|
หัวข้อ: หัวโขน เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 24 สิงหาคม 2008, 08:51:AM (http://img149.imageshack.us/img149/3948/63uh4.jpg) หัวโขน -------- หัวโขนที่สวมใส่ ทำให้ใจต้องสับสน ชีวิตจึงวกวน หาตัวตนจนไม่เจอ ตราบวันที่เธอจาก วันที่พรากจากตัวเธอ จิตใจจึ่งพร่ำเพ้อ ว่ารักเธอเพียงผู้เดียว หัวโขนจากฟางหญ้า ร้อยเรียงพาแต่งเติมเกี่ยว แต้มสีอย่างกลมเกลียว กำหนดเกี่ยวลักษมันตร์ เป็นองค์นฤนาถ เด่นประกาศทั่วเขตขันธ์ เวียนว่ายบทรำพัน บนสวรรค์แห่งเวที หัวโขนมิวางกรอบ เจ้าหลงครอบไปทุกที่ อ่าองค์ว่าโสภี นฤดีปริ่มเปรมใจ ลืมไปว่าที่ครอบ ต้องวางกรอบ ณ หทัย สวมคอบตัวตนไว้ ก็แค่ควายใส่ชฎา เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน หัวข้อ: Re: หัวโขน เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 24 สิงหาคม 2008, 09:05:AM ([url]http://img149.imageshack.us/img149/3948/63uh4.jpg[/url]) หัวโขน -------- หัวโขนที่สวมใส่ ทำให้ใจต้องสับสน ชีวิตจึงวกวน หาตัวตนจนไม่เจอ ตราบวันที่เธอจาก วันที่พรากจากตัวเธอ จิตใจจึ่งพร่ำเพ้อ ว่ารักเธอเพียงผู้เดียว หัวโขนจากฟางหญ้า ร้อยเรียงพาแต่งเติมเกี่ยว แต้มสีอย่างกลมเกรียว กำหนดเกี่ยวลักษมันตร์ เป็นองค์นฤนาถ เด่นประกาศทั่วเขตขันธ์ เวียนว่ายบทรำพัน บนสวรรค์แห่งเวที หัวโขนมิวางออก เจ้าหลงคอบไปทุกที่ อ่าองค์ว่าโสภี นฤดีปริ่มเปรมใจ ลืมไปว่าที่คอบ ต้องวางออกนหทัย สวมคอบตัวตนไว้ ก็แค่ควายใส่ชฎา เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน +1 ชอบมากมาย หัวข้อ: Re: หัวโขน เริ่มหัวข้อโดย: เพรางาย ที่ 26 สิงหาคม 2008, 05:31:PM หัวโขนที่ครอบหัว
หลงเมามัวว่ายิ่งใหญ่ เป็นยักษ์ที่เกรียงไกร เป็นกษัตริย์ขัตติยา ออกปากคนต้องฟัง ไม่รอรั้งรับบัญชา กระทืบบาทตวาดว่า ต้องรีบยอบหมอบยอมแพ้ แท้จริงเป็นเช่นไร อย่าเพลินใจจนเกินแก้ มัวหลงสงสารแท้ งดงามหรือที่ถือเป็น.... emo_52 หัวข้อ: Re: หัวโขน เริ่มหัวข้อโดย: รัศมีธรรมส่องทาง ที่ 26 สิงหาคม 2008, 05:49:PM อันยศศักดิ์ เปรียบไป ดั่งหัวโขน
จะทะโมน ทะยานไป ในเวหา แต่ท้ายสุด ก็ต้องลง พสุธา มิอาจพา ล่องลอย ตลอดไป อันทุกสิ่ง แท้จริง ล้วนเกิดดับ ต้องลาลับ ดับแน่ มิต้องไข อย่ามัวหลง ลาภยศ สรรเสริญไป ไม่เท่าไร ก็จากไป ไม่อาวรณ์ ยามที่มี อำนาจ วาสนา คนก็พา เคารพประ จบสลอน ยามสิ้นไร้ บริวาร ก็จากจร ที่ไหว้วอน ก็ล้วนหาย มลายสิ้น หากเรามี หัวโขน ให้ต้องใส่ อย่าเอาใจ ไปยึดมั่น ถือเป็นสิน สักวันหนึ่ง ก็จากไป เป็นอาจิณ ดั่งคำยิน สมบัติ ผลัดกันชม emo_12 emo_12 emo_12 emo_12 emo_12 หัวข้อ: Re: หัวโขน เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 28 สิงหาคม 2008, 08:11:AM อันหัวโขน มากมาย มีหลายหน้า
สุดแต่ว่า บทบาท มากแค่ไหน ฐานันดร ยศศักดิ์ แตกต่างไป ขึ้นกับใคร ค่อยว่า กันอีกที แต่สิ่งหนึ่ง ซึ่งเมื่อ ได้สวมแล้ว จะแตกแนว นอกบท ก็บัดสี ต้องอยู่ใน ท่วงท่า ที่ดูดี ประหนึ่งมี ผู้บอก บทละคร จะโยกซ้าย ย้ายขวา หรือหน้าหลัง ยังต้องรอ คําสั่ง อันซับซ้อน อิสระ ละทิ้ง พึงสังวร กลัวเขาถอน หัวโขน โค่นอํานาจ น่าสมเพช เดชศักดิ์ ที่มีมา ด้อยคุณค่า ติดดิน สิ้นสมาส ยอมให้เขา สวมหัว เพื่อผงาด รับบทบาท โกงกิน ถิ่นเดียวกัน หัวข้อ: Re: หัวโขน เริ่มหัวข้อโดย: คนรักษ์ถิ่น ที่ 28 สิงหาคม 2008, 09:21:AM บทบาทที่สวมใส่ ทำอะไรที่ใส่หัว
