|
หัวข้อ: สุรา...รำรึก เริ่มหัวข้อโดย: แก้มแหม่ม ที่ 06 สิงหาคม 2008, 12:35:PM ค่ำคืนนี้ร่ำสุรากับแสงจันทร์
สายลมผันพลิกแผ่วแว่วหวั่นไหว อดีตรักที่จืดจางไปจากใจ หวนกลับมาพาให้ใจคำนึง ค่ำคืนนี้ที่แสงจันทร์สุกไสว ห้วงฤทัยยังคงระลึกถึง แม้จบแล้วแต่ใจยังตราตรึง จากก้นบึ้งยามเดียวดายใต้เงาจันทร์ ค่ำคืนเหงามีจันทร์คอยปลอบใจ ร่ำสุราเมรัยให้เพ้อฝัน นึกถึงรักครั้งอดีตพร่ำรำพัน พอข้ามวันจันทร์หายคล้ายลืมเลือน... [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: สุรา...รำรึก เริ่มหัวข้อโดย: lookgaow ที่ 10 ตุลาคม 2008, 06:38:PM ยามเย็นเย้า...เข้าทุ่งนา...มาลำลึก ไตร่ตรองนึก...ภาพความหลัง...ครั้งเก่า-เก่า มาเร็วเพื่อน...ร่ำสุรา....ตั้งวงเหล้า คลายความเศร้า...คลายทุกข์...สนุกกัน ฟังบรรเลง...เสียงเพลง...เจ้าอึ่งอ่าง บวกกับแกล้ม...เจ้าปลาย่าง...ช่างสุขสันต์ หริ่งเรไร...แห่ซ้อง...ร้องรำพัน ตีขวด...เคาะหม้ออย่างเมามัน...วันของเรา พลัดกันร้อง...บรรเลง...เพลงอกหัก เพลงรัก-รัก...เราไม่ร้อง...กลัวหมองเศร้า ขอระบาย...ความในใจ...ใส่เรื่องราว ตั้งวงเหล้า...ชายทุ่งนา...เฮฮาจริง "คนอกหัก...พักบ้านนี้"...พี่พร่ำขอ จ่อคิวรอ...ร้องได้ไหม...โดนใจยิ่ง เมาแล้วโว๊ย...จะมีใคร...ให้แอบอิง ขอเมากลิ้ง...คนโดนทิ้ง...อยากลืมเธอ หัวข้อ: Re: สุรา...รำรึก เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 10 ตุลาคม 2008, 11:31:PM ค่ำคืนนี้ แสนเมา เล่าความหลัง คนอย่างฉัน ไร้ค่า น่าอดสู ไม่มีใคร ที่ไหน มาแลดู ฉันจึงอยู่ อย่างเมาเมา เขลาอารมณ์ คนที่มี เพียงค่า แค่กาฝาก หยั่งลงราก แทรกไป ในความขม แห่งต้นรัก ยางเหนียว เกี่ยวพันตรม ฝังรากจม กับความขม จมน้ำตา แค่กาฝาก รากเหง้า เหล่าพยาธิ ไม่บังอาจ ชูช่อ ขอใฝ่หา แค่เกาะอยู่ บนคาคบ จบชีวา จึงต้องมา เมามาย คลายระทม เวลา...วารีง..ชีวี...รำพัน หัวข้อ: Re: สุรา...รำรึก เริ่มหัวข้อโดย: nineten ที่ 11 ตุลาคม 2008, 02:31:AM ยามเย็นเย้า...เข้าทุ่งนา...มาลำลึก ไตร่ตรองนึก...ภาพความหลัง...ครั้งเก่า-เก่า มาเร็วเพื่อน...ร่ำสุรา....ตั้งวงเหล้า คลายความเศร้า...คลายทุกข์...สนุกกัน ฟังบรรเลง...เสียงเพลง...เจ้าอึ่งอ่าง บวกกับแกล้ม...เจ้าปลาย่าง...ช่างสุขสันต์ หริ่งเรไร...แห่ซ้อง...ร้องรำพัน ตีขวด...เคาะหม้ออย่างเมามัน...วันของเรา พลัดกันร้อง...บรรเลง...เพลงอกหัก เพลงรัก-รัก...เราไม่ร้อง...กลัวหมองเศร้า ขอระบาย...ความในใจ...ใส่เรื่องราว ตั้งวงเหล้า...ชายทุ่งนา...เฮฮาจริง "คนอกหัก...พักบ้านนี้"...พี่พร่ำขอ จ่อคิวรอ...ร้องได้ไหม...โดนใจยิ่ง เมาแล้วโว๊ย...จะมีใคร...ให้แอบอิง ขอเมากลิ้ง...คนโดนทิ้ง...อยากลืมเธอ +1 ไปเลย คิดได้ไง..เยี่ยมครับ นึกภาพออกเลย กินเหล้าป่า..กับเพื่อนที่รู้ใจ 2-3คนคุยกันไป..ไม่น่าเบื่อ ที่ชายทุ่ง..กับแกล้ม..ปลาย่างจิ้มเกลือ บรรกาศกลางคืน..ดีล้นเหลือ..อย่าบอกใคร หัวข้อ: Re: สุรา...รำรึก เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 11 ตุลาคม 2008, 10:06:AM ค่ำคืนนี้ แสนเมา เล่าความหลัง คนอย่างฉัน ไร้ค่า น่าอดสู ไม่มีใคร ที่ไหน มาแลดู ฉันจึงอยู่ อย่างเมาเมา เขลาอารมณ์ คนที่มี เพียงค่า แค่กาฝาก หยั่งลงราก แทรกไป ในความขม แห่งต้นรัก ยางเหนียว เกี่ยวพันตรม ฝังรากจม กับความขม จมน้ำตา แค่กาฝาก รากเหง้า เหล่าพยาธิ ไม่บังอาจ ชูช่อ ขอใฝ่หา แค่เกาะอยู่ บนคาคบ จบชีวา จึงต้องมา เมามาย คลายระทม เวลา...