|
หัวข้อ: อาจเธอคือคนสำคัญ ฉันจึงมอบกลอนนี้มา เริ่มหัวข้อโดย: Jintakawee ที่ 23 กรกฎาคม 2008, 12:37:PM สาวน้อยหน้าใส ละไมยิ้ม
แก้มเธอปริ่มน่ารัก ประจักษ์ฝัน บางห้วงแห่ง ความรู้สึก ตรึกถึงกัน อยากพูดคุย เพียงเธอฉัน ทุกวันคืน เพียงรอยยิ้มที่ส่ง คงอิ่มสุข อาจไม่มาก พอคลายทุกข์ ปลุกใจชื่น เพียงเศษเสี้ยว ถอยคำ สุดกลำกลืน มิอาจฝีน ทนไหว ห้ามใจปอง อย่าว่ากัน หากฉัน จะฝันถึง จากรู้สึก ฉันจึง เอ่ยร่ำร้อง ใช่ว่าบ้า หากแต่กล้า วัยคะนอง ด้วยว่าหนุ่ม ใจกลุ้มก้อง ร้องออกมาฯ หัวข้อ: Re: อาจเธอคือคนสำคัญ ฉันจึงมอบกลอนนี้มา เริ่มหัวข้อโดย: คนรักษ์ถิ่น ที่ 23 กรกฎาคม 2008, 02:09:PM ..วัยรุ่น หน้าใส..รุ่นแย้มยิ้ม
อยากอุ่นอิ่ม ด้วยรัก..จึงโหยหา รู้ไหมรัก..รวยรื่น..ชื่นอุรา ในบางครา..ทำร้าวรวด ให้ปวดใจ แม้ว่ารัก มีคม ทั้งสองด้าน แต่เมื่อใจ ประสาน..ยากหนีได้ อย่ากลัดกลุ้ม..จงบอก..ความในใจ แล้วจะไม่..เสียดาย..วันเวลา emo_28 หัวข้อ: Re: อาจเธอคือคนสำคัญ ฉันจึงมอบกลอนนี้มา เริ่มหัวข้อโดย: Jintakawee ที่ 25 กรกฎาคม 2008, 12:21:PM ..วัยรุ่น หน้าใส..รุ่นแย้มยิ้ม อยากอุ่นอิ่ม ด้วยรัก..จึงโหยหา รู้ไหมรัก..รวยรื่น..ชื่นอุรา ในบางครา..ทำร้าวรวด ให้ปวดใจ แม้ว่ารัก มีคม ทั้งสองด้าน แต่เมื่อใจ ประสาน..ยากหนีได้ อย่ากลัดกลุ้ม..จงบอก..ความในใจ แล้วจะไม่..เสียดาย..วันเวลา emo_28 บางบ้างความรู้สึก เพียงนึกอยาก แต่เหตุผลมีมาก กว่าปรารถนา กระสันสิ ทุกห้วงแห่ง กามราคา แต่ด้วยว่า ฐานะเรา ใครเขาใยดี ใครหรือใคร เล่าจักสน เพียงคนบางคน หม่นศักดิ์ศรี บ้านช่อง ห้องหับ นานนับแรมปี ยังหาได้ ไม่มี สักเพียงน้อย เดินบนดิน เพียงเหยียบดิน กลิ่นดินฟุ้ง หวังได้ย่าง เหยียบเมืองกรุง มุ่งฝันผลอย ต้องพังพับ อับหวัง สิ้นหวังคอย เพียงหนุ่มน้อย ด้อยศักด์ จักค่าใดฯ 25/7/51 หลวงจินตกวี [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: อาจเธอคือคนสำคัญ ฉันจึงมอบกลอนนี้มา เริ่มหัวข้อโดย: Jintakawee ที่ 28 กรกฎาคม 2008, 01:10:PM เพียงเอ่ยถ้อย สำนวนจา
ที่กลัดกลุ้มเกินกว่า ใจทนไหว สักนิดเถอะ พอฉันได้หายใจ ปรารถนา เพียงใคร ห่วงใยสักคน ขอเขาคนนั้นเป็นเธอได้ไหม เคียงข้าง มิห่างไกล ในทุกหน หากได้รักจากเธอ สุขคงล้นเอ่อ เหลือทน ใจว้าวุ่นสับสนคงหายไป 28/7/51 หัวข้อ: Re: อาจเธอคือคนสำคัญ ฉันจึงมอบกลอนนี้มา เริ่มหัวข้อโดย: Jintakawee ที่ 28 กรกฎาคม 2008, 01:14:PM อาจเธอคือคนสำคัญ
ฉันจึงมอบกลอนรักมา หวังเธอเพียงแลสายตา มองบ้างบางเวลา เท่านั้นเอง หัวข้อ: Re: อาจเธอคือคนสำคัญ ฉันจึงมอบกลอนนี้มา เริ่มหัวข้อโดย: น้ำเน่า...เงาจันทร์ ที่ 28 กรกฎาคม 2008, 01:25:PM เธอคือคนที่สำคัญ
ฉันจึงแต่งกลอนนี้ให้ แม้ไม่เพราะอย่างใครๆ ฉันก็แต่งจากใจใช่ลอกกลอน หัวข้อ: Re: อาจเธอคือคนสำคัญ ฉันจึงมอบกลอนนี้มา เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 28 กรกฎาคม 2008, 09:37:PM เธอคือคน สำคัญ ในใจนี้
เธอคือคน แสนดี ไม่มีสอง เธอคือคน ที่ฟ้า ให้สมปอง เธอคือคน ที่ครองรัก ตลอดมา เธอคือคน สำคัญ กว่าสิ่งไหน เธอคือคน ที่ใจ แสวงหา เธอคือคน ที่ฉันนั้น ตามหามา เธอคือคน ที่ฟ้าส่ง มาคู่กัน เพราะเธอคือ คนสำคัญ ในชีวิต เพราะเธอคือ ฟ้าลิขิต จากสวรรค์ เพราะเธอคือ คนที่ฟ้า ให้เจอกัน เพราะเธอนั้น ฉันจึงเขียน เป็นบทกลอน [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: อาจเธอคือคนสำคัญ ฉันจึงมอบกลอนนี้มา เริ่มหัวข้อโดย: Jintakawee ที่ 29 กรกฎาคม 2008, 04:45:PM มีสักคน บ้างไหม อาจทายทัก
กลอนข้างต้น ข้าร้อยถัก ถึงใครเอ่ย หากใครรู้ ข้าจักกล่าว อ้างชมเชย จริงจริงแล้ว ข้าร้อยเอ่ย ถึงผู้ใด แต่ขอบอก ว่าหมายถึงใครคนหนึ่ง รู้สึกซึ้ง ในรู้สึก นึกหวั่นไหว จึงได้กลั่นกลอนบทนี้ เอื่อนเอ่ยไป หวังเพียงให้เธอคนนั้น ได้รับรู้ฯ |