ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

เหมือนกำลัง โดนเงา ความเหงาครอบ
ใครช่างมอบ ความเดียวดาย มาให้ข้า
หรือว่าเจ้า ไร้รัก หักพี่ยา
ปวดอุรา เหลือเกิน เมื่อเดียวดาย

เหมือนโดนทิ้ง ให้ลอยเคว้ง กลางสมุทร
ไร้สิ้นสุด หนทาง ไร้จุดหมาย
ฝันเคยสร้าง ทางรักร่วม พังทะลาย
เหมือนว่าคล้าย ถูกปล่อย กลางมหานที

รักใครมา ก็มาก หากจะนับ
แต่ต้องจับ ความเดียวดาย มาทุกที่
คิดว่าเป็น เจ้าแล้ว นะคนดี
ที่ว่าพี่ คิดว่าเธอ รักหมดใจ

แต่แล้วต้อง เหมือนโดน สาปคำสั่ง
ไร้แผ่นหลัง เงาเจ้า หายไปไหน
และแล้วก็ ถึงวัน เจ้าจากไกล
เจ้าหายไป ไม่หวน กลับคืนมา

และแล้วฉัน ก็ต้องโดน ทิ้งอีกครั้ง
มิอาจรั้ง เธอได้ หรือไงหนา
คงจะมี ความเหงา อีกสักครา
มีน้ำตา เป็นเพื่อน เคยปลอบใจ

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

น้ำตาไม่ช่วยอะไร
ถ้าเธอคิดจะจากไปในวันนี้
ไม่ต้องมาแสแสร้งแกล้งทำเป็นดี
อย่ามาตีสองหน้าให้อาลัย

ไม่ต้องถามว่าฉันเจ็บหรือป่าว
ไม่ต้องเดาว่าฉันจะอยู่แบบไหน
ถ้าคิดทิ้งกันก็ไม่ควรเหลือแม้เยื่อใย
และฉันจะไม่ยื้อเธอไว้ให้มันทรมาน

จะไม่เรียกร้องวันเวลาที่เลยลับ
ฉันจะยอมแพ้ให้กับปาฏิหารย์
รู้ดี...ว่าเธอไม่อาจย้อมมาแม้ว่าฉันจะต้องการ
เมื่อความรักของเราเลยผ่าน.........ฉันก็ไม่สามารถอธิฐานให้กลับมา

ฉันยอมเสีย แม้น้ำตา ให้รินหลั่ง
ให้กับความ รักครั้งหลัง เคยมีให้
เพราะรักเธอ จึงยอม ให้เธอไป
ให้กับใคร คนนั้นที่ ไม่ใช่พี่

ยอมโดนทิ้ง ให้หัวใจ มันเจ็บปวด
ให้มันรวด มันร้าว ให้เต็มที่
พี่โดนทิ้ง เพราะรักเจ้า ในวันนี้
พี่ยอมพลี ความรัก ให้หายไป

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

.ใช้นํ้าตา ลารัก ที่ผลักไส
ล้างหัวใจ เจ็บชํ้า ซํ้ารอบสอง
คราบสะสม ขมขื่น ฝืนครรลอง
ทั้งสี่ห้อง หัวใจ ที่ไม่จํา

เมื่อผ่านมา พารัก สลักสวย
กลิ่นระรวย ดมดอม หอมเลิศลํ้า
เมื่อรักจร ถอนกลิ่น สิ้นนํ้าคํา
ใจถูกตํา ตอกลิ่ม เข้าทิ่มแทง

ไม่อยากเป็น คนโดนทิ้ง ให้โดดเดี่ยว
ไม่ได้อยาก อยู่คนเดียว เธอรู้ไหม
ไม่ได้อยาก มีเงา กับเหงาใจ
แต่ว่าไม่ มีใครฝาก รักวาจา

เหมือนโดนทิ้ง ลงก้นเหว สูงเกินไขว่
หนทางไร้ ทางไต่ปีน ขึ้นหน้าผา
จะมีใคร บ้างไหม ที่นำพา
ให้ขึ้นมา จากก้นเหว ที่สูงชัน

ไม่อยากเป็น คนโดนทิ้ง อีกแล้วหนา
ใครช่วยพา ความรัก ที่สุขสรร
หรือไม่มี ใครแล้วหรือ อย่างไรกัน
หรือเธอนั้น ช่างใจร้าย ทิ้งฉันลง

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]