หลงโขนจนลืมตัว หน้าที่ตัวพึงกระทำ ถอนโขนใส่อันใหม่ ลืมไฉนใจถลำ บทบาทเก่าก็ละทำ พึงกระทำหน้าที่ตน จงทำให้ดีสุด โขนมนุษย์ใส่หลายหน ศิลธรรมประจำคน อย่าลืมตนคนใส่โขน หัวข้อ: Re: หัวโขน เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 07 กันยายน 2008, 10:12:PM (http://img5.imageshack.us/img5/5513/006new.jpg) หัวโขน.....เมื่อถอดก็สายไป ------------------------ หัวโขนโยนทิ้งไป แน่ดวงใจ แล้วละหรือ เก็บไว้ใยเล่าลือ หากเจ้าถือ คือเป็นจริง ครั้งหนึ่งเคยล้ำค่า ทำให้พา ไร้ทุกสิ่ง เพียงศักดิ์ที่ประวิง กลับต้องทิ้ง ความเป็นตน เที่ยววน หายิ่งใหญ่ สูงสุดไกล ไร้แห่งหน ยิ่งสูง ยิ่งหนาววน ถมเพลิงล้น จนใจตน ชีวิตจึงไร้ค่า หัวโขนพา ให้สับสน ชาตินี้จึงอับจน หลงเวียนวน ศักดินา เขาไปไกลลิบฟ้า ไม่หวนมา ให้ห่วงหา เมื่อครั้งเขานำพา หัวโขนมา พาระทม บัดนี้เขาพรากไป ดวงหทัย สุดตรอมตรม เมื่อครั้งยังชื่นชม ร่วมสุสม ไม่นำพา เมื่อวัน ที่เขาจาก วันจำพราก จากโรยลา จึงมีเพียงน้ำตา หัวโขนหา ไว้ใยกัน วันนี้ไม่มีแล้ว เสียงหวานแว่ว แจ้วจำนรรจ์ จะใส่อยู่ใยกัน หัวโขนมั่น ขวั้นกายา เมื่อถอดก็สายไป หนาวเหน็บใน อกอุรา ไม่มีใครนำพา เหมือนหนึ่งว่า อยู่เดียวดาย เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน หัวข้อ: Re: หัวโขน เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 09 กันยายน 2008, 10:20:PM (http://img24.imageshack.us/img24/1156/5510000143480011.jpg) หัวโขนโยนไป....ดั่งสายฝนโปรย --------------------- หัวโขน โยนไป ใจเหงา เคยเฝ้า เวียนเว้า เจ้าหนา เคยรัก ห่วงหวง ดวงตา เคยว่า เจ้าสด งดงาม เมื่อครั้ง ยังเป็น เด่นองค์ เสพพงษ์ หัวโขน เด่นขาม เวียนว่าย คลอเคล้า เงาตาม ไฟลาม เผาผลาญ ดวงใจ เหงาไป แต่ใจ อิ่มเอิบ กำเริบ ดวงจิต สนิทไหว ความรัก โลดลิ่ว ปลิวไป ไสว ดั่งสาย ฝนโปรย เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน หัวข้อ: Re: หัวโขน เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 11 กันยายน 2008, 09:57:PM (http://img142.imageshack.us/img142/9439/32755024.jpg) หัวโขนมิใยวางออก ------------------ เก่งกล้า สามารถ องอาจ ทั่วหล้า ยิ่งใหญ่ คับฟ้า โอ่อ่า รำพัน สั่งสอน ทั่วไป อาลัย ใครกัน ปากกล้า พาฝัน เสกสรร วจี คิดว่า โอ่อ่า ตัวข้า เลอเลิศ คิดว่า ประเสริฐ เลอเลิศ ฉวี ลองกลับ มาดู กู่ก้อง วจี เหมาะสม หรือนี่ วจี รำพัน หัวโขน ยิ่งใหญ่ มิใย วางออก เอาใส่ หัวบอก คุยโต โอ่ฝัน ว่าข้า เก่งกล้า สุดจะ จำนรรจ์ รู้ไหม ว่ามัน อนาถ เหลือทน สังเวช อาลัย หัวใจ รำพัน คำพูด เสกสรร วจี แห่งหน คิดดู ให้ดี พาที ของตน ชั่วช้า มากล้น แค่คน เดินดิน เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน หัวข้อ: Re: หัวโขน เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 11 กันยายน 2008, 11:29:PM (http://img24.imageshack.us/img24/9990/002xhs.jpg) หัวโขนโค่นหัก ----------------------- หัวโขนถูกโค่นผลัก สุดจะหัก ห้ามอาลัย มิอาจโยนทิ้งไป แม้นหักหมาย ใคร่ต่อเติม เพราะเริงเหลิงในหัว จึงเมามัว ใจฮึกเหิม เมื่อครั้งยังร่วมเติม ยังร่วมเสริมอุปาทาน กำหนดกามาพจร เริงร่ายร่อนในสายธาร ตัณหาอุปาทาน ทะยานอยากเป็นอาจิณ หลงในเบญจขันธ์ มนะขวั้นภิรมย์ยิน เสพอยู่นิจศีล มิเว้นสิ้นถิ่นเวียนวน ถึงวันที่โค่นหัก ยังหมายรักหักใจตน มิอาจวางหลุดพ้น กามาวนหนทางใจ เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน หัวข้อ: Re: หัวโขน เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 16 กันยายน 2008, 09:40:PM (http://img5.imageshack.us/img5/4529/copy20of20prakhon1clipi.jpg) หัวโขนเขาวางล่อ ----------------------- เขาวางไว้ หัวโขน เข้าโจนหา.....