ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

หนึ่งใจ..ให้นี้..มีล้น
หนึ่งคน..ค้นดู..รู้จัก
หนึ่งใคร..ได้พบ..สบพักตร์
หนึ่งรัก..ภักดี..ที่ใจ

หนึ่งคน..พ้นพราก..จากพักตร์
หนึ่งรัก..จักติด..ชิดใกล้
หนึ่งใจ..ได้บอก..ออกไป
หนึ่งใคร..ไม่เท่า..เจ้าเลย

หนึ่งใจนี้ มีรักแท้ ให้แด่น้อง
มั่นหมายปอง ได้ครองคู่ อยู่เคียงข้าง
มอบใจรัก ภักดีไป ไม่จืดจาง
จะไม่ร้าง ห่างน้องไป ไกลจากจร

หนึ่งคนที่ พี่สัญญา ว่าคงมั่น
นิจนิรันดร์ มิผันแปร แน่สมร
เป็นเช่นไร ในวันนี้ พี่อาทร
ห่วงอาวรณ์ งามงอนพริ้ง ด้วยจริงใจ

หนึ่งใครหา มาจักเทียบ เปรียบไม่มี
น้องคนดี พี่ไม่หมาย ชายตาได้
พี่รักน้อง ปองพุ่มพวง หมดดวงใจ
ไม่มีใคร ที่ไหนเลย ได้เชยชม

หนึ่งรักจริง ให้หญิงงาม ตามใจเพรียก
ร่ำร้องเรียก สำเหนียกไว้ ดั่งใจสม
หนึ่งใจซึ้ง หนึ่งคนรัก จักภิรมณ์
หนึ่งใครสม หนึ่งรักนี้ ดีจริงเอย

เมื่อหนึ่งใจ ที่ให้ ไร้คุณค่า
หมดราคา ค่าด้อย น้อยเหลือแสน
ซ้ำยังถูก ดูหมิ่น ลิ้นคนแคลน
เหมือนสู่แดน โลกันตร์ พลันต้องตาย

เมื่อหนึ่งคน  จนใจ ไม่มอบรัก
ใจเสียหลัก หักแหลก แตกสลาย
ต้องระทม ตรมร้าง อย่างเดียวดาย
รักมลาย หายไป กับใจตรอม

เมื่อหนึ่งใคร  ใครเล่า เขาคนนั้น
ซึ่งรักมั่น ขวัญเจ้า เฝ้าถนอม
เขาแสนดี กว่าพี่ นี้พยอม
โอ้เจ้าจอม ขวัญใจ พี่ไกลลา

เมื่อหนึ่งรัก  ภักด์ดี มีก็เปล่า
เพราะว่าเจ้า มีใจ ให้เขาหนา
หมดสิ้นแล้ว แม่แก้ว กัลยา
พี่ขอลา จากไกล ไปจากจร

เมื่อหนึ่งใจ ของหนึ่งคน มอบหนึ่งรัก
หวังจะพัก ให้หนึ่งใคร ช่วยรักษา
เมื่อหนึ่งใจ ก้าวเข้า สู่กายา
ก็หวังว่า หนึ่งคน คงเข้าใจ

แต่เมื่อหนึ่ง ใครนั้น ได้แปรเปลี่ยน
กลับหมุนเวียน ผกผัน พลิกผลักใส
ความรู้สึก ทั้งหมด ที่ให้ไป
หนึ่งรักนั้น หมดใจ เพราะหนึ่งคน

เป็นหนึ่งคนที่มอบเพียงหนึ่งรัก
หนึ่งใจภักดีเสมอไม่แปรผัน
แม้คนหนึ่งไม่เคยมอบใจให้กัน
ยังยืนยันไม่ผันแปรให้หนึ่งใคร

หนึ่งปากที่เคยพร่ำบอกรักทุกครั้ง
เพียงเธอฟังไม่เคยบอกแก่หนึ่งไหน
เธอเท่านั้นเป็นเพียงหนึ่งในดวงใจ
ไร้ผู้ใดมาเป็นหนึ่งแทนที่เธอ

หนึ่งใจเจ็บ   เก็บกัก  พักเอาไว้
หนึ่งคนให้  ใจช้ำ  ทำอกร้าว
หนึ่งใครนี้  ที่ขอ  ต่อดวงดาว
หนึ่งรักเจ้า  เขาได้  เอาไปครอง