วารีง..ชีวี...รำพัน ถึงเมาเหล้า...เช้าสาย...ก็คลายสร่าง ใจอ้างว้าง...มิสร่างซา...เหมือนยาขม ทุกเช้าค่ำ...ตอกย้ำใจ...ให้ซานซม ความระทม...ถมเท่าไร...ไม่เคยเมา ดื่มสุรา...เพียงหาทาง...สร้างความสุข ปลดเปลื้องทุกข์...ที่รุกใจ...ในยามเหงา ชอกช้ำใจ...ใช้สุรา...มาบรรเทา เพราะยามเมา...เศร้าไม่จำ...ช้ำไม่มี... พอสร่างหาย คลายเมา ก็เศร้าอีก ไม่อาจหลีก หนีเศร้า เคล้าใจนี้ พอฟ้าสาง สร่างหาย วายชีวี ถมทวี รักเศร้า เคล้าน้ำตา จะไปเมา ให้มันหาย วายชีวิต เมาให้จิต ที่ลับหาย ตายต่อหน้า ให้ชีพหาย คลายรัก หักน้ำตา ให้ชีวา มันดับดิ้น สิ้นเพราะเธอ เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน หัวข้อ: Re: สุรา...รำรึก เริ่มหัวข้อโดย: น้ำมนต์ ที่ 11 ตุลาคม 2008, 11:56:AM สุรารำลึก นึกแล้วเศร้า
ครั้งก่อนเก่า พ่อเรา เสีย ลูกเมียหาย เพราะว่าเหล้าที่ดื่ม...ฝังซึมกาย มันทำลาย ครอบครัว..มัวหมองจัง พอดื่มแล้วไม่แคล้ว เที่ยวพาลด่า พอเจอหมา เตะหมา เป็นบ้าหลัง จากนั้นมา หมดตัว แถมหมดตังค์ คนชิงชัง ไม่คบหา สมาคม แม่เป็นลม ล้มหาย มาตายจาก พ่อลำบาก...ใจกาย ..ไม่สุขสม มี่แต่ลูก คอยดูแล จนสิ้นลม นี่คือปม...ชีวิต...ฤทธิ์สุรา.............. emo_48 หัวข้อ: Re: สุรา...รำรึก เริ่มหัวข้อโดย: ดวงไฟ ที่ 11 ตุลาคม 2008, 04:19:PM สุรารำลึก นึกแล้วเศร้า ครั้งก่อนเก่า พ่อเรา เสีย ลูกเมียหาย เพราะว่าเหล้าที่ดื่ม...ฝังซึมกาย มันทำลาย ครอบครัว..มัวหมองจัง พอดื่มแล้วไม่แคล้ว เที่ยวพาลด่า พอเจอหมา เตะหมา เป็นบ้าหลัง จากนั้นมา หมดตัว แถมหมดตังค์ คนชิงชัง ไม่คบหา สมาคม แม่เป็นลม ล้มหาย มาตายจาก พ่อลำบาก...ใจกาย ..ไม่สุขสม มี่แต่ลูก คอยดูแล จนสิ้นลม นี่คือปม...ชีวิต...ฤทธิ์สุรา.............. emo_48 ความเมามายก็แค่หมายให้หายเศร้า ยามมีคนรักเราเห็นบ้างไหม ยกสุราขึ้นมารินกินยาใจ ไม่เห็นใครที่นั่งเศร้ามองเราเรื่อยมา กินไปก็เมาไปไม่ทันคิด ไม่ทันนึกสักนิดใครห่วงหา ยามที่นอนเมามายร่ายสุรา ยังมีหลายหยดน้ำตาของบางคน ที่เขาคอยห่วงหาคราล้มลุก ที่เขาคอยเป็นทุกข์ยามสับสน ที่เขาคอยดูแลแคร์เปรอปรน นี่คือทุกข์ของบางคน หันไปมอง หัวข้อ: Re: สุรา...รำรึก เริ่มหัวข้อโดย: lookgaow ที่ 11 ตุลาคม 2008, 10:14:PM (http://widget.sanook.com/static_content/full/graphic/e8e419dca74178509c27659213c98ea2_1203070876.gif) (http://widget.sanook.com/view-widget/graphic/?widget=584) ขอนึกถึง...การร่ำสุรา...ในวัยเด็ก ชวนเพื่อน...ตั้งวงเล็ก ๆ ...กลางสนามหญ้า มีสาวสวย ๆ ...ชงเหล้า...รินโซดา คอยหา...กับแกล้มมา...เอาใจ คนไหน...ฝีมือดี...ดีดกีตาร์ เสียงพอไปวัด...ไปวา...ร้องเพลงได้ เมาได้ที...เคาะขวดถัง...กะลังมังกันไป ราตรีดึก...ยิ่งเมาใหญ่...เกรงใจไม่มี เสียงร้องคน...ข้างบ้าน...ตะโกนด่า กูจะหลับ...จะนอนแล้วนะ...ไอ้พวกนี้ กระถางต้นไม้...ลอยมา...ดับเสียงดนตรี หายเมาทันที...จรรี...กลับบ้านนอน |