งามเลิศฟ้า พรรณนา จะหาไหน อยู่บนพาน ทองแก้ว แววอำไพ.....เลิศวิไล ล่อไว้ ให้เยือนยิน เพราะงามองค์ นงลักษณ์ ลักษมันตร์.....งามเฉิดฉัน อ่าองค์ เผ่าพงศ์ศิลป ก็ให้หลง มัวเมา เป็นอาจินต์.....เสพมิสิ้น หัวโขน กระโจนไป สู่วิมาน เมืองแมน แสนอำไพ.....เวทีใหญ่ กำหนด บทไฉน ให้โลดลิ่ว พลิ้วเพลิน จำเริญใจ.....บทไฉไล รักหวาน หว่านฤดี โลดแล่นไป ใครใคร ต่างหัวร่อ.....บทนี้หน่อ บทตลก โศกหมองศรี เขากำหนด บทให้ ไม่ใยดี.....ในฤดี ว่าตลก จะโศกใจ เมื่อถึงวัน บทจบ ลบเรื่องราว.....ตลกหนาว เดียวดาย วายไฉน ฉากละคร ครั้งหนึ่ง เคยซึ้งใจ.....มิเลือนไหว คลายลับ กับเวลา ยังเฝ้าฝัง หยั่งลึก ผนึกจิต.....เพราะหัวโขน ทำพิษ ให้โหยหา แม้เวลา พาลับ ไม่กลับมา.....ยังโหยหา เฝ้าคิด จิตเมามัว บทละคร แสนเศร้า เคล้าเงื่อนงำ.....เรื่องขำขัน เล่นไป ให้ชวนหัว เล่นอยู่เขา หัวร่อ งอหายตัว.....ยังเมามัว หลงติด สนิทใจ ถอนออกเถาะ หัวโขน ที่เขาหลอก.....ที่เขาหยอก เพื่อสนุก สุขไฉน มันไม่จริง ดั่งหวัง ที่ตั้งใจ.....โปรดอย่าได้ ทำร้าย ใจตนเอง ถอดแล้วคืน เขาไป ใจร้องไห้.....ยังดีกว่า ให้ใคร ได้ข่มเหง แค่ร้องไห้ หัวใจ ให้ตนเอง.....ก็รักเอง ช้ำเอง จะโทษใคร เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน หัวข้อ: Re: หัวโขน เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 29 กันยายน 2008, 12:43:PM (http://photos1.hi5.com/0059/505/308/neACaa505308-02.jpg) (http://www.glitter-graphics.com)
สวมหัวโขน...กระโจนหา...คว้าอํานาจ เปล่าประกาศ...กู่ร้อง...จนก้องฟ้า วางอํานาจ...บาทใหญ่...ไว้ศักดา อนิจจา...ลืมหรือ...คืออะไร ที่สําแดง...อิทฤทธิ์...อย่าคิดว่า ตัวเก่งกล้า...ด้วยกําพืช...พลันหลงไหล เพียงเขายื่น...หัวคอบ...รอบหัวไง จึงมีได้...ยศศักดิ์...ที่เลื่อนลอย อย่าหลงตัว...ทะนงตน...จนลืมสิ้น ลืมว่าเกิด...จากดิน...ใช่สุดสอย คลําบนหัว...ตัวดู...ผู้ใดคอย เรียบเรียงร้อย...บทบาท...อํานาจลวง หากวันใด...เขาไร้...ซึ่งปราณี แล้วถอดศักดิ์...ปลดศรี...ที่แหนหวง ต่อให้สวม...ทศพักตร์...ทั้งทะบวง ก็พลันล่วง...ลงดิน...คืนถิ่นเดิม หัวข้อ: Re: หัวโขน เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 01 ตุลาคม 2008, 10:42:PM จะหัวไหน...ก็หาใช่...เป็นของเรา เป็นของเขา...ยื่นให้...ใส่หัวโขน จะยักษี...ยักษา...ลิงทะโมน ต่างก็โดน...ชักรอก...ฟอกตัวตน น่าเสียดาย...ต้องไร้...อิสระ แม้ต้องจะ...เสียชื่อ...หรือจะสน คอยขับเคลื่อน...เลื่อนไป...คล้ายหุ่นยนต์ ที่ฝึกฝน...จนสั่ง...ได้ดั่งใจ หัวข้อ: Re: หัวโขน เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 02 ตุลาคม 2008, 07:08:AM (http://img24.imageshack.us/img24/10/rw1231x9.jpg) หัวโขนโจนสู่ขวัญ.....ฤดีมั่นในอุรา สวมใส่ไล้กายา.....ช่างโสภาหาใดเทียม แหวกว่ายในสายชล.....อันเวียนวนหนทางเตรียม โลดไปให้วกเวียน.....