ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

ไม่ต้องเข้าใจ
จะสนทำไมว่ายังไม่พร้อม
ไม่ต้องประนีประนอม
พูดทำไมว่าอ้อมๆ ว่าจะเลิกดูแล

เมื่อเธอฉีกใจคนขาด
ก็อย่าห่วงขนาดบาดแผล
เมื่อเธอกล้าเลิกแคร์
อย่ากังวลว่าไม่แคร์สำหรับใคร

ไม่ต้องให้โอกาส
จะรีบตัดให้ขาดหากทำได้
เปล่าเลย ฉันไม่ได้เสียใจ
แค่จะคิดว่าจะทำยังไง?ให้ลืมเธอ

อยากจะคิดถึงใครที่ไม่ใช่เธอ
แต่ที่เป็นมาเสมอคือไม่คิดถึงเธอไม่ได้
อยากจะรักคนอื่นเผื่อไม่ให้เสียใจ
แต่ที่เป็นอยู่คือรักเธอมากมาย...แม้เธอจะทำให้ฉันร้องไห้ประจำ....แม้เขาจะทำร้าย แต่เราก็ยังรักเขา

โทรศัพท์จะมีไว้ทำไม
ในเมื่อฉันโทรไปก็ไม่เคยรับ
ฝากข้อความไว้เธอไม่เคยโทรกลับ
ถึงจะรับก็บอกไม่ว่าง ติดธุระอยู่ทุกที

ทำให้ฉันได้นั่งแต่รอ
รอว่าเมื่อไหร่จะโชว์เบอร์คนนี้
สองชั่วโมงก็แล้ว สามชั่วโมงก็ยังไม่มี
บอกฉันมาเลยสิคนดีว่า ไม่อยากคุย...มีโทรศัพท์ไว้ทำไม โทรไปก็ไม่รับ

ระยะทางพรากเราให้ห่างไกล
คงไม่แปลกอะไรที่เธอจะรู้สึกเหงา
ก็ไม่ต่างจากฉันที่คิดถึงทุกวันของเรา
แต่ยังเชื่อว่าวันเวลาจะบรรเทาความเหงาให้จางไป

แต่เธอเองไม่คิดเหมือนกัน
เลยยอมให้เขามาแทนที่ฉันได้
ในเมื่อเธอเลือกที่จะไม่อ้างว้างด้วยการมีใคร
ฉันคงต้องทำใจ...จมอยู่กับความเหงาต่อไปอีกนาน