พิมพ์หน้านี้ - นกน้อยร้องเพลงเศร้า

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนอกหัก => ข้อความที่เริ่มโดย: นกป่า ที่ 07 กันยายน 2008, 02:36:PM



หัวข้อ: นกน้อยร้องเพลงเศร้า
เริ่มหัวข้อโดย: นกป่า ที่ 07 กันยายน 2008, 02:36:PM
คนเศร้า      (สมชายใหญ่)
เสียงเพลงลอยล่องขับกล่อมแผ่วหวาน
ดั่งนิทานขับกล่อมยามฉันเหงา
เสียงก้องล่องลอยตามลมแผ่วเบา
ซับเรื่องราวความเศร้าของคนรอคอย

เสียงเพลงลอยล่องขับกล่อมยามเหงา
มีเพียงเราคนเศร้าใต้แสงเดือน
คำสัญญาที่ให้มิเคยลืมเลือน
มันคอยย้ำเตือนรอเจ้าจะกลับมา

เจ็บปวดเพียงไหนใครเล่าจะรู้สึก
มันเจ็บลึกๆสะอื้นไม่สร่างซา
มีเพียงสายลมที่คอยเยียวยา
ซับน้ำตาคนเศร้าที่เฝ้าคอย

เสียงเพลงแผ่วเบาตามสายลมอ่อน
ขับกล่อมเว้าวอนแทนความโหยหา
ว่ายังคิดถึงทุกวันเวลา
คอยเจ้ากลับมาคืนสุ่อ้อมใจ


หัวข้อ: Re: นกน้อยร้องเพลงเศร้า
เริ่มหัวข้อโดย: nan ที่ 07 กันยายน 2008, 02:51:PM


(http://img182.imageshack.us/img182/3565/10626863576221km8.jpg)

นกน้อยเอ๋ย  ใยเลย  ต้องเหงาเศร้า
ที่เจ้าเหงา  เพราะเขา  ใช่หรือไม่
ตอบคำถาม  ของข้าด้วย  นะคนไกล
เพราะเหตุใด  หัวใจ  ร้าวระบม

นกกระเต็น  ร้องครวญ  หวนโหยไห้
น้ำตาไหล  ออกจากใจ  ที่ขื่นขม
น่าเศร้าแท้  นกน้อยเอย  ใจตรอมตรม
คงขื่นขม  อกตรม  ซมน้ำตา

นกกระจิบ  กระซิบรัก  พักวันนี้
เสียงเคยดี  ที่สดใส  ไปไหนหนา
หรือว่าเจ้า  นั้นก้อเศร้า  เคล้าน้ำตา
เพราะนกป่า  คนนี้หนา  มาเศร้าใจ
(http://img182.imageshack.us/img182/2554/15147509111en8vq2.gif)


หัวข้อ: Re: นกน้อยร้องเพลงเศร้า
เริ่มหัวข้อโดย: นกป่า ที่ 07 กันยายน 2008, 02:59:PM
แม้จะเป็นนกป่าที่น่ารัก (อิอิ)
แต่ช้ำนักเพราะไม่มีใครเข้าใจ
ทุกย่างที่ทำเหมือนแสแสร้งใช่ไหม
จึงทำให้เขาไม่ต้องการ

สะอื้นนิดๆ


หัวข้อ: Re: นกน้อยร้องเพลงเศร้า
เริ่มหัวข้อโดย: nan ที่ 07 กันยายน 2008, 03:33:PM


(http://img359.imageshack.us/img359/7832/12195145503525cu8.jpg)

โอ้นกเอ๋ย  ไหนเลย  ต้องสะอื้น
อย่าขมขื่น  หัวใจ  ได้ใหมนั่น
ใครข่มเหง  รังแก  บอกพี่พลัน
น้องเศร้านั้น  หัวใจมัน  พาลอ่อนแอ

โอ้นกเอย  นกน้อย  ผู้คอยรัก
เขาผลักใส  หรือไร  เห็นใจแท้
มาเถิดน้อง  มาซุกใจ  ในดวงแด
พี่จะแล  เทคแคร์ ไม่ห่างเลย emo_25