แห่งเกษียรสมุทรชล วางออกก็มิได้.....จิตว่างไร้หัวใจตน สักวันคงหลุดพ้น.....วนเวียนชลหนธารา ชีวิตจึงมีค่า.....แค่ไขว่หาเริงเวลา อิสระที่โรยรา.....ที่โหยหาจึงร้าวราญ เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน หัวข้อ: Re: หัวโขน เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 21 กุมภาพันธ์ 2009, 11:10:AM (http://img24.imageshack.us/img24/1120/1120237607.gif) (http://img10.imageshack.us/img10/6205/33db0eadf7256df04686510ig8.gif) หัวโขน ทำดีได้ แต่อย่าเด่น จะเป็นภัย ไม่มีใคร อยากเห็น เราเด่นเกิน --------------- สัจธรรม นำกล่าว เขาเล่าอ้าง เป็นหนทาง เดินอยู่ คู่วิถี ในสังคม โสมม ถมทวี เป็นคนดี อยู่ยาก ลำบากกาย ลำบากจิต คิดเห็น เขาเด่นเกิน หากปล่อยเพลิน อาจทำ ระกำหมาย ผลประโยชน์ มากมี อาจวอดวาย ต้องทำลาย ให้สิ้น ถิ่นกายใจ ถึงเวลา คนดี จึงเข้าป่า โจรขี้ข้า ครอบครอง เรืองรองใส เลือดอาบนอง ท้องทุ้ง คลุ้งกลิ่นไอ กระดูกไว้ เป็นเถ้า เผ่าพงพันธ์ จาลึกไว้ เป็นเกียรติ แห่งประวัติ เลิศนิวัตน์ สิ่งหมาย ได้ดั่งฝัน ร้อยหมื่นแสน เถ้ากระดูก ผูกสัมพันธ์ เพื่อใครกัน เศษคน หนทางใจ เพียงเพื่อสวม หัวโขน ในพานทอง อันเรืองรอง รัศมี ที่หวั่นไหว เป่งประกาย ระยับ เกินกลับใจ สูญสิ้นไป แสนเห็น แค่เดนคน เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน (http://img10.imageshack.us/img10/6205/33db0eadf7256df04686510ig8.gif) หัวข้อ: Re: หัวโขน เริ่มหัวข้อโดย: ชีวิตติดปีก ที่ 21 กุมภาพันธ์ 2009, 04:42:PM () emo_51
หัวข้อ: Re: หัวโขน เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 22 กุมภาพันธ์ 2009, 08:37:AM (http://img210.imageshack.us/img210/9414/khon3.jpg) รากเหง้าหัวโขน ------------- ร้อยหมื่นแสน มากมาย ใจมนุษย์ ยากจะหยุด ยั้งไว้ ในความฝัน หัวโขนมี รากเหง้า ไม่เท่ากัน ปัญญาล้ำ เหินห่าง ต่างกันไกล ไม่รู้สึก สำนึก ในตัวตน แสดงล้น ให้เห็น เด่นไฉน เขามองดู โง่เง่า ไม่เข้าใจ หลงยิ่งใหญ่ ว่าเลิศ ประเสริฐคน นี่แหละหนา เขาว่า แค่หางอึ่ง ไม่รู้ซึ้ง ความจริง หยิ่งสับสน วิสัยทัศน์ น้อยนิด ติดตัวตน โอ่อวดขน ความโง่ มาโพธนา เพราะรากเหง้า หัวโขน ที่โจนใส่ มีนายไพร่ ขี้ข้า มากมายหนา สวมหัวไหน สำนึก ตรึกตรองนา อย่าไขว่คว้า รากเหง้า ไม่เท่ากัน เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน (http://img210.imageshack.us/img210/7430/i636.gif) หัวข้อ: Re: หัวโขน เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 23 กุมภาพันธ์ 2009, 06:57:AM (http://img14.imageshack.us/img14/4162/002l.jpg) (http://img147.imageshack.us/img147/4774/00166vr3.gif) เพื่อใคร...ทำไม ------------------ หัวโขน โจนทะยาน...ทิพย์วิมาน แดนฉิมพลี เกลือกกลั้วมั่วโลกีย์...เสพฤดี วิมานมานแมน สวมไว้ อย่างองอาจ...หัวโขนสาด กวาดหมื่นแสน ยิ่งใหญ่ ทุกแว่นแคว้น...ยึดติดแน่น แสนเกรียงไกร ถึงวัน ละครจบ...ยังกำหนด กฎไฉน ยึดมั่น ดั่งฝันไป...เหมือนดั่งหมาย ได้ครอบครอง มัวหลง พะวงอยู่...หัวโขนคู่ สู่ทั้งผอง เลือดสาด อาบเนืองนอง...เสียงเรียกร้อง ของผู้ใด กระดูก เกลื่อนกระจาย...สิ่งใดหมาย ใคร่หวั่นไหว พลีชีพ เพื่อสิ่งใด...หรือเพื่อใคร ทำไมกัน หัวโขน ทะยานอยาก...เศษเดนกาก ฝากใจฝัน เกลื่อนตาย วายชีวัน...