ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

ทรุดตัวลงบนหาดทรายสีขาวแทบขาดใจ....เมื่อเธอกล่าวคำอำลาว่าจะไป...ฉันไม่ดีหรือเธอไม่รู้จักพอ.....เธอรู้ไหมตลอดเวลาที่ผ่านมาฉันรักเธอมากมาย...แต่เธอกับลืมสัญญาที่ให้ไว้...มองเหม่อลงท้องทะเลสีฟ้าคราม....ฉันร้องไห้แทบขาดใจฉันผิดมากมายใช่ไหม...เธอถึงทิ้งฉันห่างหายไม่ใยดี...ทำไมไม่บอกกันสักคำว่าฉันผิดอะไรก่อนเดินจากไปไกลลับตา.....อะไรหรือที่ฉันขาดหาย....บอกกันสักคำก่อนจากลา.....ขอแค่คำๆเดียวไม่รักกันแล้วใช่ไหมถึงมองผ่าน...แล้วฉันละจะอำลาอาลัยด้วยน้ำตา....ปล่อยเธอไปเดินทางที่ต้องการ...ไปในทางที่เธอฝันไว้กับใครคนของเธอ...แต่ฉันก็ไม่คิดจะหยุดฝันวันที่ผ่านมากับเธอ....นี่แหละสิ่งที่ฉันร้าวรานอยากบอกเธอว่าอาลัยด้วยน้ำตา....[/color][/li][/list]


[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

น้ำตากำลังรินไหล
ที่กลั่นมาจากหัวใจของคน ๆ นี้
ความเหงาเข้าครอบงำจนใจฉันไม่เหลือดี
เจ็บตรงนี้....เจ็บตรง......ที่หัวใจ

น้ำตาที่ถูกกลั่น
หัวไจเริ่มสั่นและหวั่นไหว
ยอมแพ้โชคชะตาด้วยความอาลัย
หมดสิ้นแล้วหัวใจที่เบาะบาง

เสียงของหัวใจเรียกร้องหา...
รู้ไหมว่ารักเธอมากแค่ไหน
อ้อนวอนกี่ครั้งเธอก็ยังจะจากไป...
ตอนนี้น้ำตาของหัวใจ..กำลังไหลริน

ทรุดตัวลง..หาดทรายสีขาว
เรื่องราวความรักเราคงหมดสิ้น
สุ่มเสียงว่ารักของเธอต่อไปคงไม่ได้ยิน
คงจะมีแค่น้ำตาที่ไหลริน..รดใจ

มีน้ำตา ให้ไหลริน หลั่งรินไหล
อีกแล้วใจ ต้องทน ระทมฝืน
ความเจ็บปวด คอยย่ำ ย้ำทุกคืน
แม้ยามตื่น ภาพยังฝัง ยามนิทรา

หรือนี่คือ ความรัก กำลังจบ
หรือต้องพบ ความปวดร้าว อีกแล้วหนา
หรือนี่คือ อีกครั้งที่ ต้องเสียน้ำตา
หรือเวลา ที่ผ่านมา ให้ผ่านไป

ไม่เสียดาย สิ่งต่างๆ มาบ้างเหรอ
ไม่หรือเธอ ไม่เคยจำ มันมาไว้
ไม่มีหรือ ความทรงจำ ที่สุขใจ
หรือจะให้ มันหาย กับน้ำตา

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]