หัวข้อ: Re: นกน้อยร้องเพลงเศร้า
เริ่มหัวข้อโดย: นกป่า ที่ 07 กันยายน 2008, 03:52:PM
ว่างเปล่า        (พิทักษ์)
สายลมผ่านพัดพาหัวใจเหน็บหนาว
ทำฉันเศร้าเหงาเพราะคิดถึงเธอ
ผ่ามานานก็อยู่อย่างนี้เสมอ
ไม่เคยได้เจอสิ่งที่หวังค้างคาในใจ

ร้องเพลงรอเรื่อยไปไม่มีจุดหมาย
ในหัวใจเธอไม่เคยมีฉัน
โง่จริงหนอที่รอความหวังอย่างนั้น
ทั้งคืนและวันได้เจอแค่ความว่างเปล่า

ทนไม่ไหวหัวใจช้ำเกินเยียวยา
ต้องรักษาให้หายคลายความอับเฉา
บอกตัวเองเข็มแข่งเอาไว้ต้วเรา
หยุดความเศร้าแล้วเดินจากไปซ่ะที

ฉันไม่อยากเหงาไปจนตายอย่างนี้
พอวักทีพอแล้วความงมงาย
ต่อไปนี้ฉันจะเริ่มต้นชีวิตใหม่
แม้ยังเสียดายคนใจร้ายขอไปดีกว่า

คิดมากทำไมจบไปซ่ะเลยดีกว่า


หัวข้อ: Re: นกน้อยร้องเพลงเศร้า
เริ่มหัวข้อโดย: นกป่า ที่ 07 กันยายน 2008, 04:13:PM
นกน้อยพลอยเหงาเศร้าด้วย
คนสวยจะจากไปไหน
คนหล่อก็จะจากไป
ไม่เหลือใครอยู่เป็นเพื่อนสักคน


หัวข้อ: Re: นกน้อยร้องเพลงเศร้า
เริ่มหัวข้อโดย: nan ที่ 07 กันยายน 2008, 04:21:PM
วันนี้มาแปลกจริงแม่คุณ
ช่วยการุญหัวใจพี่ด้วยหนา
น้องเจ็บเศร้าเหงาเคล้าน้ำตา
บอกพี่ยา..นั้นมาแค่สักคำ

อย่านิ่งเฉยได้ใหม..ดวงใจพี่
เรื่องน้องนี้ให้พี่รับรู้นะงามขำ
เผื่อว่าพี่จะช่วยเจ้าพ้นความชอกช้ำ
จากคนใจดำ..บอกพี่มา emo_29

แต่งมั่วตามเจ้าของกระทู้ emo_29


หัวข้อ: Re: นกน้อยร้องเพลงเศร้า
เริ่มหัวข้อโดย: นกป่า ที่ 07 กันยายน 2008, 04:44:PM
มานั่งเศร้าเกลาเพลงอยู่อย่างนี้
คงเพราะด้วยไม่มีใครร้องปลอบ
เลยต้องนั่งร้องเองตามใจชอบ
อีสักรอบสองรอบคงจะพอ

เขาคงไม่ร้องเพลงให้ฟังอีกแล้ว
ก็ไม่แคล้วต้องร้องฟังเอง
ถึงแม้ร้องได้ไม่ค่อยจบเพลง
แต่ต้องร้องเองเพราะเค้าไม่ร้องให้ฟัง


หัวข้อ: Re: นกน้อยร้องเพลงเศร้า
เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 08 กันยายน 2008, 10:44:PM
เพราะเหตุไร กันเล่า เจ้าร้องเพลง
ที่บรรเลง เป็นสำเนียง เรียงความเหงา
แล้วตอนนี้ เจ้าร้องเพลง บรรเลงเงา
แห่งความเศร้า ช้ำระทม ตรมอุรา