เพื่อสร้างสรรค์ วันเรืองรอง เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน (http://img147.imageshack.us/img147/4774/00166vr3.gif) หัวข้อ: Re: หัวโขน...(หัวที่สาม) เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 23 กุมภาพันธ์ 2009, 10:22:PM (http://img207.imageshack.us/img207/1467/11266629.gif) หัวโขน...หัวที่สาม ------------- เมื่อมีหนึ่ง มีสอง ทำนองความ คอยติดตาม เป็นคู่ ชู้สู่สม เมื่อมีสอง มีสาม คร้ามระทม เป็นยาขม บ่อนไส้ ไปทุกที ส่วนสี่ห้า มีหมาย ไม่นำพา หนึ่งสองสาม นั้นหนา โอ่อ่าศรี ปรากฏอยู่ ทั่วแคว้น แดนธานี สามนั้นมี กำหนด เป็นกฎเกณฑ์ มีสองอยู่ หมู่ยาก มากให้เห็น เพราะประเด็น มีสอง ต้องมีสาม สามอยู่ไหน ซ่อนไว้ ไม่เห็นตาม สองกลุ่มนาม ถามหา มานานเนา สองมือรบ ตบยื้อ ขื่อคาคาน ที่ถักคว้าน หว่านสาย สะพายเขา ให้โลดลิ่ว ปลิวไป คล้ายดั่งเงา เป็นโคเขลา เง่าราก กากเดนพลาน มือที่สาม ความหมาย คล้ายหัวโขน ดั่งขุนโจร คอยท่า ฆ่าประหาร กับเศษเดน ต่ำฉาว ที่ร้าวราญ ที่มัวผลาญ ชิงเด่น เข่นฆ่ากัน เหมือนยืนดู ทะเลาะ เขาเบาะแว้ง แล้วคอยแยง ให้รั่ว ทั่วทั้งแผง ทั้งสองฟาก ฝั่งไว้ ให้ระแวง แล้วแอบแฝง มีดซ้ำ ให้หนำใจ เป็นตาอยู่ หยิบกิน ชิ้นปลามัน ทุกคืนวัน หลอกใช้ ให้หลงใหล ใครพินาศ ย่อยยับ ไม่เป็นไร ขอให้ใส่ หัวโขน โจนเวที ที่วางอยู่ พานทอง นองด้วยเลือด ประชาเชือด กรีดให้ ไปทุกที่ ช่างอ่าองค์ โสภา สุดพาที ทุกย่างที่ เหยียบทั่ว บนหัวคน เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน (http://img150.imageshack.us/img150/7144/i630.gif) หัวข้อ: Re: หัวโขน...(เพื่อใคร...ทำไม) เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 28 กุมภาพันธ์ 2009, 06:24:PM (http://img24.imageshack.us/img24/1340/25263602.jpg) เพื่อใคร...ทำไม --------------------- หัวโขนแสนโสภา......ส่งกลิ่นพาน่าเศร้าใจ เหล้าเก่าในแก้วใหม่......น้ำเน่าในสายธารา เริงร่าเข้าจดจ้อง.......หวังครอบครองศักดินา เก่งกล้าเชิงวาจา......ไร้ปัญญาน่าอับอาย เลือดอาบปฐพี.......ในฤดียังขวนขวาย โป้ปดคดมิวาย......มิละอายหมายกระทำ บ้านเมืองวิบัติหาย........ยังขวนขวายหมายครอบงำ ประชาร้าวระกำ.......สิ่งที่ทำ-ทำเพื่อใคร นี่หรือคือนาวา.......รัฐประชานาวาไทย ใกล้ล่มจมลับไป.......โอ้ดวงใจไทยประชา สยามสิ้นแล้วหรือไร........ประชาไทยจึงเข่นฆ่า เลือดนองท้องธารา........ใครเล่าหนาฆ่าเพื่อใคร เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน (http://img150.imageshack.us/img150/7144/i630.gif) หัวข้อ: Re: หัวโขน...(หัวโขน...ฟางหญ้า) เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 02 มีนาคม 2009, 12:15:PM (http://img105.imageshack.us/img105/6793/1188281512.jpg) หัวโขน...ฟางหญ้า ----------------- เกรียติยศ ศักดิ์ศรี ที่มั่นหมาย ดั่งฟางหญ้า เรียงราย หมายถักถม เกี่ยวกระหวัด มัดไว้ ให้เกลียวกลม เข้าผสม ขึ้นรูป ปลูกอารมณ์ เสริมแต่งแต้ม แย้มพราย ละบายสี เพชรมณี ประดับ ระยับสม วาดองค์พักตร์ ลักขณา น่าภิรมย์ เป็นดั่งองค์ ลักษมัณ กระหวั่นใจ แล้วขึ้นเกี้ยว เทียวหมาย ใคร่ไขว่คว้า เหินนภา สู่สวรรค์ นั่นไฉน เสพฤดี อิ่มเอิบ กำเริบใจ หัวโขนใส่ ไว้สู่ คู่ชีวี ดั่งเด่นองค์ นฤนาถ ผงาดแสง เริงฤทธิ์แรง เกรียงไกล ไหวฉวี หยิ่งทะนง องค์อาจ ชาติผู้ดี เหลิงฤดี ไขว่คว้า ตันหาใจ กลับมามอง เบื้องหลัง กระหวั่นจิต พรหมลิขิต หัวโขน ที่โหนไขว่ ช่างว่างเปล่า เงียบเหงา เศร้ากระไร เมื่อร่างไร้ หัวโขน ที่โจนพลี เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน (http://img10.imageshack.us/img10/6205/33db0eadf7256df04686510ig8.gif) หัวข้อ: Re: หัวโขน...