พิมพ์หน้านี้ - ก็มันเหงา......

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนเหงา => ข้อความที่เริ่มโดย: LoSo Crazy ที่ 30 สิงหาคม 2008, 11:57:AM



หัวข้อ: ก็มันเหงา......
เริ่มหัวข้อโดย: LoSo Crazy ที่ 30 สิงหาคม 2008, 11:57:AM
ฉันโดดเดี่ยว เดียวดาย ในมุมมืด

ฉันพะอืด พะอม ฉันขมขื่น

อยู่อย่างไร้ จุดหมาย ไร้จุดยืน

ต้องทนฝืน กับความเหงา เศร้าเดียวดาย

โลกของฉัน มันสุดแสน จะมืดมิด

เหมือนชีวิต สูญสิ้น ถิ่นที่หมาย

ฉันนั่งเหงา เพียงลำพัง ซังกะตาย

แสนเดียวดาย ชีวิตเรา เหงาเกินทน

แสนเนิ่นนาน ที่ใจฉัน นั้นเหว่ว้า

เหมือนไร้ค่า คิดไป ใจสับสน

ยิ่งครุ่นคิด ยิ่งพาใจ ให้หมองหม่น

คิดวกวน ความกลัดกลุ้ม รุมเร้าใจ

เวรหรือกรรม ทำให้ฉัน มันต้องเศร้า

โอ้ตัวเรา ต้องทนเหงา อีกนานไหม

แม้คืนวัน ผันเปลี่ยน หมุนเวียนไป

แต่หัวใจ ฉันยังเหงา เศร้าเหมือนเดิม


หัวข้อ: Re: ก็มันเหงา......
เริ่มหัวข้อโดย: daf ที่ 30 สิงหาคม 2008, 12:31:PM
ก็คนมัน เหงานี่นะ จะให้ชื่น
มันคงฝืน เกินไป ถูกไหมหนา
ใครจะฝืน เริงรื่น ชื่นอุรา
คนจะหา ว่าบ้า ยิ้มคนเดียว
 emo_26 emo_32 emo_45


หัวข้อ: Re: ก็มันเหงา......
เริ่มหัวข้อโดย: น้ำหวาน ที่ 02 กันยายน 2008, 04:39:PM
หัวใจไร้ค่า
เพราะถูกกาลเวลาพาความเหงามาให้
นั่งเงียบอยู่ในห้อง.......มองอดีตที่ผ่านไป
กลั่นน้ำตาไว้ไม่ไหว .... ก้ต้องจำใจปล่อยออกมา

เช็ดน้ำตาแล้วคิดถึง
ความรักครั้งหนึ่งที่เคยมีค่า
แต่วันนี้ถูกทำร้ายด้วยกาลเวลา
เจ็บที่ไม่สามารถเรียกร้องอะไรกลับมาได้เลย