|
หัวข้อ: ย่างเข้าสู่ฤดูเหมันต์ เริ่มหัวข้อโดย: แก้มแหม่ม ที่ 06 สิงหาคม 2008, 10:11:AM แลหมอกขาวพริ้วไหวไหลอ้อยอิ่ง
บ้างก็วิ่งล้อไปสู่ไพรสันต์ น้ำค้างพราวราวจินดาค่าอนันต์ ย่างเหมันต์ยามอาทิตย์ทอแสงทอง สกุณาโผบินถิ่นฟ้ากว้าง ล่องลอยคว้างสวยเป็นหนึ่งไม่มีสอง แสงรังสีทอทาบฉาบเรืองรอง อาทิตย์ส่องหมอกจางหายคลายหนาวเย็น emo_50 emo_50 หัวข้อ: Re: ย่างเข้าสู่ฤดูเหมันต์ เริ่มหัวข้อโดย: คนรักษ์ถิ่น ที่ 06 สิงหาคม 2008, 10:22:AM แสงกระทบ ผิวกาย ช่วยคลายหนาว
น้ำค้างพราว ที่กระจาย กลับหายได้ ย่างเหมันต์ ทำฉัน หนาวเดียวดาย แม้หมอกคลาย ใจสั่น หวั่นเหมันต์ อาทิตย์เคลื่อน คล้อยมา ที่ฟ้ากว้าง หมอกนั้นจาง จากไป ที่ไหนนั่น แม้จะหนาว แต่ก็สุข อยู่ทุกวัน ย่างเหมันต์..นั้นสุข..ทุกอรุณ emo_55 หัวข้อ: Re: ย่างเข้าสู่ฤดูเหมันต์ เริ่มหัวข้อโดย: เพรางาย ที่ 27 สิงหาคม 2008, 05:01:PM เด็กเด็กกลัวแสงแดด
กลัวโดนแผดผิวคล้ำหม่น อิดออดและลุกลน หากถูกใช้ไปกลางแจ้ง หน้าหนาวกลับแปลกไป ยกมือไม้ร้องสำแดง อยากออกตากแดดแรง ให้อุ่นกายคลายเหน็บหนาว แดดดียามต้องการ และแดดพาลตามใจป่-า-ว ร้ายปะหรืออะคร้าว ผันไปตามแต่น้ำใจ หัวข้อ: Re: ย่างเข้าสู่ฤดูเหมันต์ เริ่มหัวข้อโดย: รัศมีธรรมส่องทาง ที่ 27 สิงหาคม 2008, 06:16:PM เหมันต์ที่ผ่านพ้นไป
สุชาติ ชวางกูร ............................. เหมันต์ที่ผ่านพ้นไป ผ่านไปพร้อมใบไม้บาง ร่วงลงพริ้วปลิวลู่ลงทาง ดูใบไม้วางอ้างว้างเอกา เหมือนรักที่จากฉันไป จากไปเหลีอไว้แต่น้ำตา หลั่งรินไหลท่วมใจท่วมขอบฟ้า ดังไฟรักพาฤทัยแหลกราน ( * ) เพียงหวังไขว่คว้า ข้าเหลือแค่อาลัย สุดจะเอ่ยบอกใคร ยั้งใจมิให้หลงน้ำคำ เหมันต์ยังผ่านเช่นเคย อย่าเลยฉันกลัวบอบช้ำ อย่าตอกย้ำในความทรงจำ โอ้เหมันต์อย่าผ่านมาเลย emo_12 emo_12 emo_12 emo_12 emo_12 หัวข้อ: Re: ย่างเข้าสู่ฤดูเหมันต์ เริ่มหัวข้อโดย: คนรักษ์ถิ่น ที่ 28 สิงหาคม 2008, 09:32:AM เหมันต์ผ่านเข้ามา
ฤ น้ำตาไม่เหือดหาย เย็นหนาวใช่เพียงกาย หนาวถึงใจให้รำพัน เหมันต์ก่อนหน้านี้ เราเคยมีรักเสกสรรค์ ห่มรักเย้ยเหมันต์ แสนสุขสันต์วันหนาวกาย น้ำตายิ่งไหลซึม ถูกร้างลืมรักห่างหาย เหมันต์จงผ่านไป เพราะหนาวใจเกินจะทน |