(หัวโขนตัวตลก) เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 02 มีนาคม 2009, 11:48:PM (http://img516.imageshack.us/img516/3193/1199190704.jpg) หัวโขนตัวตลก ---------------- ตัวตลก โปกฮา น่าหัวร่อ เฝ้าเคลียคลอ หัวใจ ที่ไหวหวั่น เขาแกล้งเย้า หยอกล้อ หัวเราะกัน น่าขบขัน เล่นหัว โถตัวเรา ยังไม่รู้ ตัวตน บนบทโศก ช่างวิโยค โศกใจ ใยโง่เขลา ยื่นหัวโขน ให้ใส่ คล้ายดั่งเงา ก็โรมเร้า เฝ้าฝัน มิหวั่นแคลง นึกว่าตัว เด่นองค์ พงศ์พระยา หารู้ว่า หัวใส่ ไว้แอบแฝง ต่ำต้อยหมาย ไร้ค่า มาแสดง ที่แจกแจง บทโศก วิโยคใจ เสียงหัวเราะ เริงรื่น ชื่นดวงจิต หัวโขนปิด น้ำนอง สองตาใส เสียงหัวเราะ ดั่งสะอื้น กร่ำกลืนใจ เล่นบทไป ร้องไห้ ไม่รู้ตัว เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน (http://img10.imageshack.us/img10/6205/33db0eadf7256df04686510ig8.gif) หัวข้อ: Re: หัวโขน เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 05 มีนาคม 2009, 10:18:PM (http://img80.imageshack.us/img80/8937/1188279301.jpg) หัวโขนงมงาย -------------- สกุณาย่างเยื้อง.....ยางยูง โหงร่อนฟากฟ้าสูง.....แห่งหล้า ลำแพงแผ่หางฝูง.....ยูงเด่น จบเหยื่อกงเล็บกล้า.....เหยี่ยวคว้า คลาไป หัวโขนใยไขว่คว้า.....งมงาย ยามรุ่งเรืองเวียนว่าย.....แก่นไว้ หมดหมายก่อเกิดสาย.....ใยเยื่อ เป็นเหยื่อตันหาใคร่.....พ่ายแพ้ แก่ตน เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน (http://img261.imageshack.us/img261/9706/33db0eadf7256df04686510jh6.gif) หัวข้อ: Re: หัวโขน...(หัวโขน...เกินไขว่คว้า) เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 06 มีนาคม 2009, 10:49:PM (http://img73.imageshack.us/img73/8971/2008012212009739421.jpg) หัวโขน...เกินไขว่คว้า ----------- อัสนีฟาดผ่าฟ้า.....เรืองรอง สูงใหญ่ภูหมายปอง.....เก่งกล้า หมายปีนป่ายครอบครอง.....ใจใฝ่ เหงาเปลี่ยวเดียวดายล้า.....ห่างห้วง ห่วงแล เกินเอื้อมอาจไขว่คว้า.....เชยชม จบสู่เหวลึกจม.....พ่ายแพ้ หัวโขนเงื่อนไขปม.....ฝันใฝ่ ความใคร่ตันหาแท้.....เหนี่ยวรั้ง ฝังใจ มัจฉาแหวกว่ายไล้.....ราตรี มองที่สายวารี.....เชื่อมไว้ นภามั่นหมายที่.....จันทร์เด่น เวียนว่ายหมดแรงไร้.....ไขว่ฟ้า คว้าดาว เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน (http://img10.imageshack.us/img10/6205/33db0eadf7256df04686510ig8.gif) หัวข้อ: Re: หัวโขน...(หัวโขนที่สุดหมายปอง) เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 07 มีนาคม 2009, 09:23:AM (http://img11.imageshack.us/img11/8917/76363633.jpg) หัวโขนที่สุดหมายปอง ---------- อัสดงทิวงโคตร เรืองฤทธิ์พิโรธ โมโหเกรี้ยวโกรธโกรธา ดับสูญสิ้นแล้วนครา กู่ก้องเกริกฟ้า มหาวชิระปราการ เริงแสงสุรีย์สำราญ ขับถ้อยกังวาน สะท้านแดนดินอินทร์พรหม หมายมั่นหัวโขนเชยชม กลับสู่วานวงศ์ พงศ์โคตรเรืองรองอสุรา มั่นหมายที่สุดปลายฟ้า เนืองนองน้ำตา ไป่ว่าจะสิ้นชีวี ต่อสู้ดิ้นรนราวี กลับสู่ฤดี ชีวีเบิกฟ้าเรืองรอง ชีวิตมากมายเนืองนอง มิคิดบั่นทอน บัลลังแก้วรองอำไพ หัวโขนที่สุดไฉไล แค่ฟางหญ้าไขว่ ครอบไว้หัวตนคนเป็น เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน (http://img10.imageshack.us/img10/6205/33db0eadf7256df04686510ig8.gif) หัวข้อ: Re: หัวโขน>.....