ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

เลิกกับเขาเอาเท่าไหร่......
เลิกร้องไห้เสียใจให้กับเขา........
เลิกทำหน้าแววตาที่แสนเศร้า.......
เลิกกับเขาเอาเท่าไหร่ก็ให้เธอ.......

สายลมไหว พัดไป ไกลสายตา
น้ำนองหน้า ใจสั่น ช่างหวั่นไหว
เห็นเธอเดิน กับเขา ไกลเท่าไร
บอกหัวใจ ที่หวั่นไหว ให้อดทน
ต้นไม้ใหญ่ โค่นล้ม ไม่เป็นท่า
จุดหมายหนา ห่างไกล เท่าไหร่หนอ
จุดตะเกียง เคียงตะวัน นั่งเฝ้ารอ
ได้แต่ขอ ให้เธอ หันกลับมา
เขาคนนั้น ช่างโชคดี หลายหมื่นแสน
ใจแสดง ความแสน ช่างอิจฉา
บอกหัวใจ หยุดไว้ แค่นี้นา
เพราะหัวใจ บอกแต่ว่า เจ้าฝันไป