เจ้านกน้อย ร้องเพลงเศร้า ดูเหงานัก
ไร้คนรัก คอยดูแล แน่นักหนา
เจ้าบรรเลง ส่งสำเนียง เสียงสกุณา
ให้รู้ว่า เจ้าเศร้าใจ เหตุไรกัน

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]


หัวข้อ: Re: นกน้อยร้องเพลงเศร้า
เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 08 กันยายน 2008, 10:50:PM
ปู่ชิว
สมชาย ใหญ่

สามสิบปีเล่นดนตรีบนหลังเขา เล่าเรื่องราวเก่า ๆ สู่ลูกหลาน
ความรักแท้แน่จริงคงทนนาน เหมือนนิทานขานบทเพลงตามสายลม

มันเหมือนนิยาย ชีวิตของชายหลังเขา
ใบหน้าเศร้า ๆ เรื่องราวความรักขื่นขม
เคยมีคนรัก แต่เธอจากไปเหมือนลม
อกช้ำตรอมตรม ระทมอยู่เพียงเดียวดาย

ทุก ๆ รุ่งเช้า ปีนเขาเพื่อไปบรรเลง
ขับร้องบทเพลง บรรเลงเพื่อปลอบใจเธอ
ยังมั่นในรัก สื่อสารฝากไปเสมอ
ยังอยากพบเจอ อยากเห็นรอยยิ้มอีกครา

น้ำตานอง ทำนองเพลงแสนจะเศร้า
สายลมคละเคล้า ผสมก้องตามภูผา
โปรดจงรับรู้ รักนี้ไม่ขาดซักครา
สิ้นเสียงคำลา จะมาพบเธออีกที

ความหลังในใจ เมื่อเธอจากไปไม่หวน
นั่งคิดทบทวน ชีวิตก็เป็นอย่างนี้
อยากบอกกับใคร ให้เขาเข้าใจซักที
รักที่คุณมี รักษาให้ดีก่อนสาย
รักที่คุณมี รักษาให้ดีก่อนสาย


[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]


หัวข้อ: Re: นกน้อยร้องเพลงเศร้า
เริ่มหัวข้อโดย: nan ที่ 09 กันยายน 2008, 10:28:AM
เพลง ยิ้มเหงา-เหงา (น้าหมูพงษ์เทพ)

ยิ้มเหงาๆ เศร้าพองามๆ
มีคนถามว่าเธอคือใคร
ทั้งๆโลกนี้ก้าวไกลแสนไกล

เธอยังสดใสอยู่ในโลกเก่า
ยิ้มเหงาๆ เศร้าพองามๆ
คนที่แบกหามโลกไว้ครึ่งหนึ่ง
โลกวันนี้แม้งามเพียงครึ่ง
ก็ครึ่งของเธอที่สร้างที่ทำ

* เศร้างามๆ โปรดอย่าถามถึงความทรงจำ
เรื่องความพลัดพราก จากคนที่เธอรัก

ยิ้มเหงาๆ เศร้าพองามๆ
คือนิยามของความทุกข์ยาก
ถ้าครึ่งโลกร้ายที่ฉันถางถาก
เป็นครึ่งโลกสวยขอมอบให้เธอ


หัวข้อ: Re: นกน้อยร้องเพลงเศร้า
เริ่มหัวข้อโดย: นกป่า ที่ 13 กันยายน 2008, 07:34:PM
เจ้านกเศร้าร้าวใจใครจะรู้
ร้องแจ้วอยู่กลางไพรใจสุดเหงา
วนากว้างบินคว้างอยุ่เพียงเรา
ร้องเพลงเศร้าดั่งราวจะขาดใจ

ใครได้ยินสำเนียงเศร้าที่เปล่าจิต
ใครจะคิดว่าเราเศร้าจริงหนอ
ใครที่เขาเห็นเราน้ำตาคลอ
เขาจะคิดยังไงหนอกับคนขี้แย

ไม่ได้อยากเศร้าเท่าไหร่หรอก
ไม่อยากบอกกับใครให้รับรู้
แต่มันเกินจะเก็บเพราะเจ็บมากอยู่
เลยร้องเพลงต่อกระทู้คนเศร้าใจ