(หัวโขนจองจำ) เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 15 มีนาคม 2009, 11:55:AM (http://img18.imageshack.us/img18/1120/1120237607.gif) หัวโขนจองจำ ------------------- หัวโขนหักโค่นล้ม.....ตามกาล ยังไขว่ถึงวันวาน.....แกร่งกล้า เรืองโรจน์ต่างขับขาน.....เซ็งแซ่ ยึดมั่นครอบครองไว้.....ดั่งผู้ กำชัย โหยหากลับสู่ฟ้า.....เมืองแมน เริงร่ายฉิมพลีแดน.....หยั่งรู้ หวนคืนใคร่วางแผน.....สืบต่อ วงศ์วาน เกิดก่อกบฏผู้.....พ่ายแพ้ ตัวตน เสพตันหาไป่รู้.....อุปาทาน เวียนว่ายเคล้าความหวาน....แน่แท้ เผาผลาญเนิ่นนานกาล.....หาแจ่ม แจ้งใจ เขลาโง่หมดทางแก้......พ่ายแม้ ตนเอง เบญจขันธ์แก่นเหง้า.....อัตตา นำสู่อวิชา.....พ่ายแพ้ เทียบเชิญแห่งกามา.....ลวงล่อ สายต่อภพชาติแท้.....สู่ห้วง อบายภูมิ เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน (http://img23.imageshack.us/img23/6876/33db0eadf7256df04686510.gif) หัวข้อ: Re: หัวโขน เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 29 มีนาคม 2009, 02:43:PM (http://img23.imageshack.us/img23/5294/hongc.jpg) หงส์ผงาดฟ้า ------------------ ผงาดฟ้า เด่นหล้า พญาหงส์ ร่อนสู่พง ไพรพฤกษ์ ลำลึกหา สายวารี ไหลเอื่อย เลื้อยงามตา พลิ้วเริงร่า สระโบกขรณี รำแพงหาง กางปีก ซีกซ้ายขวา คั่งพญา สกุณา สง่าศรี ไซร้เล็มขน ปุยฝ้าย พรายรวี งามเหลือที่ เสกสรร พรรณนา น่าเสียดาย วางวาย แค่ปลายเล็บ ที่เฉียวเหน็บ เจ็บเหนี่ยว เหยี่ยวเวหา พญาหงส์ อ่าองค์ วงศ์สกุณา หมดคุณค่า แค่ซาก ที่ลากเดน เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน (http://img10.imageshack.us/img10/6205/33db0eadf7256df04686510ig8.gif) หัวข้อ: Re: หัวโขน เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 01 เมษายน 2009, 05:32:PM (http://img441.imageshack.us/img441/5513/006new.jpg) เงาหัวโขน ------------------- สิ้นหัวโขน โดดเดียว แสนเดียวดาย สูญมลาย ทุกอย่าง ที่สร้างผลาญ มูลก่อเหตุ เลศนัย เยี่ยงไรพาล จึงขับขาน หว่านหมาย ได้ยืนยง อันวาจา หยามเหยียด ยัดเหยียดใส่ เรื่องใส่ไคร้ เบือนบิด ผิดประสงค์ ก่อกำเนิด เกิดอัปมงคล จากมูลผล กล่าวพร่อย ร้อยวาจา กลายเป็นเรื่อง ร้าวฉาน ที่บานปลาย หมู่มากมาย ร้องกู่ รู้ไขว่หา ว่าสิ่งใด คือจริง สิ่งลวงตา สิ่งใดหนา แก่นแท้ แน่นอนความ เกรียติยศ ศักดิ์ศรี มีบ้างไหม วาจาใด กล่าวไพร่ ใคร่ขับขาน ตนคือคน ค้นหา สัญญาความ คนที่หยาม ตามหา ตันหาเงา หากเมื่อใด ไขเงื่อน เพื่อนต่ำกว่า ในอุรา ต่ำช้า กว่าใครเขา เห็นคนอื่น ต่ำต้อย น้อยกว่าเรา หัวโขนเงา วิบัติ สะพัดครอง หากอภัย กันได้ จงให้เถิด สิ่งประเสริฐ เชิดอยู่ คู่ทั้งผอง หันมาพูด จากัน มั่นปองดอง สังคมครอง อยู่เย็น เป็นนิรันดร์ เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน (http://img10.imageshack.us/img10/6205/33db0eadf7256df04686510ig8.gif) หัวข้อ: Re: หัวโขน เริ่มหัวข้อโดย: hort39 ที่ 03 เมษายน 2009, 06:31:PM แล้วจะเหลืออะไรให้ชีวิต
