|
หัวข้อ: เมื่อสิ่งที่รักที่สุด..กลายเป็น..สิ่งที่เกลียดที่สุด เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 15 สิงหาคม 2008, 02:15:PM คุณรู้มั๊ย อะไรเล่นตลกกับคุณมากที่สุด นึกออกมั๊ย โชคชะตาไง!!!
โชคชะตาเล่นตลกกับชีวิตคนมากที่สุด คุณว่าโชคชะตาใจร้ายม่ะ ใจร้ายเนอะ...คุณกําลังเถียงอยู่ล่ะสิ ว่าไม่จริง ใช่อาจจะไม่เสมอไป ที่โชคชะตาจะใจร้ายไปทุกเรื่อง แต่!!! ถ้าหากว่า ในชีวิตคุณ ได้สิ่งทีคุณคิดว่า ดีที่สุดสําหรับคุณ คุณให้ความรัก เอาใจใส่ ถนุถนอมกับสิ่งนั้น เพื่อที่จะรักษาสิ่งนั้น ให้อยู่กับคุณไปแสนนาน คุณคิดว่า..คุณไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว จะเอาอะไรมากมายใช่ม่ะ สําหรับชีวิตคน คนนึง แค่กินอิ่มนอนอุ่น และได้ครอบครองสิ่งที่มีค่า ที่สุดสําหรับคุณไว้...ก็เท่านี้ ชีวิต เป็นสุขละ พูดมาถึงตอนนี้ คุณคง งง ใช่ป่ะว่า แล้วโชคชะตาใจร้ายตรงไหน อ๋อ...ยังหรอก โชคชะตาเค้าปล่อยให้คุณมีความสุขไปก่อน เดี๋ยวเหอะเดี๋ยวจะรู้สึก..คิดว่าโชคชะตาคงคิดในใจแบบนี้ โชคชะตา เค้าจะเฝ้าดูคุณมีความสุขไปเรื่อยๆนะ จนกระทั่งเค้าเบื่อดูบทความสุข ที่ปล่อยให้คุณเล่นมานานแล้ว นานจนที่ทําให้คุณคิดว่า..คุณไม่ต้องการอะไรแล้วจริงๆในชีวิต แค่สิ่งเนี๊ย ที่คุณมีอยู่ ชีวิตคุณก็สุขแล้ว นั่นหล่ะ..จุดนี้ ที่โชคชะตารอให้คุณมาถึง พอคุณมาถึง... โชคชะตาจะพลิกผันทันที โดยให้สิ่งที่คุณมีอยู่ และเป็นสิ่งที่มีความหมายสําหรับคุณที่สุด พูดง่ายๆคุณคิดว่าคุณจะมีความสุขกับสิ่งนี้ไปจนตาย แต่แล้วจู่ๆ โชคชะตา ก็มาเปลี่ยนให้สิ่งที่คุณรักที่สุด กลายเป็นสิ่งที่คุณเกลียดที่สุดขึ้นมาเดี๋ยว นั้น คุณจะทํายังไง? มีทางออกมั๊ย? เป็นไง..ทีนี้คุณว่า โชคชะตา ใจร้ายมั๊ย? หัวข้อ: Re: เมื่อสิ่งที่รักที่สุด..กลายเป็น..สิ่งที่เกลียดที่สุด เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 15 สิงหาคม 2008, 04:50:PM (http://img516.imageshack.us/img516/6968/1671a3c5bff3ad1a57f81a9iz4.jpg) สิ่งที่ขาดหายในชีวิต ---------------- อะไรหรือ คือโชคชะตา ในอุรา ว้าวุ่น ให้ครุ่นคิด ทำให้ใจ คนเรา วิปริต ทำให้จิต เวียนว่าย ในอารมณ์ เพราะมีสิ่ง ในชิวิต สถิตอยู่ คอยพรั่งพรู อยู่ในใจ ให้สับสน ถึงจะมี สิ่งใดมา ลบเลือนมน ให้หมองหม่น เหมือนไม่มี คดีนัย เฝ้าแฝงเร้น แอบอยู่ใน หัวใจลึก ที่เจ้าทึก ว่ามันลบ จบสิ้นไข จริงจริงแล้ว ฝังรากหยั่ง ยั้งเยื่อใย มิอาจให้ นำสิ่งใด ให้ลบมัน นี่แหละหนา สิ่งล้ำค่า ที่ขาดหาย ที่เจ้าหมาย อยู่ลึกลึก ตรึกตรองฝัน เฝ้าโกหก หลอกตัวเอง อยู่ทุกวัน ว่ามันนั้น ไม่สำคัญ กับหัวใจ จงถลา เหินมา เถิดเพลงผ้า จักรู้ว่า ที่โหยหา คือไฉน เปิดใจสู่ อ้อมอกรัก พักอุ่นไอ ลืมรังไหม ที่ทอสร้าง ร่างขึ้นมา ถึงจะอยู่ อย่างสบาย ได้อบอุ่น รังไหมคุ้น ที่เจ้ารัก เสียหนักหนา หากไม่ออก จากรังไหม กักเวลา จะไม่มี วันรู้ค่า แห่งภมร เพราะภมร ร่อนไป ในอากาศ เหินวิลาศ ดาราดาษ หมู่เกษร แห่งพฤกษา นานาพรรณ กลิ่นเว้าวอน ที่เจ้าอ้อน หาอยู่ เคียงคู่นา ออกมาเถิด ไหมน้อย เจ้ากลอยแก้ว ที่สุดแล้วแห่งความรักเสน่หา ออกมาเถิด แม่ยอดขวัญ กัลญา ออกมาหา อ้อมอกรัก พักใจกาย เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน หัวข้อ: Re: เมื่อสิ่งที่รักที่สุด..กลายเป็น..สิ่งที่เกลียดที่สุด เริ่มหัวข้อโดย: nan ที่ 15 สิงหาคม 2008, 05:02:PM (http://img392.imageshack.us/img392/7328/01eeq420052550123724nf1.jpg) emo_28 emo_28 emo_28สุดยอดคิดได้ไงแต่ละกลอนแจ่มมากเลยนะไม่ธรรมดานะน้อง เมื่อสิ่งที่ เคยว่าใช่ กลับแปรเปลี่ยน กลับหมุนเวียน เปลี่ยนไป น่าใจหาย เมื่อความรัก และภักดี ต้องกลับกลาย เพียงลมพัด สบัดไป ไร้ทิศทาง จงเปิดใจ ไปสู่ ณ.ที่ตั้ง เมื่อความฝัน หายไป ไกลสุดรั้ง ต้องเปิดใจ รับกับมัน ทุกเส้นทาง แม้ต้องเจ็บ ปวดกันบ้าง ต้องทำใจ emo_47 |