ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

ผ่านไปไม่หวนกลับ
ด้วยความรักในครั้งก่อน
คล้ายเป็นเช่นละคร
ซึ่งตัดรอนตอนจากลา

สายใยรักในวันนี้
ยากหวนมาพบกันได้
เราตกลงด้วยการเลิกรัก...หมดเยื้อใย
เราต่างคน..ต่างก้าวไป...ในเส้นทางของตนเอง

หากเลือกได้ก็คงไม่อยากจะลา
ไม่อยากให้เธอมีน้ำตามากมายขนาดนี้
ฉันขอโทษเธอจริงๆคนดี
ขอโทษที่จะบอกว่า......เราจบกัน

จากกัน...ด้วยเข้าใจ
ต่างก้าวไป...ในเส้นทาง
มิตรภาพ...ย่อมจืดจาง
ความรักหวานได้ผ่านไป

เส้นทางของความรัก
คงยากนักจะผ่านได้
เพราะเธอเอาแต่ใจ
ไม่เข้าใจกันและกัน

ไม่มีใคร ข้างใจ ของเราได้
ใจสลาย ไม่ใช่ เป็นเพราะใคร
นอกจากเรา คนนี้ หลงจริงใจ
มอบรักไป ตัวเขา ไม่เคยแคร์

โชคดีที่จากไป
เจอคนใหม่ที่ดีกว่า
เค้าเห็นในคุณค่า
เธออย่ามาหลงตัวเอง

คิดได้ยังไง
ถึงแต่งบทนี้
ออกเป็นกวี
สุดยอด จริงๆ

อันกวี มีไว้ เพื่อสิ่นไหน
แต่งเพราะไป คนชม ก็เท่านั้น
มันอยู่ที่ เรารัก หรือเกียจมัน
เราเท่านั้น เป็นคน ตัดสิ้นใจ

ถ่ายทอดบทกวีในวันนี้
ความรู้สึกที่ฉันมีบ่งบอกได้
จินตนาการในบางบทออกจากใจ
เพื่อสื่อสารให้กับใครหลายๆคน

วันที่ร้าง..ห่างไกล..ไปจากพี่
ตัวน้องนี้..แสนระทม..สุดขมขื่น
คิดถึงพี่..เพ้อพร่ำ..ทุกค่ำคืน
สดุ้งตื่น..โหยหา..ด้วยอาลัย....

กุหลาบขาว....


แวะมาทักทายค่ะ...