พิมพ์หน้านี้ - ความทรงจำครั้งสุดท้าย

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนอกหัก => ข้อความที่เริ่มโดย: ดินแล้งหมดแรงใจ ที่ 27 สิงหาคม 2008, 02:12:PM



หัวข้อ: ความทรงจำครั้งสุดท้าย
เริ่มหัวข้อโดย: ดินแล้งหมดแรงใจ ที่ 27 สิงหาคม 2008, 02:12:PM
แม้อาจเป้นสุดท้ายที่แนได้เจอเธอ
ขอให้ฉันละเมออยู่ในฝัน
โปรดอย่ามามองหน้าบอกลากัน
ฉันเองคงตัวสั่นสิ้นดี

ฉันทนไม่ได้
ที่จะต้องเดินไปจากที่นี่
ไม่มีที่เก่าๆเรื่องดีๆ
ไกล้ถึงวันพรุ่งนี้ที่ต้องลา

อยากจะร้องให้ออกไปให้ตัวสัน
อยากหันหน้าออกไปไม่มาหา
แค่คิดว่าจะไม่มีดั่งเวลา
ที่เราเคยสรรหามาด้วยกัน

เขาไปแล้วนะเพื่อนเอ๋ย
ไปจากทีที่คุ้เคยตรงนี้
ไปแล้วกับวันเวลาที่แสนดี
ขอบคุณทุกนาทีที่พบกัน


หัวข้อ: Re: ความทรงจำครั้งสุดท้าย
เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 27 สิงหาคม 2008, 02:48:PM
ความทรงจําที่เหลือครั้งสุดท้าย
จะเรื่องดีหรือร้ายก็จะฝัน
เพราะอย่างน้อยก็เคยมีกันและกัน
แม้เพียงไม่กี่วันก็ภูมิใจ

ขอให้ฉันเก็บเธอไว้ตลอด
เหมือนเธอยังสวมกอดไม่ไปไหน
ถึงตัวเธอจะจากไปแสนไกล
แต่ยังเหลือกลิ่นไอที่คุ้นเคย....


หัวข้อ: Re: ความทรงจำครั้งสุดท้าย
เริ่มหัวข้อโดย: ดินแล้งหมดแรงใจ ที่ 27 สิงหาคม 2008, 04:15:PM
ฉันจากไปเพียงแค่กาย
ยังเหลือใจไว้ให้แด่เพื่อนเอ๋ย
กับวันเวลาที่ผ่านมาฉันสนุกจังเลย
ฉัยอยากจะเอ่ยว่ารักปักดวงใจ


หัวข้อ: Re: ความทรงจำครั้งสุดท้าย
เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 28 สิงหาคม 2008, 10:43:AM
เสื้อสีฟ้า ตัวนั้น ที่ฉันเห็น
กางเกงยีนส์ ตัวเด่น ดูสดใส
เธอก้มหน้า ก้มตา เพื่อจุดไฟ
ฉันมองไป เห็นเธอ อยากบอกลา

ฉันรู้นะ ว่าเธอ ก็แอบมอง
เราทั้งสอง หัวใจ ยังโหยหา
ในที่สุด ภาพเธอ ผ่านลับตา
ไร้คําลา ต่อกัน วันต้องไกล

เป็นภาพความ ทรงจํา ครั้งสุดท้าย
ของพี่ชาย แสนดี ไม่เหลวไหล
ก่อนที่เขา จะพราก จากฉันไป
สู่ยังแดน ศรีวิไล บนนภา

ยังติดตา ฝังใจ มิลืมเลย
ก่อนเราเคย มีสุข กันหนักหนา
อยากจะย้อน คืนวัน และเวลา
กลับไปหา จูงมือ คอยประคอง

เธอรู้ไหม หัวใจ ฉันอบอุ่น
เฝ้าขอบคุณ มีเธอ เป็นพี่น้อง
ในตอนนี้ คิดถึง จนหม่นหมอง
ได้แต่มอง รูปภาพ อาบนํ้าตา

 emo_48


หัวข้อ: Re: ความทรงจำครั้งสุดท้าย
เริ่มหัวข้อโดย: ดาวบนพื้นดิน ที่ 28 สิงหาคม 2008, 04:10:PM
วันเวลาอาจเปลี่ยนและผ่านผัน
แต่ใจฉันยังมั่นรักเสมอ
วันเวลาอาจเปลี่ยนใจของเธอ
แต่ฉันยังเพ้อถึงเธอทุกคืนวัน

คำสัญญาว่ารักจากคนนี้
จะกี่วันกี่ปีไม่เปลี่ยนผัน
ฉันคนนี้ยังรักเธออยู่ทุกวัน
แม้จะรู้เธอนั้นไม่ใส่ใจ

คำว่ารักจากใจหญิงคนนี้
จบไปแล้ววันคืนดีที่สดใส
คำคำเดียวจากคนนี้ด้วยหัวใจ
มันมีค่าอะไรใครบอกที

รู้ว่ารักเรานั้นจบนานแล้ว
โอ้ดวงแก้วดวงใจไยลืมนี้
แสนเจ็บปวดชอกช้ำย้ำชีวี
บอกชีวิตคนนี้ต้องลืมเธอ

หากเมื่อหลับตาลงคงฝันถึง
ยังคำนึงในหัวใจยังใฝ่เพ้อ
ต่อให้ตื่นลืมตามาก็ละเมอ
ไม่ทางลืมเธอได้สักวัน

พบกันครั้งล่าสุดฉันไม่กล้า
จะสู้หน้ากับเธอที่ทิ้งฉัน
คำตัดรอนย้อนใจเจ็บเกินเก็บมัน
กี่ครั้งกันเธอทำฉันปวดใจ

หยดน้ำตาหยาดไหลใครคนหนึ่ง
คนที่เธอไม่ซึ้งเกินฝันใฝ่
หยาดน้ำตาทุกหยดมันตกใน
หลากไหลบ่าเข้าท่วมใจของใครกัน

อยากบอกเธอร้อยพันครั้งว่ายังรัก
มั่นคงนักรักเธอไม่แปรผัน
กี่หมื่นล้านคำหวานที่พร่างพรรณ
อยากจะบอกเธอนั้นให้เข้าใจ

แต่จะบอกเธอตอนนี้สายไปแล้ว
คงไม่แคล้วถูกเธอทำเมินใส่
เฝ้าทนเจ็บใจงี่เง่าเฝ้าทนไป
เฝ้าทนรอด้วยยหัวใจใครคนเดิม

ฉันคนนี้อาจไม่ใช่คนดีนัก
แต่ความรักมีจักจะพูนเพิ่ม
แม้ทำได้แค่รอเธอมาซ้ำเติม
แต่คนเดิมจะรักเธอเสมอไป


หัวข้อ: Re: ความทรงจำครั้งสุดท้าย
เริ่มหัวข้อโดย: น้ำหวาน ที่ 29 สิงหาคม 2008, 11:04:AM
ความทรงจำเปรียบเสมือนเพื่อน
ที่ยังคงคอยเตือนว่าฉันเจ็บมากแค่ไหน
ความทรงจำยังติดอยู่ที่กลางใจ
ทำอย่างไรยังไม่หายไปสักที
แค่มันจะอยู่ในนามของความรู้สึก
ที่ถูกบันทึกจัดเก็บไว้ในที่นี้
ลงชื่อไว้ใครคือเจ้าของความทรงจำที่มี
เพื่อรอใครสักคนมาลบเมนโมรี่ ไปจากใจ