ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

คืนวันผันผ่านนานเกินนับ
คืนกลับสู่ใจให้ใฝ่ฝัน
เก็บความรักจริงแท้ให้แก่กัน
จากคืนฝันสู่วันนิรันดร

ได้พบสบตาเพียงครั้งหนึ่ง
ตราตรึงแววตาอานุสรณ์
ด้วยรักคงมั่นอันถาวร
นันทนาภรณ์ นามนี้ไม่มีลืม

ชาติใดแม้นได้กำเนิด
ขอให้เกิดหลงใหลได้ปลื้ม
พบกันครั้งใดไม่ลืม
ขอชมชื้นแม้นรักโรยโปรยดิน

วันเวลา ผ่านมา จนวันนี้
ผ่านปี ผ่านเดือน ไม่เลือนหาย
เพียงเงา โดดเดี่ยว เดียวดาย
ไม่เสื่อมคลาย รักนิรันดร์ มั่นคง

วันเวลา ผ่านมา นานแค่ไหน
หัวใจ ยังเพ้อ ลุ่มหลง
แม้นชีวิต ไม่อยู่ยั้ง ยืนยง
แต่หัวใจ มั่นคง ไม่เปลี่ยนแปลง

วันเวลา ผ่านมา จนวันนี้
วันที่ หัวใจ เข็มแข็ง
ผ่านคืน ฝืนวัน อันร้ายแรง
ได้พบแสง เรืองรอง รุ้งราย

วันเวลา ผ่านไป แค่ใจคิด
จะมืดมิด ผิดหวัง ยังไม่สาย
เพียงใจรัก คงอยู่ เคียงคู่กาย
จะเดียวดาย เงียบเหงา ก็เท่ากัน

แม้ตัวเธอ จะอยู่ แห่งหนใด
โปรดรู้ไว้ หัวใจ ยังใฝ่ฝัน
ยังคิดถึง ส่งใจ ให้ทุกวัน
ขอผูกพัน ลมหายใจ ไว้ที่เธอ

....