ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

        แม้คืนวันแปรเปลี่ยนไม่ผันกับ
กาลเวลาล่วงลับพาใจเศร้า
ดังแรกเริ่มรักเธอดังตัวเรา
เมื่อจากลาความเหงากับมาเยือน
       
         นั้งคุนคิดคิดควรกับความเงียบ
สุดจะเปรียบความรักกับความเหงา
หากวันหนึ่งไม่เป็นดังใจเรา
คงเหลือเพียงภาพเงาตอนรักกัน
     
       ชีวิตฉันเปรียบเธอเช่นดวงจันทร์
แม้ผ่านเลยกี่วันยังส่องแสง
ทุกค่ำคืนนั้งมองดังตัวแทน
เธออยู่ในแกนหัวใจไม่เคยลืม
       
         หากชีวิตไม่เป็นดังเช่นมือ
ที่จะถือพู่กันวาดตามฝัน
หากวันหนึ่งฟ้าไม่อาจให้คู่กัน
ถึงวันนั้นฉันจะยังห่วงใยเธอ

ขอบคุณนะ ความรัก ที่ให้ฉัน
ขอบคุณนะ ที่ผลักดัน ถึงวันนี้
ของคุณนะ ที่เปลี่ยนฉัน เป็นคนดี
ขอบคุณนะ เธอที่ ฉันเข้าใจ

ขอบคุณนะ กำลังใจ ที่ก่อเสริม
ขอบคุณนะ แรงหึกเหิม ที่มอบให้
ขอบคุณนะ ที่สอน รู้รักใคร
ขอบคุณนะ หัวใจ ที่ให้มา

ไม่มีเธอ วันนี้ ไม่มีฉัน
ที่เชื่อมั่น ก้าวเดิน ตามฝันหา
ขอบคุณนะ ที่เชื่อฉัน ตลอดมา
ขอสัญญา ว่าจะรัก เธอตลอดไป