เหลือถูกผิดดีชั่วหลังหัวโขน เมื่ออำนาจวาสนาถูกถ่ายโอน เขากระโจนแย่งหัวโขนกันพัลวัน หัวโขนครอบหัวคนจนลุ่มหลง ให้งวยงงหลงผิดจิตไหวหวั่น ถอดหัวโขนก็คือคนเหมือนๆกัน จะยึดมั่นถือมั่นไปทำไม emo_13 emo_31 emo_18 emo_40 emo_47 หัวข้อ: Re: หัวโขน เริ่มหัวข้อโดย: ท้องฟ้าสีชมพู ที่ 03 เมษายน 2009, 10:51:PM อันหัวโขน ลายตามไทย งามงดนัก
ให้ประจัก ค่าควรคู่ สูงสุดหมาย ดูองอาจ หาญกล้า พลังพลาย แต่ภายใน กลับกลายไป น่าสังวร ดูภายนอก หัวโขน ที่โอ่อ่า ดูมีค่า เลิศล้ำ ยิ่งอัปสร แต่ภายใน ผู้สวมนั้น จะสมพร ตามครรลอง ของหัวโขน ที่ตนควร มาดูก่อน คนธรรม ท่านทั้งหลาย นอกและใน ใจและกาย ไปและหวน ดูสมควร คล้ายคลึง หรือมิควร ให้ดูตาม ทำนอง นอกในคือ ที่ภายนอก เข็มแข็ง แกร่งระบือ ภายในเล่า จะตามซื่อ หรือเปลี่ยนผัน เหมือนคนเรา มองกันก็ เห็นแต่หน้า ใครกล้าโอ้ อวดว่าข้า เห็นนิสัย เดินผ่านกัน ก็เห็นหน้า ใช่รู้ใจ แล้วรู้ไหม ใครสวมโขน เข้าใส่เรา ให้ท่านได้ พึงระวัง เอาไว้เถิด ถ้าหาก เกิดเหตุใด อย่าขัดเขิน อย่าถลำ ปล่อยใจ ให้ล้ำเกิน เราใช่เดิน เหินได้ ในใจคน เชื่อใจใคร ง่ายง่าย ระวังเจ็บ ถ้าเกิดเคล็ด จะโทษใคร ไม่ได้ฝือ เพราะใจคน ล้ำลึก นึกเหลือเฟือ เอาใจเผื่อ หัวโขนที่ อยู่หน้าเรา ............................................... emo_27 emo_27 emo_01 emo_03 emo_54 หัวข้อ: Re: หัวโขน..........(ปฐพีวิบัติ) เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 07 เมษายน 2009, 09:37:PM (http://img217.imageshack.us/img217/2816/rr02.gif) ปฐพีวิบัติ ----------------------- ปฐพีวิบัติ เริงร่ายสายลัด ผูกมัดกายา แบ่งพวกแบ่งพ้อง เกริกก้องนครา สีแสงแกร่งกล้า ไขว่คว้าชิงชัย อสุรโคตร โกรธาเกรี้ยวโกรธ พิโรธแดนไกล เย่อหยิ่งจองหอง ลำพองฤทธิไกร เหิมเกริมยิ่งใหญ่ ใส่ไคร้วงศ์วาน ยโสโอหัง พงศ์เผ่าเมื่อครั้ง ยังเร้าเคล้าหวาน บัดนี้หมดสิ้น แม้ถิ่นสันดาน กู่ก้องขับขาน สานฝันวันทวน นคเรศเรืองรอง เนืองนองแบ่งสอง พวกพ้องผองชวน ปุกปั่นยุแยง แก่งแย่งแทงสวน รบลาท้าดวล ยั่วยวนชวนตี สองกลุ่มคลุ้มคลั่ง หาใครหยุดยั้ง เหนี่ยวรั้งฤดี พิบัติครอบครอง ทั่วท้องธานี ใช่ใครย่ำยี ไทยนี้สร้างเอง เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน (http://img10.imageshack.us/img10/6205/33db0eadf7256df04686510ig8.gif) หัวข้อ: Re: หัวโขน..........(สงกรานต์สาดเชื้อเรื้อไฟ) เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 08 เมษายน 2009, 11:19:PM (http://img244.imageshack.us/img244/7129/870.jpg) สงกรานต์สาดเชื้อเรื้อไฟ --------------------------------- สีแสงแกร่งกล้า ทั่วท้องนครา เริงร่าเกรียงไกร บีบคั้นเร่งเร้า ยั่วเย้าเผ่าไทย แตกแยกแผกไป หาใช่พงศ์พันธ์ ฮึกเหิมเกริมใจ กำเนิดเงื่อนไข เกี่ยวไขว้ไขว่พัน บังคับคู่เข็น สิ่งเป็นดั่งฝัน กำหนดกฎวัน หมายมั่นเปลี่ยนแปลง สิบเศียรทศพักตร์ ยี่สิบกรหัตถ์ กระหวัดสำแดง ประกาศศักดิ์ดา กล่าวหาระแวง โค่นล้มแจกแจง อัมมาตยา สงกรานต์สาดเชื้อ ไฟผลาญไล่เรื้อ ชาติเชื้อเทวา ประชาอดอยาก เหนื่อยยากหนักหนา โค่นรัฐนาวา ไขว่คว้าเพื่อใคร เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน (http://img10.imageshack.us/img10/6205/33db0eadf7256df04686510ig8.gif) |