียวดาย....อีกแล้วใจที่เคยอ่อน ขอหยุดพักรักษาใจขอเว้าวอน จะออดอ้อน....ป้อนคำจำจนตาย... ยามพระอาทิตย์อัสดง หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 03 พฤษภาคม 2012, 05:58:PM เนิ่นนานเท่าไหร่ฉันไม่รู้
เธออาจไม่ยืนอยู่ ณ ตรงนั้น มากมายเรื่องราว สารพัน ฉันก้าวผ่านมัน มาหลายครา.... อยู่แห่งหนใดหนอเพื่อนรัก ไม่ได้เอ่ยทายทักนานหนักหนา ยังจดจำกันหรือไม่ ละเพื่อนญา กับคนนี้ ที่ชื่อว่า นักเดินทาง หัวข้อ: Re: ฉันพึ่งเดินทางผ่านมาทางนี้ เริ่มหัวข้อโดย: สุวรรณ ที่ 03 พฤษภาคม 2012, 11:41:PM กว่าการเดินทางจะผ่านคืน หลายคนคงหลับและตื่น ยิ้ม มีหวัง หลายคนอาจอ่อนเปลี้ย เพลีย เซซัง และหลายคนคงนั่ง ลำพังตน ทักทาย นักเดินทาง ของเวลา นี่อาจเป็นช่วงมีค่า สักปีหน ของโลกกลมใบนี้ที่หมุนวน รอบตัวตนของกาลเวลา จนเกิดนักเดินทางไม่รู้จบ มีอยู่ทั่วทิศทั่วภพทั่วทิศา เดินทางท่ามทุ่งแห่งมรรคา มุ่งหมายจักไขว่คว้าสิ่งใดกัน อยากถาม อ่อนล้าบ้างไหมนักเดินทาง ลองพักดูบ้าง ข้างข้างฉัน ยิ้ม หัวเราะ ทักทาย ไหว้ แบ่งปัน เหล่านี้นั้นมีค่าแห่งไมตรี |